مردم به زمانشان  شبیه ترند تا به پدرانشان
امیر مومنان علی علیه السلام
        

          🔮... می‌دونی چرا؟ چون عمیقاً دوستش داره! این خصوصیت محبته. آدم بی‌اختیار دوست داره طبق میل اون عمل کنه. یه وقت حتی چشم باز می‌کنه می‌بینه همه‌ی دوست داشتنی‌هاش همون‌هان که مَحبوبش دوست داره. ...

♦️متنی که خواندید تنها دیالوگ از کتاب "شبیه" بود که به دلم نِشَست. "شبیه" موضوعی متفاوت و ایده‌ای جدید داشت، تا حدودی مهارت نویسنده در نوشتن همچین ایده‌ای خوب هست، اما از نظر من به هیچ عنوان این ایده به درستی شکل نگرفته بود، کتاب پُر از توصیفات ناقص و پُر از مجهولاتی است که تا انتها در ذهن خواننده می‌مانَد. به بعضی جزئیات بی اهمیت بیش از اندازه پرداخته شده بود و به بعضی مسائل مهم کتاب آن جور که باید پرداخته نشده بود. برای نوشتنِ همچین ایده‌ای نیاز به اطلاعات خیلی بیشتر درباره آن هست. اشتباهاتی در متن وجود داشت که از نظر من نیاز به بازخوانی متن کتاب و ویرایش آن دارد. به اینکه کتاب در چه مورد بود، اشاره‌ای نمیکنم چون این کتاب را برای خواندن به کسی پیشنهاد نمی‌دهم.


🙂نویسنده‌یِ عزیزِ این کتاب، "خانم غفار حدادی" کتاب‌های بهتر و ارزشمندتری از جمله کتاب "دهکده خاک بر سر" دارند که می‌توانید آن‌ها را مطالعه کنید و لذت ببرید. 


#معرفی_کتاب 
#شبیه
نوشته #فائضه_غفار_حدادی 
#انتشارات_شهید_کاظمی
        

          با خانم غفار حدادی از کتاب خط مقدم آشنا شدم آنقدر خط مقدم من را جذب کرد که بقیه کتاب های ایشون را هم خوندم سفرنامه های ایشون روان و دلنشین بود وقتی نویسنده کتاب شبیه را دیدم بدون هیچ تاملی شروع به خواندن کردم اما به نظرم کتاب قوی نبود داستان کشش لازم را نداشت و اطلاعاتی به خواننده اضافه نمی کرد تنها نوآوری کتاب فصل آخر بود که در مورد آینده نوشته شده بود که به نظر عمیق نبود.... در کل توصیه نمی کنم 
        

          کتابی با حال و هوای جدید و آخرالزمانی که بوی گل محمدی لا به لای سطرهایش می‌می‌پیچید!
        

          حانیه، دکتر کلاهی، محمد، قاسم سلیمانی میخواهند شبیه کسی شوند که ۱۴۰۰ سال پیش پیام آور طب دوار بود و امروز به نامش چه جنایت ها که نمی شود.

تلخ ترین جمله داستان این بود اونی هم که بمب رو منفجر کرد اسمش محمد بود.

کتاب زیبایی بود. آینده نگر بود و دوران ظهور را در کشور غیر اسلامی تصویرسازی کرده بود. هر چند این بخش کتاب بسیار شتاب داشت.

رجعت مومنین را به تصویر کشیده بود و برایم دل نشین بود.
        

          عطر گل محمدی لابلای سطرهای این کتاب پیچیده .. 🌸

اولش هیچ ذهنیتی نسبت به اسم کتاب نداشتم وقتی با خوندن کتاب متوجهش شدم کلی کیف کردم .. چقد قشنگ .. 🥲

و لازمه بگم من عاااشق خانوم غفارحدادی هستم ..‌ 😌❤️

        

          شبیه شبیه رمانهای دیگر نیست.جسارت خانم حدادی ستودنیه.درسته فقط فصل اول و آخر مربوط به دوران بعد از ظهور هست.اما همونم بنظرم تو این نداشتنها غنیمته.
طرح داستان رو دوست داشتم .گفتگوها به اندازه بود.واگویه های ذهنی در عین سادگی بنظرم خیلی کلیشه نبود.شخصیت ها خوب از آب درآمده بود مخصوصا ابولولو.قسمتهایی که برای بابا کلاهی اشکم اومد رو فراموش نمیکنم.ودر آخر چقدر برای لحظه ای تصور بودن در اون دوران  و بودن در جبهه ی امام عصر در دلم نسیمی گذرا و دلنشین بود.
        

