یادداشت‌های طیبه (37)

          عقرب های کشتی بمبک روایت پسری از اهالی آبادان است. 
نویسنده گی متفاوت است یعنی روای قصه هم توی خواننده را مخاطب قرار می دهد و هم حسن زاده را. طناز است و اشارات شیرینش به حوادث زندگی اش و توصیفاتش بسیار دلچسب است. بعد از خواندنش از اعماق قلبم شاد شدم .
        

          به نظر من اگر می خواهید تفاوت اندیشه فلسفی _ سیاسی شرق و غرب را به خوبی درک کنید اسطوره بخوانید. برای من ایلیاد هومر حل معماهای فکری بود.
        

          روایتی از زندگی دختری است که قهرمان مسابقات است و در یک تصادف در اتوبوس مدرسه پای خود را از دست می دهد اما رویایش را نه!!! 
قصه به خوبی پردازش شده است و روابط نوجوانی ، دوست داشتن ، تلاش برای رسیدن ، شدن و پذیرش را دلچسب به تصویر می کشد.
        

          قصه قصه دو خواهر است که از قضای روزگار مسیر زندگیشان  در دست تعقیر قرار میگیرد. مادر با صبوری و عشق ادامه می دهد و این؛ ادامه دادن را برای کودکان دلچسب می کند تا آنجا طلسم جادوگر کوتوله بدجنس را می شکنند و .......
        

          پری آهسته گفت: « من از خشکی میترسم لیانا، سال‌ها پیش پی مروارید به خشکی رفتم همان‌جا در خشکی گیر افتادم، نقشی شدم رو صندوق، تو که مرا به دریا رساندی دوباره جان گرفتم... همه پری‌ها از خشکی می‌ترسن.» 

پریانه‌ها را که تمام می‌کنی، پری‌های دریایی، مرواریدهای سیاه، سندباد منقوش بر صندوق زیرزمین خانه ننه دی‌صبرا، همه و همه میشن باورهای تو از بس که جان دارد این قصه. به نظر من طاهره ایبد نمی‌نویسه جان و روح میده به کلمات.
        

          وای از دختر انار که آتش به جانم زد.
دخترم گریه کرد، جنگید، از دست داد و ... در نهایت شد آنچه باید می شد.
می اندیشم این قصه با چاشتی شانس  قابل تحمل شد اما وای بر دخترهای اناری که آرزوهایشان  سوخت و حسرت تا ابد در چشمانشان خانه کرد.
        

          نادر ابراهیمی را با آتش  بدون دود خواندم. آنچنان دلنشین بود که دلم قدم زدن در دشت های ترکمن صحرا را و گم شدن در دشت هایش را خواست. 
روایت عشق بود و جهل، خرافات و باور ، مبارزه و شکست ، درست در دل سنت.
برای من اوج داستان جایی بود که یکی از دل خود جامعه برای نبرد با جهل بلند شد و آرام آرام با تحمل و صبر برای تغییر تلاش کرد. 
نمیدانم توان حمل این همه رنج در کداممان برای تغییر   وجود دارد؟؟؟
        

          قصه زندگی اندرسن، 
مناسب برای بالای 7 سال . شیرین و دلنشین
        

          تصویری کمیک،  داستانی برای تفاوت، پذیرش، همدلی
        

          تصویری ، اندکی ترسناک، جذاب
        

          اگر تا به حال به دنیای آدمهایی که روزی درگیر جنگ بودند و حالا که جنگ تمام شده  اندیشه هایی که جنگ مسبب آن بوده دست از سرشان برنداشته فکر نکرده اید این کتاب برای شما بسیار کارآمد است. 
تمام نمادهایی که کتاب برای نشان دادن وضعیت دوران پس از جنگ در آلمان استفاده می کند کاملا با واقعیت مطابقت دارد که این موضوع برای من شگفتی پردازش نویسنده را در روایت داشت. 
داستانی بسیار خوش خوان، روان و کاملا مستدل .
        

