این کتاب به نظرم بیشتر سرگذشت جرج ویتمنه، صاحب کتابفروشی معروف شکسپیر و شرکا. و در کنار اون روزمرگی های جرمی مرسر نویسنده کتاب و همینطور سرگذشت خود کتابفروشی.
میتونم بگم حس های متفاوتی دارم از خوندنش.
هرچقدر که خود کتابفروشی شکسپیر و شرکا وسوسه انگیز و جذابه ولی راستش داستان کتاب برای من اندازه سه تا ستاره جذاب بود. کتاب خوب شروع شد ولی اون وسطا تقریبا فقط میخوندمش که ببینم تهش چی میشه ولی خب در نهایت پایان کتاب تونست نظرمو تا حدی جلب کنه.
        

          جرمی، خبرنگار بخش جنایی روزنامه ای در شهری نه چندان بزرگ در کانادا، دل زده از کثافت و فشار کار، در پی تلفنی تهدیدآمیز، کانادا را به مقصد پاریس ترک می کند. بعد از حدود یک ماه پرسه زدن بی هدف در شهر، یک شنبه ای زمستانی و ملال آور پا به کتابفروشی شکسپیر و شرکاء می گذارد و به مهمانی چای دعوت می شود: دیداری غیرمعمول و خوشایند.
در شکسپیر و شرکاء همه جا مملو از کتاب است: اتاق ها، راهروها، ... و حتی دستشویی. بیشتر آدم ها عجیب و غیرعادی هستند. عده ای در حال آشپزی هستند و تخت خواب ها... همه جا تخت خواب است... شکسپیر و شرکاء یک سرپناه است. جرجِ 86 ساله، صاحب کتابفروشی به آدم ها اجازه می دهد مجانی در کتابفروشی زندگی کنند. جرمی که یک ماه بی هدف دور خودش چرخیده و پولش ته کشیده، ساکن کتابفروشی می شود. 
در کتابفروشی همه چیز آشفته و به هم ریخته است و مغازه با کم ترین میزان سازماندهی کار می کند. ساعات رسمی کار مغازه از ظهر تا نیمه شب است، اما بیشتر روزها جرج زودتر مغازه را باز می کند تا جمعیت مشتاق داخل بیایند. ساکنان مغازه می بایست صبح ها قبل از اینکه مشتریان از راه برسند از تخت بیرون بیایند تا کارتن های کتاب را برای نمایش در پیاده رو بیرون ببرند و زمین ها را جارو بزنند. به غیر از آن، جرج می خواست همه روزی یک ساعت در کارها کمک کنند، چه این کمک مرتب کردن کتاب ها باشد، چه شستن بشقاب ها، چه انجام کارهای نجاری کوچک. همچنین جرج در حرکتی ایده آلیستی از تک تک ساکنان مغازه خواسته بود روزی یک کتاب از کتابخانه ی شکسپیر و شرکاء بخوانند. 
جرج یک پیرمرد 86 ساله است، با رفتارهای مقتصدانه ی افراطی. مثلاً چوب و قفسه های آشغال های همسایه ها را بازیافت می کند یا به استفاده از مواد پاک کننده ای که در سوپرمارکت ها پیدا می شود تن نمی دهد و در عوض از آب سرد و روزنامه های کهنه استفاده می کند. وضعیت بهداشتی کتابفروشی به شدت ناخوشایند است. علاوه بر این، جرج همیشه عادت دارد فرانک ها را دسته دسته بین کتاب ها بچپاند یا آن ها را زیر بالشش قایم کند. یک بار مخفی گاه مورد علاقه اش را در حالی پیدا می کند که موش ها اشغالش کرده اند. آن ها دسته های اسکناس های دویست فرانکی را ریز ریز کرده بودند تا لانه ای بسازند که بیش از سه هزار دلار می ارزید. جرج شانه بالا می اندازد و می گوید خوب است که کتاب ها را نخورده اند. سرقت نیز یکی از مشکلات دایمی کتابفروشی است، چون بی دقتی جرج در پول نگه داشتن باعث شهرت قابل توجه جرج در بین مجرمان محلی شده است. اما انگار جرج با تکه کلام "ببخش آن چه را می توانی، بگیر آن چه را لازم داری" از این هرج و مرج نگران نیست. تنها چیزی که جرج را نگران می کند این است که اگر اتفاقی برایش بیفتد، زنش کتابفروشی را به ارث می برد و در عرض یک ثانیه می فروشدش -زنی که در 68 سالگی با او ازدواج کرده- با در نظر گرفتن خاطرات بد زنش از کتابفروشی، جرج مطمئن است احتمالا تنها کاری که او می کند، فروختن کتابفروشی به کسی است که بالاترین پیشنهاد را می دهد. در واقع ممکن است شکسپیر و شرکاء به یک هتل لوکس تبدیل شود...

