داستانش آدمو جذب میکنه که ادامه بده و بخونه. خیلی از شخصیتاشم دوست دارم. اما بخش های الکی و اضافه زیاد داشت که اگه حذف میشدن به نظرم کتاب خیلی بهتر میشد.
        

          اگر این سری رو شروع نکردید برای سال جدید بهتون پیشنهاد  میدم بخونید  (^o^)
از زیبایی توصیفات لوکیشن ها و توصیف وقایع و شجاعتی که در شخصیت ها دیده میشه تا نوع ابراز احساسات شون و جذابیت دنیای دراگون ها، کلی حرف میشه دربارشون زد اما من متاسفانه تو تعریفش اونقدر خوب عمل نمیکنم.... امیدوارم یه خوبی کنید در حق خودتون به عنوان حتی یه چالش این سری رو شروع کنید:)


 توییست آخر
        

          خدای من...
خدای من... انگار ربکا تصمیم گرفته بود هر تصوری که توی جلد یک برامون ساخته بود رو خراب کنه؛ و آخرش؟
برام به طرز دردناکی دژاوو آکادمی خون‌آشام شد💔
چرا؟ چرااا؟
نویسنده رو زنده می‌خواممم
        

          وای وای وای وای وای
        

          مجموعه جذابیه و قلم نویسنده کشش لازم برای خوندنش رو داره


پایانش من رو یاد پایان اگر اشتباه نکنم جلد ٥ سریر می‌انداخت
        

          WHAT THE ACTUAL FUCK? this book somehow managed to be the worst piece of fiction I've ever encountered. the plot is awful, the character's decisions make no sense, plot twists are shit, and quite literally everything sucks. 
Violet is somehow always in danger but every character out of nowhere manages to help her. 
How can a character be good at everything? like LITERALLY EVERYTHING. it is frustrating to see that the main character gets her way anyhow through plot points. like how can everything be at her advantage?
the author made us believe that someone bound to rules can turn into a rebellious person in mere seconds and kill his professor. yeah sure.
wat the hell is this dynamic between Violet and Xaden? the whole thing about keeping secrets and stuff did not make any sense and it was continued until the end. you are in the middle of a war and you start a childish approach toward each other? am i supposed to take you seriously? 
if you plan to read this one, just don't.
        

          هیچ حرفی واسه گفتن ندارمممممم.... خدایا! 
        

          هر چیزی که بدست میاریم بهایی داره که باید بپردازیم؛
این دقیقا بزرگ ترین چیزی بود که از این کتاب یاد گرفتم، فرقی نمیکنه اون چیز به سوزانی عشق یا به تاریکی قدرت باشه به هر حال باید بهاشو‌ بپردازیم.

این جلد به مراتب خیل بهتر از جلد قبلی بود و البته طولانی تر و پر جزئیات تر ولی هیچ وقت نمیگم این همه طولانی شدن نیاز نبود یا اشکال کتاب بود؛
پایان بندی فوق العاده دقیقا اون چیزی بود که چشممو روی تماااااام اشکالات بست و این احساسات شدید بعد از تموم کردنش جلوی به یاد آوردن کوچیک ترین اشکالی از این کتاب گرفت.

حقیقتا با این که زیدن و وایولت اونقدر سنی ندارن ولی از بیشتر عاشقای کتابا عاقل تر و بالغ تر رفتار میکنن و نقطه‌ی قوت این کتاب دقیقا خود خود زیدن رایورسانه.

و علاوه بر کتاب رشد و پیشرفت شخصیت ها در جهات خوب واقعا برام قابل تقدیره، خصوصااااا شخص زیدن رایورسان.

واقعا خوشحالم به این مجموعه یک فرصت مجدد دادم و متاسفم که رابطه‌ی زیدن و وایولت رو در جلد قبلی اون شکلی قضاوت کردم.

پایان بندی عجیبی که نویسنده برای این کتاب نوشت با یک نخ کوچیک از امید که داد دستمون باعث میشه احتمالا هر کسی بعد از خوندنش دلش بخواد جلد بعدیو‌ بخونه، و با توجه به این که هر چیزی بهایی داره نمیدونم بهای نا امید نشدن این امید چی میتونه باشه؟
        

