یک اشتباه کوچک، آغاز یک فاجعه‌ی بزرگ! پیام دهن پرکنی است. بامزه هم هست. اگر تصویرهایش را اصلاح کنند خوب می‌شود. در ضمن کمی هم آموزه‌های اخلاقی و تربیتی چاشنی‌اش کنند، بهترتر می‌شود‌. 
      

        چرا بعضی نویسنده‌ها به روابط علی معلولی اتفاقات داستان، بی محلی میکنن؟!😁
      

        به زور تمومش کردم. اخرش هم که بداموزی داشت. از بعضی دیالوگ‌هاش  هم خوشم نیومد. از تصویر عمه هم خوشم نیومد.
حسنی که داشت، از نظر من،  پیامش بود. صرفه جویی در مصرف آب. البته این پیام رو حتما در کتاب‌های بهتری خواهید یافت
      

        کمتر از ده صفحه‌ش رو خوندم. رهاش کردم. ایا قشنگه که بخونم یا نخونم؟؟
رفتم نظرات رو خوندم‌. می‌خوام بخونم😃
      

        چرا تعداد صفحات این کتاب در بهخوان، تقریبا نصف صفحات کتاب در طاقچه است؟! 
      

        به محض شروع کتاب تا صفحه‌ی ۵۸ پیش رفتم‌. قلابم کرد! موضوعش جالبه و همخوانی عنوان و موضوع را دوست دارم. 
      

        کتاب قشنگیه😍تازه شروعش کردم. فضاش و شخصیت‌هاش دلنشین‌اند. فقط توصبف مکانش کمه. 
      

        عجیب است. تازگی‌ها همان چند سال اخیر خودمان، نویسنده‌های خارجی‌ها از مسلمان‌ها و ایرانی‌ها می‌نویسند و تعابیر خوبی هم از آنها در داستان می‌آورند. در داستان مردی به نام اُوه، شخصیت تاثیر گذار یک زن ایرانی بود. در این داستان هم، حداقل تا جایی که من به آن رسیده‌ام، پسر بچه‌ی تازه‌وارد مسلمان، رنج کشیده و خوب است. 
      

        ایده‌ی کتاب جالبه. دونده‌ای که باید از خیر دویدن بگذره. اما خیلیییی کشش داستان کم بود! 
      

        چرا اینا اینجوری‌ان؟!😩🙁از اول رفت توی جاده خاکی! اصلااا از محیطش، فضاش خوشم نیومدو نه حتی از شخصیت‌هاش...
      

        فوق العاده بود😍اگه شکست خوردی، نایست، بلند شو و باز تلاش کن. حتما به نتیجه‌های بهتری خواهی رسید😍
      

        داستان در دوران قبل از انقلاب رخ داده. حالا یا در زمان محمدرضا یا رضا پهلوی. کاملا مطابق با واقعیت آن دوران نوشته شده. فضا، همان فضاست. تحریفی در کار نیست. لذت بردم😌
      

        یکی دو صفحه بیشتر نخوانده بودم که رهایش کردم. 
      

        این کتاب از یک نویسنده‌ی معروف آمریکایی است.  شخصیت اصلیمان یک پسر بچه است که به نویسندگی علاقه دارد و با نویسنده‌ی محبوبش مکاتبه می‌کند. او در طی کتاب، رشد در  نویسندگی دارد. پایانش در عین شیرینی، کمی تلخی هم دارد. درست مثل خوردن شکلات با قهوه
      

        خوشحالم که این کتاب رو خوندم. حتما شما هم مثل من با خوندن کتاب بیدی، با خودتون مرور می‌کنید که توی چه خصوصیات یا مواردی خاص هستید و از  بقیه متمایز!