این کتاب با داستانی به ظاهر ساده، ولی به شدت جذاب و کشنده، مفهوم خیلی بزرگی رو میگه...به نظرم همین سادگی داستان در کنار مفهوم عمیقش، یه نتیجه سومی درمورد تاثیر موضوع اصلی در زندگی ما میده(نمیگم مفهوم چیه که اسپویل نشه!)
        

          بی شک کمی دیرتر یکی از زیباترین دیدگاه ها را نسبت به ظهور آقا امام زمان ( عج ) به خواننده های کتاب هدیه می کند. این داستان را شخصی که شغلش نویسندگی است ؛ روایت می کند و ماجرای کتاب از یک مراسم مولودی برای نیمه شعبان آغاز می شود . موضوع داستان واقعا جذاب بود ؛ چیزی که قطعا خیلی ها به آن فکر نکرده اند . وقتی همه با شور فریاد ( آقا بیا ! ) سر می دهند ؛ یک نفر از این میان ( آقا نیا ! ) را با صدایی رسا فریاد بزند ؛ قطعا برای همه تعجب آور است . اما فقط خدا می داند که ذکر قلب تک تک این افراد هم بنا به منافع خودشان آقا نیا بوده در حالی که فقط جوانی به نام اسد جرأت به زبان آوردن این حقیقت را داشت .  او  مورد توهین های به ظاهر پند حضار قرار گرفت ولی سکوتش سوال راوی بود . چگونه در برابر این سخنان سکوت می کرد و سرش را پایین انداخته بود ؛ او برای گرفتن جواب سوالش راهی دراز را طی و صحنه های عجیبی را دید در اصل او پا به دنیایی دیگر نهاد . 
کتاب از لحاظ شخصیت پردازی خوب بود ؛ زیرا ؛ تقریبا تمامی شخصیت ها که از دیدگاه راوی در موردشان صحبت می شد هم از لحاظ ظاهری و مخصوصا از لحاظ باطنی و اخلاقی بسیار به خوبی قابل تصور بود . 
مکان ها هم به همین شکل . همان مجلس مولودی و خانه ی راوی و .... هم قابل تصور بود و به درستی راجع بهشان توصیف شده بود . البته از انجایی که وارد عالم خواب شدند کمی سخت فضا را می شد تصور کرد البته چون برای هیچ کس چنین فضایی ملموس نیست طبیعی است که تصورش هم آسان نباشد . اما شخصیت پردازی ظاهری شخصیت اصلی خیلی خوب نبود ؛ یعنی توضیحات زیادی درباره ظاهرش داده نشده بود ؛ حتی نامش هم در کتاب وجود نداشت . 
نکته ی مثبت دیگری که در کتاب بود ؛ مقدمه فوق العاده اش است . مثل خیلی از کتاب ها با تشکر و توضیح درباره نویسنده ؛ شروع نشده بود . در کمی دیرتر ، نویسنده رمان خودش را مانند کودکی عجول در نظر گرفته و توضیحاتی درباره رفتارهای کودک یا غیر مستقیم ، همان رمان خودش داده . 
داستان شروع خیلی خوبی نداشت . با پرداختن بیش از حد به جزییات ، شروع ماجرا خیلی کسل کننده بود . از صفحه ی 12 تا 30 ،  فقط به تعجب و نصیحت های حاضران در مجلس به اسد ، اشاره شده و هیچ چیز تازه ای وجود ندارد . اما از وقتی که اسد حقیقت ها را به راوی گفت و چیزهای عجیب و تازه ای به آن نشان داد ، روند داستان عالی شد.  یعنی به گونه ای بود که منتظر ادامه اش باشی و نتوانی کتاب را از شوق ، زمین بگذاری . 
پایان داستان هم خوب بود . مخصوصا روایت ماجرایی از زبان علامه مجلسی که توجه من را خیلی جلب کرد . مخصوصا این جمله که حیف است نگویم : ( ما را با قواعد فضل و کرامتت بسنج نه با ترازوی عدل و عدالتت .  
به نظر من ، کمی دیرتر ، بیشتر مناسب جوان ها است  تا نوجوانان . یعنی کلمات و متن داستان در بعضی از قسمت ها نسبتا ادبيات سنگيني براي سنين پايين تر دارد. ولی در کل ، کمی دیرتر ، کتابی با مظمون بسیار قوی و زیبا است . کتابی که پرسش خوبی را بیان کرد : ( آیا آقا بیاهایی که می گویی از ته قلبت است یا تو هم منتظر نیامدن آقایی و اعماق وجودت  آقا نیا را فریاد می زنند ؟ )
        

          این کتاب در ابتدا شما را با آرزوی نیامدن امام دوازدهم غافلگیر می‌کند و در ادامه سعی می‌کند دلیل و برهان این استدلال را برایتان روشن کند
چه بسا در پایان متوجه شوید این خود شما هستید که این آرزو را دارید یا داشته اید!
        

