یادداشت‌های انسانی در جستجوی معنا؛ (71)

          بسم الله الرحمن الرحیم

وای خدایا شکرت ، بعد از مدتها یه جنایی نسبتا خوب از فریدا مک فادن خوندنم. همه چیز جز پایانش عالی بود ، پایانش یه چیزی مثل همون هیچ وقت دروغ نگو بود.

نمیدونم شمام اینجوری هستید یا نه ، اما کتابای فریدای برای من توی کمتر از 3 ساعت تموم میشن و برای روزای تعطیل یا خلوت خیلی مناسبن
        

          بسم الله الرحمن الرحیم 

اوه ، گوشت تلخ ترین که نه ، به قول ما ترک‌ها اَتی‌زَر ترین شخصیتی که در ادامه کتاب عاشقش شدم!
در حدی که اصلا معیارام کاملا جابجا شد 🤣🤣🎀

این کتاب رو بار اول تا صفحه ۲۰ خوندم و اصلا جذبم نکرد و دوباره شروعش کردم چون کتاب نخونده توی کتابخونه‌ام مثل بار اضافیه😂

طبق نظرات بهخوان منتظر یه کتاب قوی و خوب بودم که صد البته عایدم نشد ، یجورایی داستان اصلا مورد علاقم نبود ، هم ژانرش هم روند داستان (کلا آدم عجولیم و داستان آروم بهم نمی‌سازه) ، اما نفهمیدم این‌همه تعریف واقعا واسه این کتاب می‌ارزید یا نه؟

جدی هر چی فکر میکنم چیز شاخصی نمی‌بینم توی کتاب😭😭

و یکی از مواردی که من خودم به شخصه خیلی دوستشون داشتم شخصیت اوه بود که در ادامه داستان خودش رو روز به روز بیشتر نشون میداد و همیشه سرسخت بود و هیچ‌کسی جز سونیا و ساب‌ش براش مهم نبود. گوگولیییی

داستان کتاب درمورد پیرمردیِ که ۵۹ سالشه و ۶ ماه از مرگ همسرش می‌گذره و اون میخواد خودش رو بکشه که با ورود همسایه‌ی جدیدش که زنی ایرانی و خانواده‌اش تحولی توی زندگیش ایجاد میشه و...

جدا از داستان به نتیجه رسیدم سوئد چقدر جای رو مخی برای زندگی میتونه باشه.
        

          مواد لازم برای یادداشت نوشتن درمورد این کتاب اعم است از "اعصاب آرام ، اعصاب آرام ، خلق باز و انسانی در جستجوی معنا" که فعلا هیچ کدومشون بعد از مطالعه ۲۰ صفحه آخر در دسترس نیستن حتی خوده انسانی در جستجوی معنا،  پس فعلا فقط دستور تهیه صادر میشه تا انشالله ببینم کی اوضاع مساعد میشه که دست پخت نهایی رو بچشید که یادداشت این کتاب باشه🎀😂
        

          بسم الله الرحمن الرحیم 
.
شنبه ۲۸ تیر ماه اتفاقی افتاد و من بشدت غمگین و افسرده و خلاصه توان زندگی گردن رو از دست دادم ، به همین دلیل گفتم شاید آنی شرلی راه حل فروکش مشکلم باشه و اولین کتابی باشه که برای بار دوم شروع به خوندن میخونم ، و عجببببب تجویزه مناسبی بود!

وقتی کتاب‌های خانم مونتگمری رو می‌خونم و به قسمت ستاره دادن و یادداشت می‌رسم به خودم میگم ، تو کی هستی که بخوای نظر بدی یا نقد کنی؟ ولی باز آرزو بر جوانان عیب نیست😂

از تمام بخش های کتاب اون جاهاش که تمام اتفاقات می‌افتاد و می‌اومد برای ماریلا تعریف می‌کرد مورد علاقم بود ، دقیقا اون قسمت کارتونش تو ذهنم می‌اومد که میگفت ، وای ماریلااا اونجوری شد.... ، اووووه ماریلا...

