یادداشت‌های maedeh rahmdel (58)

          الینور آلیفنت زنی است که با جهانی  داخلی بسیار منظم و  بیرونی کاملا بی نظم زندگی می کند. همه چیز در او شبیه به یک نقاب است . نقابی از سلامت ، از عادی بودن،  اما پشت این نقاب دنیایی پر از شکست و سکوت مدفون شده است.
ما با الینور همراه می شویم اما نه از بیرون ، ما با او از میان ذهن پیچیده اش، از لابه لایه زوایای آشفته اش می گذریم .
در نگاه اول شاید عجیب باشد . شاید حتی خنده دار.
زنی که نمی‌فهمد چرا مردم دست می دهند  یا چه فرقی دارد وقتی کسی می گوید حالت چطوره ؟ و خودش پاسخ می دهد کاملا خوبم، اما این پاسخ ، شعار اوست . او نه تنها به دیگران ، بلکه به خودش دروغ می گوید و این دروغ نه از روی بی صداقتی ، که از سر ضرورت بقاست‌.
الینور زندگی را با گارد سختی شروع کرده ، کودکی اش نه تنها پر از آسیب بوده، بلکه پر از بی کسی بوده .
مادری که نه تنها مادر نیست ، بلکه خودش منبع آسیب است . مادرش صدایی است در تلفن، مثل سایه ای تاریک که هنوز روح او در چنگ خودش دارد حتی پس از سال ها , هنوز در ذهن او حکمرانی  می کند. و  این دقیقا همان چیزی است که کتاب را اینقدر قدرتمند. انسانی میکند: تصویر  ظریفی از چگونگی زنده ماندن  قربانیان پس از واقعه .
الینور همان قدر که زنده است . نیمه مرده است ‌
او خودش را با جزییات کوچک  بی اهمیت سرگرم می کند . نوشیدن و با فانتزی عاشقانه ای  درباره مردی که حتی با او یک بار هم صحبت نکرده ، این رفتار شاید در نگاه اول سطحی به نظر بیاید اما در بطن خودش چیزی عمیق حمل می کند: نیاز به لمس شدن، دیده شدن و عشق ورزیدن ‌
و بعد داستان او با ورودی فردی به نام ریموند،  تغییراتی به همراه خودش داره  که واقعا قشنگه.

این داستان در پایان خودش  ، به ما این پیام رو می رسونه که تا وقتی که خود واقعی  را با تمام زخم ها ، خاطرات و زخم هایت بپذیری، هیچ چیز واقعا خوب نخواهد بود. ، حتی اگر ظاهر زندگی ات مرتب باشد .
نجات، نه در تغییر دنیا ، بلکه در آشتی با خویشتن است .
        

          یکی از مجموعه داستان های بسیار قشنگ و تلنگر‌آمیز که  در رابطه با انسان های امروز و موضوعاتی که ممکن در طی زندگی روزمره خودشون باهاشون برخورد داشته باشن و زندگیشون رو تخت شعاع قرار بده .

        

          داستان های خوبی داشت و لذت بردم .
البته برای هر مورد از این داستان های خانم ولی میشه از نظر اجتماعی یا روانشناسی زنان خیلی جزئی نقدشون کرد .
        

          خیلی خیلی دوستش داشتم ..‌
آدمیزاد نه صفر هست نه صد ، به نظرم آدمیزاد یک  موجودی خاکستری هست که هم قابلیت خیر و هم قابلیت شر در اون فعال هست و در زمان  و موقعیت های مختلف خودشون رو نشون میدن
در این داستان ما با این موضوع روبرو هستیم که آدمیزاد نمیتونه فقط با بخش خیرش یا بخش شرش زندگیش رو اداره کنه بلکه همه اینا با همدیگه انسان به سعادت می‌رسونه البته این که چطور ازشون هم بهره ببره در این مسیر سعادت و بدبختی تاثیر داره.
        

          
کتابی بسیار کم حجم یعنی حدودا  ۷۰ صفحه  که رابطه مادر و دختر در طی سه نسل روایت می‌کنه که چطور میتونه یک نسل با زورگویی و... نسل های بعدش رو تحت تاثیر خودش قرار بده و زندگی هاشون رو نابود کنه .
جالب بود و دوسش داشتم .
        

          کتاب همه افق از فریبا وفی  تموم شد  کم حجم و از داستان های کوتاه و با پایان باز تشکیل شده بود و من تا حدودی دوست داشتم ولی نه نسبت به آثار دیگه ای که ازشون خوندم اما گاهی از این داستان ها که چنین پایان هایی داشته باشن خیلی زیاد خوشم میاد چرا که ذهن آدم رو به خودشون مشغول می کنن.
        

          مجموعه ای از داستان های خیلی قشنگ و قابل تآمل  که احساسات و ذهن شما رو درگیر خودشون میکنن.
        

          اگه تو سن نوجوانی میخوندمش شاید بیشتر از الان ازش خوشم میومد .
یاد رمان هایی افتادم که یواشکی از سایت نود و هشتیا دانلود میکردم و می‌خوندم😁
        

          این داستان خیلی غم داره  اما جالبه ...
در مورد پسرکی به نام محمد هست که با نام مستعار مومو او را صدا میزنن، پسرک در محله ای فقیر نشین  در کشور فرانسه همراه با آدمای مختلف از جمله پیرزنی  که شغلش روسپیگری بوده و بازنشسته شده  و مسئول اداره کودکان روسپیگرانی رو به عهده داره که مادرانشون به دلایل مختلف از جمله فقر توان نگهداری از اونا رو ندارن ،زندگی می کنه
این داستان با نثری روان از زبان محمد (مومو) گفته میشه ، پسرکی که ما شاهد بزرگ شدنش از سنین ۳ سالگی تا ۱۴ سالگی هستیم ، پسرکی که با وجود سن پایینش تجربه های متفاوتی  داشته که باعث شده بزرگتر از سن خودش بفهمه ، درد ، رنج ، دلتنگی ، غم و خیلی از احساسات دیگه ای رو با روایت کردن اتفاقات زندگیش میتونیم تو داستان و حرفاش احساس کنیم...
البته در کنار اینا از نظر اجتماعی و روانشناسی این کتاب به خوبی می‌تونه بررسی بشه و برای ما تاثیر گذار باشه .
        