          این کتاب رو لازمه همه بخونن
        

          کتاب برای من به دو قسمت تقسیم میشه. بخش اول که داستان این روزای خیلی از ماست و بخش دوم که تقریبا باهاش اشک ریختم. 
هممون میدونیم امام زمانی هست ولی چقدر به شناختی که کربلایی محمد کتاب از امام زمان داشت نزدیکیم؟ برای خودم که هیچی... به قول اسد ما امام زمان را برای خودمون میخوایم نه برای خودش....
این کتاب میتونه تلنگر خوب باشه برای هممون...
        

          تلنگر
        

          داستان با یک اتفاق غیر عادی شروع میشه و در ادامه یک تلنگر به همراه داره. اوایل کتاب، بسیار جذاب و تاثیر گذاره و مخاطب رو به فکر فرو می بره اما از یک جایی به بعد کمی خسته کننده میشه. البته هم چنان ارزش خوندن رو داره
        

          جالب بود و آدم رو بطور جدیدی وارد داستان میکرد
        

          راستش نثر کسل کننده ای برای من داشت.زمان برد تا حرف اصلی را انتقال دهد. با این حال کتاب که به پایان می رسد، حس به نسبت خوبی باقی می گذارد. 
        

          همیشه انتظار برایم مفهوم گنگی بوده، هنوز هم هست و این کتاب درست نشست وسط قلبم. تا مدت ها درگیرش بودم
از آن کتاب هاست که دوست دارم دوباره بخوانمش. انگار یک نفر از یک دنیای متفاوت با ما از انتظار می گوید به دور از کلیشه ها، خیلی عریان و باز
        

          محتوای این کتاب تلنگر فوق العاده‌ای بود درباره‌ی مفهوم انتظارامام زمان!
با خوندنش همش به این فکر می‌کردم که یعنی جزو منتظران واقعی هستم ؟؟
        

          کتابی که به زیبایی نحوه برخورد ما را با مساله امام زمان نشان میدهد. عالی بود
        

          کلا دید من رو نسبت به موضوع ظهور تغییر داد بسیار کتاب اموزنده ای هست
        

          اگر میخواهید حال و هوای معنوی خود را محک بزنید تا ببینید چه میزان منتظر امام زمان خود هستید و چه میزان از ایشان آشنایی دارید، این کتاب مناسب شماست. توجه کنید نویسنده در این کتاب با آوردن تضادی که افراد را در نگاه اول متعجب می کند موضوع را بسط داده؛ در بعضی از قسمت ها بی مورد به موضوعی پرداخته و خواننده را بعضا اذیت می کند...
این کتاب دارای 4 فصل زمستان، پاییز، تابستان و بهار است که هر کدام سیر موضوعی جدایی دارند.
در فصل زمستان ما شاهد توضیحاتی در مورد چالش کتاب هستیم که به نظر بنده با نام "آقا نیا" می توان آنرا شناخت، در این فصل داستانی هیجان انگیز و پر معما مطرح میشود که کتاب قصد دارد در فصل های آینده به آن پاسخ دهد.
در فصل دوم با نام پاییز، که طولانی ترین فصل این کتاب است در حال تلاش برای جا انداختن موضوع کتاب است که چرا افراد می گویند "آقا بیا" اما در واقع حرفی دیگر میزنند؟! به نظر من این فصل تأمل برانگیز ترین قسمت این داستان است چرا که علاوه بر اینکه مثال ها کاملا خیالی بوده اما در عین حال مصداق های آن در زندگی هر فردی وجود دارد.
فصل تابستان نتیجه گیری از دو فصل قبلی است که به دلیل اول شخص بودن کتاب باعث شده تا بسیار راحت فهم تر باشد! این فصل با توضیح مختصر مثال های فصل پاییز، و تعریف داستان های دیگر باعث شده تا خود خواننده به عمق فاجعه و راه حل آن در مجموع دست پیدا کند.
فصل بهار را حتی اگر کل کتاب را نخوانده باشید می توانید مطالعه کنید؛ در این فصل علاوه بر نتیجه گیری کل کتاب و تعریف کوتاه مسیری که طی شده بخش جدا گانه ای در متن آن دارد که نکات مهم زمان غیبت و مسئولیت ها افراد را با ذکر چند داستان واقعی توضیح داده...
دو نکته جالب در کتاب توجه من را جلب کرد: 1. سیر تغییر فصول از زمستان به بهار نشان از ناآگاهی افراد است که طی فرایندی می تواند به آگاهی تبدیل شود و رضایت امام زمان را در پی دارد. 2. نویسنده از مثال هایی استفاده کرده تقریبا تمام آنها را می توان در زندگی روزمره دید و حس کرد افرادی که با شغل ها، ویژگی ها و... در عین حال که حرف یکسانی را می زنند اما عمل آنها متفاوت است.
        