شدیدا یه کتاب حال خوب کنیه ، اما وقتی برای دومین بار خوندم دیدم نسبت به کتاب عوض شده بود و به دوتا موضوع خیلی بیشتر فکر کردم ، یکی گذر زندگی بود که خیلی فرصت هارو ازمون میگرفت و خالق فرصت های جدیدی هم می‌شد ، و تلخ ترین قسمت  مرگ بود ؛مخصوصا کنار اومدن با مرگ متیوعه عزیزم بود ، متیو عزیزم ،  متیو عزیزم ،  متیو عزیزم ،  متیو عزیزم ،  متیو عزیزم ،  متیو عزیزم ،  متیو عزیزم ،  متیو عزیزم ،  متیو عزیزم ،  متیو عزیزم ،  متیو عزیزم ،  متیو عزیزم ،  متیو عزیزم ،  متیو عزیزم ،  متیو عزیزم ، و اون جمله‌ی آخری که به آنی گفته بود "افتخار میکنم که دخترمن ..."

این بار شخصیت طلایی برای من متیو بود ، متیو کاتبرت که هرازگاهی توی تربیت آنی کوچولو دخالت میکرد و بی قید و شرط آنی رو دوست داشت!

این دفعه با توجه به محتوایی که توی اینستاگرام دیدم که میگفت توی کتاباتون از خودتون اثر به جا بذارید ، اگه حس میکنید نیازه بین صفحات از حستون بنویسید و اول کتاب تاریخ شروع و پایانتون رو بزنید ، چون معلوم نیست کتاب کِی و به دست کی می‌‌رسه اما هر کس که باشه میفهمه که کسی با این کتاب زندگی کرده و دوست داشتتش هر جا حس کردم نیازه نوشتم ، از روزی گذشت ، حسی که موقع خوندن بهم دست داد و..!
        

          الان نمیدونم باید ازش خوشم بیاد؟
خدایا مارا از شر کلیشه‌ در ادامه‌ی مجموعه حفظ کن!
        

          بسم الله الرحمن الرحیم 

بار دومه که دارم این یادداشت رو می‌نویسم و نمیدونم چرا قبلیه منتشر نشد😂

تو این جلد آنابث و پرسی به اعماق تارتاروس یا همون جهنم فرستاده شدن تا به قلبش برسن و درهای مرگ رو ببندن و با عمیق ترین ترس هاشون روبرو بشن ، و تو این راه جز همدیگه کسی رو ندارن!
از طرف دیگه توی دنیای فانی ها ۵ نیمه‌ی خدای دیگه‌ی پیش‌گویی باید به سرای هیدیز (نمیدونم چرا این تلفظ بیشتر به دلم می‌شینه) برسن و همزمان با آنابث و پرسی درهای مرگ رو ببندن!

چرا حالا به این جلد ۲ امتیاز کم دادم؟ چون خیلی مسائل کتاب غیر قابل فهم بود و اینگار فقط تو ذهن نویسنده حل و فصل شده بودن و من متوجه نشدم چه اتفاقی داره میوفته ، مثلا نحوه بستن درهای مرگ ، تو حلد قبل گفتن باید همزمان درهای مرگ از دو دنیا بسته بشه و روی هم قرار بگیره اما اینجا فقط آنابث و پرسی از آسانسور اومدن و زنجیر هارو پاره کردن و تاداااا تموم شد ، یا یه جای دیگه که هیزل و هکاته با کلیتوس جنگیدن ، یا اونجایی که فرانک تیر خورد به بازوش یا نبرد آنابث و پرسی با خدای فلاکت و مه تاریک و همه‌ی اینا برام غیرقابل درکن و فقط میدونم اتفاق افتاده نه اینکه چجوری.

میخواستم بخاطره این موضوعات امتیازای بیشتری کم کنم اما من کتابای ریردان رو بخاطر شخصیت هاش می‌خونم پس توی موضوع شخصیت منو قانع میکنه حداقل ۳ امتیاز رو بگیره. 
و واقعا هر کدوم از شخصیت‌ها گرفته از نیکو ، پرسی ، آنابث ، هیزل ، لئو ، فرانک و پایپر و جیسون تو نوع خودشون عالی و دوست داشتنی‌ان. اما این جلد یه شخصیت طلایی داشت برای من به اسم نیکو! نیکو رو قبلا دوست داشتم اما الان خیلی خیلی بیشتر ، اصلا این بشر تصویر غم و درد و خودکامه بودنه نمیدونم چراا ، و دقیقا منو یاد کسی می‌ندازه این دوست داشتنی ترش میکنه.