          مثل آب برای شکلات شگفت انگیز بود. پیچیده شده در لایه هایی از خشم، نفرت، استیلا و عشق در زرورقی ظریف از زنانگی چونان تکه ای شکلات. 
هر فصل با روایتی از یک دستور غذایی اصیل مکزیکی آغاز می شد و در نهایت با چیدن آن روی میز  و تقدیم اعضا خانواده کردن به پایان می رسد و قصه قهرمان ما در خلال این پختن ها و چیدن ها به زیبایی خود را در صفحات کتاب نشان می دهد.  آنجا که غذا با ترکیب شدن  در سس آغشته به گل های سرخ آتش یک عشق سر به مهر را شعله ور می کند و یا کیک عروسی ای که در حین پختش با قطرات اشک از دست دادن، معده همه را زیر و رو می کند تو را در چنان زنانگی غرق می کند که تنها قلبی زنانه توان حمل آن را دارد. 
قصه قصه نبرد است. نبردی نه از جنس جنگ و سلاح؛ بلکه نبرد از جنس صبر و ایستاده گی. ایستادن در برابر سنت هایی که زندگی انسان را نابود می کند. قهرمان می ایستد، می گذرد، می بخشد تا از میان بردارد آنچه خودش را از میان برداشت.
        

          قصه یک کودک بد غذا و یک مامان خلاق. آخ که چقدر قصه اش را دوست داشتم.
        

          مثل  بیشتر کتاب های نشر مهرسا صاف رفته سر اصل مطلب. اگه با مستقیم گویی مشکلی ندارید بخرید و بخوانید. امن و جذاب بود.
        

          کتابی داستانی با محتوایی علمی . خیلی جذاب بود.
        

          10 از 10  . 
تصویرگری، مدیریت حل مسئله ، داستان پردازی و در نهایت رسیدن به راه حل. بسیار شیرین و روان 
راهنمای دوست یابی برای 4 تا 6 ساله ها
        

          کتاب برای فرزندان اول خانواده است که یکهو سرو کله بچه دوم پیدا می شود و نظم خود انگیخته شان را در می کوبد. داستان امن و مطمئن پیش می رفت تا آنجا که قهرمان قصه یعنی فرگال تصمیم به فرار می گیرد. بله دقیقا مترجم از کلمه فرار استفاده می کند. با حذف این کلمه دوباره داستان امن است و فرگال ما مدیریت پدر و مادر مسیله اش را حل می کند. 
دسترسی به نسخه اصلی راهنمای امنی است برای نقد آزادانه تری از مترجم
        

          دومین نمایشنامه ای که خواندم. خوب بود اما برای من گیرایی خرده جنایت ها را نداشت. 
پیش به سوی نمایشنامه بعدی
        

          فکر می کنم که بسیار خوش شانس بودم که اولین نمایشنامه ای که خواندم نوشته امانوئل اشمیت بود. برای من بسیار خوش خوان، روان، سلیس بود. 
تصور نمیکنم متاهل باشی این کتاب را بخوانی و نتوانی با آن ارتباط بگیری.
        

          بعد از مدتها که این کتاب در بوق و کرنا شده بود، بلاخره خواندمش. واقعا نمی فهمم این حجم از تبلیغات پشت یک اثر از کجا می آید و با چه معیاری ترجمه و چاپ میشود. 
بعد از خواندن 50 صفحه و با امیدواری برای بهتر شدنش، بهتر نشد که بدتر هم شد. تصور میکنم نویسنده یک عالمه پیج اینستاگرامی درباره معنای زندگی را فالو داره و یکهو تصمیم به نوشتن می گیره. نه اوجی نه فرودی، نه کشش داستانی، یک خط صاف حوصله سربر. 
آقای مت هیگ میشه دیگه ننویسی یا حداقل دوستی زحمت ترجمه را تقبل نکنه . ممنون.