این کتاب با داستانی به ظاهر ساده، ولی به شدت جذاب و کشنده، مفهوم خیلی بزرگی رو میگه...به نظرم همین سادگی داستان در کنار مفهوم عمیقش، یه نتیجه سومی درمورد تاثیر موضوع اصلی در زندگی ما میده(نمیگم مفهوم چیه که اسپویل نشه!)
        

          این کتاب در ابتدا شما را با آرزوی نیامدن امام دوازدهم غافلگیر می‌کند و در ادامه سعی می‌کند دلیل و برهان این استدلال را برایتان روشن کند
چه بسا در پایان متوجه شوید این خود شما هستید که این آرزو را دارید یا داشته اید!
        

          بی شک کمی دیرتر یکی از زیباترین دیدگاه ها را نسبت به ظهور آقا امام زمان ( عج ) به خواننده های کتاب هدیه می کند. این داستان را شخصی که شغلش نویسندگی است ؛ روایت می کند و ماجرای کتاب از یک مراسم مولودی برای نیمه شعبان آغاز می شود . موضوع داستان واقعا جذاب بود ؛ چیزی که قطعا خیلی ها به آن فکر نکرده اند . وقتی همه با شور فریاد ( آقا بیا ! ) سر می دهند ؛ یک نفر از این میان ( آقا نیا ! ) را با صدایی رسا فریاد بزند ؛ قطعا برای همه تعجب آور است . اما فقط خدا می داند که ذکر قلب تک تک این افراد هم بنا به منافع خودشان آقا نیا بوده در حالی که فقط جوانی به نام اسد جرأت به زبان آوردن این حقیقت را داشت .  او  مورد توهین های به ظاهر پند حضار قرار گرفت ولی سکوتش سوال راوی بود . چگونه در برابر این سخنان سکوت می کرد و سرش را پایین انداخته بود ؛ او برای گرفتن جواب سوالش راهی دراز را طی و صحنه های عجیبی را دید در اصل او پا به دنیایی دیگر نهاد . 
کتاب از لحاظ شخصیت پردازی خوب بود ؛ زیرا ؛ تقریبا تمامی شخصیت ها که از دیدگاه راوی در موردشان صحبت می شد هم از لحاظ ظاهری و مخصوصا از لحاظ باطنی و اخلاقی بسیار به خوبی قابل تصور بود . 
مکان ها هم به همین شکل . همان مجلس مولودی و خانه ی راوی و .... هم قابل تصور بود و به درستی راجع بهشان توصیف شده بود . البته از انجایی که وارد عالم خواب شدند کمی سخت فضا را می شد تصور کرد البته چون برای هیچ کس چنین فضایی ملموس نیست طبیعی است که تصورش هم آسان نباشد . اما شخصیت پردازی ظاهری شخصیت اصلی خیلی خوب نبود ؛ یعنی توضیحات زیادی درباره ظاهرش داده نشده بود ؛ حتی نامش هم در کتاب وجود نداشت . 
نکته ی مثبت دیگری که در کتاب بود ؛ مقدمه فوق العاده اش است . مثل خیلی از کتاب ها با تشکر و توضیح درباره نویسنده ؛ شروع نشده بود . در کمی دیرتر ، نویسنده رمان خودش را مانند کودکی عجول در نظر گرفته و توضیحاتی درباره رفتارهای کودک یا غیر مستقیم ، همان رمان خودش داده . 
داستان شروع خیلی خوبی نداشت . با پرداختن بیش از حد به جزییات ، شروع ماجرا خیلی کسل کننده بود . از صفحه ی 12 تا 30 ،  فقط به تعجب و نصیحت های حاضران در مجلس به اسد ، اشاره شده و هیچ چیز تازه ای وجود ندارد . اما از وقتی که اسد حقیقت ها را به راوی گفت و چیزهای عجیب و تازه ای به آن نشان داد ، روند داستان عالی شد.  یعنی به گونه ای بود که منتظر ادامه اش باشی و نتوانی کتاب را از شوق ، زمین بگذاری . 
پایان داستان هم خوب بود . مخصوصا روایت ماجرایی از زبان علامه مجلسی که توجه من را خیلی جلب کرد . مخصوصا این جمله که حیف است نگویم : ( ما را با قواعد فضل و کرامتت بسنج نه با ترازوی عدل و عدالتت .  
به نظر من ، کمی دیرتر ، بیشتر مناسب جوان ها است  تا نوجوانان . یعنی کلمات و متن داستان در بعضی از قسمت ها نسبتا ادبيات سنگيني براي سنين پايين تر دارد. ولی در کل ، کمی دیرتر ، کتابی با مظمون بسیار قوی و زیبا است . کتابی که پرسش خوبی را بیان کرد : ( آیا آقا بیاهایی که می گویی از ته قلبت است یا تو هم منتظر نیامدن آقایی و اعماق وجودت  آقا نیا را فریاد می زنند ؟ )
        