قسمت تلخ ماجرا اینجاست که جلد بعد پایان مجموعه‌ستتتت
        

          بسم الله الرحمن الرحیم 

الان بعد از خوندن فصل آخر تو شرایط روحی نامناسبیم ، به عبارتی حالوم شدیدا به خاطره اتفاقی که افتاد خرابه و واقعا اون لحظه گریه‌ام گرفت .

این مجموعه جزو اون معدود کتاب‌های زیادی معروف شده‌ای هست که ارزشش رو داره بارها خونده بشه (مثل مجموعه اخگر) و شدیدا بهتون پیشنهاد میکنم بخونیدش و ازش لذت ببرید.

ژانر این کتاب به صورت کلی فانتزی حماسی یعنی ژانر مورد علاقه‌ی خودم و عاشقانه است ، که عاشقانه‌اش از جلد قبل خیلی بیشتر بود و واسه منی که کلا عاشقانه خیلی حال نمی‌کنم باید بگم خیلیییییی دلنشین بود😭😭😭🎀 .

راستش من ازون هایی نیستم که بخوام خیلی ریز به ریز کتاب هارا تحلیل کنم و بیشتر نظره شخصیم رو میگم و توی موضوع شخصیت‌سازی واقعا این کتاب موفقی بود بنظرم ، خیلی رفتارهای شخصیت ها توی واقعیت قابل درک بود ، و منم عاشق تمام شخصیت ها شدم از زاویر و رودیک و ریانن گرفته تا دِین و اموجین و...

اما بزارید از زِیدِن براتون بگم ، کسی که اصلا کتاب رو بخاطر اون شروع کردم . تا الان که ۲۰۸ تا کتاب ناقابل خوندم خیلی روی شخصیت خاصی کراش نزدم و دوستش نداشتم (جز وست توی فیبل بخاطره آتیش زدن لنج ها و راوی از مجموعه هالی جکسون) ، اما زیدن داستانش از همه جداست، زیدن ازون شخصیت هایی نیست که مثلا ددی سرد و خشن باشه و چرت و پرتتتت واقعا احساسی ترین شخصیته در عین احساسی نبودن و توی فصل آخر واقعا میتونستم خودمو بکشم بخاطره اتفاقی که افتاد براش😭😭😭🎀

من این جلد رو ترکیبی خوندم ، وقتی حوصله داشتم ترجمه‌ی پریسا عسگری رو از کست باکس گوش میدادم و وقتی میخواستم سریعتر بخونم از روی پرونده (معادل فارسی فایل) زبان اصلیش میخوندم . و اگر نشر مجازی ترجمه‌اش رو بده بیرون صدرصد بازم میخونم چون ترجمه خانم مرزبان اصلا یک چیز دیگه‌ست!

و دلیل اینکه ۴ و نیم امتیاز دادم زیدن بود و زیدن بود و زیدن بود و زیدن  ، و اون نیم ستاره بخاطره اینکه توضیحات کتاب بعضی جاها به ته میرسید و من نیاز داشتم از اتفاقات بیشتر بگه و جزئیات بیشتری اضافه کنه تا دقیقا بفهمم موضوع چیه.

ولب شدیدا نیاز دارم به کسی که این جلد رو خوتده باشه و بیاد باهم صحبت کنیممممم😭😭

و ممنونم ازت که تا اینجا این نظر چپر چلاق و غیر حرفه‌ای و خودمونی من رو خوندی!

۱۹ تیر ۱۴۰۴ ، ۱۶:۴۰
        

          آیا دیوانه بودم که این رو تا آخر خوندم؟
بله ، صدرصد چون الان دارم اتیش می‌گیرم که چرا انقدر بد بود ، اصلا یه نقد یا تحلیل ازش به ذهنم نمیرسه چون کتاب نبود اصلا.
        