+ به گفته ی نویسنده کتاب تا جایی که فعلا امکان دارد به حقیقت نزدیک است. 

++ پیشنهاد می کنم بخوانید.

+++ عجیب ترین قسمت کتاب اینجاست:
"در آن دوران کیف های لویی ویتون به شکلی غیرقابل درک در کشورهایی مثل کره و ژاپن محبوبیت پیدا کرده بود. به علاوه در این کشورها قیمت کیف ها چند برابر قیمت فرانسه بود و میزان عرضه ی آن ها هم محدود. برای گردشگرهای آسیایی بسیاری که به پاریس آمده بودند این موضوع مساوی بود با سر زدن به مغازه ی لویی ویتون برای خریدن کیف به قیمتی یک چندم قیمت آن در کشور خودشان، یعنی فقط چهار یا پنج هزار فرانک برای یک کیف با اندازه ی معمولی. پیچیدگی قضیه این جا بود که ظاهرا لویی ویتون تمایل چندانی به فروختن کیف هایش به آسیایی های پاریس نداشت. نظریه ی من این بود که کمپانی لویی ویتون نمی خواست تصویر خود را به عنوان یک مارک لوکس اروپایی خدشه دار کند، برای همین به دست آوردن محصولاتش را برای بعضی مشتری ها سخت می کرد. هر روز بعدازظهر، در مقابل تمام بوتیک های لویی ویتون، صف طولانی مردم دیده می شد که منتظر بودند به آن ها اجازه دهند وارد مغازه شوند و بیش تر این افراد اصل و نسب ژاپنی یا چینی داشتند. نه تنها آن ها را مجبور می کردند ساعت ها بیرون مغازه منتظر شوند، بلکه دیده بودم که وقتی داخل می روند، فروشندگان با آن ها مثل ویروس برخورد می کنند، از لهجه هایشان گله می کنند و به آن ها اجازه می دهند تنها دو چیز بخرند، یک کیف دستی و یک کیف پول.
و این در حالی بود که وقتی اروپایی های خیلی پولدار می خواستند از لویی ویتون خرید کنند برایشان وقت ملاقات خصوصی تعیین می کردند، و اگر سفیدپوست و به اندازه ی کافی شیک پوش بودی، می توانستی صف را رد کنی و هر چه که می خواهی بخری. در نتیجه ی این تبعیض، بازار سیاه آشفته ای پدید آمده بود. واسطه ها به کسانی مثل من پول می دادند تا به بوتیک ها نفوذ کنیم و برای مشتریان شان کیف های لویی ویتون بخریم..." 

++++ آقای اولد فشن فوق العاده -علیرضا امکچی- در وبلاگش یک سری پست (عکس) داشت از شکسپیر و شرکاء. از همان موقع در مورد این کتابفروشی کنجکاو بودم. دخترخاله ها که راهی پاریس شدند، تنها درخواستم عکس یادگاری با شکسپیر و شرکاء بود :)
image: <img src="http://i65.tinypic.com/2isidfr.jpg" width="400" height="300" alt="description"/>
        

