یادداشت‌های ریحانه ایزدی (38)

          
رمان‌ها یک دنیای جذاب خلق می‌کنند تا چیزی یا چیزهایی به تو بیاموزند. برای همین رمان‌ها را دوست داریم.
نویسنده‌ها سعی می‌کنند حرف‌های خوب، به قولی حکمت را در کتابشان بگنجانند. 
حداقل قدیمی‌ها که اینطور بودند.
اما حالا که مافیای قدرت و ثروت همه دنیا را در چنگال خودش گرفته، نویسنده‌هایی هم که مقهور آنها شدند، مجبورند برای خوش‌رقصی، مضامینی در کتاب‌هایشان بگنجانند تا دیده شوند.
فردریک بکمن یکی از این نویسنده‌های امروزی است. 
البته مسأله پسر دگرباش، پیرنگ و مضمون فرعی داستان است و به هیچ وجه مسأله اصلی کتاب نیست. چون اینطور مسائل که هنوز در دنیا کاملاً پذیرفته نشده را ترجیحاً مضمون اصلی فیلم یا کتاب قرار نمی‌دهند. 
موضوعی را که ما بخاطر قبحش مسکوت می‌گذاریم، آنها یواش یواش و دائمی و زیرلب زمزمه می‌کنند تا عادی کنند.
من اینقدر از دیدن این موضوع در کتاب رنجیدم، که موضوع اصلی ریویو را این مطلب قرار دادم وگرنه همانطور که در پایان گفتم، کتاب شیرین و خوبی است. پر از یادآوری ارزش‌ها و پر از مبارزه با ظلم.
همچنین شاید نکته مثبتی که باعث شده ایرانی‌ها به آن اقبال پیدا کنند، وجود شخصیتی ایرانی به اسم پروانه است که به اوه امید و به زندگیش رنگ و معنا می‌بخشد.
کتاب مردی به نام اوه، با زبان ساده،‌ مرزهای کمدی و تراژدی را به هم نزدیک کرده و داستان زندگی مردی پنجاه و نه ساله‌ای را روایت می‌کند که در مواجه با جهان امروز و ارتباط با اطرافیان دچار تضادهای گوناگون است.
کتاب مردی شریف و منظم را تصویر می‌کند که وقتی کتاب را به نیمه می‌رسانی، به شدت به او علاقه‌مند شدی.
این کتاب در حال حاضر به بیش از ۳۰ زبان زنده‌ی دنیا ترجمه شده، رتبه اول پرفروش‌های سوئد و نیویورک تایمز را از آن خود کرده و فیلمی برگرفته از آن با همین نام در سال ۲۰۱۶ در سینماهای جهان اکران شده است.
از خوانش این کتاب و طنز نهفته در سطور آن لذت بردم. پیشنهاد میدهم حتماً این کتاب را بخوانید.

✍ ریحانه ایزدی

بخشی از کتاب:
دوست داشتن یه نفر، مثه این می‌مونه که آدم به یه خونه اسباب کشی کنه. 
اولش آدم عاشق همه چیزهای جدید میشه، هر روز صبح از چیزهای جدیدی شگفت زده میشه که یکهو مال خودش شده اند و مدام میترسه یکی بیاد توی خونه و بهش بگه که یه اشتباه بزرگ کرده و اصلا نمیتونسته پیش بینی کنه که یه روز خونه به این قشنگی داشته باشه، 
ولی بعد از چند سال نمای خونه خراب میشه، چوب هاش در هر گوشه و کناری ترک می‌خورن و آدم کم‌کم عاشق خرابی‌های خونه میشه. آدم از همه سوراخ سنبه‌ها و چم‌و‌خم‌هاش خبر داره. 
آدم میدونه وقتی هوا سرد میشه، باید چیکار کنه که کلید توی قفل گیر نکنه، کدوم قطعه های کف پوش تاب میخوره وقتی آدم پا رویشان میگذاره و چه جوری باید در کمدهای لباس را باز کنه که صدا نده و همه اینا رازهای کوچکی هستن که دقیقا باعث میشن حس کنی توی خونه خودت هستی.
        