          بسم الله الرحمن الرحیم 

مدت‌ها بود کتابی نتونسته بود بیدار نگهم داره ، و این سلطان طلسمو شکست!
حدودا ۱۸۰ روز از اولین برخوردم و خوندن جلد اول می‌گذره و من هنوز در عجبم و نمیدونم چیشد که با این مجموعه آشنا شدم و دست به خریدش زدم. 
نمیدونم چی‌شد که همراه با امانی از داست‌واک زدم بیرون  و سواره بوراقی شدم ، نمیدونم چی‌شد که جین قلبش رو با ریسمانی از شال قرمزی که به امانی داد پیوند زد ، نمیدونم چی‌شد ولی به خودم اومدم و دیدم با تمام یاغی های بیابون توی دره‌ی دیو نشستم و دارم غذا می‌خورم ، حتی نمیدونم چی‌شد که با امانی گیر سلطان افتادم و انقلاب رو به پایان رسوندم. 
اما تنها چیزی که می‌دونم اینه که چقدر خوش‌شانسم که مردم میراجی و تمام دنیا وقتی پای آتیش می‌شینن مارو فراموش نمیکنن "شاهزاده‌ی یاغی ، شاهزاده‌ی خارجی یا همون مار شرقیِ دِدشات ، راهزن چشم‌آبی ، ژنرال زیبارو ، سلطیمای بزرگ شیرا و سم از آلبیس ...و انسانی در جستجوی معنا"

این مجموعه وقتی برای من شیرین تر شد که فضای حاکم کتاب ، فضایی خاورمیانه‌ای و جادویی است و به عنوان دختری در خاور‌میانه تمام مرسومات ملموس بود برای من و حس نزدیکی با امانی الهیزا داشتم.

اما نمی‌دونم چرا مثل جلدای قبل من رو به هیجان و استرس وا نداشت .

اما یه موضوعی جدیدا رو مخمه و همش باهاش مواجه می‌شم ، اونم اینه که توی اکثر کتاب‌ مخصوصا فانتزیا شخصیت های تغییر دهنده‌ی دنیا حاصل رابطه‌ای نامشروعن و به عبارتی حروم‌زاده ، و حس میکنم این کم‌کم باعث میشه دیدمون نسبت به این موضوع توی سطوح مختلف جامعه عادی بشه و یجورایی تهدید به حساب بیاد برام.🗿🎀


        

          بسم الله الرحمن الرحیم
.
یک کتاب ، نیم قرن زندگی
یک کتاب ، که حاصل درگرگونی جهانه
یک کتاب ، و درد و رنج و ما...

بعد از تجربه های متعدد باور دارم کتابی که یهو ببینی و به دلت بشینه حتی اگه هیچ اطلاعی نداشته باشی ، مقدر شده برای تو!

به طور اتفاقی خریدمش ، اتفاقی تر بین بقیه کتابام شروع به خوندنش کردم ، خیلی اتفاقی تر تر به یکی از لذت بخش ترین دوران مطالعه ام تبدیل شد.

نایکی الان برای من چیزی ورای برنده یجور سبک زندگیه!!
همه چیز از 1362 موقع دویدن همراه با باک شروع شد، اما هیچ کدوممون نمیدونسیتم قراره روبان آبی نایکی بشه و حتی بعد ها جردن بودن رو تجربه کنه.

الان که کتاب تموم شده به این فکر میکنم اگه فیل به دویدن ادامه میداد و به ایده اش توجهی نمیکرد الان کجا بود؟ اگه بعد از شروع سفرش به دور دنیا توی توقفگاه اول با دوستش میموند چی؟  کسی بود که نایکی و یا محصولاتی با این ارزش ها و باورها تولید کنه؟

منکه در جایی نیستم نظره خاصی بدم اما به عنوان یه مدیر و کارافرین فیلیپ نایت شاید بهتر بود اون اولا با اقتدارتر نمود میکرد ،

کل کتاب یه طرف ، 20 صفحه آخر یه طرف دیگه!
شدیدا خوندنش پیشنهاد میشه و محدودیت سنی ای نداره چون هیچ وقت برای شروع دیر نیست..


*نوشتن نظرم قرار بود دلچسب تر و حرفه ای تر باشه اما یهو تمام افکارم فروریخت
        

          بسم الله الرحمن الرحیم 

حرف تازه‌ای فعلا درمورد روند داستان ندارم که بگم چون فعلا زبانم قاصره😂
ولی پیچش داستان خیلی زیاده و مشخصه نویسنده هوشمندانه می‌نویسه و می‌دونه میخواد در نهایت چه‌کار کنه ، الان تو صفحه‌ی اخر پرده از یه راز برداشته شد و مجبورممم جلد بعد رو سریع شروع کنمممم(قرار بود تا بعد امتحانا صبر کنمممم)

به طور کلی از رومی ها بدم میومد ، الان متنفرمممم اقا ، چقد نچسبنننن😭
        

          اصلا خوشم نیومد ازش
نصفه ولش کردم
        

          بسم الله الرحمن الرحیم 
.
وای عالی بوددددددد ، خیلی خوندنش با اینکه طول کشید ولی خوش گذشتتتت😭😭🎀.