          داستانش  در مورد یک کتابفروشی به اسم شکسپیر و شرکا در پاریس  هست فکر کنم  نزدیک یک قرن هنوز که هنوز هست پابرجاست و خیلی از توریستها وقتی میرن پاریس از اونجا دیدن میکنن و حتی خرید هم میکنن اونجا محل جمع شدن خیلی از نویسندگان معروف بوده و نویسنده در مورد این کتابفروشی به صورت داستان میاد در موردش برامون میگه و خب من دوسش داشتم .
نویسنده با استفاده از یک مکان واقعی  تو دنیای واقعی خیالات قشنگی رو ایجاد کرده  بود  که ما رو غرق خودش می‌کنه و متوجه نمیشیم زمان چطور میگذره ...
.
        

          یک ماه پیش از بندر لنگه برگشتم. با احساسات جریحه‌دار شده، احمد محمود کاری کرده بود که شب‌ها نگران علی بودم و خواب شریفه رو می‌دیدم. آخر کتاب داستان یک شهر، روحم هزار تکه شد (با این‌که جریان رو می‌دونستم، اما امیدوار بودم حداقل خالد نفهمه) و کتاب رو بستم و تصمیم گرفتم کمی استراحت کنم. برای استراحت با ماشین زمان سفر کردم به ۶۰ سال قبل، کشور دومینیکن. اونجا همراه ۷ مرد منتظر اومدن تروخیو شدیم که بکشیمش و اون مردها یکی یکی دلیل نفرت بی‌اندازه‌شون به ژنرالیسیمو رو گفتن. کمی هم همراه تروخیو دست به کارهای کثیف زدم و پای درد دل زن جوونی نشستم که زندگی‌ش رو همین تروخیو سیاه کرده بود. وقتی سور بز تموم شد، مطمئن بودم دیگه نباید کتاب بزرگسال بخونم که روحم بتونه خودش رو جمع و جور کنه. پس رفتم نیویورک، و خدای من! چقدر اشتباه بزرگی بود همراه تایم به نیویورک رفتن که داداش کوچولوش درگیر سرطان بود و درد داشت و دونه دونه بچه‌های بیمارستان رو به یادم می‌اورد و کاری جز گریه براش از دستم برنمی‌اومد. زمان کاغذی هم تموم شد و حالم اصلا خوب نشده بود.
وقتی خواستیم از تهران راه بیفتیم و بیایم اینجا، شکسپیر و شرکارو برداشتم که نخونم. یعنی برداشتم و باهاش چندتا کتاب دیگه هم برداشتم رو این حساب که امتیاز کتاب توی گودریدز کم بود و فکر کردم از این کتاب‌هاییه که چند صفحه رو می‌خونم و بعد می‌ذارمش کنار یا فصل فصل ورق می‌زنم که زودتر تموم شه، اما اشتباه می‌کردم. رفتم فرانسه، پاریس، روبروی کلیسای نوتردام، این‌طرف رودخونه‌ی سن، پشت اون دو تا درخت گیلاس، کتاب‌فروشی شکسپیر و شرکا. غیییییر ممکن بود که کتاب ناداستان این‌طور من رو مست کنه اما کرد. غیر ممکن بود عاشق یک کاراکتر واقعی بشم اما شدم. عاشق جرج ویتمن شدم. عاشق اون چهل‌هزار نویسنده‌ای شدم که شبی رو توی اون کتاب‌فروشی گذروندن. عاشق نادیا شدم که گفت: مرد درونم، زن درونت رو دوست داره. عاشق شعار کتاب فروشیم: به غریبه‌ها محبت کنید، شاید فرشته‌هایین در لباس مبدل. عاشق جرج ویتمن بودم که با یک کتاب و یک دست لباس می‌خواسته دور دنیا رو بچرخه و تا حدی هم این کار رو کرده. عاشق سوفی شدم. عاشق پن کیک :) عاشق ویا که اون هم عاشق جرج ویتمن بود. عاشق تمام بخش‌های مختلف کتاب‌فروشی، عاشق اتاق داستان‌ها، اتاق جرج، دخل مغازه که همیشه ازش دزدی می‌شد...

