این یه داستان شگفت انگیزی بود درباره مرگ و معما و عشق.... 
این یه داستان گوتیک معمایی عاشقانه بود و من به شما پیشنهاد میدم شب هایی بخونیدش  که جز نور ماه چیز دیگه ای نیست...
عاشق ایده اش شدم که چجوری سیگنا فرو داستان اصلا نمی میره و شخص مرگ همیشه همراهشه...
چه بسیار بود جمله هایی که بعد از خوندنشون بطور عمیقی بهشون فکر کردم.
و یکی از نقاط قوت داستان این بود در هر لحظه داستان، در معما معلق بود حتی تا آخرش معمای اول داستان حل نشد بلکه باید بریم جلد بعدی :)

تنها چیزی که باعث شد من یه نمره کم بدم این بود که داستان عشق کرکترها کمی پرداخت نشده بود و خیلی سریع پیش رفت و البته نظر شخصی من :)) که اونهم قراره در جلد بعد بیشتر روبرو بشم.

To signa farrow & lovely death
      

        "We’re going to let them kill each other."
My badass girl :) ps love u specially at the end for your bravery
تنها چیزی که هیجان من رو به سمت جلد بعد سوق میده...
صادقانه با خوندن این کتاب عملا به یاد بازی تاج و تخت GOT افتادم‌.‌‌‌‌.. 
این کتاب خیلییی رفتم کندی داشت و تا اواخر عملا من بزور حرکت کردم... 
شاخصه متفاوت و یونیک دنیای رد کوئین همین خاکستری بودنش و شبیه به دنیای واقعی مون هستش و خیلی از کثافت های سیاست رو نشون میده... 
از خودم راضی ام که این کتاب رو خوندم و احساس میکنم برای هر فانتزی خون این مجموعه رو باید خوند نه صرفا برای لذت بردن بلکه آشنا شدن با انواع مختلف فانتزی
      

        عاشقانه ای متفاوت 
عاشقانه‌ای پر از حادثه
از اینکه شخصیت ها خاکستری نبودن و واقعی به شدت راضی ام ... یعنی چی بعضی نویسنده ها میرن شخصیت رو سفید میکنن!
      

        از اولین های من 
از قشنگ ترین  و به یادماندنی ترین 
عاشق لحن حرف زدن جودی
      

        ۱:۰۵ صبح هشتمین روز از آذر ۱۴۰۰
.
.
.
به معنای واقعی زیبا:))))))
اصلا بخوام دربارش بگم باید یک صفحه کامل بنویسم..‌...
از والنسی
از آزادی روحش 
از احساسات
از سنگ هایی که خانواده جلوی پای ما میندازند
از تلاش نویسنده برای رهایی از قفس
از صداقت عجیب و شوکه کننده بارنی 
برای من پر از آرمان بود سوای عاشقانه بی غل و غش اون
      

        من همش حس کردم یا داستان باید بلندتر می‌شد یا به گونه ای نوشته می‌شد که منطقی تر باشه
      

        عجیب و سخت 
سخت از نظر شرایط 
عجیب از نظر زیبایی دیالوگ هاش
      

        Do I look like sick because I'm happy for unhappy ending? :)
That's the spirit♡♡
      

        آبکی با سس هندی با باگ های متعدد
ایده کلیشه اما پرداخت نشده 
حتی از اون سبک سطحی هایی هم نبود که من بطور کوتاه مدت لذت ببرم...
      

        فضا کل مجموعه کاراوال تا الان مالیخولیایی بوده...
پیشنهاد میکنم به این مجموعه فرصت بدید با اینکه من از نقدهایی که خوندم بشدت وایب منفی گرفتم اما هر کس نظر خودش چه خوب چه بد این داستان و دنیا ارزش چشیدن داره(البته یکی از علت های شجاعتم مجموعه OUBH بود)
به هر حال به قول نویسنده هرداستانی دو تا پایان داره پایان نسبی و پایان حقیقی فعلا تو نسبی هستیم :))
من با شخصیت تلا بیشتر ارتباط گرفتم و از نظرم شجاعت زیبایی داشت.. و نگم از جذابی شخصیت اسطوره ای که درست حدس زده بودم :)  
از شخصیت جولیان بشدت بدم میاد و تا الان بشدت ضعیف عمل کرده؛ به اسکارلت بخاطر کاری که در آخر داستان کرده راضی ام و احساس میکنم تا الان رابطه شون سمی بوده :/
آما از این جا به بعد احساس میکنم ماجرا جالب تر میشه چون فیت ها وارد ماجرا میشن(همزمان ریویوهای دوستان دیگه
      

        میام مینویسم
یخورده عجیب و پیچیده شد برام برای بهتر شدن ریویو بهتره وقت بزارم براش..
      

        " Looking back, her dreams had felt impossible and she had felt so courageous for believing in them. But now she realized those were never her dreams, not really. They had been dreams borrowed from stories, dreams she had clung to because she had yet to imagine her own dreams."

“Yes, I am a murderer. I enjoy hurting people. I like blood. I like pain.  I am a monster, but whether you remember it or not, I’m your monster, Evangeline.”

