در این چشم ها قدرت عجیبی است. قدرتی که می تواند جهان را زیر و رو کند...

مانند یقیه نوشته های نادر ابراهیمی دوستش داشتم ولی امامش امام نبود! امام شناس نیستم ولی همین قدر می توانم تشخیص دهم که آقا روح اللهِ نادر ابراهیمی خیلی از امام خمینی دور بود.
دیدار اول: مردی که از فراسوی باور ما می آمد که اصلا به امام شباهت نداشت ( از لحاظ محتوای سخنان ). مثلا:
 یک مریدِ تنها در جهانی چنین پر ازدحام، دلیل حقارت مراد است و نرسیدن به پای آن قله ای که هدف ماست. 
و در جایی دیگر آقای مدرس را سرزنش می کنند که تنها می جنگند. در صورتی که امام بار ها فرمودند که همه ی دنیا یک طرف باشند و من در طرف دیگر، دست از راه حق نمی کشم و 
  ما مکلف به انجام تکلیفیم و به نتیجه کاری نداریم 

روش اثبات خدا را هم در این دیدار به نظرم نمی توان به امام نسبت داد.

دیدار سوم: این دیدار را بیشتر از دو دیدار دیگر دوست داشتم و به همین دلیل به دنبال اصل ماجرا رفتم و خوب تفاوت های بسیار یافتم.
مثلا آقا روح اللهِ داستان، مرحوم مدرس را برای مجلس رفتن، سرزنش می کند. در صورتی که از سخنان امام چیزی دیگری برداشت می شود:
 ... آنها از مدرس مي‌ترسيدند. مدرس يك انسان بود. يك نفري نگذاشت پيش برود كارهاي او راتا وقتي كشتندش، يك نفري غلبه مي‌كرد بر همه‌ي مجلس، بر اهالي كه در مجلس بودند غلبه مي‌كرد، يك نفري، يك نفري تا توي مجلس نبود ( من آن وقت مجلس رفتم، ديدم، براي تماشا، بچه بودم، جوان بودم، رفتم) مجلس آن وقت تا مدرس نبود مثل اينكه چيزي در آن نيست، مثل اينكه محتوا ندارد. مدرس با آن عباي نازك و با آن ـ عرض بكنم ـ‌ قباي كرباسي وقتي وارد مجلس مي‌شد ـ ‌يك مجلس ـ طرحهايي كه در مجلس داده مي‌شد،‌آن كه مخالف بود مدرس مخالفت مي‌كرد و مي‌ماساند مطلب را...
 البته این فقط یک مثال است از تناقضات صحبت های امام با شحصیت آقا روح الله درباره ی آقای مدرس.

تصمیم ندارم تک تک اشکالات کتاب را بیاورم.
 فقط این که آقا روح الله بیشتر از این که امام باشد، انگار خود نادر ابراهیمی است.
و این که برای شناختم امام اوصیکم به خواندن سخنان و نوشته های خودشان.
 اکنون که من حاضرم، بعض نسبت‌های بی‌واقعیت به من داده می‌شود و ممکن است پس از من در حجم آن افزوده شود؛ لهذا عرض می‌کنم آنچه به من نسبت داده شده یا می‌شود، مورد تصدیق نیست مگر آن‌که صدای من یا خط و امضای من باشد، با تصدیق کارشناسان؛ یا در سیمای جمهوری اسلامی چیزی گفته باشم.
          

            بسم الله
کتابی سنگین و البته زیبا در وصف امام خمینی (ره) 
به دوستداران امام خوندنش پیشنهاد میشه، برای آشنایی بیشتر با زندگی و اندیشه های ایشون
من کتاب رو دوست داشتم اما بخش های مربوط به دیدار اول خیلی برام دلچسب نبود و بعضی قسمت هاش فهمش سخت بود
و اینکه بنظرم امام رو فردی گوشه گیر نشون داده بود
نمیدونم آیا واقعا همینطور بوده یا نه؟


          

            دوستان دیگر یادداشت‌های خوبی نوشته‌اند برای این کتاب، بنظرم با توجه به اهمیت نادر ابراهیمی در ادبیات معاصر، از اون کتاب‌هایی هست که باید خوندش.