          این کتاب رو لازمه همه بخونن
        

          کتاب برای من به دو قسمت تقسیم میشه. بخش اول که داستان این روزای خیلی از ماست و بخش دوم که تقریبا باهاش اشک ریختم. 
هممون میدونیم امام زمانی هست ولی چقدر به شناختی که کربلایی محمد کتاب از امام زمان داشت نزدیکیم؟ برای خودم که هیچی... به قول اسد ما امام زمان را برای خودمون میخوایم نه برای خودش....
این کتاب میتونه تلنگر خوب باشه برای هممون...
        

          تلنگر
        

          راستش نثر کسل کننده ای برای من داشت.زمان برد تا حرف اصلی را انتقال دهد. با این حال کتاب که به پایان می رسد، حس به نسبت خوبی باقی می گذارد. 
        

          همیشه انتظار برایم مفهوم گنگی بوده، هنوز هم هست و این کتاب درست نشست وسط قلبم. تا مدت ها درگیرش بودم
از آن کتاب هاست که دوست دارم دوباره بخوانمش. انگار یک نفر از یک دنیای متفاوت با ما از انتظار می گوید به دور از کلیشه ها، خیلی عریان و باز
        

          محتوای این کتاب تلنگر فوق العاده‌ای بود درباره‌ی مفهوم انتظارامام زمان!
با خوندنش همش به این فکر می‌کردم که یعنی جزو منتظران واقعی هستم ؟؟
        

          جالب بود و آدم رو بطور جدیدی وارد داستان میکرد
        

          داستان با یک اتفاق غیر عادی شروع میشه و در ادامه یک تلنگر به همراه داره. اوایل کتاب، بسیار جذاب و تاثیر گذاره و مخاطب رو به فکر فرو می بره اما از یک جایی به بعد کمی خسته کننده میشه. البته هم چنان ارزش خوندن رو داره
        

