بلخره این جلد یکم با آرامش تموم شد.
چیزی از جلد اول کم نداشت چه بسا زیباترم بود.
بی‌صبرانه منتظر خوندن جلد سه‌ام
      

        وای وای وای😭🥹
چقدر پر هیجان بود؛ چقدر با غصه‌های لایا غمگین شدم؛ چقدر با آزمون‌ها استرس کشیدم؛ چقدر این کتابو زندگی کردم! چند ماه پیش، رفتم سراغش اما متاسفانه چند صفحه خوندم و رهاش کردم؛ و الان چقدر پشیمونم که قدر این کتاب قشنگ رو ندونستم.
      

        یکی از قشنگترین کتاب‌هایی بود که خوندم؛ اوایل یکم خسته کننده‌بود اما نیمه دوم به قدری جذاب بود که یه نفس خوندمش.
خیلی زیبا بود؛ بی‌صبرانه منتظر جلد دو هستم.
      

        یک شاهکار ادبی به تمام معنا:))
زبونم از وصف زیباییش قاصره حقیقتا
نمی‌دونم چی بگم؛ فقط اینکه واقعا کتاب خوبی بود، دزیره دختر یه حریر فروش ساده بود، اما در بخش بزرگی از تاریخ تاثیر گذاشت؛ تاریخ رو جور دیگه‌ای، با شیوه‌ی دیگه و از یه نگاه دیگه روایت کرد. واقعا زیبا بود؛ به قول آقای چاووشی که می‌گن:
تو یه طوفان‌ من جزیره/ من ناپلئون تو دزیره 
جز تو کی می‌تونست از من/ همه دنیا رو بگیره💔
      

        یه کتاب با وایب روستاهای شمال، خونه‌های کاهگلی، مزرعه‌ها و خونه مادر بزرگ.
حال و هواش رو دوست داشتم؛ اینکه منو برد به اون روستا و با خاطرات و آرزوهای یه پسر بچه هم‌سن خودم آشنا کرد، کسی که خونه‌شون خیلی خرابه و آواره است و باید یه خونه دیگه بسازن، اما مشکلات زیادی توی این راه براشون پیش میاد و بودجه‌ش رو ندارن.
با این‌حال سناریوی خیلی جذابی نداشت و معمولی بود.
      

        کتاب خیلی قشنگی بود. مخصوصا صفحات آخر اصلا انتظار اتفاقاتی که افتاد رو نداشتم و فکر نمی‌کردم قاتل اون شخص باشه؛ خیلی دوسش داشتم و نمی‌تونم واسه خوندن جلد دو صبر کنم
      

        چطور یه کتاب رو می‌شه برای اولین بار خوند اما در عین حال حس کنی که قبلا خوندیش؟
سناریوی تکراری، داستان پردازی ضعیف و کپی‌کاری شده؛ واقعا متاسف شدم که چرا اصلا وقتمو گذاشتم و این کتاب رو خوندم.
می‌گید چرا می‌گم کپی‌کاری؟
این تصویر اسپویل خیلی کوچیکیه می‌تونید باز نکنید اما در جدی نیست که داستان ناتوان و سایه‌های میان ما فاش بشه.
دختری که توی یه مهمونی که همه باید سبز بپوشن قانون رو بهم زده و یه رنگ دیگه پوشیده تا به چشم بیاد.
تصویر اول ناتوان
تصویر دوم سایه‌ها
این فقط در حد یک چپتر کپی‌کاریه. اساس داستان تکراری و خسته کننده بود. با این‌که هیجان داشت اما اگه قبلا فانتزی خوب خونده باشید احتمالا جالب نیست براتون.