          
اگر میخواهید در عرض سه ساعت و نیم یک کتاب جذاب و تاثیرگذار را بشنوید، نسخه صوتی این کتاب عالی است.
مزرعه حیوانات یا همان «قلعه حیوانات»، یکی از مطرح‌ترین آثار جورج اورول است که تصویری عمیق و انتقادی از جامعه و سیاست‌های توتالیتر را در قالبی زیبا و جذاب به مخاطب می‎رساند. این رمان در قالب یک داستان ساده، اما با مفاهیم پیچیده، به تحلیل و نقد قدرت و فساد می‌پردازد. کتاب مزرعه حیوانات توانسته است با نگاهی طنز و در عین حال تراژیک، به ما نشان دهد که چگونه آرمان‌های برابری و عدالت، به تدریج در سایه سوءاستفاده از قدرت نابود می‌شوند.
مزرعه حیوانات پر از نمادها و شخصیت‌هایی است که هر کدام به بخش‌های مختلفی از جامعه یا مفاهیم سیاسی و اجتماعی اشاره دارند.
کتاب قلعه حیوانات از منظر ادبی، ترکیبی از سبک‌های طنز، هجو، و تمثیل است. اورول با استفاده از زبان ساده و داستانی نمادین، توانسته است مفاهیمی پیچیده همچون فساد سیاسی، دیکتاتوری، و آرمان‌گرایی انقلابی را به شکلی جذاب و قابل فهم بیان کند. او با بهره‌گیری از داستان حیوانات و مزرعه، توانسته انتقادی تند و تیز از نظام‌های توتالیتر مانند شوروی تحت حاکمیت استالین داشته باشد.
جورج اورول این رمان را با هدف نقد نظام مارکسیستی نگاشته است و بسیاری آن را برای همه انقلاب‌ها مورد استفاده می‌دانند و در کشورهایی با انقلاب‌های ایدئولوژیک، این کتاب بسیار تبلیغ می‌شود.
قلعه‌ حیوانات و 1984 از مشهورترین کتاب‌های جورج اورول هستند. اما اورول آثار دیگری هم دارد.

#ری‌ویونویسی

در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:
«اما در مقایسه با زمان جونز همه چیز ترفی کرده بود. اسکوئیلر به سرعت اعدادی را پشت سرهم می‌خواند تا به حیوانات نشان دهد حالا از زمان جونز جوی بیشتر، یونجه فراوان‌تر و شلغم زیادتری دارند، ساعات کمتری کار می‌کنند و آب آشامیدنیشان گواراتر، عمرشان طولانی‌تر، بهداشت نوزادان بهتر شده‌است، در طویله کاه بیشتر دارند و مگس کمتر آزار می‌دهد. حیوانات تمام این مطالب را باور می‌کردند. در واقع خاطره دوره جونز تقریباً محو شده بود. می‌دانستند که زندگی امروزشان سخت و خالی است، غالباً گرسنه‌اند، سردشان است و معمولاً جز هنگام خواب کار می‌کنند؛ ولی بی شک روزهای قدیم از امروز هم بدتر بوده‌است!»
        

          (از من نخواید خلاصه داستان بگم. اسپویل میکنم😅)
فائضه غفارحدادی را می شناختم. تصمیم گرفتم کتاب جدیدِ نویسنده کتابِ خط مقدم را بخرم و بخوانم. کتاب شیرین بود اما آنقدر جذاب و پر حادثه نبود که نتوانی زمین بگذاری.
وقتی فصل اول را به زحمت خواندم، توقع کردم که کتابی با موضوع ظهور باشد، اما تنها فصل اول و فصل آخر مرتبط با این موضوعند که اتفاقاً به نظرم جزو ضعیف‌ترین بخشهای کتابند.
کتاب «شبیه» در 272 صفحه و در سال 1401 توسط انتشارات شهید کاظمی روانه بازار نشر شده.
قلم نویسنده شیوا و روان است و از پیچیدگی و اغماض و توصیف‌های عجیب در آن خبری نیست و متن کتاب نسبتا خوش‌خوان است.

بخشی از کتاب:
همیشه وقتی کسی از شباهت چهره‌شان حرف می‌زد، بابا این مصرع را می‌خواند که «شیر را بچه همی ماند به او» 
خیلی سال گذشت تا حانیه ادامه آن مصرع را شنید. توی کلاس فارسی عمومی دانشگاه که دکتر عندلیبی در خوانش شعر   مولوی رسید به این بیت و کاملش را خواند: 
شیر را بچه همی ماند به او
تو به پیغمبر چه می مانی؟ بگو!
جواب مصرع دوم را هنوز هم نمی‌دانست...
        