عاشق اپیلوگ آخر شدم و بالاخره نویسنده مثل همیشه اون درسی رو که از اول داستان می‌خواست بهمون بفهمونه رو گفت ... که هپیلی اور افتر ها همیشه یه شکل نیستن...و هر داستانی با پایان شاد تموم نمیشن اما لزوما پایان بد ندارن همیشه هزار جور پایان میشه داشت و من عاشقش شدم....لاو یو گاربر ♡
و امیدوارم در این مگنیفیسنت نورث داستان های جذاب دیگری از سمت کیااس،لالا عزیز هم بخونیم:)
اسکار احمق ترین و مغرور ترین شخصیت میرسه به آپولو (بِچ)
و اسکار ستاره با پتانسیل درخشش به کیاس تعلق میگیره مخصوصا با لالا شیپش میکنم...ایف یو نو یو نو
اسکار بچ بازی کسی نبست جز ارورا
اسکار امید و جنگیدنم تعلق میگیره به اونجلین عزیزم...
اسکار سیداکشن و پشن و فداکاری هم میدیم به جکس و سیب های عزیزش( که دیگه نیازشون نداره) :))))))))

" “You would have poisoned me?”
“I’ve been tempted on more than one occasion . . .” His eyes darkened as they lowered to her lips and stayed there."
      

        آخ از زیبایی حرف های جین عزیزززز
برای تک تک بغض و خشم و بخشش های این دخترک مظلوم.
من حدودا ۴ ۵ سال پیش فیلمش رو دیده بودم و باید بگم با تموم کردن کتاب فهمیدم بیشتر از اون فیلمش رو دوست داشتم( البته ممکن بخاطر ترجمه کتاب هم باشه )
و اگر قرار بر دوباره خوانی باشه قطعا میرم سمت زبان اصلیش....
این کتاب رو طی یک حرکت جدید همزمان با ریواچ کردن فیلم تموم کردم:))
صحنه آخر پر از احساسات مختلفی شدم و دوستم نگران شد که دارم گریه میکنم و من یکدفعه از جو داستان خارج شدم و فهمیدم اشک تو چشمام جمع شده  :(
      

        عجیب بود که قلبم توانایی هندل این جلد رو داشت... 
الان که کتاب رو تموم کردم نمیخواستم بنویسم چون پر از حس غم، عشق، هیجان، خشم بودم و باید میزاشتم آروم بشم اما اگه ننویسم همه حسم میپره و لازمه که الان بنویسم.
من در این جلد برای احساسات جکس و اونجلین آب شدم..‌
دوست دارم خانوم گاربر برای هر فیت یه داستان بنویسه...
کیاس تا چند صفحه آخر دوست داشتم  و حتی دلمم میخواست که یه اسپین آف ازش داشته باشیم منتهی الان تا جلد بعد رو نخونم نمیتونم خشمم رو ازش کم کنه
 اسکار فریکی ترین شخصیت این مجموعه کسی نیست جز آقای آپولو (-_-#) این شخصیت از جلد اول تا آخر این جلد با روانی بازیاش اعصابم رو خورد کرد و ایشون توی لیست منفور های من میمونه ( با اینکه تا اواخر داستان دلم براش میسوخت)  
#بمیرم برات جکس...و همینطور تو اونجلین عزیزم

در مورد این جلد نقد های متفاوت و بدی گرفته بودم و همش منتظر باگ بزرگی در داستان میگشتم اما غیر یدونه که احساس میکنم قراره در جلد بعد پاسخ بگیرم چیزی نبود...
خیلی نقد خوندم که میگن میتونست کمک بگیره در زمان سفر کنه!! والا اگه دقت کنیم اسطوره که عمرا بهش کمک کنه چون اولا جکس باهاش مشکل داره و علت سفرش هم خب مسلما اسطوره نمی پذیره... و خب شاید بگین از اسسین( assassin) چرا کمک نگرفت چون میتونست سفر کنه؟ درباره این سوال دوست دارم جواب خانوم گاربر رو بشنوم ولی طبق چیزایی که خوندم هیچ فیتی از نظرشون این حرکت پایداری نیست چون خوندیم که  اولا زمان نمیزاره که تغییر زیاد بدیم و اگر هم تغییر کوچکی هم باشه یه چیز باارزش رو در زندگی از دست میدی‌‌... و البته که اسسین این کار رو برای جکس نمیکنه و البته در داستان میتونستند فیت های دیگه ای هم حضور پیدا کنن :) منتهی عدم وجودشون باگ حساب نمیشه.‌. وجود فیت های دیگه مثل فرق بین عالی و عالی ترِ...
و البته این رو هم تکرارکردن در این جلد که اگه خیلی به گذشته های دورتر سفر کنن زمان بیشتر مقاومت میکنه و عملا تغییری در زمان ایجاد نمیشه... همه ی این دلایل کتاب بنطر منطقی میان تا نقد هایی که سر باگ های داستان هست رد بشن...
      

        اگر این سری رو شروع نکردید برای سال جدید بهتون پیشنهاد  میدم بخونید  (^o^)
از زیبایی توصیفات لوکیشن ها و توصیف وقایع و شجاعتی که در شخصیت ها دیده میشه تا نوع ابراز احساسات شون و جذابیت دنیای دراگون ها، کلی حرف میشه دربارشون زد اما من متاسفانه تو تعریفش اونقدر خوب عمل نمیکنم.... امیدوارم یه خوبی کنید در حق خودتون به عنوان حتی یه چالش این سری رو شروع کنید:)


 توییست آخر