حسین صفا می‌سراید،
و گوش من صدای چاوشی را می‌شنود:

تو در  مسافت بارانی
و غم درشکه‌ای از اشک است
و اشک، شیهه‌ی کوتاهی

من و تو آخورمان مرگ است
ازین درشکه بیا پایین
تو نیز شیهه بکش گاهی

■

یکی از زیباترین کتاب‌های شعری بود که تا به حال خوانده‌ام؛ تعابیری ظریف ، با زبانی مختص به خود شاعر. گاهی  لطافت اشعارشان مرا به گریه واداشت.
حبّذا آقای حسین صفا.🩵


      

        می‌شناسیمش از قدیم و ندیم
غم یکی از اهالی دل ماست..
      

        "امروز به این نتیجه رسیدم که در زندگی و برای زنده‌ها باید شجاع بود... اما حیف که دیر به این فکر افتادم. بگذارید به جبران این نادانی، در مرگ شجاع‌ها خوب گریه کنیم."
      

        زیبا و تکان‌دهنده.
      

        قلم ایشان قابل ستایش است.
      

        بعد از خواندن این کتاب، تازه می‌فهمیم "چمران" بزرگ‌مردی بی‌همتا در تاریخ ایران بوده است.
      

        بهترین اشعار مذهبی.
      

        چمدانت چقدر جا دارد
جا نداری دل مرا ببری؟ :)
      

        برای دوستانی که در زمینه‌ی شعر فعالیت دارند؛ بسیار مفید خواهد بود.
      

        به خوبی‌ای که فکر می‌کردم، نبود.
      

        یکی از قشنگ‌ترین رمان‌ها با ژانر ترسناک بود.🤍
      

        همیشه دلم می‌خواست جای شخصیت اصلی این کتاب باشم.
      

        داستان نسبتا خوبی داشت؛ اما شخصیت‌پردازی آن مرا جذب نکرد.
      

        بهترین و زیباترین پایان‌بندی ممکن.
      

        اگر نیاز به امیدواری دارید، این کتاب را مطالعه کنید.