          کتابی که به زیبایی نحوه برخورد ما را با مساله امام زمان نشان میدهد. عالی بود
        

          کلا دید من رو نسبت به موضوع ظهور تغییر داد بسیار کتاب اموزنده ای هست
        

          اگر میخواهید حال و هوای معنوی خود را محک بزنید تا ببینید چه میزان منتظر امام زمان خود هستید و چه میزان از ایشان آشنایی دارید، این کتاب مناسب شماست. توجه کنید نویسنده در این کتاب با آوردن تضادی که افراد را در نگاه اول متعجب می کند موضوع را بسط داده؛ در بعضی از قسمت ها بی مورد به موضوعی پرداخته و خواننده را بعضا اذیت می کند...
این کتاب دارای 4 فصل زمستان، پاییز، تابستان و بهار است که هر کدام سیر موضوعی جدایی دارند.
در فصل زمستان ما شاهد توضیحاتی در مورد چالش کتاب هستیم که به نظر بنده با نام "آقا نیا" می توان آنرا شناخت، در این فصل داستانی هیجان انگیز و پر معما مطرح میشود که کتاب قصد دارد در فصل های آینده به آن پاسخ دهد.
در فصل دوم با نام پاییز، که طولانی ترین فصل این کتاب است در حال تلاش برای جا انداختن موضوع کتاب است که چرا افراد می گویند "آقا بیا" اما در واقع حرفی دیگر میزنند؟! به نظر من این فصل تأمل برانگیز ترین قسمت این داستان است چرا که علاوه بر اینکه مثال ها کاملا خیالی بوده اما در عین حال مصداق های آن در زندگی هر فردی وجود دارد.
فصل تابستان نتیجه گیری از دو فصل قبلی است که به دلیل اول شخص بودن کتاب باعث شده تا بسیار راحت فهم تر باشد! این فصل با توضیح مختصر مثال های فصل پاییز، و تعریف داستان های دیگر باعث شده تا خود خواننده به عمق فاجعه و راه حل آن در مجموع دست پیدا کند.
فصل بهار را حتی اگر کل کتاب را نخوانده باشید می توانید مطالعه کنید؛ در این فصل علاوه بر نتیجه گیری کل کتاب و تعریف کوتاه مسیری که طی شده بخش جدا گانه ای در متن آن دارد که نکات مهم زمان غیبت و مسئولیت ها افراد را با ذکر چند داستان واقعی توضیح داده...
دو نکته جالب در کتاب توجه من را جلب کرد: 1. سیر تغییر فصول از زمستان به بهار نشان از ناآگاهی افراد است که طی فرایندی می تواند به آگاهی تبدیل شود و رضایت امام زمان را در پی دارد. 2. نویسنده از مثال هایی استفاده کرده تقریبا تمام آنها را می توان در زندگی روزمره دید و حس کرد افرادی که با شغل ها، ویژگی ها و... در عین حال که حرف یکسانی را می زنند اما عمل آنها متفاوت است.
        

          خیلی دوسش داشتم خیلی
        

          داستان از جایی شروع میشود که در جشن نیمه ی شعبان که همه فریاد میزنند : آقا بیا  ، صدای فریادی می آید که میگوید : آقا نیا 
        

          فک می کنم همه آنچه در مورد کتاب باید گفته می شده در مقدمه کتاب آمده است.
یک بررسی کوتاه درباره آنچه خطاب به امام زمان (عج) به زبان می آوریم و آنچه در دل داریم و در آخر یک حسرت بزرگ...
بحث بر سر حضور است و جای خالی ما!
این که عنوان فصل ها زمستان و پاییز و تابستان و بهار انتخاب شده بود، برایم جالب بود. انتخاب عنوان "بهار" برای فصل آخر هم روح نواز.
با بعضی از استدلال های نویسنده قانع نمی شدم. بعضی از جملات هم با برداشت من از آموزه های دینی و روایات متفاوت بود ولی کتاب را دوست داشتم و فکر می کنم خوب است قسمت های ابتدایی کتاب را برای پالایش روحمان و سنجش حالمان چند وقت یک بار یا شاید هر روز بخوانیم...

و در آخر چهار قل را بدرقه ی راه این کتاب آقای شجاعی کردم...

پ.ن: سه فصل اول را با صدای خود آقای شجاعی از نوار گوش دادم و برایم جذاب بود.
        

          جالبه ... بنظرم همین تیکه منظور رو میرسونه
        

          بهترین کتابی که در زمینه‌ی ظهور مطالعه کردم.
سیدمهدی شجاعی در این کتاب، سعی در ریشه‌ یابی و آسیب شناسی علل غیبت امام عصر عج در قالب داستانی گیرا و جذاب را دارد و الحق و الانصاف در این زمینه به بهترین شکل ممکن عمل می‌کند.
او در خلال رمان «کمی‌دیرتر» به مخاطب عام و‌ خاصش می‌فهماند؛ امام علیه السلام وظیفه‌ی هدایت امت را دارند اما این مردمند که حجاب بارقه‌های  نور ایشان بر ظلمات ارض‌اند.