از اون کتاب‌فروشی دل کندن و برگشتن خیلی سخت بود. وقتی از سفرهای قبلی برگشتم، مثل برگشتن از جهنم بود برام. پر از درد بودم اما خوشحالی ِ رقیقی هم حس می‌کردم که هرچی بود، تموم شد و قرار نیست دوباره تکرار شه، اما حالا حالم مثل کسیه که از بهشت برگشته. شاد و راضیم، اما به طور دیوانه‌واری دلتنگ و آرزومند برگشت.

+ وقتی هنوز اولای کتاب بودم فکر کردم که اگر کسی این کتاب رو می‌خوند و به من هدیه می‌دادش، این کتاب با اختلاف بسیار زیاد می‌شد بهترین هدیه‌ی کل زندگی‌م.
        

          جرمی خبرنگار بخش جنایی روزنامه در پی تماسی تهدید آمیز کانادا را به مقصد پاریس ترک می‌کند و بی کار با مقدار کمی پول مدتی در هتل ارزان قیمت در پاریس زندگی می‌کند تا اینکه دست سرنوشت و قسمت، که البته خودش قبول ندارد، پایش به کتاب فروشی شکسپیر و شرکای جدید، نه آن قدیمی که سیلویا بيچ موسسش بود باز می‌شود
کتاب از سال 1999 به بعد است و بیشتر درباره جرج ویتمن و کتابفروشی ای که او تاسیس کرده و اسمش را به یاد شکسپیر و شرکای سیلویا بيچ، شکسپیر و شرکا می‌گذارد است.
اگه قبلا درباره شکسگیر و شرکا در خاطرات کتابی و یا هر جای دیگر خواندید و کنجکاو شدید این کتاب برایتان خیلی مناسب است.

.
.
.

روش زندگی جرج ویتمن واقعا وحشتناک و خیلی جالب بود.
8/10
        

          قشنگ بود. داستان پیچش خاصی نداشت و اتفاقا با سرعت زیاد پیش می رفتن ولی حوصله سر بر نبود و روون پیش می رفت.
محیط پاریس و بیشتر از اون محیط کتاب فروشی خیلی برام غریب بود. چیزی که برام جالبه اینه که تو پاریس چقدر برای ادمای بدبخت امکانات هست! از طرفی تفاوت مثلا آمریکا و کانادا با پاریس هم برام جالب بود.
داستان پر بود از آدمای بی خود و مشکل داری که دوستشون داشتم. مثلا خود جرج:)
و کتاب چیز خیلی عجیبیه. توی خونه خودم، با لباسای تمیز و جای خواب گرم نشستم و درحالی که کتاب می خونم با خودم فکر می کنم واو! خوش به حالشون که دارن با یه عالمه عجیب دیگه توی یه کتابفروشی شلوغ و کثیف بدون هیچ پولی زندگی می کنن.
میدونی؟ حتی وقتی بعدش بهش فکر می کنم دیگه این حسو ندارم ولی موقع خوندن کتاب چرا.
خلاصه کتاب باعث میشه آدم دلش بخواد چیزای واقعا وحشتناکیو تجربه کنه یا براش جالب به نظر برسه.
همینا دیگه...تجربه خوبی بود:)
        

          ديروز بعد اخرين امتحانم دويدم رفتم يكي از كتاب فروشي هاي جلو دانشگاه و به مناسبت زنده موندن تا اخر امتحانا واسه خودم جايزه خريدمش و تا سوار مترو شدم شروع به خوندنش كردم. براي مني كه ماه هاست با كتاب هاي فلسفي و در جست و جوي زمان از دست رفته مشغولم، مثل تعطيلات رفتن بود. انقدر داستان روان و جذابي بود كه نمي شد بذاريش زمين تا قبل تموم شدنش. و البته كه موضوعش، درباره ي يكي از دوست داشتني ترين مكان هاي ممكن در جهانه كه ارزومه برم و ببينمش. خلاصه كه جون ميداد براي كنار پنجره نشستن و خوندنش وقتي داري چاي دارچيني ات و كم كم ميخوري. بدون شك هركي با خوندنش دلش قنج ميره كه اونم همچين فرصتي گيرش بياد و بتونه يه مدتي بين كتاب هاي اين كتاب فروشي سحراميز زندگي كنه.
        