انگار یه ۴ ساعت در کل رفتم یه سفر تحقیقاتی و آموزشی به قلب تمدن غرب و از خدایان و الهه های رومی و یونانی برام گفتن ، ینی انقد که الان اطلاعات دارم ، اگه مقاله میخوندم نداشتم😂.

حس میکنم قلم نویسنده نسبت به مجموعه پرسی جکسون خیلی پخته تر شده و حرفه‌ای تر می‌نویسه و این جاها که یسری موضوع از جلد بعدی تو کتاب اشاره‌ی ریز داشتن خیلی حرفه‌ای بودنننننن.

اقا بخونید و لذت ببرید خیلی حال میده خوندنش (من جلد اول از نشر افق رو پیدا نکردم جایی بخرم و پی‌دی‌اف خوندم).

بی‌صبرانه منتظر شروع کردن جلد بعدم چون قرارهههه نبود پرسی جبران بشههههههه.
        

          بسم الله الرحمن الرحیم 

این کتاب رو چند دقیقه پیش تموم کردم وقتی که قرار بود واسه امتحان استانی فردا بخونم😂
اما چه کنیم دیگه ، جذابیت قلم مونتگمری نزاشت تا قبل از تموم کردن این کتاب چیزه دیگه‌ای بخونم.

شاید با توجه به محتوا و قلم و خفن بودن کتاب اصلا من در حدی نباشم که بخوام نقد کنم و یا نظر بدم ، اما انسان و آرزو و بلند پروازی ، اینام که دارم مینویسم نظره حرفه‌ای نیستا فقط خواستم به سکوتم لحن بدم (اقا جمله اخرو از یه اهنگ رپ برداشتمممم)

نسبت به جلد قبل جذاب‌تر بود انگار برام ، تو این جلد مونتگمری همش درِ گوشم میگفت ، از لحظاتت لذت ببر و البته آگاه باش . انگار داشت میگفت کسی از فردا نمیدونه پس همین امروزو بچسب و زندگی کن.

واقعا شخصیت پردازی بینظیررررر بود ، قشنگ من دستم اومده بود با کدومشون چند چندم و کی دوست‌داشتنی‌تره. از سارا ری متنفرمم اقا ، اصلا با این ادمایی که گریه‌هاشونو هرجا و جلو هرکی هدر میدم نمی‌جوشم😂 ، اما بورلی که یه شخصیت جدید بود خیلی رفتارای آقامنشانه داشت انگاررر ، و سارای عزیز و دوست داشتنیم یه شباهت های کوچولو باهم داریم و دلم میخواد با همینا پل بزنم به دنیاش .

درسته که این جلد قراره از تغییرِ شخصیت هایی که تو سریال بودن شوکه بشید اما بازم خوندنش شدیدا پیشنهاد میشه.

*تنها نکته‌ی ناراحت کننده‌ی ماجرا نبود گاس پایک (همون پسره که تو سریال تو فانوس دریایی زندگی میکرد) بود ، اقا من خیلی گاس رو دوست داشتمممممم
        

          بسم الله الرحمن الرحیم 

دومین کتابی که از تولستوی خوندم (اولی مرگ ایوان ایلیچ بود) و بنظرم افت زیادی داشت نسبت به قبلی و چه بسا ساده تر بود.

داستان نقطه‌ی اوج خاصی نداره ولی خوندنش مفید میتونه باشه(نمیدونم تا چه حد ارزش خوندن میتونه داشته باشه از نظر بقیه.

خیلی روون و تند خوانه بود بنظرم ، چون توی زنگ زبان خوندم تمومش کردم و تقریبا یه نیم ساعت یا ۴۵ دقیقه زمان برد (ازین موضوع غافل نشیم که وقتی از کلاس بیرونم انداختن خیلی محترمانه خوندمش و تمرکزم بالا بود😂)

ولی یه نکته‌ی جالب یکه وجود داشت این بود که داستان دوتا پایان داشت ، و توی هرکدوم شخصیت اصلی یوگنی یه تصمیم متفاوت گرفته بود و وقتی زاویه دید عوض میشد جالب بود.