          «برای میلگرد‌ها سعدی بخوان»
به نظرم بعضی کتابها مظلومند. یعنی همه کتابها مظلومند اما بعضی مظلوم‌تر.
مصداقش همین کتاب که نه طرح جلدش جذبت می‌کند نه نامش نه جنس کاغذش...
فقط نام شش نویسنده‌اش که ریزتر از این نمی‌شد آن را نوشت مشتاقت می‌کند.
و بعد می‌فهمی که طرح جلدش همان معدن روباز چادرملوست.
شنیده بودم روایت پیشرفت است. اما این هم هیچ مشتاقم نمی‌کرد وقت بگذارم.
تا اینکه جلسه نقد این کتاب را نزد استاد عباسلوی گرامی رفتم. انسان دانشمند و متواضعی که با دقت و وسواس از کتاب می‌گفت.
جلسه نقد را گندله به دست آمدم و رفت توی مخم که باید هر چه سریعتر کتاب را بخوانم و اینکه اصلا چرا کتاب را نخوانده برای نقد می‌روم.
درست خواندید. گندله! باید کتاب را بخوانید تا بفهمید چیست. من هم نمی‌دانستم.
اما طول کشید تا امروز. که خواندم. بارها اشک ریختم. بارها مو به تنم راست شد و بارها احساس غرور کردم.
اصلا فکرش را هم نمی‌توانستم بکنم که این کتاب چقدر می‌تواند جذاب باشد‌.
کتاب کم حجم است بنابراین برای کسانی که وقت ندارند مناسب است.
اصلا نمی‌شود بخشی از کتاب را انتخاب کرد. چند بار شد که برخی صفحاتش را استوری و منتشر کردم. این بخش را انتخاب می‌کنم:

اشک منتظر یک تعارف است. بی سر و صدا از جمع جدا می‌شوم. می‌روم یک گوشه سکو، زیر پرچم ایران.
نفس عمیق می‌کشم. باد به پرچم افتاده است و تق تق ریزی می‌کند. این صدا برایم صدای آرامش است...
        

          بلند دوست در مورد موضوع این رمان گفته: این رمان در رابطه با مدافعان حرم و فعالیت سپاه در خارج از مرزها است که با محوریت مدافعان حرم نوشته شده است.
زهرا بلنددوست نویسنده رمان «چایت را من شیرین می‌کنم» در مورد این رمان گفته: کار اولم است که منتشر می‌شود و پیش از این اثری از من منتشر نشده است. برای نگارش آن حدود 4 تا 5 ماه زمان گذاشتم.
جذاب است نه؟ خب همین هم مشخص می‌کند دلیل تمام نواقص کار را و صد البته انسان را امیدوار می‌کند به این نویسنده جوان.
از صفحه۱۴۰، ۱۵۰ تازه پیرنگ شکل می‌گیرد و در صد صفحه، دویست صفحه نهایی تازه رمان جذاب می‌شود.
بالای چهار هزار بار واژه اسلام تکرار شده. حرفها رو زده شده، افراط به خرج داده شده و کلیشه به کار رفته و جملات سنگین و ثقیلند.
می‌دانم ری‌ویو جای نقد نیست اما این کتاب خیلی جای نقد دارد.
در نهایت کتاب شاهکار نیست، معمولی است. 
کتاب را دست خواهرم دیدم. قبلش با نویسنده‌اش در جلسه نقد آشنا شده بودم. خواهرم کتاب را خیلی دوست داشت. کتاب کم حجم نیست. اما نسبتاً روان است. 
کتاب را به کسانی که به کتاب‌های هیجانی و عاشقانه علاقه دارند توصیه می‌کنم.
در ضمن ظاهراً رمان «مثل بیروت بود» فصل دوم رمان «چایت را من شیرین میکنم » است و «باروت خیس» در واقع، ادامه‌ایی بر دو رمان قبلی است، البته اینبار کمی متفاوت‌تر و ناآرامتر.

بخشی از کتاب:
عروس و داماد، روی یه مبل دونفره، درست روی خرابه‌های چراغونی‌شده‌ی یه خونه نشستن. عاقد خطبه رو خوند. اما عروس برای گفتن بله، یه شرط داشت و اون بریدن سر یه شیعه بود. خیلی ترسیدم. این زن، عروسِ مرگ بود...
        

          کتاب خون خورده آخرین اثر نویسنده و روزنامه نگار معاصر ایرانی، مهدی یزدانی خرم است که در سال ۹۷ منتشر شد. این رمان که یکی از رمان‌های پرفروش ایرانی است، روایتی از پنج سنگ قبر از پنج برادر است که سرنوشتی عجیب و مهیب برای‌‌شان رقم می‌خورد و جسم هر کدام روایتی تلخ را پشت سر می‌گذارد.
رمان خون خورده به نوعی ادامه‌ی دو اثر قبلی نویسنده تحت عناوین «به گزارش هواشناسی فردا این خورشید لعنتی» و «سرخ سفید» محسوب می‌شود.
این کتاب ۲۷۱ صفحه‌ای رمان خوشخوان و روانی است که شما را در دل تاریخ به دنبال خود می‌کشد. بنابراین به کسانی که به داستان‌های تاریخی چه اسلام چه معاصر علاقه‌مندند این کتاب را توصیه می‌کنم.
در این کتاب از عشق، آزادی، اسارت و تاریخ گفته شده است. در اتفاقات آن شاید دنبال مقصر بگردید اما به نظر من که نویسنده آن را معرفی نکرده است. 
این کتاب در دسته کتاب هایی قرار می گیرد که ذهن شما را تا مدت ها درگیر خواهد کرد. 