          منی که خیلی وقته ریویو ننوشتم و حتی یادم نیست چی جوری باید انجامش بدم وقتی این کتاب تموم شد احساس کردم انگار نمیشه درباره اش نگفت:)
(میشه گفت دردو دله و قربون صدقه بیشتر تا ریویو:>>>)
میدونستم قراره دوستش داشته باشم ولی اینقدر ؟ اصلا فکرشو نمیکردم...
توی کل ۳۷۰ صفحه کتاب میدیدم که این کتاب‌فروشی باهاشون چی کار میکنه
ادمایی که از سرتاسر دنیا اومده بودن؛داغون بودنا ولی اینقدر امید داشتن و با این همه بدبختی بازم هر روز لیخند میزدن
و هیچ چیز زیبا تر این نبود که داستان واقعی بود:) این دلگرم ترم میکرد
اینکه واقعی بودن انگار بهم دلگرمی میداد معجزه ممکنه.
من یک سال پیش این کتاب رو خریدم و کل مدت منتظر اون زمان مناسبش بودم و واقعا تایمی که برای خوندنش انتخاب کردم هم به زیباییش اضافه کرد...
روزای اخر سال، پر از سردرگمی و...
ولی به هر حال «زندگی اثری در حال تکمیل است» 
*جرج و سیمون دوتا شخصیتی بودن که عجیب به دلم نشستن:)
        

          این کتاب درباره یک کتابفروشی قدیمی و معروف در پاریس است که اتفاقات افراد ساکن در آن را روایت می کند. در عین سادگی تاثیر گذار است.
        

          حیف که در روزی با اعصاب خراب تمومش کردم اما همون‌طور که از ابتدا به دلم نشسته بود تموم شد؛ آروم، واقعی و زیبا
واقعی بودن داستان احساس قشنگی کتاب رو برای من چندین برابر و شوقم رو برای دیدن این کتابفروشی عزیز در یک فرصتی که شاید روزی دوباره دست بده، زیادتر کرد.
        

          از کتاب‌هایی که نویسنده سعی می‌کنه جزئیات رو بیان کنه و خواننده رو با خودش همراه کنه خوشم میاد. زندگی‌ای که داخل این کتاب فروشی بود، صمیمیتی که بین‌شون بود با وجود کلی آدم جدید که ممکن بود فقط برای یک روز اونجا باشه، جرج که با وجود سن زیاد و شلوغی کتاب فروشی باز هم با همه مهربون بود، همه‌ی این‌ها باعث شد ادامه بدم و کنارش نذارم. خوشحالم که تموم شدنش مساوی شد با اولین بارون پاییزی.
اون یدونه ستاره رو به خاطر لحظاتی که متن کش‌دار میشد و کمی حوصلم سر می‌رفت ندادم.
        

          با غریبه ها نامهربان نباشید ،  مبادا فرشتگانی باشند در لباس مبدل.

از وقتی که شروعش کردم نتونستم ازش دل بکنم و تمام مدت  زمانِ خالی ام این کتاب رو میخوندم؛ خودم رو در اون شرایط نویسنده در شهر سرد و تاریک پاریس قرار میدادم و عمیقأ باهاش ارتباط برقرار کردم .
        

          داستان سفر و اقامتی دلنشین در کتابفروشی محبوب من :) برای مطالعه در بعدازظهر های گرم تابستان، زیر خنکای کولر، همراه با چای.
        