          از اولش می‌دونستم با خوندن این کتاب قراره با چه موضوعی مواجه بشم اما باز هم با خوندنش هر لحظه شوک بهم وارد می‌شد و از خودم خجالت می‌کشیدم.
شاید مثال‌های اولیه‌ی کتاب برای توضیح موقعیت ما و امثال ما، یه مقدار طولانی شده و اولش خسته کننده باشه اما نیمه‌ی دوم کتاب جذاب‌تره و اتفاقات خلاصه‌تر و گویاتر هستن.
خوندنش رو به شدت توصیه می‌کنم چون همچین تلنگرهایی واقعا برامون لازمه. کاش یه روزی یکی از همین تلنگرها باعث بشه به خودمون بیایم..‌.
        

          گاهی وقتا تو خوندن داستان گیج میشدم که الان داره چه اتفاقی میفته ولی در کل خیلی عالی بود و یه تلنگر خیلی بزرگ به ماها که ادعای منتظر بودن داریم تا بفهمیم با خودمون چند چندیم. خیلی وقتا رفتار شخصیت های داستانو تم خودم میدیدم و میگفتم وای بر. قسمت های انتهایی کتاب که در مورد علامه حلی و کربلایی محمد هم که واقعا اشک آدمو درمیاره
        

          کتابی که نصفه نیمه رها شد.
اولین تجربه گوش دادن به کتاب صوتی چندان به مذاق‌ام خوش نیامد.
شاید اگر خود کتاب کاغذی را می‌خواندم نظرم در مورد کتاب چیز دیگری بود.
فصل اولش بسیار الکی کِش آمده. توضیحات اضافی و دیالوگ های تکراری از زبان افراد متعدد. در کل حوصله سر بر است.
تا نیمه فصل دوم هم به کل نوع نوشتار کتاب تغییر می‌کند.
و این نقطه تغییر، خوشایند است. تلنگر هایی دارد که به نوعی بدیع است. ملموس و واقعی است برای آدمیانی که ادعای مسلمانی‌شان می‌شود. 
و در همین لحظه ها رهایش کردم.
حس می‌کنم آدم کتاب صوتی نیستم و انتخاب الوم هم چندان مناسب نبوده.
حیف شد.
        

          این کتاب فوق العاده بود ، شدیدا واقعی و تلخخخ .. طوری که حال آدم تا چند روز دگرگون میشه
        

          برای من تلنگری بود بس بی رحمانه. انگار وسط یک میدان بوکس قرار گرفتی و از چپ و راست هوک میخوری...
قبلا نصفه خونده بودم ، خوشم نیومده بود، با چند نفر هم صحبت کردم همین نظر رو داشتن، اما این دفعه قضیه فرق داشت ...
و من همچنان معتقدم که:
۱- هر کتابی رو باید در زمان و مکان درستش خوند
۲- کتاب رزقه...
اینبار بهم واقعا چسبید و لذت بخش بود. انگار که نویسنده از قبل میدونسته و گفته«کمی دیرتر ».... آره ، کتاب رو باید "کمی دیرتر" میخوندم...


پ.ن: یادآوری دوران کودک:
من: آبجی!! این چه کتابیه؟
آبجی: اسمش کمی دیرتره. دایی محمد بهم داده بخونم.
من: درمورد چیه؟
آبجی: درمورد امام زمان
من: ببخشیدااااا....اومممم...میشه داستانشو بهم بگی؟
آبجی: باشهههه... توی یه هیئتی همه دارن میگن امام زمان بیا، یکی میگه نیا.....

و من از کودکی به بعد هر موقع هیئتی می‌رفتم و یه آقا بیا و اللهم عجل لولیک الفرجی میشنیدم یاد همین کتاب می افتادم... حالا بعد از حدود ده دوازده سال، اسد (همان شخصی که میگفت آقا نیا) رو شناختم.