بخشی از کتاب:
«این خاصیت تاریخ است که پر است از چیزهایی که کسی نمی‌بیند، اما اتفاق می‌افتد و وقتی هم که گم می‌شوند، کک کسی نمی‌گزد.»
        

          وقتی دنبال کتابی می‌گشتم که در ماشین آن را بی‌دغدغه جلوی بچه‌ها گوش بدهم آن را پیدا کردم. شنیدن آن، انگیزه شرکت کردن در کنکور ارشد در رشته ادبیات نمایشی را در من ایجاد کرد. کتابی جذاب برای یک نویسنده خصوصاً فیلمنامه‌نویس‌ها.
        

          اگر قورباغه‌ای بخواهد با شما چای بنوشد، چه پاسخی به او می‌دهید؟

سال ۱۹۹۵ زلزله‌ای سهمگین کوبه ژاپن را لرزاند و هزاران کشته و ویرانی بسیار به جا گذاشت. موراکامی اهل کوبه نبود و خیلی کسی را آن جا نداشت، اما در نوجوانی مدتی را آن جا سر کرده بود و مثل همۀ شخصیت های شش قصه‌ای که حول همین فاجعه نوشت، چیزی نامرئی و توضیح ندادنی به کوبه وصلش می‌کرد.

شخصیت‌های اصلی قصه هایش، هر کدام جایی دیگر دارند روزگار می‌گذرانند اما زلزله، سایۀ سنگین‌اش را روی زندگیشان می‌اندازد و وادارشان می‌کند از روال روزمره بیرون بزنند و پا به وادی تازه‌ای بگذارند. 

کتاب بعد زلزله، مجموعه ای از داستان‌های کوتاه نوشته هاروکی موراکامی است که ابتدا تک تک به انگلیسی ترجمه و در مجلاتی منتشر شد. برای نخستین بار سال 2000 مجموعه شش داستان، کنار همدیگر به فارسی منتشر شدند.

در سایت ایران کتاب نوشته بود: داستان‌های به یاد ماندنی و رویاگونه این مجموعه، مُهر تأییدی دوباره بر این موضوع هستند که موراکامی، یکی از خلاق ترین نویسندگان عصر حاضر است.

اما من معتقدم هرچند موراکامی نویسنده خلاقی است، اما داستانهای این کتاب اینطور که می‌گویند خاص و عالی نبودند.

هاروکی موراکامی، نویسنده پرکاری است که تا به حال بیش از 30 کتاب نوشته، چندین و چند جایزه ی معتبر را از آن خود کرده و آثارش به 50 زبان مختلف ترجمه شده است. او را همچنین می توان محبوب‌ترین نویسنده حال حاضر دنیا حداقل در میان رمان‌نویسان مطرح کنونی برشمرد.
اکثر آثار او، بامزه، عجیب، تأثیرگذار، سوررئال و آرامش بخش است.
بهرنگ رجبی درباره‌ی این اثر می‌گوید: «یکی از ویژگی‌های اصلی این مجموعه داستان این است که یک سری نکات و رمز، این داستان‌ها را به هم پیوند می‌دهد. در واقع برخی منتقدان آمریکایی براین باورند که بعد زلزله مجموعه داستان نیست، بلکه یک رمان است.» 
کتاب حجم کمی دارد و برای افرادی که به کتابهای خاص و داستان‌های کوتاه به سبک موراکامی علاقه‌مندند، توصیه می‌شود. اما من به‌شخصه از شنیدن این کتاب لذت نبردم.

بهرنگ رجبی شیوا و روان ترجمه و نشر چشمه این کتاب را چاپ کرده است.
        