          زمانی خواندمش برام جذاب بود 
ولی الان که بر میگردم نگاه میکنم، نه، جذابیتی نمی‌بینم
یارو سر هیچ‌ و‌ پوچ و از روی ترس فلنگو می‌بنده و می‌ره ...
خوب البته یک مدل زندگی رو تجربه می‌کنه
بعدشم کتاب خاطراتش رو‌ مینویسه
بعد هم معروف میشه
        

          دقیقا یک ماه طول کشید تا این کتاب رو بتونم تموم کنم. نمیدونم چرا خوندنش اینقدر برام سخت بود و باید اینقدر با خودم کلنجار میرفتم که سمتش برم و به خوندنش ادامه بدم.
کتاب بدی نیست،در حقیقت من شیفته محیط کتابفروشی و زندگی ساکنانش شدم،اما کتابی نبود که باعث بشه موقع خوندنش حس خوبی داشته باشم،یجورایی حوصلم رو سر میبرد.
در کل فکر میکنم خوندنش برای یک بار خالی از لطف نباشه،مخصوصا اینکه داستانش واقعیه؛ اما کتابی نیست که دوباره سراغش بیام یا بعد از یه مدت چیزی از جزئیاتش یادم بمونه.
        

          می‌توانم درباره این اثر بگویم که یکی دیگر از صورت روایت به خوبی قابل رویت و خواندن بود. نویسنده با چه ظرافتی هر شخصیت را به موقعیت جغرافیایی اثر مربوط می‌کند و در آنجا از گذشته و حال هر یک از آنها پرده برداری می‌کند.
        

          این کتاب را در شرایطی خواندم که پر از استرس و غم بودم و به یکباره مادر بزرگ عزیزم را از دست دادم. لحظاتی که می خواستم جای خالیش را فراموش کنم و رفتنش را باور نکنم به این کتاب پناه می آوردم و خودم را در لا به لای صفحات آن غرق می کردم تا شاید کمی آرام شوم...
این کتاب روایتی کم نظیر از یک کتاب فروشی عجیب و غریب است و چیزی که خواندن این کتاب را برای من لذت بخش کرده بود واقعی بودن ماجرایش بود.
        

          شعار #جرج_ویتمن _ شخصیت اصلی داستان _ صاحب کتابفروشی پاریسی شکسپیر و شرکا؛کتابفروشی کوچک و عجیب غریبی کنار رودسن که پنجره هایش رو به نوتردام باز می شود و مشتریانش نویسندگان مشهوری مثل ریچارد رایت، هنری میلر و ساموئل بکت بوده اند. شکسپیر و شرکا همچنین سرپناهی ست برای نویسندگان بی خانه مان. 
.
کتاب #شکسپیر_و_شرکا، سرگذشت چگونگی پناه گرفتن #جرمی_مرسر، خبرنگار جنایی رو روایت می کنه طی اقامتش به پاریس اتفاق افتاده....داستان متمایزی داره و این امکان رو فراهم می کنه تا مدتی رو (که بستگی به سرعت مطالعه ی خودتون داره👌😊) در این کتابفروشی مشهور و هیجان انگیز زندگی کنید....یادمه این کتاب رو مدتی که توی کتابفروشی مشغول بودم، می خوندم و احساسی که داشتم وصف ناپذیره📖📚💕
.
        

          کتاب شکسپیر و شرکا چیزی مبنی بر لذت، شوق و علاقه.
مثلِ هر کتاب دیگه داستان روایی جذاب و پایان تموم شدنی، اما تفاوت اش با سایر داستان های روایی اینه که تو همراه با قلم نویسنده حرکت میکنی حتی اگه یه صفحه شو نخونی بعد از چند وقت دلت میخواد برگردی و دوباره این‌کتاب رو بخونی! یه جورایی چون ساده بود به دل نشست و قلبِ ادمو خورد.
فضایِ پاییز پاریس و فرانسه و کافه دنج قدیمی سر نبش کوچه کتابفروشی شکسپیر و شرکا من رو وادار کرد که دلم بخواد اونجا قدم بزنم و با چشمم ببینم اتفاقات این کتابفروشی پر از هیاهو رو.
امیدوارم فیلمش ساخته بشه، اما تصوراتم رو خراب نکنه.
به امیدِ اون روز!
        