          رمان شبیه، رمانی است بر محوریت جمله «فرزند زمانه خود باش!» و نویسنده در کنار بیان مفهوم جمله فرزند زمانه خود باش به بیان مفاهیم عمیقی مثل تقابل حق و باطل، مهدویت و ظهور پرداخته و حق مطلب را به جا آورده.

ترسیم کشور سوریه در زمان مقابله با داعش از زاویه‌ای بسیار نو و جدید، بیان تفکر داعشی... تفکری که می تواند همزمان در کشور سوریه در مقابل مدافعان حرم باشد و هم در دل اروپا همراه با مردِمهاجر فرانسوی باشد که برای رضای خدا می خواهد تعداد زیادی از مردم را از بین ببرد.
بیان ریز جزئیات در رمان بی‌نهایت دلنشین بود مثلاً کلاه های گلدوزی شده بابا کلاهی توسط مامان حوری.. لحجه حجت که با ظرافت بهش پرداخته شده بود.. رایحه گل سرخ باباکلاهی که از برگ برگ کتاب استشمام می شد و این تنها بخش کوچکی از جزییات این رمان فوق‌العاده است...
بودن در مکان ها و زمان های مختلف از دیگر نقاط قوت این رمان هست، ابتدا صحرای داغ عربستان را با گرمای سوزانش درک می کنید پس از آن به سوریه با آسمان گرفته ابری سفر می کنیم و در سواحل خلیج فرشتگان در فرانسه با حانیه همراه می شویم، در طول داستان به تهران هم سری می زنیم در کنار بعد مکانی داستان بعد زمانی هم قابل توجه هست جسارت نویسنده برای بیان اتفاقات پس از ظهور بسیار ستودنی بود.
برای اولین بار نویسنده‌ای در رمانش دنیای پس از ظهور و اتفاقاتش را قلم زده که بسیار هم زیبا و خواندنی است امید که چراغ راهی باشد برای دیگر نویسندگان.
داستان شبیه، داستانی طولانی نیست اما نویسنده با هنرمندی تمام به پردازش مسائل مختلف با مکان های متعدد می پردازد که نشان از قوی بودن قلم نویسنده دارد.
در پایان درس بسیار بزرگی که کتاب برایم به ارمغان آورد را خیلی خیلی دوست داشتم و آن هم شبیه بودن بود به آنچه که ادعای آن را داریم... شبیه بودن به کسانی که الگوی ما هستند... شبیه بودن به کسانی که خیلی ها ما رو به نام و نشان آن ها می شناسند است.
و امّا بهترین الگو...ان شاالله که بتونیم در رفتار و حرکاتمون شبیه‌ترین فرد به پیامبرمون بشیم تا هر کسی که ما رو دید یاد پیامبرمان بیفتد..
شبیه را همه باید بخوانند..
        

          شبیه رمانی است از افراد گوناگون در شرایط مختلف که تلاش می‌کنند فرزند زمانه خود باشند و بهترین انتخاب‌ها و عملکرد را با توجه به شرایط‌شان داشته باشند. این افراد ممکن است دانشجویانی ایرانی در فرانسه باشند یا پزشکانی مشهور و متعهد که به جای نشستن در مطب‌هایشان به مناطق جنگ‌زده در سوریه برای کمک به مردم رفته‌اند. در این داستان که به خوبی به مسئله ظهور و مهدویت نیز پرداخته است، برای نشان دادن انتخاب‌های درست، از بیان دیگر انتخاب‌ها استفاده شده و مصداق مثل معروف اشیا با اضدادشان شناخته می‌شوند، است. تقابل اسلام حقیقی با تفکر داعشی یکی از این نمونه‌ها است.
        

