خیلی باحال بودد. هنوزم قلم این نویسنده برام جذابه و این و دوستدار به‌نظرم بهترین کتابای خانم فریدا مک فادن هستن:).
من از نشر آذرگون خوندم. مشکل خاصی نداشت. ترجمه‌ این نشر شاید برای کتابای روانشناسی و.. یه مشکلاتی داشته باشه ولی برای داستانی‌ها خوبه(و خب قیمتش کمتر از نصف نشرهای معروف شده‌ای مثل کوله‌پشتی و نون.)
      

        وای چه کتاب فوق‌العاده و غم‌انگیزی!😭😭
احساسات خیلی قابل لمس و قشنگ بود. دلسوزی‌ها و فداکاری‌های مادره برای دخترش و چه چیز شگفت انگیزیه این عشق مادر به فرزند😭💕. پایانش رو هم خیلی دوست داشتم، هم منطقی بود هم جوری که آدم زیاد ناراحت نشه.(بیشتر نمی‌گم که اسپویل نشه😅.)
فقط من یه مقدار ترجمه کتاب رو نپسندیدم. اینکه سانسور نداشت رو شاید اکثرا مزیت به حساب بیارن(که البته به این خاطر نمی‌شه با کسی خوند😅.) ولی نکته دیگه اینکه، خیلی از کلمات محاوره ای و در واقع شاید بی‌ادبانه استفاده کرده بود. خب من، حداقل وقتی کتاب می‌خونم، ترجیح می‌دم توی جملات ازین کلمات استفاده نشه.
در کل کتاب قشنگی بود. ترکیبی از ژانرای روانشناسی، اجتماعی، معمایی و حتی عاشقانه! پیشنهاد می‌کنم:).
پ.ن. دیوید عجب شوهر خوبی بود واقعا. موندم هیلاری چرا جدا شده بود ازش!😂
      

        دلم نیومد کمتر از چهارستاره بهش بدم. با اینکه غافلگیری خاصی نداشت و از همون ابتدا ها مشخص بود که کار کیه، روند جالبی داشت؛ اگه به عنوان یه داستان جنایی بهش نگاه نکنید. راستش من خوشحال شدم که بالاخره یه بار شخصیتایی که دوستشون داشتم به هم رسیدن و هیچکدوم راز پنهانی نداشتن که باعث بشه ازشون بدم بیاد! اینکه نویسنده سعی کرده بود مثل زندگی واقعی، منطقی همه جوانب و مشکلات رو در نظر بگیره و یهو همه‌چی درست نشد رو دوست داشتم.
من این کتاب رو از نشر آذربیان خوندم که معمولا می‌گن نشر فیکه (من تعصب خاصی رو نشری ندارم و به نظرم این بازیا فقط برای گرفتن پول بیشتره😅.)، اما از ترجمه و سبک نوشتن و حاشیه‌گذاری کتاب و.. راضی بودم و مشکل خاصی نداشت.
      

        ایده کلی داستان برام باور پذیر نبود. اینکه اینا بعد از یه روز با هم بودن، صبر کنن و سالی یه بار همدیگه رو ببینن و هیچ شماره و.. هم از هم نگیرن. حداقل اگر چند سال باهم بودن و عشقشون پایدار تر شده بود شاید راحت‌تر می‌شد قبول کرد. به هر حال یه سال چیز کمی نیست و هزار‌تا اتفاق توش میفته! اینا هم بالاخره سنشون زیاد نبود و ممکن بود احساساتشون عوض بشه. حالا فرض کنیم اینا انقدر عاشق هم بودن که واسه هم صبر کردن(هرچند اگه اینطوری بود شاید اصلا نمی‌تونستن جدا شن)، این قبول، ولی در چنین حالتی و بعد از این چند سال، به نظرم پسره اگه انقد عاشقشه نباید با زن‌برادرش به دختره خیانت می‌کرد، هرچند که بخاطر تسکین ناراحتی و مراقبت از بچه و.. باشه. اینم قابل‌باور هست ولی اصلا خوشم نمیاد جدیدا کتابا خیانت رو انقد عادی در نظر می‌گیرن و اون پسره هم خیلی آدم خوب و عاشقیه و دخترا بعد از یه مدت راحت برمی‌گردن و می‌پذیرنش!
ولی انگیزه ای که پسره بهش داد و اینکه بعد فهمیدیم اون مقصر آتیش‌سوزی بوده و اون داستانو داشته واقعا جالب بود. نامه مادرش خیلی قشنگ بود. اون بخشایی که پسره داستانش رو تو کتابش نوشته بود رو هم دوست داشتم. به طور کلی نیمه دوم کتاب خیلی قوی تر بود. برای یه بار خوندن خوبه واقعا ولی نه درحد شاهکار عاشقانه ای که ازش اسم می‌برن!
      