          ر.ایزدی:
کتاب پیرمرد و دریا با عنوان اصلی The Old Man and the Sea اثری شگفت‌انگیز، هنرمندانه و زیبا از نویسنده بزرگ آمریکایی، ارنست همینگ‌وی است. این «رمان کوتاه» که نویسنده‌اش آن را عصاره همه زندگی و هنرش می‌داند، مفهوم تازه‌ای از شکست و موفقیت پیش چشمان شما باز می‌کند.
همینگ‌وی در سال ۱۹۵۴ جایزه نوبل ادبیات را نیز از آن خود کرد. موسسه نوبل در وصف کارهای او و علت اهدا این جایزه می‌نویسد: «به خاطر استادی در روایت هنرمندانه، که اخیراً در پیرمرد و دریا نشان داد و اعمال نفوذ او در سبک معاصر.»
یرمرد و دریا یک «رمان کوتاه» است اما همان‌طور که خود نویسنده اشاره می‌کند، این رمان می‌توانست کتابی با بیش از هزار صفحه باشد. با این حال داستان کتاب کمتر از ۱۰۰ صفحه است. اثری ساده و تراشیده‌شدن که فقط اصل موضوع آن با سادگی عمیق در برابر خواننده قرار دارد.
داستان این رمان درباره سانتیاگو، پیرمردی ساده و فقیر است که اکنون ۸۴ روز شده که نتوانسته ماهی صید کند. یک شب بالاخره پیرمرد به شاگردش می‌گوید که مطمئن است دوران بدشانسی‌اش به پایان رسیده‌ و به همین دلیل می‌خواهد روز بعد قایقش را بردارد و برای صید ماهی تا دل آب‌های دور راهی دریا شود. هنگامی که با پیرمرد در دریا تنها می‌شویم با ریز و درشت شخصیت و افکار او آشنا می‌شویم. متوجه می‌شویم که پیرمرد یک ماهی‌گیر حرفه‌ای و کارکشته است و تمسخر دیگر ماهی‌گیران فقط به خاطر بدشانسی او در صید است و نه چیز دیگر. خیلی زود متوجه می‌شویم ماهی‌ای که پیرمرد گرفته یک ماهی عادی نیست بلکه یک ماهی غول‌پیکر است و پیرمرد باید از همه توان و تجربه‌اش برای گرفتن او استفاده کند...

سبک ارنست همینگوی ویژگی خاصی دارد و آن سادگی بی‌مانندش است. سادگی و شیرینی و بی‌آلایش خاصی که نثر او با خود به همراه دارد خواننده را در تمام طول متن با خود می‌کشد چنانکه ویلیام فاکنر درباره آن می‌گوید: «همینگوی هرگز کلمه‌ای به کار نمی‌برد که خواننده ناچار شود معنی‌اش را در کتاب لغت پیدا کند.» 
همینگوی پس از گرفتن جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۵۴ در گفت‌وگویی با خبرنگار مجله تایم می‌گوید:
من کوشیده‌ام یک پیرمرد واقعی بسازم، و یک پسربجه واقعی، و یک دریای واقعی، و یک ماهی واقعی و بمبکهای واقعی؛ اما اگر آنها را خوب از کار دربیاورم، هر معنایی می‌توانند داشته باشند. سخت‌ترین کار این است که چیزی را راست از کار دربیاوریم، و گاهی هم راست‌تر از راست.
رمان پیرمرد و دریا، تلاش پیرمرد و شکست‌ناپذیری او را تا لحظه آخر به خوبی نشان می‌دهد و این قدرت شگفت‌انگیز پیرمرد از آنجا می‌آید که او اعتقاد دارد «آدم را برای شکست نساخته‌اند. آدم ممکنه از بین بره، ولی شکست نمی‌خوره.» ماهی نیز اکنون نه تنها هدف، بلکه جزئی از وجود خود پیرمرد است. وجود باشکوهی از طبیعت که اکنون با او در جدال است.
در این رمان مفاهیم ارزشمندی مانند تلاش و ثابت‌قدم بودن در مسیر هدف و استقامت و امیدواری در راه رسیدن به آن به زیبایی و به شکلی خارق‌العاده و البته بسیار واقع‌گرایانه به خواننده منتقل می‌شوند.
با خواندن این رمان به دل دریا سفر می‌کنید. از دستش ندهید. این کتاب را به همه توصیه می‌کنم.
        