      

        خدای من...
خدای من... انگار ربکا تصمیم گرفته بود هر تصوری که توی جلد یک برامون ساخته بود رو خراب کنه؛ و آخرش؟
برام به طرز دردناکی دژاوو آکادمی خون‌آشام شد💔
چرا؟ چرااا؟
نویسنده رو زنده می‌خواممم
      

        چطوری؟ چطوری می‌شه یه کتاب آنقدر خودشو تو دل آدم جا کنه؟
عشق کشنده بین یه پری زمستونی و یه پری تابستونی، فداکاری‌هاشون واسه همدیگه.
دلم برای پیکسی‌هالو و کلاریون و میلوری تنگ می‌شه💔. 
I would make every decision thinking of you. I would risk anything, everything, to protect you. Do you understand? I love you, Milori. It scares me too much.”
      

        پنج قدم تموم شد و همراهش منم تموم شدم😭
هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم یه کتاب همزمان بتونه حال آدم و خوب یا بد کنه.
دلم برای ویل و استلا تنگ می‌شه
با اینکه سنشون کم بود خیلی بالغانه رفتار می‌کردن و خیلی چیزا ازشون یاد گرفتم.
      

        بازم من و کتابایی که یه دفعه یادم افتاد خوندمشون و تو لیستم نیستن🤦🏻‍♀️😂
خب کتاب نرگس رو دوست داشتم واقعا، یکی از اولین کتابایی بود که وقتی جدی شروع به خوندن کردم، خوندم.
حال‌و‌هوای قشنگی داشت مخصوصا نرگس و محدودیت‌هاش
به عنوان یه اثر ایرانی واقعا قابل تحسینه.
      

        واقعا قشنگترین مجموعه‌ای که خوندم سریر بود.
من خطاب به خودم:
تو که هر ۷ جلدشو خوندیی ولش کن دیگه
و همچنان خودم:
نظرت چیه از لیست پاکش کنم و یبار دیگه بخونم😃؟
و همینطور خوددرگیری هایم بر سر جذابیت این کتاب ادامه داره...
      

        اولین کتابم از فریدا مک‌فادن بود؛ و با توجه به تعریفایی که ازش شنیده بودم واقعا انتظاراتم رو برآورده نکرد.
بعد از خوندن یک چهارم کتاب تونستم حدس بزنم و حدسمم درست بود و برای من قابل حدس بود.
با اینکه شاید دومین یا سومین کتاب جناییم بود و تجربه نداشتم اما واقعا انتظار داشتم یکم پرهیجان تر باشه ولی حقیقتا
"جنایی‌ای که از اول تا آخرش پرهیجان و گیرا باشه آرزوست"
      

        خب کتاب وایب تینیجری و رازآلود داشت.
چیزی نبود که بتونم خیلی ازش تعریف کنم.
اما اگه که انتظار زیادی ازش نداشته باشید خوبه، بد نیست.
      

        کاراوال رو حدود دو ماه پیش خوندم؛ فانتزی قابل قبولی داشت، جلد یک چیز زیادی برای گفتن نداشت ولی توی بیشتر مجموعه ها جلد یک یه پیش زمینه و مقدمس.
با این حال من شخصیت اسکارلت رو بیشتر از تلا دوست داشتم.
 تلا یه مقدار ناپخته و زیادی بی پروا به نظرم رسید و آدمی بود که انگشتشو تو هر لونه زنبوری فرو می‌کرد و وقتی گیر میوفتاد منتظر بود که یا اسطوره بیاد نجاتش بده یا جکس🥲🤣
به هرحال، پیچش داستانی ای که درباره اسکارلت و مادرشون و البته پدرش بود رو دوست داشتم.
خوندنش خالی از لطف نبود و پیشنهاد میکنم بعد از این مجموعه، مجموعه دیگه نویسنده به نام "روزگار یک دل شکسته" رو بخونید.
این مجموعه هم در دنیای کاراوال اتفاق میوفته و جکس شخصیت اصلی مرد اونه. تلا و اسکارلت هم حضور ضعیفی دارن ولی شخصیت اصلی نیستن.
به شدت پیشنهادش میکنم. امیدوارم که به شمال حقیقی یه سری بزنید🥰.