باز جلد دیگری از این کتاب را خواندم. ۱۰۵۰ تا برگ رویش و پنجاه تومن برایم آب خورد. ولی برای من می‌ارزید. جف کینی هم آدم زرنگی است. داستان را با یک گره شروع می‌کند و از همان گره، یک گره دیگر می‌سازد و در مورد ان هم می‌نویسد و همینطور الی آخر. 
گره‌ها خطی اما خلاقانه و طنز. من که خیلی دوستش دارم. راستی! گرگ، دومین شخصیت محبوب داستانی ام است. اولین شخصیت محبوبم، نیکولا  است. اگر خواستید حالتان خوب شود و بخندید، آن مموعه را از دست ندهید. نیکولا بر عکس گرگ، فرز و باهوش است.
      

        دلم برای زه زه در حال سوختن نیست؛ کباب شده و رفته! آیا آنموقع‌ها پدر و مادرها، بیش‌فعالی و لجبازی را نمی‌شناختند؟ احتمالا نه! ولی در هر صورت، مگر یک کودک پنج، شش ساله، چه قدر می‌تواند شرور باشد؟ او فقط کمی محبت و آرامش می‌خواست، آنموقع می‌دیدید که مثل یک فرشته‌‌ی سر به زیر و آرام می‌شد.
داستان با غم شروع می‌شود و با غمی بی انتها تمام می‌شود.  
متن واقعا یک متن عصا قورت داده بود! موقع خواندن، دلم می‌خواست بگویم، داداش! یکم با جداسازی  و نقل قول و ... دوست شو! من از کجا بفهمم الان داری دقیقا در مورد کی حرف می‌زنی؟! 

      

        چه قدددر داستان آروم و پر احساسی بود. 😍 سبک تصویرگری‌ش رو دوست داشتم. محتوای خوبی هم داشت به نظر من.
      

        آقا قاپ قاپی! ماجرای کسی که هر روز چیزی می‌قاپد!
      

        خوشحالم که به جایی رسیده‌ام که حالم را کتاب خوب می‌کند و نه فیلم... و ممنونم از گِرگ هفلی بابت بامزه‌بازی‌هایی که درمی‌آورد و ممنونم از جف کینی به خاطر حلق گرگ و داستان‌هایش که شگفت‌زده‌ات می‌کند.
      

        داستانی در بطن یک کتاب غیر داستانی. در واقع نویسنده به مراحل شکل گیری ایده و پرداخت آن و تبدیل ایده به داستان پرداخته است. در کل کتاب خوبیه. جالبه. مخصوصا برای بچه‌هایی که می‌خوان بدونن چجوری می‌تونن نویسنده بشن، خوبه.
      

        خیلی قشنگ بود🥺پر از حس... داشتم فکر می‌کردم که آیا بین من و پدرم هم چنین لحظاتی بوده... 
      

        خوشحالم که برگ‌های رویشم رو صرف تخفیف پنجاه درصدی این کتاب کردم. ارزشش رو داشت. چند تا بچه مثل برادلی هستن که احتیاج به همدلی و همراهی دارن؟ و فقط سرکوب میشن! 
من با خوندن این کتاب، انگیزه گرفتم برای یک شروع دوباره. می‌دونم جون‌هام کم شدن. اما می‌تونم دوباره شروع کنم. به خاطر پسرم.
      

        خیلی غم‌انگیز بود. اخرش گرچه سعی شده بود کورسوی امیدی روشن کنه. اما باز هم تلخی‌ش رو نمی‌شد انکار کرد. دلم برای مکزیکی‌ها سوخت. ابعضی مریکایی‌های... 🤐
      

        دوستش داشتم. از اونجایی که هر چیزی توی داستان بیاری، علتی داره... فکر کنم از اواسط داستان بود که حدس زدم پالی رفته دولین شایر. زیادی در مورد یونان باستر ورا...، صحبت شد🥱
      

        قلم روانی دارد. البته این احتمالا بستگی به مترجمش هم دارد. 
ایده‌اش هم خوب است. اما جایی در داستان، چارلی با همان قیافه‌ی خودش، بوزینه می‌شود. ایا این شما را یاد نظریه‌ی تکامل انسان از میمون نمی‌اندازد؟؟؟ ضمنا ضعف منطق داستانی هم توی داستان به چشمم خورده. پس اگر این جلد را دیدید، در دم منهدمش کنید. قلم و ایده‌اش بخورد تو سرشان.
      

        دقیق نمی‌دونم، نویسنده چی می‌خواست بگه😄ولی در کل پیام دوستی داشت. ولی عجیب و غریب بودن مدرسه و حادثه‌های عجیب و غریب این مدرسه من رو وادار کرد که بخونمش. کمی هم برای دوران مدرسه‌، دلم تنگ شد...
      

        یک اشتباه کوچک، آغاز یک فاجعه‌ی بزرگ! پیام دهن پرکنی است. بامزه هم هست. اگر تصویرهایش را اصلاح کنند خوب می‌شود. در ضمن کمی هم آموزه‌های اخلاقی و تربیتی چاشنی‌اش کنند، بهترتر می‌شود‌. 
      

        چرا بعضی نویسنده‌ها به روابط علی معلولی اتفاقات داستان، بی محلی میکنن؟!😁
      

        به زور تمومش کردم. اخرش هم که بداموزی داشت. از بعضی دیالوگ‌هاش  هم خوشم نیومد. از تصویر عمه هم خوشم نیومد.
حسنی که داشت، از نظر من،  پیامش بود. صرفه جویی در مصرف آب. البته این پیام رو حتما در کتاب‌های بهتری خواهید یافت