اما در هرصورت این حجم از عادی سازی و توجیح فساد توسط نویسنده یا حالا شخصیت کتاب واسم تعجب بر انگیز و غیر قابل درک بود (کلا یکی از دلایلی که دلبستگی خاصی نسبت به ادبیات روس ندارم همین فساد و روابط غیر اخلاقیه شخصیت هاست)

خوده داستان توضیح خاصی نداره که بخوام بگم ، کلا ۹۰ صفحه‌ست.

*دیگه محدودیت سنی کتاب رو خودتون بالا ببرید و توجه کنید😂
        

          بسم الله الرحمن الرحیم

موقع نوشتن این یادداشت یاد یادداشت قبلیم برای جلد اول میوفتم که نسبتا تند رفته بودم و اصلا از جلد اول راضی نبود . اما الان بعد از خوندن و تموم کردن مجموعه خیلی از خودم راضیم که به ریک ریردان فرصت دادم و باقیه مجموعه رو خوندم و به شما هم پیشنهاد میکنم که اگه فانتزی دوست دارید یا علاقه مند به اساطیر یونان باستان هستید این مجموعه رو بخونید {اگه دلیل دوم رو دارید پیشنهاد میدم با فایل پی دی اف بخونید چون در پانویس ها خیلی اطلاعات مفیدی وجود داشت که من از اونجایی نسخه چاپی در اختیارم نبود نمیدونم حاوی این پانویس ها هم هست یا نه}

الان که تمومش کردم صحنه های مختلفی از خودم موقع مطالعه این مجوعه توی ذهنم میاد  و گذران زمان عجیبه از جلد اول تا پنجم : ساعت 6 و نیم صبح با لباس مدرسه توی جا درحال خوندن...| ساعت 12 شب و زیر پتو خوندن...| سواره ماشین موقع برگشن از بهشت معصومه یا همون دیدار اهل قبور در پنجشنبه اخر سال ( دقیقا اونموقع داشتم افسانه جزیره کرت رو تو پانویس میخوندم و پرسی رفته بود پیش یکی از نیمه خدایان نادیده گرفته شده و داشتن با گذشته دایدالوس و لابیرنت آشنا میشدن)...

داستان یه فانتزی قوی نبود چون خیلی جاها هنوز واسه خودم سواله ولی خلاقیت و ایده ای که کتاب بر اساسش نوشته شده بود خیلی عالی بود و ارزش خوندنشو بالا میبرد. 

یکی از دلایلی که این کتابو دوست داشتم اسم شخصیت اول "پرسیوس" بود . قبل خوندن کتاب ویدئویی در مورد افسانه های یونان دیدم که پارسی هارو به پرسیوس قهرمان نسبت میدادن و یسری دلیل اورد و اینا... و منم ناخودآگاه پرسی رو بواسطه نسبتش با ایرانی بودن و اصالتم دوست داشتم که حتی تایید هم نشدههههه(شدت ربطه قضیه ها عالیه😂)

بیصبرانه مشتاقم مجوعه دوم پرسی جکسون رو بخونم و در حدی جو گرفتتم که ممکنه با دیدن زبان اصلیشم پول نداشته مو به باد بدم🤣

اقا داستان مجموعه اینجوریه که تمدن یونان از بین نرفته و در پی سالهای زیاد به هرجا که تمدن میرفته انتقال پیدا میکرده و خدایان یونان هنوز وجود دارن و بچه های اونها که از مادری فانی بدنیا بیان قهرمان عصرها میشن و یجورایی نابغه های زمانه مثل الفرد هیچکاک و ابراهام لینکلن و...

به نظرم این جلد از همه جالب تر بود و دلاوری ها و شجاعتی که شخصیت ها به خصوص نیکو و کلاریس نشون دادن ستودنی بود.

اقا بخونید و  لذت ببرید و خاطره بسازید.


*بپذیرید رپتاید توی این عکس و سریاله پرسی خیلی کوچیک و کم ابهتهههههههههه
        

          بسم الله الرحمن الرحیم 
.
یه کتاب شدیدا حال خوب کن و مناسب تابستون و مونتگمری‌وارانه😂😂
خوندنش واقعا لذت بخشه و همراه شدن با بچه‌های خانواده‌ی کینگ و سارا استنلی معروف به دختر قصه‌گو واقعا لحظات شیرینی رو رقم زد.