          من صوتی این کتاب رو گوش دادم. به نام قصه زندگی من.
چرت مطلق!
هشدار! این کتاب هیچ ارزش ادبی‌ای نداره، اما از اونجایی که خوندن کتاب هیچوقت بد نیست، یه خوبیایی هم داشت.
مثلاً آشنا شدن با فضای کثیف هالیوود، اینکه هالیوود چه سیستم پول پرست و مردسالارانه ی کثیفیه یا اینکه یه زن حتی اگه یکی مثل مرلین مونرو باشه، هیچ وقت دوست نداره فقط از طریق بدنش دیده بشه.
کتاب، خاطرات خود مرلین مونرو هست، و با قلم خودش نوشته شده. زندگی این زن پر از ظلم‌ها و سو استفاده‌هایی است که زن در جامعه غربی باهاش روبرو میشه. از دوران یتیمی تا دبیرستان و بزرگسالی. و عقده‌های کودکی که در آینده خودش رو نشان داده.
مونرو در این کتاب میگه که چطور برای رسیدن به هدفش هر کاری کرده و تحت هیچ شرایط و فشاری از هدفش چشم پوشی نکرده. اما باز هم سوال اینه به چه قیمتی؟!
اگر اهل سینما به خصوص فیلم‌های هالیوودی باشید، نام مرلین مونرو را حتما شنیده‌اید یا به تماشای آثارش نشسته‌اید. این هنرپیشه آمریکایی در کتاب صوتی قصه زندگی من (My story) داستان زندگی خود را از کودکی تا دوران اوج شهرتش نوشت.
کتاب قصه زندگی من، دوازده سال پس از خودکشی مونرو در سال 1974 منتشر شد و مریلین در زندگی‌نامه و خاطرات خود، از دوران کودکی و یتیمی‌اش گفته و پس از آن نیز به دوران نوجوانی و ظهورش در صنعت مدلینگ و هالیوود اشاره می‌کنه و در ادامه از تجربه ازدواجش، عاشق شدنش، فضای پر زرق و برق و پرفشار هالیوود و... سخن می‌گه.
تاکنون پانصد جلد کتاب ریز و درشت درباره‌ی او نوشته شده و این کتاب در بخش پرشنونده‌ترین کتابهای اپلیکیشن طاقچه، خودنمایی میکنه.
یکی از ضعف‌های مهم این کتاب اینه که کتاب کاملی نیست و خیلی ناگهانی تموم میشه. ظاهراً کتاب اونقدر سانسور و حذفیات داره که
تقریبا نصف از کتاب اصلی توی این نسخه وجود نداره.
مرلین که به الکل و مواد مخدر اعتیاد داشت و از اختلال دوقطبی رنج می‌برد، در سال 1962 در اوج محبوبیت و شهرت درگذشت؛ علت مرگش را خودکشی و استفاده زیاد از داروی خواب‌آور اعلام کردند.
اگر به خاطرات و سرگذشت آدم‌های مشهور و هنرمند علاقه‌مند هستید، این کتاب به شما پیشنهاد می‌شه. اما خیلی توصیه نمیکنم. اگر قصد شنیدنش رو داشتید، مثل من سادگی نکنید و در ماشین با صدای بلند گوش ندید😉

بخشی از کتاب:
مسخره‌تر از همه اون‌هایی هستند که توی مهمونی‌ها شرکت می‌کنند و بلافاصله فرداش همه جا جار می‌زنند که آهای مردم ما این آدم مشهور رو در خانه فلانی یا بهمانی دیدیم. بیشتر مهمونی‌ها بر مدار ستاره‌ها می‌چرخه. توی هالیوود ستاره‌ها لزوما هنرپیشه‌ها یا تهیه کننده‌ها نیستند بلکه ممکنه کسی باشه که به تازگی به خاطر جرمی بازداشت شده باشه یا کسی که با زن شخص دیگه‌ای ارتباط داشته باشه و حالا گندش دراومده یا حتی کسی که کتک خورده. حالا اگه روزنامه‌ها و مطبوعات هم به قضیه شاخ و برگ بدن، اون وقت دیگه مردم با همچین آدمی تا وقتی که مورد توجه رسانه‌هاست، مثل شخصیت مهم اجتماعی برخورد می‌کنه.


#ری‌ویونویسی
        

          کتاب خط مرزی اثر سید حسین موسوی نیا مجموعه داستان کوتاه با موضوع دفاع مقدس است که هفت داستان این مجموعه به جنگ و خانواده های درگیر با آن، چه در دوران دفاع مقدس و چه پس از آن، می پردازد.
این کتاب چاپ اول و ناشر آن شهرستان ادب است.
مخاطب این کتاب تمام علاقه‌مندان به ادبیات پایداری، نوجوانان و علاقه‌مندان به داستان‌های دفاع مقدس است.
من این کتاب جذاب را به کسانی که به دنبال مجموعه داستان کوتاه ایرانی می‌گردند معرفی می‌کنم. بعضی از داستانها باب میلم نبود اما اگر سلیقه‌ای مثل من داشتید کتاب را کنار نگذارید چون دو داستان پایانی حتماً شما را شگفت‌زده خواهند کرد.
کتاب کم حجم و حدود ۱۳۰ صفحه است.
از نویسنده کتاب چیزی در جستجوهای اینترنتی پیدا نکردم.
با هم بخشی از کتاب را بخوانیم:
«خیابان ها از طرفی که می رسند به بهارستان، بسته ی جمعیت اند. او، پالرزان، روی پل چوبی که می رسد دست به کمر می گیرد و دو طرف را نگاه می کند. با خودش می گوید انگار آدم‌ها وقتی روی یک بلندی می ایستند اولین فکری که به ذهن شان می رسد پریدن است. روی پل کمی به جلو خم می شود...»
        