دیدم آدم‌هایی رو که سعی میکنند با تمسخر، شخصیت امام رو زیر سوال ببرند، ولی بنظرم بعنوان یه ایرانی حتا غیر مسلمان، باید آشنایی با این شخصیت والا و موثر در تاریخ معاصر داشته باشیم، البته با منابع دست اول تر نه برداشت‌های گتره‌ای از رسانه‌ها
          

            به قول خود نویسنده
درهم کوبنده، خوفناک، کمرشکن

درس معرفت‌شناسی می‌دهد آقای ابراهیمی.
کاری که در کتب تخصصیِ دینی پیدا می‌شود ، او در قالب داستان درآورده.
به قول دوستان دیگر قلم‌شان «مسحور‌کننده» است.
          

            درمورد قلم بی نظیر نادر ابراهیمی هرچی بگم کمه.
این کتاب دو جلدش فوق العاده س،من از وقتی خوندمش دیدم نسبت به این بزرگ مرد زمین تا اسمون فرق کرده.فکر نمیکنم در رابطه با زندگی ایشون کتابی داشته باشیم که به پای این برسه
از جمله کتابایی که میتونم با خیال راحت به همه توصیه کنم.
فقط 
صد حیف که جلد سومش چاپ نشد...
          

            حقیقتا تا به حال از این دریچه که نادر امام خمینی را دیده و نوشته، به امام فکر نکرده بودم.
دیدار اول، به نوعی مکاشفه نادر از دیدار با امام خمینی است. کسی که برای او یک مراد کامل است که سالیان سال دنبالش می‌گشته و انقدر گشته و نیافته که گویی ناامید شده و حال از پشت پنجره کلبه رو به دریایش، او را می‌بیند که از میان امواج سر بیرون آورده
دیدار دوم بیشتر دیدار با دوران کودکی و پیشینه خاندان امام است و در دیدار سوم به سراغ دوران جوانی و اندیشه‌های امام در آن دوران می‌رویم
فصل اول کتاب یک شاهکار به تمام معناست...
مشتاقم هرچه زودتر جلد دومش را هم بخوانم ان شاء الله
          

            امامی که در این کتاب توصیف شده است، اگرچه جالب و باورپذیر باشد، تقریبا ارتباطی با امامی که می‌شناسم ندارد. بیشتر، شخصیت آرمانی نادر ابراهیمی است و البته آرمان‌های نادر ابراهیمی بسیار دلپذیر هستند. امام او می‌گوید:

مرا هیچ‌کس به هیچ‌کس وعده نداده است؛ اما شاید، شاید طلیعه‌دار آن سپاهی باشم که فرمانروایش، دورزنان دورزنان، از گذشته به آینده خواهد رفت، از آینده به حال خواهد آمد تا گذشته را به سمع حال برساند.
          

            کتاب را شهریور سال ۷۸ خواندم. هر دو جلدش را. براساس یادداشت‌هایم هر جلدش را در یک‌روز خوانده‌ام. همان‌روزها که تازه آمده بود. گمان می‌کنم بنابود جلد سومی هم داشته باشد. کسی از اطرافیانم شاگرد نادر ابراهیمی بود و کتاب‌هایش را داشت. من هم‌ می‌خواندم.
کتاب درباره امام خمینی است. ادبیات کتاب مثل چندکتاب دیگر از نادر ابراهیمی  حماسی است. برخی تصویرهایش هم‌چنان در برابر چشمم هستند.
          