احتمالا سریال قصه‌های جزیره رو دیده باشید که هر از گاهی‌هم شبکه تماشا فیلم کم میاره بازپخششو میزاره😂 ، این کتاب داستان اصلیه هست و سریال اقتباسی آزاده ، در حدی آزاده که من سره یسری از قضایا رکب خوردم چون توی سریال یجور دیگه بود شرایط ، هی از ذهنم میپرید😅.

نحوه‌ی نوشتار و روایت خاطره ماننده و راوی هم بورلی کینگ هست برادر فیلیکس که اومدن به جزیره‌ی پرینس ادوارد تا کناره خانواده‌ی عموشون الک کینگ زندگی کنن و با سارا استنلی و سارا ری و پیتر گریک ، سیسیلی و فیلیسیتی و دانلد کینگ تابستون رو بگذرونند. 

با این حال نفهمیدم با اینکه تابستون بود چرا مدرسه میرفتن

*راستش غمم گین شد وقتی خبری از خاله هتی نبود😭😭
        

          بسم الله الرحمن الرحیم 
.
دقیقا این کتاب دومین مجموعه‌ایه که بعد از خوندنش به خودم گفتم ، وای بر من اگر این کتاب رو نخونده بودم. (اولین مجموعه ، مجموعه اخگر بود)

این کتاب بهترین کتابی بود که تا الان خونده‌ام ، بهترین از هر نظر چون خیلی از ژانرهارو خلاصه می‌شد مخصوصا ادبیات گوتیک.و مسحور کننده بود!

اصلا الان که این کتاب به پایان رسیده واقعا حس میکنم تکه‌ای از قلبم کنده شده و بیت صفحات کتاب جامونده و چیزای دیگه‌ای جاشو گرفتن. و قسمت جالب اینجا بود که کتابی که برای مطالعه به دست من رسید واقعا تکه پاره بود و من دقیقا یاده این موضوع میوفتادم و حس میکردم این همون کتابیه که از گورستان دنیل پیدا کرد و کوبرت دنبالش بود.

دقیقا کتاب رو زمانی که بارسلو میگفت بهترین وقته مطالعه‌ی آثاره کاراکسه خوندم "بارسلو گفت ، همیشه فکر کردم که بهترین وقت خوندن کارای کاراکس زمانیه که آدم هنوز قلبی جوون و روحی پاک و سفید داره." 

این کتاب رو در دو بخش و دو زمان متوالی خوندم با فاصله ۲۰ روز و بخش دوم به طرز عجیبی اعجاب انگیز بود و از صد صفحه اخر نگم براتون ، به طرز عجیب تری من به اصل قضیه پی بردم و  برام پرده ها کنار رفت اما اینکه نویسنده در صفحات بعد به نحوه خودش موضوع رو آشکار کرد واقعا برام جذاب بود.

تازه کلی اصطلاح کتابی یاد گرفتم، به طور مثال به شخصی که بی‌پرده صحبت میکنه و میخواد با زیر سوال بردن مسائل مذهبی و باورهای مردم به نون و نوایی برسه و شهره بشه یا تابو شکنی /بت شکنی کنه میگن داره دانته‌وار رفتار میکنه (دانته نویسنده‌ی کمدی الهی). یا اولیس‌وار به سفری طولانی و پر ماجرا میگن. پیرو اورتگا بودن هم به ادمای عملگرا میگن (اورتگا نویسنده اسپانیایی که مشهورترین کتابش انقلاب توده هاست).

بزارید از سیر کتاب بگم ، داستان در اوایل تابستان سال ۱۹۴۵ با رفتن دنیل سمپره به گورستان کتاب های فراموش شده و پیدا کردن آخرین کتاب خولیان کاراکس "سایه‌ باد" شروع میشه. و دنیل ۱۰ ساله تا صبح کتاب رو میخونه و مسحور نویسنده و قلمش میشه و به دنبال خوده نویسنده و کتاب‌های بیشترش وارد قضیه‌ی خطرناکتری میشه که زندگیش رو تحت تاثیر قرار میده.

متاسفانه من صفحه‌ای که اولین ورق از کتاب سایه‌باد بود و خولیان از پدره حقیقیش میگفت رو پیدا نکردم حتی با ورق زدن چیزی در حدود ۳۰۰ صفحه و ازتون خواهشمندم اگه پیدا کردید اینجا بنویسید.

و سفر به اسپانیا و دیدن بارسلونا که در قاموسیه زنی هویدا میشد اون هم در بهبه‌ی جنگ داخلی و جنگ جهانی خیلی لذت بخش بود و بنظرم بشدت برام نیاز بود.