          وااااااای بالاخره تموم شد.
اصرار داشتم حتماً تمومش کنم. نمی‌خواستم کنار بذارمش، نمیدونم چرا. جذاب نبود، تازه از یک چهارم پایانی کتاب جذابیتش آغاز شد.
آثار الیف شافاک رو معمولاً می‌خونم ولی این یکی پوستمو کند تا تمومش کنم.
از ۲۲ شهریور سال گذشته دستم بوده تا ۱۷ خرداد امسال😐
        

          این کتاب را استادم به عنوان تکلیف کلاسی معرفی کرد و من هر روز یکی از داستان‌های جذاب آن را می‌خواندم. اکثر داستان‌های آن، به قول من داستان‌های یک نفسی هستند. یعنی در یک نفس و با نفس حبس شده آنها را خواهید خواند. 
خوبی خدا مجموعه‌ی ۹ داستان از نویسندگان امروز امریکاست که در فاصله سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۶ از نشریات ادبی امریکا برگزیده شده‌اند و همگی جوایز مختلفی دریافت کرده‌اند. 
داستان‌های خوبی خدا، از بهترین نمونه‌های داستان‌های کوتاه است که همگی افتخارات متعددی کسب کردند. از بین آنها داستان جناب آقای رئیس‌جمهور خیلی جالب بود. همینطور داستان تعمیرکار و داستان تو گرو بگذار من پس می‌گیرم.
این کتاب را به کسانی که می‌خواهند اصول داستان‌نویسی را یاد بگیرند و علاقه‌مندان به داستان کوتاه توصیه می‌کنم.

مجموعه‌داستان «خوبی خدا» با داستانی از شرمن الکسی با نام «تو گرو بگذار، من پس می‌گیرم» آغاز می‌شود که روایت‌گر سرگذشت مرد سرخ‌پوستی است که پس از گذار از فرازها و نشیب‌های بسیار، با مشکلات روحی و اجتماعی بسیاری دست‌وپنجه نرم می‌کند. 

از موراکامی داستان «شیرینی عسلی» انتخاب شده است. این داستان ماجرای پسری است که دوست خانوادگی‌شان برای او قصه‌ای درباره‌ی خرس‌ها تعریف می‌کند. پدر این خانواده چندان پای‌بند خانواده‌ی خود نیست و این امر، نقش دوست خانوادگی را به‌مرور پررنگ‌تر می‌کند.

 سومین داستان «تعمیرکار» اثر پرسیوال اورت است. تعمیرکار سرگذشت مردی به نام شرمن را تعریف می‌کند که شبی یخچال ساندویچ‌فروشی محله‌اش را تعمیر می‌کند. روزها می‌گذرد و تعمیرکار داستان، وسیله‌های بسیاری را برای افراد متخلف تعمیر می‌کند. اما طولی نمی‌کشد که معلوم می‌شود توانایی‌های او به تعمیر لوازم محدود نمی‌شود. 

«فلامینگو» اثر الیزابت کمپر فرنچ داستانی است آرام که دختری با یاد مادرش آن را روایت می‌کند. مادری که فقط به آرامش و سکوت نیاز داشته و کسی که در کنارش باشد؛ هر که می‌خواست باشد.

و...
امیدوارم بخوانید و مثل من از خوانش آن لذت ببرید.🌹

✍ ریحانه ایزدی 

#ری‌ویونویسی
        

          دلت می‌خواهد در داستانی نفس بکشی که دهه پنجاه رخ می‌دهد؟
با اهالی و شخصیت‌هایش برف و شیره مزمزه کنی و زیر کرسی خانه ساده‌شان پا دراز کنی؟
با پسری نوجوان همراه شوی که مثل همه نوجوان‌های آن سالها یکهو قد کشیده؟ پسری که تا دیروز تمام زندگیش کبوترهایش است ولی حالا برای مبارزه نه تنها از کبوترهایش که از جانش نیز می‌گذرد؟
پس باید کتاب زمستان بی شازده را بخوانی. کتابی روان و شیرین از قول پسری نوجوان که تو را می‌برد به سالهای مبارزه علیه طاغوت. کتابی که شاید دلت نیاید آن را زمین بگذاری.
فاطمه نفری، نویسنده کتاب را می‌شناختم.این شد که مشتاق شدم اثرش را بخوانم. اغلب کارهای این نویسنده و مترجم، در حوزه کودک و نوجوان است. همان اول جذب قلم شیوای نویسنده شدم و جذب داستان روان آن. شاید چون خودم روحی نوجوان دارم.
این کتاب که در هفتمین دوره جایزه امیرحسین فردی تقدیر شده، در سال ۱۴۰۱ به چاپ رسیده و تا حالا به چاپ چهارم رسیده است. حجم دویست صفحه‌ای آن مناسب کسانی است که به کتاب‌های کم حجم علاقه دارند. خصوصا نوجوان‌ها.
بخشی از کتاب را از نظر بگذرانید:
«شازده که اوج گرفت دستم را سایبان چشمم کردم تا پروازش را قشنگ ببینم محشر بود، عجب پروازی می‌کرد! می‌ارزید که پول یک ماه کارگری‌ام را بدهم و او را بخرم، هرچقدر هم که مامان غر می‌زد، می‌ارزید!
صدای دادهای مامان که آمد، به خودم آمدم.
رضا... با توام... دو ساعت است آنجا چه غلطی می‌کنی؟ ناشتایی خورده نخورده رفتی با آن کفترها ور می‌روی؟ بیا برو مغازه مش رمضان ببین آقات را پیدا می‌کنی یا نه؟»
        