        وای. اون موقع که اینو از کتابخونه برداشتم، فک می‌کردم یه جنایی متوسطه و فقط اونایی که خودم می‌خرم خیلی جالبن!
با اینکه توی این سبک جدیدا زیاد می‌خونم، نمی‌دونم چرا بازم نمی‌تونم درست حدس بزنم😅.
البته این کتاب هی که می‌ره جلو یه معمای جدید رو مطرح می‌کنه که حتی با اینکه بعضیا جاهاش رو درست گفتم، بازم جا برای شوکه‌شدنم می‌موند:)!
فقط کاش شروع کتاب و فصلای اولیه هم یکم جالب تر بود که آدم ترغیب بشه به خوندن.(اولش یکم کنده، برین جلو خوب می‌شه:))

      

        از فریدا مک فادن انتظار کمتری نداشتم. عالی:))
      

        یه چیزی که توی کتاب های فریدا مک فادن، به خصوص این کتاب و کتاب تصادف، خیلی قشنگ نشون داده شده، عشق مادر به فرزند فارغ از هر چیزیه، نه اینکه مثل یک سری از فیلم و کتاب‌ها رو بد بودن پدر و مادر و روابط خانوادگی برای برانگیختن حس دلسوزی افراد، اغراق و تاکید کنه و این خیلی واسم لذت‌بخشه.
علاوه بر اون، این نویسنده توی اکثر کتاب‌هاش به بررسی یه بیماری روان‌شناختی و بیان یه سری نکات روان‌شناسانه می‌پردازه که به نظرم برای روان‌شناسا یا کسایی که به نحوی با این بیمارای این‌چنینی در ارتباطن می‌تونه آموزنده باشه و برای خواننده‌های دیگه هم بالاخره جنبه افزایش اطلاعات عمومی و آشنایی با چیزای جدید داره و آدم حس می‌کنه با کتاب خوندن به جز همراه شدن با داستان و لذت بردن، یه چیزی هم یاد می‌گیره و اینو دوست دارم.
شاید ترجیح می‌دادم یا انتظار داشتم آخرش جور دیگه ای باشه ولی روند داستان خیلی جالب بود.
و در مورد نشر کوله‌پشتی هم که من ازش خوندم، فونت و گرافیک نشر نون رو بیشتر دوست داشتم و نوشته‌هاش یکم ریز بود، همچنین یه سری اشکالات تایپی که پیش میاد البته، ولی سانسورش کمتر از اون بود و ترجمه هم اشکال خاصی نداشت.
چقدر طولانی شد😅 در کل کتاب خوبی بود و امیدوارم لذت ببرید ازش:).
      

        با عاشقانه‌‌هاشون دل آدم ضعف می‌رفت😭😭. خیلی با جزئیات و قشنگ تمام حرکات و احساسات رو توصیف کرده بود. با اینکه از همون فصل اول دو فردی که قرار بود به هم علاقه‌مند بشن مشخص بود ولی خوندن رفتاراشون اصلا خسته‌کننده نبود.
مفهوم زمینه کتاب هم که لذت بردن از زمان حال بود، هرچند یکم تکراری بود ولی قشنگ گفته شده بود.
چیزی که باعث شد یکم از امتیاز کامل کم کنم، حدود یک چهارم یا یک پنجم پایانی کتاب بود که خیلی جذابیتش افت کرد و شک های دختره کلیشه‌ای شد.
      

        واقعا نمی‌دونم چه امتیازی بدم.. جالب بود ولی چند تا نکته رو یکم باهاشون مشکل داشتم.
یکی اینکه خیلی با جزئیات بچه دنیا آوردن پتولا رو توضیح داده بود، حالا این می‌تونه مثبت باشه یا منفی ولی من یکم اذیت شدم  از تصور اون شرایط.
مشکل بعدی اینکه به نظرم دیگه خیانت خیلی داره تو کتاب ها معمول می‌شه!(علاوه بر قضیه پدر مری و زنش که عادی با این قضیه برخورد کرد،) اگه سلوین(نمی‌دونم درست گفتم اسمشو یا نه) انقد باربارا رو دوست داشت و عاشقش بود، به نظرم نباید زندگی با اون تازه با وجود دخترشون جوری براش اذیت‌کننده می‌شد که با یه زن دیگه رابطه برقرار کنه و وقتی باربارا گفت طلاق بگیریم، اصلا واسش مهم نباشه و خیلی راحت قبول کنه.
از اون طرف رفتار باربارا هم برام عجیبه. چطور علاقه‌ش با این اتفاقات کم نشد و برگشت پیش مرده، تازه نه به خاطر اینکه ازش بخواد، چون زن دومش ولش کرده بود!! مگه غرور نداری تو؟😭 حالا باز این یه چیزی، حداقل برو یه جای دیگه زندگی کن یا یکم فاصله بگیر ازش. چطور می‌تونی پاشی باهاشون بری گردش؟؟!
البته چیزای جالبی هم داشت، اینکه مایکل همون میکی و زن مری شده بود و چیزای دیگه..
چقد طولانی شد! خلاصه در کل اینکه معمولی بود. بد نیست برا یه بار خوندن:)
      