          یک شروع غافلگیرکننده با یه پیش بینی از زمان و اتفاقات ظهور صاحب الزمان.یه داستان بلند با جزئیات و رویدادهای دقیق از مبارزین و مقدمه چینان ظهور. و در انتها یه رویای دلنشین از اوضاع جهان پس از ظهور.
جزئیات و توصیف رویدادها واقعا برام جذاب بود انگار در خیابان ها قدم میزنی و عطر گل هایی که برای جلسه دفاع گرفته بود رو حس می کنی.
خوندنش برای جاذبه و کشش خوبی داشت و پیشنهاد میکنم شما هم بخونیدش
        

          ﷽
شبیه او شدن چقدر آرمانی‌ست و چقدر دور از دست ما یا چقدر نزدیک به ما و ما کجا خواهیم بود وقتی او و آن‌ها برمیگردند؟

حانیه،یوسف،الهام،مسعود،داعش!ساحل نیس فرانسه!سوریه،باباکلاهی،شبیه شدن،رجعت،بوی گل سرخ و...

داستان کتاب شبیه از عصر خودش فراتر است، شبیه را باید همه بخوانند،چون قرار است ما هم شبیه او شویم.نویسنده کتاب شبیه را با یک اتفاق غیرمنتظره در صحرای عربستان شروع می‌کند و ادامه داستان را در سوریه ،ساحل نیس فرانسه و ایران دنبال می‌کند و چه شگفت است آغاز و  پایان داستانش.

تازه بودن داستان کتاب،قلم جذاب نویسنده که تجربه خواندن کتاب‌هایش را داشتم،ویراستاری خوب،طراحی جلد مناسب که با  موضوع کتاب هماهنگ است و جسارت نویسنده در نوشتن
چنین داستانی ازمزیت‌های رمان شبیه است.

من برای این کتاب داستان کتاب لو نرود،زیاد روی داستان مانور ندادم،ولی به نظرم اگر کمی شوکه شدن فصل اول را تحمل کنید و فصل دوم به بعد را خوب بخوانید،شبیه یکی از بهترین کتاب‌هایی می‌شود که می‌خوانید.
        

          بسم‌الله الرحمن الرحیم
شبیه،  شبیه هیچ‌کس نیست و هر کس خودش است. قرار بود خودش باشد... این وسط دکتر کلاهی و حانیه و محمد تلاش می‌کنند آینه او شوند‌ در ۱۴۰۰ سال بعد.
سعی و تلاش می‌کنند تا به نتیجه برسند که اگر او بود، دقیقاً چه می‌کرد.
حانیه همان فائضه بود که این‌بار به جای دهکده خاک بر سر، در نیس تلاش می‌کرد زندگی اسلامی را در دارالکفر به تصویر بکشد...
با همان دغدغه‌های یک بچه شیعه مسلمان در جایی که هیچ مسجدی آن اطراف دیده نمی‌شود و بچه‌های هیئت، کلیسایی را برای برگزاری دعای کمیل، اجاره کردند. البته دغدغه‌ها تکراری نیست و تکرار نمی‌شود... 

اولین‌بار رمان آینده‌نگر می‌خواندم که با دید دینی، سال‌ها بعد را به تصویر کشیده بود.
تصویرسازی هایش آنقدر خوب بود که به‌جای حانیه، صورتت خیس‌شود و حضور حاج‌قاسم، لبخند را مهمان چهره‌ات کند.
 هر چند در بازآفرینی خاطره‌ای از کتاب همسایه‌های خانم جان، موفق عمل نکرده باشد.

