تیمارستان 
نام کتاب: #تیمارستان ( مجموعه پنج جلدی)
نویسنده: مدلین رو
مترجم: امیر مهدی عاطفی نیا 
ژانر: ترسناک 
تعداد صفحات: ۳۸۰
سال انتشار: ۲۰۱۳
 نوشته های داخل پرانتز نظر شخصی خودمه ⚠️
توضیحات در ارتباط با ژانر ترسناک: 
از اونجایی که توی ایران تا اسم ژانر ترسناک میاد همه به خانه جن زده و ارواح خبیثه فکر می‌کنن باید بگم تو این کتاب از همچین چیزی خبری نیست و ژانر ترسناک فقط مختص جن و روحم نیست.
خلاصه داستان: 
تابستان دنیل برای گذروند دوره تابستانه به مدرسه‌ایی میره که قبلا تیمارستان روانی بوده؛ با گشت گذار داخل تیمارستان به همراه دوستاش متوجه موضوعی میشه که گذشته‌ی دردناک تیمارستان رو به زمان حال وصل می‌کنم.
بررسی:
من کتاب رو برای خودم نصف می‌کنم، بخش اول معرفی و بخش دوم شروع داستان اصلی.
رونت کتاب داخل بخش اول کند صرفا به سری بچه تینیجر هستن که می‌رن کلاس و با هم داخل یه تیمارستان در پی کشف هستن اما بخش دوم داستان جدی تر میشه و روند تندتر از قبل و ایده اصلی یواش یواش شکل میگیره.
قلم نویسنده،دیالوگ‌ها و بعضی قسمت‌های کتاب ابتدایی نوشته شده و حتی یه قسمت من خندم گرفت ( طرف پسرش رو گرفتن به حرم قتل آمده به پسره میگه عزیزم نمیخواد وکیل خبر کنیم 😐 نههه خود به خود بی گناهیش ثابت میشه😐)
در کنار اینا واقعا از ایده‌اش لذت بردم و دوستش داشتم. منتها به نظرم کسایی که تو سن پایین هستن مثلا ۱۵،۱۶ ساله میتونه براش لذت بخش باشه. (کلا رده سنی کتابم همینه)
من دوستش داشتم اما شاید ادامه ندم مجموعه رو میشه به عنوان تک جلد خوندش ولی یه سری سوال بی جواب می‌مونه.
در کل کتاب با ایده نسبتا خوب و پردازش نسبتا ضعیف بود که من از خوندنش لذتی که باید ببرم، بردم
        

          کتاب ایده جدیدی نداشت و ترغیبت نمیکرد که بخوای جلدای بعدیو بخونی از لحاظ ژانرم ترسناک نیست خیلی و هیجانشم کمه‌.  
البته احتمالا من تو سن درستی نخوندمش 😶
        

          سومین کتاب سال ۱۴۰۳ 
بیان شیوای نویسنده و صد البته ترجمه خوبی که داشت ، کتاب رو خسته‌کننده نکرده بود 
داستان خوبی داشت و با یک سری اتفاقاتی که بین ماجراها میوفتاد باعث میشد تا دوست داشته باشم ادامه ش رو بخونم

        

          این کتاب را چند سال پیش  خوندم و انقدر خوشم اومد که دوبار خوندمش.
نسبت به کتابایی که تو ژانر ترسناک بودن خیلی خفن تر بود و قشنگ حس ترس را منتقل میکرد و توی هر جلدش یک اتفاق غیر منتظره و جالبی می افتاد.
در کل خیلی دوسش داشتم و من را به ژانر ترسناک و معمایی خیلی بیشتر علاقه مند کرد
        

          زمانی که تو نوجوونی تو فاز کتابای ترسناک و جنایی بودم (البته هنوز هم هستم 😄)، این بهترین کتابی بود که خونده بودم. ترکیبی از ژانرهای وحشت، جنایی و روانشناسی که در کنار هم یه ماجرای پر از هیجان و درگیر کننده رو تشکیل داده بودن.
و اون عکس‌های بی نظیر لابه‌لای کتاب که کاملا هم با فضای کتاب همخونی دارن و واقعی بودنشون بی نهایت به فضاسازیِ وهم انگیز و ترسناکِ کتاب کمک کرده و این حس رو القا می کنه که انگار مخاطب شاهد و خواننده یه ماجرای واقعی و مستنده.