          هر کتابی را که باز می‌کنی دری را باز می‌کنی به دنیایی که نویسنده پا در آن نهاده است. دست نویسنده را می‌گیری و گام به گام وارد ذهن او می‌شوی و همراهش پا به دنیای او می‌گذاری. گاهی دنیایش واقعی است با چاشنی خیال گاهی کاملاً خیال. به زعم من هر کتابخانه پلکانی است به سوی بی‌نهایت دنیا.
و اما کتاب پنجشنبه‌های فیروزه‌ای. دنیای واقعیش جایی است میان حرم امام رضا، میان رواق‌ها و صحن‌ها، کنار حوض‌ها و ایوان‌ها و خادم‌ها و سقاخانه و پنجره فولاد ... و چه جایی بهتر از آنجا. گاهی با خودت می‌گویی: کاش این کتاب را در سفر مشهد بخوانم. بعد می‌گویی: نه. کاش در حضر بخوانم تا حال زیارت پیدا کنم.
من این کتاب را دور از امام خواندم و اشک ریختم از فراق.
و دنیای خیالی‌اش جایی میان رابطه دو جوان است که سالها در هجران هم می‌سوزند و سعی می‌کنند گناه نکنند ولی خانواده‌ها سنگ‌اندازی می‌کنند. در مقابل هم اشاره کوتاهی به روابط آزاد بعضی جوانها می‌کند و نتیجه آن را نشان می‌دهد. 
این داستان با الفاظ و معانی بالای زیارت جامعه کبیره تنیده شده است و شما را در خلال داستان پای منبر این زیارتنامه می‌نشاند که در موارد ناچیزی، گاهی از دل داستان شما را بیرون می‌کشد. 
من این کتاب را به صورت صوتی از طاقچه خریدم. چون تعریفش را شنیده بودم. با این حال که در این داستان راوی هر دم عوض می‌شود، اما شما برای تشخیص راوی به سختی نمی‌افتید.
اتفاقی که برای من در کتاب شکوفه‌های عناب افتاد و من برای تشخیص راوی رنج می‌بردم. 
یکی دیگر از مشکلاتی که شنیدن نسخه صوتی کتاب برای من ایجاد کرد این بود که من نمی‌توانستم کتاب را مدام دستم بگیرم و آتش اشتیاقم برای خواندن را فروبنشانم. باید صبر می‌کردم تا زمانش برسد. اگر کتاب فیزیکی داشتم راحت‌تر بودم. پس توصیه می‌کنم فیزیکی یا الکترونیکی تهیه کنید. بس که جذاب است. کتاب فراتر از انتظارم بود. 
کتاب ۳۷۳ دارد، بنابراین کم حجم نیست. 
من این کتاب را به کسانی که به رمان دینی و ادبیات عرفانی علاقه دارند و خصوصا جوانهایی که در شرف ازدواج هستند توصیه می‌کنم.
کتاب اولین بار سال ۱۳۹۳ چاپ شده است. بسیاری آن را نقطه عطف کارنامه کاری سارا عرفانی میدانند که نمیدانم چقدر درست است و تاکنون ده بار چاپ مجدد شده است.
این رمان برگزیده‌گی در جشنواره رضوی و اجلاس سراسری عفاف و رتبه‌ی نخست جایزه‌ی مردمی نمایشگاه کتاب را در کارنامه خودش دارد.
یکی دیگر از معایب گوش دادن به نسخه صوتی این است که نمی‌توانی بخش مورد علاقه‌ات را علامت بزنی و در ری‌ویو بیاوری. مجبورم یک بخش از کتاب را از گوگل سرچ کنم و برای شما بگذارم. امیدورام بخوانید و لذت ببرید.
راستی تا یادم نرفته بگویم که شما می‌توانید نسخه الکترونیک کتاب را در فیدی پلاس تهیه کنید.

او چهار، پنج سال به من فکر کرده است و من همین یک شب هم هرچه می‌خواهم به او فکر کنم، باز تصویر غزاله رهایم نمی کند. از خودم می‌پرسم گذشتن از آنچه دوست داریم و روی آوردن به آنچه ابداً دوست نداریم... کدام یک سخت‌ترند؟ و خیلی زودتر از آنکه به دنبال جوابی برای سؤالم بگردم...