کاش ما هم شبیه او شویم با رایحه گل‌سرخ و فصل سبز داستان را زندگی کنیم، ان‌شاءالله

پ.ن:
۱- هیچ وقت فکر نکردم کتاب‌خریدن، هزینه دارد. همیشه از همه‌چیز زدم تا کتاب بخرم. اما این روزها خانه مستأجری و کمبود جا و صف کتاب‌های نخوانده، باعث‌شد که سمت خرید کتاب نروم.
رفیق شفیقی دو روز تهران بود. روز اول کتاب را امانت گرفتم و روز دوم در ترمینال به او رساندم تا تمامش کند. #تجربه : کتاب امانی زودتر خوانده می‌شود.😅

۲- فصل اول کتاب سنگین است، اذیت می‌کند و جلو نمی‌رود. تصمیم گرفتم مدل خوانندگان حرفه‌ای، بی‌خیال شوم. اما دلم برای زحمتی که کشیدم سوخت و فصل دوم را با بی‌حوصلگی شروع کردم.
 اگر بعد خواندن فصل نخست، همین حس را داشتید، به نویسنده فرصت دهید تا فصل دوم را هم روایت کند. بعید می‌دانم نظرتان تغییر نکند. 😉

۳- طراحی رو جلد، همه چیز هست، اما شاید می‌شد با ترکیب چشم‌نوازتری کنار هم قرار گیرد.
        

          من عاشق کتاب های خانوم فائضه غفارحدادی ام. 
این کتاب زندگی زوج دانشجوی ایرانی است که در شهر نیس فرانسه زندگی میکنند و دوست دارند فرزند زمانه خودشان باشند. 
خانوم غفارحدادی الان در سفر حج هستند و خاطرات روزانه شون رو در کانال بله بارگذاری میکنند تا ان شالله در اینده ها تبدیل به کتاب بشه. 
بهتون پیشنهاد میکنم دنبال کنید خاطرات روز نگار شون رو. 
        

          "شبیه" داستانی جان‌سوز با نثری ساده دارد.  اتفاقاتی که شخصیتهای مختلف تجربه میکنند و کنار هم بازه از زندگی شان را می‌سازد. مسیرهایی به خواننده معرفی می‌شود و می‌توان  دریافتی از شخصیت‌ها داشت  و برای الگوسازی کمک گرفت. داستان افرادی بجز مدافعان حرم را معرفی می‌کند که با وجود تخصص و امکان زندگی متفاوت باانتخاب خود، مسیر منتهی به هدف متعالی خود را  طی می‌کنند. در فصلی عصر بعد از ظهور هم بازگو می‌شود. 
و پایان این بی قراری بهشت است 
بهشتی که سرخوش ز دیدار یاری.... 
خواندن این کتاب را توصیه میکنم ـ 
        

          شوخی‌های قهرمان‌های قصه رو در تلخ‌ترین اتفاقات قصه دوست داشتم.
با خواندن شبیه دلم ظهور خواست 
دلم رجعت خواست...
        

          #یادداشت_کتاب 
#شبیه
بالاخره کتاب شبیه را تمام کردم. کتابی که شاید یک سال پیش شروع کردم و دو سه فصل خواندم، شب قدر اول امسال نصف کتاب را خواندم و الان نیمه دیگرش را. نکته جالب برایم این بود که انگار زمان خواندن هر قسمت از کتاب دقیقا همان موقعی بود که خواندمش!

کتاب شبیه داستان آدم‌هایی است که سعی می‌کنند راه درست را در زندگی‌شان انتخاب کنند، با چاشنی ظهور! بله درست خواندید، ظهور، اما نه از نوع آرزو و خیال، ظهور واقعی! 

در فصل اول کتاب ماجرای خسف بیدا را می‌خوانیم که چون همان اول کتاب است به آن اشاره کردم و لو دادن کتاب به حساب نمی‌آید. اما در همین فصل اول هزارتا سوال برایمان ایجاد می‌شود که جوابش را نمی‌دانیم و دنبال آن می‌گردیم. 

از فصل دوم وارد ماجرای حانیه می‌شویم و انتخاب‌هایی که باید بکند، از سوریه و مدافعین حرم می‌خوانیم و زندگی روزمره و فرزند زمانه بودن.

