☆ ۳.۵ ستاره‌ی طلاییِ خندون ☆

▪︎ اگه دنبال یه رمان کیوت سر راست می‌گردی که باهاش بخندی، به یاد ایام نوجوانی ته دلت قیلی‌ویلی بره، سرگرم بشی و از دغدغه‌هات دور شی بهت پیشنهاد می‌کنم کتاب "بادیگارد" رو بخونی. [با ترجمه نشر کوله‌پشتی

▪︎ داستان چیه؟ 
هانا یه دختر کاملا معمولیه که تو نگاه اول شاید فکر کنید یه معلمه اما شاید بتونه با یه مداد دخل شما رو بیاره، چون واقع یه مامور حفاظت اجرایی کارکشته‌ست و به زبون ساده‌تر بادیگارده!
همون اول کتاب هانا مادرش رو از دست می‌ده و درست همون شب دوست پسرش باهاش بهم می‌زنه. تو این شرایط رئیسش هم ازش می‌خواد مدتی نیاد سرکار و وقتی هانا برمی‌گرده با عجیب‌ترین ماموریتش روبه‌رو می‌شه:
محافظت از یه بازیگر معروف هالیوودی: جک استیپلتن
اما اوضاع وقتی عجیب‌تر می‌شه که جک بنا به دلایلی از هانا می‌خواد جلوی خانواده‌ش نقش دوست دخترش رو بازی کنه!

▪︎ چیزی که تو کتاب دوست داشتم نوع روایت بود.
داستان اول شخصه و یه جاهایی هانا مستقیم ما رو خطاب می‌ده، انگار نشسته باشیم پای حرفاش و یه دورهمی دخترونه باشه! داستان طنزه و نویسنده با استفاده از عناصر اغراق و تضاد لحظات بامزه‌ای تو داستان خلق می‌کنه.
از طرفی بخش اعظم داستان تو یه روستاطوره که حس گرم و آرومی به آدم می‌ده. 

▪︎ حقیقتا من طرفدار این سبک رمان‌ها نیستم، کتاب هم قابل حدس بود چون از تروپ فیک دیت داشت استفاده می‌کرد. اما با این کتاب خندیدم، چندجا بغض کردم و واقعا سرگرم شدم و حالم خوب بود باهاش.

▪︎ فکر کردید نمی‌خوام غر بزنم؟
سخت در اشتباهید!
ببینید کتاب کیوت و سرگرم کننده‌ست، اما فصل آخرش به نظرم یه‌کم هول‌هولکی جمع شد و کمی هم حالت شعاری گرفت که عشق بورزید، خودتون رو دوست داشته باشید و اینا. حقیقتا به خاطر همین هم شک داشتم بذارمش تو طلایی‌ها یا نقره‌ای‌ها. واقعیت اینه‌که موقع خوندن کتاب یه وقتایی به خودم میومدم و می‌دیدم با لبخند دارم می‌خونمش پس احساس کردم اگر طلایی ندم در حقش اجحاف شده. (:

× کتاب رو با ترجمه‌ی فارسی از نشر کوله پشتی خوندم.
همزمان فایل انگلیسی هم کنار دستم بود و کتاب سانسوری هم نداره جز یکی دو خط چون کلا اسپایسی نبود.
و همین هم باعث شد دوستش داشته باشم، وقتی بالاخره بعد این همه مدت همو می‌بوسن تو دل آدم کیلو کیلو قند آب می‌شه و انگار دوباره برگشتم به نوجوونی که واسه رمانای عاشقانه ذوق می‌کردم!
        

          برای سرگرمی خوندنش بد نیست ولی به معنای واقعی کلمه از خوندنش لذت نبردم