          می‌خوام برم مریخ. با هیچکس هم سخنی ندارم. ای خدا
        

          این مجموعه بسیار زیاد معروفه، پنج جلدیه، سه جلدش بیرون اومده و جلد بعدیش دو سه ماه دیگه میاد بیرون.
من جلد اول رو بیشتر دوست داشتم. ضعف‌هایی داشت که به جلد دوم هم راه پیدا کرد اما به‌خاطر اینکه داستان برام جالب بود نادیده گرفتم. به‌نظرم اگر سریال یا فیلم اقتباسیش رو خوب بسازن، هیجان‌انگیز و پربیننده بشه و احتمالا خودم هم ببینمش.
بااین‌حال، از جلد دوم حدود ۱۰ درصد جلو رفتم و رهاش کردم. فکر نمی‌کنم دوباره به خوندن این مجموعه برگردم.
از همون جلد اول شخصیت‌پردازی ایراد داشت. ما نمی‌تونیم نقش‌های اصلی رو با ویژگی‌های شخصیتی مشخصی معرفی کنیم، در حال تغییرن و ثبات ندارن. از طرفی به عمق شخصیتشون پرداخته نشده و موقعیت‌هایی که اونارو به ما بشناسونه درنظر گرفته نشده. مهم‌ترین ویژگی که من از وایولت توی ذهنم دارم جنگجو بودنشه، اینکه شکست رو قبول نمی‌کنه. اما بیشتر از این حرف‌ها برای نقش اصلی یه مجموعه کتاب لازمه. از طرفی وایولت داره رازداری می‌کنه و مسائل مهمی رو پیش خودش نگه می‌داره ولی ما اصلا با ویژگی شخصیتی اخلاق‌مدار بودنش یا اهمیت‌دادنش به جان انسان‌های دیگه آشنا نشدیم، فقط رسیدیم به اینجا و وایولت هم راحت انجامش داد. این باورپذیری و تاثیرگذاری داستان رو برای من کم کرد. 
نقش‌های فرعی هم پرداخت درستی ندارن، فقط توی موقعیت‌هایی میان و حرفی که باید می‌زنن و کاری که باید انجام می‌دن و می‌رن. اگر بعدا کار مهمی ازشون سر بزنه، باورپذیر نخواهد بود. یه سری نقش فرعی هم داریم که یه کار مهمی انجام می‌دن و بعد دیگه خبری ازشون نیست؛ مثل همونی که از وایولت متنفر بود و توی مبارزه تن‌به‌تنشون بهش آسیب زد.
این جلد چیزی که باعث شد دیگه نخوام ادامه بدم، علاوه بر شخصیت‌ها، بلاتکلیفی داستان و کش اومدنش در صفحات کتاب بود. توصیفات و تکرار مکررات از وقایع جلد قبلی داشتیم و برای من نکته قابل توجه‌‌ای نداشت. شاید هم اگر جور دیگه‌ای نوشته می‌شد باهاش ارتباط می‌گرفتم. شاید مشکل در نحوه پرداخت داستان بود.
این مجموعه می‌تونه برای شما جالب و پرکشش باشه، دلایلی که برای من این خصوصیات رو از دست داد اینا بود. 
اگر سریالش ساخته شد و خوب بود، این ریویو رو آپدیت می‌کنم و نظرم رو درموردش می‌گم.
        

          امتیازش همچنان ۲.۵
ولی برعکس جلد قبلی به پایین گردش میکنم
        

          واقعا واقعا  اتلاف وقت بود خوندنش واقعا
از اون کتابایی‌عه که سر بلاگرا و ... الکی معروف شد نه خط داستانی نه چیز دیگه‌ای اصلا زیاد جالب نبود و خوشم نیومد حالا این سلیقه‌ایه و من نمی‌گم فانتزی خون قهاری‌ام ولی منم فقط به خاطر شخصیت پردازی
 یک ستاره بهش دادم وگرنه جالب نبود به هر حال دوباره می‌گم این سلیقه ‌ای 
ولی واقعا اشتباه کردم جلد اول رو خوندم و جلد دوم رو ...
در کل نظر من اینه و واقعا این کتاب الکی معروف شده
        

