توصیه میکنم حتما بخوانید کتاب را بدون نگاه ادبیاتی و تحلیل و.. تلنگر محکمیه بنظرم  واقعیت‌های تلخ رو خیلی عزیزان به رخ می‌کشد .... 
کتاب کم حجم و روانیست ولی نتوانستم و نخواستم طوطی وار بخوانم برم جلو   سعی کردم با تامل  بخوانم  
گاهی در ظاهر مبهوت بودم. اما درونم جنگ و جذابی بین حسهای مختلف بود 
امیدوارم درگیری با خودم به نتیجه عالی برسه 
تا حالا بیراهه رفتم  هرچقدر بدوم هم عقب هستم اما نباید بذارم زاویه ام با  صراط مستقیم بیشتر و بیشتر بشه 
کاش  با عنایتی زاویه ام رو کم و کمتر کنم
      

        این  مدل غم و درد و رنج  خیییلی روی قلبم سنگینی می‌کنه  هرچی سعی میکنم همزادپنداری نکنم نمیشه خون گریه کردن و جگر ریش شدن و غرورهای شکسته و...  نمی‌گذارد سرعت خواندن متعادل شود 
داستانهای حقیقی خیلی  تلخ تر و پر رنگتر هم خوانده ام اما این داستان نمیدانم چه میکند با قلبم 
شاید هم  بخاطر بالارفتن سنم باشه🤔
      

        روایتی جدید با متنی روان 
ازون کتابهایی  که خیلی سریع می‌خونی و متوجه نمیشی زمان چقدر گذشت بر عکس برخی کتابها که جلو نمیره 
بدون هیچ پیچیدگی و با سرعت خوبی از حوادث میگذرد

      

        هرچه کردم نتونستم ستاره ها رو طلایی کنم نه اینکه  ستاره دار نباید بشه بسکه غرق  دم در حال احوال  دخترافغانی که با شرایط عجیب دست و پنجه نرم کرده و ... 
از اول خواستم خودمو یکم در موقعیتش قرار بدم مثل بقیه قهرمان‌های داستانها ولی نشد که نشد البته جدای ازینکه مدینه قهرمان داستان نبود 
از جاییکه حدس زدم ته داستان رو دیگه کلافه شدم😞
      

        ‌