        یه تلاش دیگه برای اینکه از این نویسنده معروف خوشم بیاد!
این از قبلی بهتر بود و می‌شد بهش گفت یه کتاب معمایی قابل قبول و به طور کلی شخصیت خانم مارپل رو از آقای پوآرو بیشتر دوست دارم.
ولی بازم اونقدر عالی و جذاب نبود که انتظار داشتم.
خیلی روند حل معما رو طول داده بود و آدم خسته می‌شد. یک سوم پایانی کتاب اوج گرفت و جذاب شد. قاتل رو اصلا نتونستم حدس بزنم حتی بعد از یادداشتی که سربازرس از خانم مارپل پیدا کرد و سرنخایی توش داشت. یکم دلیل قتل اول مسخره بود و خب بالاخره قتله! به‌نظرم می‌تونست نکشدش ولی قضیه قتل دوم خیلی جالب بود و قتل سوم هم تقریبا منطقی.
به طور کلی می‌شه گفت پیشنهادم نیست ولی اگر می‌خواید از یکی از این دو کارآگاه آگاتا کریستی بخونید، خانم مارپل رو انتخاب کنید. :)
      

        با خوندن نظرات تعجب کردم. یعنی فقط من با این کتاب ارتباط نگرفتم؟
داستان روند کندی داشت، وسطاش حوصله‌م سر رفته بود و دوست داشتم سریع تر تموم بشه و تا پایان کتاب من اسم اشخاص رو درست یاد نگرفتم و به نظرم این مهارت نویسنده‌ست که جوری اونها رو توصیف کنه که کامل توی ذهن بمونن.
هرچند نتونستم مضنون رو تشخیص بدم و در پایان تعجب کردم و جالب بود، ولی دوست داشتم روندش هم همون‌قدر جالب باشه.
سلیقه افراد متفاوت هست و به عاشقان آگاتا کریستی توهینی نمی‌کنم ولی واقعا به خصوص به عنوان اولین کتابی که از آثار این نویسنده خوندم، انتظر داشتم خیلی جذاب تر و با کشش بیشتری باشه و خورد توی ذوقم.
      

        فسقلی های قشنگم:*)
این کتابا رو بچه بودم انقد خوندم یا از مامانم خواستم برام بخونه که چند تا چسب روی جلد چروکش زدیم که ورق ورق نشه😂
سنش مهم نیست، آداب اجتماعی‌ایه که خیلی از بزرگ‌تر ها هم رعایتش نمی‌کنن! با بچه های اطرافتون با هم بخونید و لذت ببرید.
      

        ۴ جلد از ۹ جلد این مجموعه رو خوندم و واسه این یکی نظرمو می‌نویسم.
یکم به فرهنگ ما نمی‌خورد و یه سری چیزا اینجا مثل اون معمول نبود یا اتفاق نمی‌افتاد ولی بد نبود، چند تا راهکار خوب هم داشت.
      

        حالا که بقیه رو گذاشتم جای خفاش کوچولوی عزیزم خالی بود:)
من جلد اول این مجموعه رو نخوندم متاسفانه(در واقع کتابفروشی ها اون موقع نداشتنش😅) پس برای جلد دوم نظرمو می‌نویسم.
این سه تا کتاب قشنگ رو وقتی بچه بودم با مامانم خوندیم و هرچند ترجیح می‌دادم یه داستان واقعی باشه نه فاتزی ولی انقد خوب بود که دوتامون خیلی خوشمون اومد.
      

        این آخرین و جذاب‌ترین جلد مجموعه برای من بود. البته که باید اول قبلیاش رو بخونی. یادمه چقد دوست داشتم جاهای کتاب رو پر کنم یا جاهایی که خواسته رو با دوستام پر کنم.
الان بعد از چند سال که می‌خونمش، واقعا خاطراتم زنده می‌شه و به غلط های املاییم و چیزایی که دوست داشتم یا نداشتم می‌خندم. ظاهرا این کتاب به عنوان یه مکان ثبت خاطره خوب هم واسم مونده:)))