داستان کتاب پرو پیمان است، پر از اتفاقات، که شاید جا داشت رمان قطورتری شود و تندتند از این اتفاق به آن اتفاق نپرد و در هر بخشی به فضاها و شخصیت‌ها کمی بیشتر پرداخته شود. شخصیت‌های کتاب برای خواننده‌ای که مشابه آن‌ها را در اطرافیانش دیده، روان و قابل فهم‌اند اما برای کسانی که چنین تجربیاتی در اطرافشان نداشته‌اند، نیاز به شناساندن بیشتری دارند.

باوجود داستان خاص و بکر کتاب (همان بحث ظهور حقیقی)، نقطه ضعف بزرگ کتاب، می‌تواند کل آن را تحت تاثیر قرار دهد. ضعف مشخص کتاب این است که فصل اول آن زیادی مبهم است و ارتباط آن با فصل ۲ و ۳ مشخص نمی‌شود. چیزی که باعث شد خود من یک سال بین خواندن این سه فصل و باقی کتاب فاصله بیندازم. درواقع کتاب قلاب قوی‌ای ندارد و یک نفر باید مدام آدم را هل بدهد تا بقیه کتاب را بخواند. اما از فصل ۳ که عبور کنی کتاب روی غلطک می‌افتد و خود به خود پیش می‌رود. هرچند فصل‌های مربوط به سوریه هم کمی کلیشه‌ای است و خیلی خیلی شبیه کتاب همسایه‌های خانم‌جان. 

در کل کتابِ شبیه کتابی است که بعد از خواندنش خوشحالی که آن را خوانده‌ای اما ناراحتی که چرا همه چیز تند و یکهویی پیش رفت و دلت می‌خواهد از وضعیت شخصیت‌ها بیشتر می‌دانستی. در نتیجه احتمالا از آن کتاب‌هایی است که افراد متخصص داستان‌نویسی اشکالاتش را ردیف می‌کنند اما برای خوانندگان عادی به جز نبودن قلاب اولیه، مشکل خاص دیگری ندارد.

کتاب برای هدیه دادن به بچه مذهبی‌های خارج نشین، آن‌هایی که با چنگ و دندان دارند در ممالک کفر ایمانشان را حفظ می‌کنند، گزینه بسیار مناسبی است.

@macktubat
        

          خیلی دوست داشتم کتابو، یه حس و حال خوبی توی کتاب بود بااینکه بعضی جاها اشکم دراومد. موضوع کتاب و خط و ربط داستان قشنگ بود. داستان در زمان حال بود و فصل اول و آخر کتاب در زمان بعد ظهور. از اونجور کتابا بود که من فضاشو دوست داشتم و دوست داشتم بازم بمونم همونجا. حتی یه اشاره هایی به حاج قاسم داشت و خوندنش نزدیک سالگرد شهادت ایشون خالی از لطف نبود.

شاید یه ایراداتی جزیی میشد بهش گرفت ولی برای من جزو کتابایی بود که بعد خوندنشون حالم خوب میشه.
        

          هنوز دلم پیش آن کلاه و گلدوزی اختصاصی‌اش مانده است. مردی از جنس نور که تلاش کرد شبیه باشد،شبیه حضرت نور و آب، حضرت محمد ص. 
        

          شبیه را دوست نداشتم. کتاب ملغمه‌ای از اتفاقات بعد از ظهور و  زمان داعش است. ولی محور اصلی کتاب روی  مفهوم فرزند زمانه بودن می‌چرخد .

قسمت‌های مربوط به داعش شباهت خیلی زیادی به همسایه‌های خانم جان دارد. دلم می‌خواهد از نویسنده بپرسم دلیل این خودزنی عحیب و غریبش در کتاب چه بوده؟!!

پرداخت کتاب به ماجراها نقطه ضعف دیگر آن است. نویسنده از روی صحنه‌های حساس و‌ مهم کتاب سرسری عبور کرده اما قسمت‌های کم‌اهمیت‌تر را حسابی آب‌وتاب داده.‌