یادداشت maedeh rahmdel

        این داستان خیلی غم داره  اما جالبه ...
در مورد پسرکی به نام محمد هست که با نام مستعار مومو او را صدا میزنن، پسرک در محله ای فقیر نشین  در کشور فرانسه همراه با آدمای مختلف از جمله پیرزنی  که شغلش روسپیگری بوده و بازنشسته شده  و مسئول اداره کودکان روسپیگرانی رو به عهده داره که مادرانشون به دلایل مختلف از جمله فقر توان نگهداری از اونا رو ندارن ،زندگی می کنه
این داستان با نثری روان از زبان محمد (مومو) گفته میشه ، پسرکی که ما شاهد بزرگ شدنش از سنین ۳ سالگی تا ۱۴ سالگی هستیم ، پسرکی که با وجود سن پایینش تجربه های متفاوتی  داشته که باعث شده بزرگتر از سن خودش بفهمه ، درد ، رنج ، دلتنگی ، غم و خیلی از احساسات دیگه ای رو با روایت کردن اتفاقات زندگیش میتونیم تو داستان و حرفاش احساس کنیم...
البته در کنار اینا از نظر اجتماعی و روانشناسی این کتاب به خوبی می‌تونه بررسی بشه و برای ما تاثیر گذار باشه .