          خیلی دوست داشتم در مورد این کتاب بنویسم ولی متاسفانه به جز دو داستان اولش بقیه اشون چندان گیرا نبودن.
به نظرم برای یک بار خوندن بد نیست .
        

          این آثارش به نسبت دو اثر دیگه ای که ازشون خوندم، ضعیف تر بود و زیاد جالب نبود برام.
        

          قلم فریبا وفی رو واقعا دوست دارم چرا که تجربه های زیسته زنان رو در موقعیت های مختلف به صورت داستان های کوتاه اما با پایانی باز که ذهن خواننده  رو به خودش مشغول می‌کنه روایت کرده .
        

          نمیشه چیز زیادی در مورد کتاب گفت چون مساوی میشه با لو رفتن داستانش.
داستان این کتاب شما رو با دنیای ژاپنی ها و تاریخی که داشتن تا حدودی آشنا می‌کنه و همچنین نوع نگاهی که به زندگی و مرگ دارن رو نویسنده به صورت داستان بسیار روان و جذاب برای ما مطرح کرده است.
        

           راستش فکر میکنم موضوع خوبی رو برای مخاطب می‌خواسته ارائه بده ولی به نظرم مسیر داستان خیلی شلوغ و مبهم بوده  و  من چیزی که از این کتاب متوجه شدم این که عشق می‌تونه برای آدم مثل معجزه عمل کنه و آدم رو اساسی تغییر بده.
برای یک بار خوندن ارزش داره نه بیشتر.
        

          داستانش  در مورد یک کتابفروشی به اسم شکسپیر و شرکا در پاریس  هست فکر کنم  نزدیک یک قرن هنوز که هنوز هست پابرجاست و خیلی از توریستها وقتی میرن پاریس از اونجا دیدن میکنن و حتی خرید هم میکنن اونجا محل جمع شدن خیلی از نویسندگان معروف بوده و نویسنده در مورد این کتابفروشی به صورت داستان میاد در موردش برامون میگه و خب من دوسش داشتم .
نویسنده با استفاده از یک مکان واقعی  تو دنیای واقعی خیالات قشنگی رو ایجاد کرده  بود  که ما رو غرق خودش می‌کنه و متوجه نمیشیم زمان چطور میگذره ...
.
        

          داستان در مورد ویلی لومان و خانواده اوست که در ساختار سرمایه داری زندگی خودشون میگذرونن.
این نمایشنامه در رابطه با ساختار سرمایه داری و عواقبی که  این نوع حکومت برای جامعه آمریکایی به ویژه قشر ضعیف و متوسط   داره رو برای مخاطب روایت میکنه ..
سرمایه داری به انسان به مثابه یک ماشین مکانیکی نگاه می‌کنه که تا وقتی از کار نیفته ازش بهره  و استفاده می‌بره اما  وقتی کار افتاده و ناتوان میشه اون رو سعی میکنه از سیستم خودش حذف کنه و عضوی جوان تر و کارآمد تر رو جایگزین کنه ..
در این بین شما می‌بینید که نفوذ سرمایه داری چه بلایی به سر خانواده ها و انتظاراتی که از هم دارن میاره و...
        

           داستانی عمیق و احساسی درباره عشق و پیچیدگی‌های آن است. این رمان به بررسی روابط انسانی می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه عشق می‌تواند در سایه چالش‌ها و تضادهای اجتماعی و اخلاقی قرار گیرد. شخصیت‌های داستان با دنیای درونی خود و احساسات متناقضی که دارند، دست و پنجه نرم می‌کنند. 
در این داستان، عشق نه تنها یک احساس زیبا، بلکه گاهی اوقات منبعی از درد و تضاد نیز می‌شود. نویسنده با نگاهی دقیق به جزئیات زندگی شخصیت‌ها، خواننده را به سفری عاطفی دعوت می‌کند که در آن عشق، امید و ناامیدی در هم تنیده شده‌اند. "تصرف عدوانی" تلاشی است برای درک عمیق‌تر از عشق و تأثیر آن بر زندگی انسان‌ها، که در نهایت ما را به تفکر درباره ارزش‌ها و انتخاب‌های خود وا می‌دارد.
        

          اولین کتابی که در سال ۱۴۰۴ تمومش کردم .
این کتاب رو نویسنده با خاطراتی که از مادرش دریافت کرده بود ، نوشته است .
این کتاب در ۳۷ فصل در مورد  رنج مادر بودن و زنانگی در دنیایی مردانه  است که چندان بهایی بهش داده نمی شود ‌. مادری که گرفتار آلزایمر می‌شود و خاطراتش رو همچون اتفاقاتی روزمره می بینه که داره براش اتفاق میوفته..
این کتاب اندوه و غم بسیار زیادی رو در دل خودش جا داده است ..
قبل خوندنش حتما ظرفیت روحی خودتون رو بسنجین و بعد سراغش برین‌.