در نهایت خوندن این اثر شدیدا پیشنهاد میشه ، و حتما میگم که بخریدش چون آزاد باشید یاد داشت بنویسید و بریده کتاب ازش پیدا کنید.

*چقدر ترجمه بی پرده بود ، اصلا متعجب شدم🤣🤣
        

          بسم الله الرحمن الرحیم 
.
اول باید توجه داشت به این موضوع که یه کتابه دیگه‌ای قبل این جلد هست که خوندنش بنظرم لذت بخش تره ، این جلد نظرمو انچنان جلب نکرد چون جزییاتی درمورد اتفاقات مهم نمیگفت ، ولی خوندنش خالی از لطف نیست.
.
با خوندن این کتاب میتونید با جنگ جهانی و بلایی که سره مردم اومد اشنا بشید اما قسمت بحث بر انگیز اینه که داستان یه طرفه بیان میشه و فقط از هیتلر بد میگن ، نمیگن هم پیمانان متفقین با ژاپن چه کردن یا انگلستان مکار چه به سر مردم ما و دشمنانش اورد.
.
داستان از بعده عمل آدا روایت میشه که زندگی بالاخره روی خوشش رو نشونش میده و اون ایندفه میتونه بدوعه ، و راه بره و ادم معمولی‌ای باشه و...
        

          بسم الله الرحمن الرحیم 
.
و توی این ۲۱۰ روز که تقریبا از خوندن اولین جلد آنی شرلی می‌گذشت انقدر واقع بینانه داستانی ازین مجموعه نخونده بودم!
.
اگر اشتباه نکنم این کتاب روایتگر ۶ سال از زندگی آنی شرلی در روستای گلن سنت مری ، در خونه‌ای به اسم اینگل‌سایده ، داستان ۷ سال بعد از کتابِ قبلی روایت میشه و آنی داره کم‌کم دل به روزمرگی ها میده و بخش های داستان بیشتر درمورد بچه‌های آنی و گیلبرته.
.
راستش قبل از خوندن ۲۰ صفحه اخر از این جلد راضی نبودم ، چون من دلباخته‌ی آنی بودم ، ولی مونتگمری داشت از بچه‌هاش برام میگفت. یچیزه جالبی که وجود داره و برام موقع خوندن کتابای مونتگمری به عادت تبدیل شده اینه که ، باید حداقل یه بار طی خوندن کتاب گریه کنم. 
ولی این جلد داشت نگرانم میکرد چون گریه نکردم و این یعنی داستان برام آنی شرلی سابق نیست ، اما ورق برگشت ، اونم توی صفحه‌ی اخر.
.
و جمله‌ای که خوندم این بود " والتر مانند کسی که از رازی سحرآمیز باخبر است در خواب لبخند می‌زد. ماه از میان میله‌های پنجره سربی به بالشش می‌تابید و و سایه صلیبی را روی دیوار بالای سرش انداخته بود ؛ سال‌ها بعد آنی آن تصویر را به یاد می‌آورد و می‌اندیشید که آن صلیب از آینده خبر می‌داده است ، از صلیبی بالای قبری در گوشه‌ای از فرانسه. ولی آن شب این صلیب سایه‌ای بیش نبود فقط یک... سایه."
شاید این جمله برای شما هیچی نباشه ، ولی برای من کافی بود تا گریه کنم به حال آنی که سال ها بعد قراره این صحنه‌ رو به یاد بیاره و والتری که نیست... ، و مشتاقانه منتظرم ببینم آیا این شرح حال از آنی سره قبره والتر توی جلدای بعد گفته میشه؟ و چجوری؟ چجوری از والتره مهربان ، شاعر دل میکنه؟
.
بزارین ازین بگم که چرا ۲۰ صفحه‌ی اخرو دوست داشتم و نظرمو نسبت به کل کتاب تغییر داد ، تو این صفحات به تنهایی از آنی گفته بود ، از زنی که روزگار به سنش افزوده بود و داشت به ورطه‌ی روزمرگی می‌کشید ، گویی توی این صفحات من آنی تمام فصول رو میدیدم در گرین‌گیبلز ، آنی ردموند ، آنی ویندی پاپلرز و...
.
آقا بخونید این مجموعه رو ، اصلا یه بهاره و کتابای مونتگمری!