یادداشت انسانی در جستجوی معنا؛

        بسم الله الرحمن الرحیم 

مدت‌ها بود کتابی نتونسته بود بیدار نگهم داره ، و این سلطان طلسمو شکست!
حدودا ۱۸۰ روز از اولین برخوردم و خوندن جلد اول می‌گذره و من هنوز در عجبم و نمیدونم چیشد که با این مجموعه آشنا شدم و دست به خریدش زدم. 
نمیدونم چی‌شد که همراه با امانی از داست‌واک زدم بیرون  و سواره بوراقی شدم ، نمیدونم چی‌شد که جین قلبش رو با ریسمانی از شال قرمزی که به امانی داد پیوند زد ، نمیدونم چی‌شد ولی به خودم اومدم و دیدم با تمام یاغی های بیابون توی دره‌ی دیو نشستم و دارم غذا می‌خورم ، حتی نمیدونم چی‌شد که با امانی گیر سلطان افتادم و انقلاب رو به پایان رسوندم. 
اما تنها چیزی که می‌دونم اینه که چقدر خوش‌شانسم که مردم میراجی و تمام دنیا وقتی پای آتیش می‌شینن مارو فراموش نمیکنن "شاهزاده‌ی یاغی ، شاهزاده‌ی خارجی یا همون مار شرقیِ دِدشات ، راهزن چشم‌آبی ، ژنرال زیبارو ، سلطیمای بزرگ شیرا و سم از آلبیس ...و انسانی در جستجوی معنا"

این مجموعه وقتی برای من شیرین تر شد که فضای حاکم کتاب ، فضایی خاورمیانه‌ای و جادویی است و به عنوان دختری در خاور‌میانه تمام مرسومات ملموس بود برای من و حس نزدیکی با امانی الهیزا داشتم.

اما نمی‌دونم چرا مثل جلدای قبل من رو به هیجان و استرس وا نداشت .

اما یه موضوعی جدیدا رو مخمه و همش باهاش مواجه می‌شم ، اونم اینه که توی اکثر کتاب‌ مخصوصا فانتزیا شخصیت های تغییر دهنده‌ی دنیا حاصل رابطه‌ای نامشروعن و به عبارتی حروم‌زاده ، و حس میکنم این کم‌کم باعث میشه دیدمون نسبت به این موضوع توی سطوح مختلف جامعه عادی بشه و یجورایی تهدید به حساب بیاد برام.🗿🎀