          و داستان این کتاب! 
همیشه شنیده بودم که کتاب فروشی شکسپیر و شرکا خیلی معروف و خفنه و محل تجمع خیلی از متفکران  مهم و باحال تاریخ بوده. تنها چیزی که میدونستم این بود که همینگوی یک کتاب توی این کتاب فروشی نوشته. خلاصه منه عاشق کتاب فروشی و خنزر پنزر فروشی گذارم به پاریس افتاد و له له میزدم که برم این کتاب فروشی رو ببینم. حوالی کریسمس و پاریس شلوغ  نگذاشت که من به آرزوم برای دیدن این کتاب فروشی برسم. هر بار که میرفتم شکسپیر فقط و فقط با صف های طولانی و یه مشت آدم که دارن جلوش سلفی میگیرن مواجه میشدم. من از توی صف وایستادن منتفرم و دیگه ناچار شدم  از دیدن شکسپیر صرف نظر کنم و به جاش چشمم به این کتاب افتاد و بلافاصله خریدمش چونکه که حالا که نمیتونم برم کتاب فروشی حداقل میتونم با این داستان چند هفته ای توی کتاب فروشی زندگی کنم! 
همون اول کتاب متوجه شدم که ای بابا این شکسپیر اون شکسپیر اصلی نیست و اگر دنبال شکسپیر اصلی ای میگردین که همینگوی توش پرسه میزده برید کتاب شکسپیر سیلویا بیچ رو بخونید. خلاصه از طرفی خورد توی ذوقم و از طرفی هم خوشحال شدم که نرفتم مثل جوگیرها به یاد همینگوی و رفیقاش از خودم سلفی بگیرم، بگذریم!
 
داستان کتاب اینطوری شروع میشه که یک خبرنگار جنایی کانادایی از کار و بار زندگی فلاکت بارش در کانادا جمع میکنه یه بیلیت میخره میره پاریس و به طرز جالبی به این کتاب فروشی برخورد میکنه و همون جا کنگر میخوره و لنگر میندازه. این کتاب فروشی فقط یک کتاب فروشی نیست بلکه پناهگاهی برای نویسنده ها، شاعر ها و هنرمند های فلاکت زده و بیخانمان هم هست که هر کدوم داستان های عجیب غریب خودشون رو دارن. این کتاب یک شرح حال واقعی از دوران زندگی جرمی مرسر  در این کتاب فروشی هست. 
خلاصه اگر دلتون میخواد کوله پشتی تون رو جمع کنید یکی دو دست لباس ساده بردارید و چند هفته درویشی، حال و هوای زندگی واقعی رو توی پاریس تجربه کنید، پیشنهاد میکنم حتما این کتاب رو بخونید قطعا لذت میبرید. 
اما گاهی هم وسط های کتاب هی حوصله ام سر میرفت اما دوباره بر میگشتم  به دل داستان درست مثل خود جرمی مرسر در کتاب فروشی با اون وضع اما در کل لذت بردم. جالبی داستان اینکه من ۲۰ صفحه مونده بود کتابم تموم شه کتابم رو در اتوبوس جا گذاشتم و فکر کنم هیچ وقت ندونم که آخرش چی میشه و این خیلی اعصابم رو خورد میکنه چون تازه داشتم عاشق جرج صاحب کتاب فروشی میشدم. این کتاب برام یه پایان بازه و من رو دوباره جور دیگری به پاریس بر میگردونه. اما اینجا دیگه پرونده اش رو میبندم امیدوارم این کتاب رو جایی دوباره پیدا کنم که اون ۲۰ صفحه ی آخر لعنتی اش رو بخونم.🥲

۳ روز بعد: به طرز غیر قابل انتظاری ایمیلی دریافت کردم که کتابم پیدا شده و آخرش رو خوندم. و چقدرررررر لذت بردم تنها ۵۰ صفحه ی آخر کتاب نیم امتیاز به این کتاب اضافه میکنه. من عاشق  فلسفه ی زندگی جرج (صاحب کتاب فروشی) شدم!