            قلم توصیفی نادر ابراهیمی که بی نظیره
حالا ترکیب توانایی نویسندگی نادر ابراهیمی و جذابیت و ابهت شخصیت امام خمینی ره شده این کتاب
خواندنی ست
برخی ویژگی های شخصیتی امام ره رو خیلی ملموس میشه در داستان درک کرد مثل ظلم ستیزی و ستم ناپذیر بودنشون
          

            برای نوشتن حسم از این کتاب باید بگویم:
 دوست داشتم زیر تمام جملاتش را خط بکشم و همه ی کلماتش را چون جامی شراب سر بکشم. در تمام طول خواندنش سرمست بودم.
شخصیت امام از یک طرف و قلم نادر ابراهیمی از طرف دیگر همه چیز را فراهم کرده بود تا هر آنچه برای یک بزم رویایی احتیاج است فراهم باشد. 
خلاصه بگویم برای مست شدن یک جمله از این کتاب کافی است. من بار دیگر با سه دیدار، عاشق شخصیت و روح خمینی عزیزمان شدم✨🤍
          

            اصولاً به نظر من کتاب‌های نادر ابراهیمی، ارزش چند بار خواندن را دارند اگر حوصله اش باشد. 
حماسه‌ای که در قلم او جریان دارد بسیار دوست داشتنی است.
رفت و برگشت‌هایش هم در بحث و مجادله‌هایی که در کتاب جریان دارد بسیار جذاب است. یک جورهایی قوه استدلال آدم را تقویت می‌کند. 

زندگی شخصیت امام هم از طرف دیگر چشم آدم را به نکات جدیدی باز می‌کند. 
          

            آثار نادر ابراهیمی نیاز به تعریف و تمجید ندارند، قلم نادر ابراهیمی قلمی به شدت قدرتمند و جذاب است که هم تشبیه میداند، هم پردازش بلد است و هم داستان را جذاب تعریف می‌کند و نتیجه آن اثاری  است که در همه شرایط ارزش خواندن دارد.

سه دیدار به سراغ داستان زندگی آیت الله خمینی رفته و او را اسطوره وار توصیف کرده و اثری به شدت خواندنی پدید آورده که در دو خط سیری جلو میرود یکی خط سیری توصیفی و خیالی بین نویسنده و امام و دیگری خط سیری که از امام و اتفاقات زندگیش می‌گوید.

کتاب های نادر ابراهیمی برای هر کس که در ایران رمان میخواند واجب المطالعه است 
          

            کتاب رو از 20 خرداد 1402 تا 30 خرداد خوندم
قسمت دیدار اول کلا برام سنگین بود اما قسمتهای مربوط به زندگینامه امام رو خیلی دوست داشتم.
کتاب صرفا زندگی نامه امام نیست حالت داستان داره ولی اگر از امام کتاب دیگه ای خونده باشین انگار میره جای بعضی درزها رو پر میکنه که قبلا نمیدونستی.
من کتاب رو دوست داشتم قلم آقای ابراهیمی برای من سنگین اما دلنشین بود...
کاش جلد سوم و مقدمه ای که قرار بود براش بنویسن رو نوشته بودن😔
          

            یک اثر بی نظیر و زیبا درباره حضرت امام خمینی رحمه الله علیه.
داستان کتاب، در سه دیدار و سه نوع روایت پیش میره
روایت یا دیدار اول گفتگوی ذهنی نویسنده با اندیشه و مکتب فکری حضرت امام، که در اینجا مطالب کمی سنگینه و البته به نوعی برداشت نویسنده از این مکتب هست.
دیدار دوم، داستان دوران کودکی و نوجوانی حضرت امام 
دیدار سوم ، داستان کنش های سیاسی حضرت امام و شروع تعامل ایشون با آیت‌الله مدرس و بقیه مواضع سیاسی شون.

جلد اول که خیلی خیلی دوست داشتنی و شیرین بود.
میرم سراغ جلد ۲
هر دو رو صوتی گوش میدم 
توی فیدی پلاس هست.
و توی طاقچه هم هست
و البته متنیش در طاقچه بی‌نهایت موجوده

https://taaghche.com/audiobook/74666