          شعله آهنین|Iron Flame
خلاصه:
جلد دوم از مجموعه‌ی امپیرین، "شعله‌ی آهنین" داستان وایولت سورنگیل را ادامه می‌دهد، دختری که قرار بود زندگی آرامی در میان کتاب‌ها داشته باشد، اما به دستور مادر ژنرالش مجبور شد به جمع اژدهاسواران بپیوندد. در این جلد، وایولت با چالش‌های جدیدی روبه‌رو می‌شود؛ از جمله رقابت‌های مرگبار و رازهایی که ممکن است سرنوشت او و دیگران را تغییر دهند.
نظر شخصی:
 این جلد واقعا حقش پنج ستاره نیست.اماا
شخصیت ها یه رشد خوبی داشتن و واقعا رشد شخصیت وایولت بنظرم یکم تو روابط احساسیش داغونه ولی واقعا منطقش اینکه غرور مسخره نداشت در واقع تواضعش رو خیلی دوست داشتم .خودش میدونست تصمیمات اشتباهی گرفته خودش رو سرزنش میکرد اشتباهاتش رو گردن دیگران نمی نداخت و دوباره این موضوع که آسیب پذیر بود نویسنده از اون کارای حال بهم زن که قهرمان رو خیلی یجوره بدی بزرگ می کنن نشون نداد..
زیدن شخصیتش واقعا اصلا یچیز دیگه شد یکم از اون مرموزی در اومد دارم میگم یکم و اینقدر سوال درموردش یهو برام پیش اومد که موندم نویسنده چطور می خواد اینا رو جمع کنه و واقعیتش اینه با فصل آخر وایولت رفت تو حاشیه انگار مجموعه داره به مجموعی ی زیدن تبدیل میشه غیر از اون از این می ترسم که نویسنده زیدن رو شرور کنه خیلی پلات سنگینی میشه برای جلد های آینده ولی طرفداران«فندوم» مطمئنا ناراضی میشن اینکه دو جلد کتاب بی زبون رو به رابطه ی بین این دوتا بده بعد بزنه خراب کنه؟ واقعا سنگینه ولی از ربکا یاروز بعید نیست!
خیلی احتمالات وجود داره و اینکه مجموعه پنج جلدی خواهد بود و... این یکم بده چون دو جلد دیگه؟ معلوم نیست کی منتشر میشه حتی
شخصیت های فرعی خیلی مهم و حیاتی ان توی این مجموعه واقعا دگیر کننده است و این باعث میشه نویسنده دستش باز بشه هر چقدر دوست داره شخصیت فرعی بکشه که با این روندی که من میبینم جلد یک یکی از دوست داشتنی ترین شخصیت ها جلد دوم اصلا بیاین درمورد مرگ کسی که باورم نمیشد براش گریه کنم حرف نزنیم... خانواده سورنگیل واقعا خفنن و من چیزی ندارم بگم. دوست ندارم براتون اسپویل شه..
نویسنده برای درگیر کردن احساسات خواننده میاد یسری تیکه کتاب یا نامه میذاره اول هر فصل و دوتای اونا واقعا اشکم رو در آوردن بنظرم خیلی خلاقانه است و آزار دهنده
 مجیک سیستم کتاب خیلی پیچیده تر از جلد قبل شد کنترل شده و آروم آروم اطلاعات رو برامون کنار هم چید و بنظرم یه پیش زمینه برای جلد بعد بود چون از اینکه یهو جادو و اطلاعات جدید درباره ی اژدهایان داد هضمش سخت بود.. آخرش از اینکه رسید به مکالمه ی افشای راز آندرانا واقعا دلخور شدم چون زودتر فهمیده بود وایولت ولی نگفت و نمی دونم دلیلش چی بود که به بقیه هم نگفت شاید بخاطر هرج و مرج زیاد و اتفاقات غم انگیز پشت سر هم بود ولی هیچ ایده ای ندارم نیاز دارم سوالاتم در جلد بعدی جواب داده بشه وگرنه واقعا که!
کتاب یه سبک دیستوپیایی خاصی داره روند کتابهای دیستوپیایی رو داره میگذرونه اما فانتزیه و حماسی !انقلاب توی کتاب باعث گفتن این فرضیه من شد که آره حس دیستوپیایی بهم میده اما از اونجایی که پنج جلده یکم برام عجیبه نمی تونم تو ذهنم مرتب کنم بنظر میاد نویسنده میتونسته جلد سوم طوفان عقیق مجموعه رو ببنده اما انگار کرم اذیت کردن خوانندگان داره و همچنین پولی که داره میزنه به جیب...! این استدلال رو دارم که دنیای کتاب میتونه گسترده تر هم بشه اما ممکنه با چندتا اشتباه کوچولو این جلد هایی که اینقدر پر طرفدار شدن رو نابود کنه و کل مجموعه بی ارزش بشه که امیدوارم اینطوری نشه.
من عاشقانه های کتاب رو خیلی دوست ندارم اما کل مجموعه بنظرم بهش وابسته است امیدوارم خیلی امیدوارم هیچ مثلث عشقی دیگه ای اتفاق نیفته واقعا الکی کتاب رو کش میده..
        

          اگه بخوام خلاصه ریویویی که میخوام بنویسم رو بگم:
این جلد نسبت به جلد اول خیلی افت کرده بود. 

خوندن این کتاب شبیه عذاب بود، رسما سه کتاب داخل یه کتاب جا شده بودن و خوده نویسنده هیچ ایده‌ای نداشت چیکار کنه، انگار فقط بهش تاکید کرده بودن هر کار میکنی فقط زیاد بنویس
600 صفحه‌ایی که میتونست توی 300 صفحه مفید و هیجان انگیز ارائه بشه
وقتی نظرات بقیه برای این کتاب رو دیدم، دیدم همه به قسمت آخر کتاب رای دادن و باتوجه به اون تصمیم گیری کردن، نمی‌خوام بی‌انصاف باشم، تنها دلیلی که خودمم دو ستاره دادم هیجان آخر کتاب بود، که اگر نبود بهتون قول میدم یه ستاره هم نمیدادم
جلد اول خیلی خوب بود میشه گفت همه چیز به اندازه بود و خودم به شخصه امتیاز بالایی بهش دادم اما این جلد واقعا افت کرده بود
وایولت که رسما انگار یه نوجوون به بلوغ نرسیده شده بود که سر کوچکترین چیزی با دوست پسرش دعوا راه مینداخت، میدونین اگه حجم کتاب کمتر بود شاید اینقد این موارد به چشمم نمیومد، ولی خوندن 500 صفحه بحث و جدال غیرمنطقی و بی‌نتیجه اون هم بر سر هیچی، آدم رو روانی میکنه
در کل امیدوارم جلد بعد بهتر باشه
        

          میخای ی چیز حقیقی بدونی...