جسیکا دخترکی دونده است که طی حادثه‌ای پای راستش را از دست داده. حالا زندگی بدون پایِ راست، برای کسی که دویدن اصلی‌ترین دلیل زندگی‌اش است احتمالا مصداق خوبی برای این جمله آغازین کتاب باشید «زندگی‌ام به آخر خط رسیده!». اگر با بدبینی نگاه کنیم باید تا پایان کتاب با داستانی دردناک رو‌به‌رو باشیم، اما ورود دوستان و هم‌تیمی‌های جسیکا فضا را تغییر می‌دهد. حالا قرار است دنیا برای جسیکا تبدیل به جای بهتری شود. آن هم با تلاش‌های بی‌وقفه‌ی بهترین دوستانش.
«رویای دویدن» یکی از رمان‌هایی بود که در انفجار انتشاراتی این سال‌ها منتشر شد. در انتهای نوجوانی تقریبا تمامی کتاب‌های منتشر شده در حوزه¬ی نوجوان را خوانده‌بودم؛ اما در آستانه‌ی 22 سالگی متوجه شدم آنچه از کتاب نوجوان خوانده‌ام دیگر فقط قسمت کوچکی از این بازار نشر عظیم است. این کتاب هم یکی از همان مواردی بود که نوجوان‌های اطرافم خوانده بودند و زیاد در موردش صحبت می¬کردند. از آن کتاب‌هایی که در مورد نوجوانی دچار مشکل است که یاد می‌گیرد چطور با این موضوع کنار بیاید. «ته کلاس ردیف آخر صندلی آخر» و «35 کیلو امیدواری» تنها کتاب‌هایی با این موضوع بودند که در نوجوانی¬ام خوانده بودم.
درست نیست اگر بگویم این کتاب یکی از بهترین کتاب‌های این موضوع است، چون همین الان می‌توانم چند مورد بهتر از آن را نام ببرم، اگر بزرگسال هستید یا نه اگر می‌خواهید برای اولین بار چنین دست کتاب‌هایی را تجربه کنید «رویای دویدن» شاید شروع خوبی نباشد. اما اگر بعد از خواندن چند کتاب در همین موضوع به این ژانر علاقه‌مند شده‌اید خب رویای دویدن پیشنهاد خوبی است. فضای شاد و مهربانی دارد و شما را در ماجرایی درگیر می‌کند که مثل خیلی دیگر از مسائل زندگی به نظر لاینحل می‌آید و مثل خیلی دیگر از کتاب‌های نوجوان این ویژگی را دارد که شما را نهایتا با حسی خوب و امیدوارکننده تنها می‌گذارد.
        

          داستانی که میتواند به راحتی احساسات شما را درگیر کند.
اگر نیاز به امیدواری و انگیزه دارید خواندن این کتاب را به شما پیشنهاد میکنم
        

          این کتاب یک کتاب فوق العاده قشنگ هستش . یک کتاب رمان به سبک رئال که یه نثر روان و قشنگ داره .این داستان روایت زندگی جسیکا ۱۶ ساله است که یک اتفاق بزرگ زندگی اش رو از این رو به این رو میکنه و حالا موضوع  اینکه آیا جسیکا میتونه زندگی اش رو از سر بگیره آیا میتونه با زندگی اش کنار بیاد و قطار از ریل خارج شده زندگی اش رو به زندگی برگردونه؟
من با خواندن این کتاب در کنار جسیکا درد کشیدم خندیدم و دویدم .
این کتاب نوشته وندلین ون درانن میتونه نگاه حتی یک نفر رو به انسان ها تغییر بده که شاید حتی یک نفر راهم که شده از ظاهر قضاوت نکنیم و سعی کنیم هر کس با هر شرایط ظاهری رو بشناسیم و قدری حتی کم دنیا رو برای خودمون و بقیه شیرین و زیبا کنیم 💛
        

          من به این کتاب احساس نزدیکی زیادی داشتم.شاید چون ورزشکارم شاید چون اتاقی که برای این دختر افتاده کابوس منه.دقیقا حسشو درک می کنم وقتی یه ورزشی انجام میدی از دست دادن پاهات میشه کابوس زندگیت و بد ترین اتفاقی که ممکنه برات بیوفته.
کتابش جالب و غمگین بود و در آخر شاد تر شد.جالب اینه که وقتی پای مصنوعی شو گرفت(اون که مخصوص دو بود)انتظار داشتم تو یک رقابت دیگه شرکت کنه و یک رکورد بزنه میدونی برای خودش میگم ولی کاری که کرد باحال بود.اولین کاری که با پای جدیدش کرد کمک به دوست تازه ای بود که از نظر شرایط به اندازه ی خودش خوش شانس نبود
        

          مسیر کاملی از تنهایی ،ناامیدی و افسردگی... مسیری با مقصد موفقیت. این کتاب امید رو بهتون تزریق میکنه. و برای همه سنین پیشنهاد میشه
        

          جسیکا علاقه ی زیادی به دویدن دارد اما در اثر تصادف یک پایش را از دست میدهد...
        

          اینو چندین سال پیش ( حدود ۷ سال یا ۶ سال پیش ) خوندم
واقعا قشنگ بود
نشون داد حتی با وجود نقصی که پیدا کرده بود بازم می شه ادامه داد
        

          با این‌که حدس چگونگی پایان داستان سخت نیست، باز هم مشتاقانه دنبالش می‌کنی تا برسی به اون نقطه. نقطه‌ی پایان هم لزوما قرار نیست طوری باشه که فکرش رو می‌کردی؛ اما بسیار دوست‌داشتنی و دلنشینه.
احساسات و عواطف جسیکا و اتفاقات دور و برش به قدری زیبا و پرتوان توصیف شده بود که گاهی من مرز بین خودم و جسیکا رو گم می‌کردم. با دردهای جسیکا درد می‌کشیدم و با امیدواری‌هاش امیدوار می‌شدم. هر لحظه می‌تونستم درک کنم چه احساسی داره؛ و به نظرم این بزرگترین نقطه قوت داستان بود. 
بقیه‌ی شخصیت‌ها رو هم خیلی دوست داشتم؛ به خصوص فیونا و گوین و رزا. :")
        

          خیلی دوسش دارم این کتاب رو :)))) 
        

          کتاب خوندنی و قشنگی بود و حس خوبی میداد، من که با خوندش لذت بردم *
و با خوندش اینجوری بودم که خدارشکر که من پا دارم 😂🎀
        

          این کتاب داستان جنگه. جنگ با شرایط. در کل داستان جذاب بود. اینکه دختره همچین عضو حیاتی ای رو از دست بده. درد های فانتومی ش خیلی جذاب بود. کتاب رو جوری روایت می کرد انگار طرف خودش همچین اتفاقی رو تجربه کرده اونجا که داشت آرزو می‌کرد که کاش دستش قطع می‌شد ولی بعد به دستش نگاه کرد و فهمید بدون دست نمیشه. اینکه خودش به آدم های معلول تو مدرسه توجه نمی کرد و بعد وقتی خودش رو ویلچر بود از این قضیه زجر می کشید. وقتی اون پای دوندگی رو براش گذاشتن من انتظار داشتم که خودش تو یه مسابقه شرکت کنه و برنده شه ولی به محض اینکه تونست بدوئه 16 کیلومتر برای دوستش دوید. این خیلی ارزشمند بود. به هرجال این کتاب پر از حس خوب دوستی و جنگیدن برای دوستی بود. حس دویدنش خیلی واقعی توصیف شده بود من خودم یه مدتی دونده بودم. در آخر باید بگم که واکنش مامان اون دونده ی رو مخ و از خود راضی به کار ها و حرف های دخترش جالب بود. عااااااشق این کتابم و به همه پیشنهادش میکنم
این یادداشت رو خواهر 14 ساله نوشته
        

          امیدی که این کتاب آدم میده از صد تا کتاب انگیزشی بیشتر و قشنگ تره 
        

          کتابی بود که خط به خطش تو رو وادار میکرد تا کتاب رو ادامه بدی... ممکن بود یه فصل باهاش کلی گریه کنی مثلا من خودم با همون اولین جمله کتاب گریه م گرفت و از طرفی هم ممکن بود از شدت شادی بخوای گریه کنی... بشدت کتاب خوبی بود و من خیلی پیشنهادش میکنم و امیدی که این کتاب بهم داد هیچ کتاب دیگه ای بهم نداد فوق العاده بود.‌‌...
        

          با این دختر همراه باشید تا با سختی ها مواجه شوید ... :) 👇🏼
شما فکرش را هم نمی کنید اگر یک دونده باشید و تازه رکوردی را ثبت کرده باشید در تصادفی پای خود را از دست بدهید ¡ تصورش هم غیر قابل درک است ••°°••°°•♡•°°••°°•• #بهترین_رمان
f.sh♡
        

          عالی بود:)
اگه نیاز به انگیزه دارید حتما بخونید. 
        

          کتاب خیلی خوبی بود با داستان خیلی خوب همراه شدم و شخصیت های این کتاب واقعا نشان دهنده امید و اراده قوی بود.با اینکه صفحات کتاب زیاد بود اما انگار خیلی برام زود تموم شد.
        

          من خیلی لذت بردم و توی زمان خیلی کمی تمومش کردم همزمان هم غم‌انگیز و تاثیرگذار بود و هم عاشقانه و خوشحال‌کننده.
        

          کتاب خیلی قشنگی بود و به نظرم به ما یاد میده که در هر شرایطی به هم دیگه کمک کنیم 
        

          به نظر من این کتاب واقعا قشنگه و به هر کسی امید میده، پیشنها  میدم بخونینش.