این کتاب به درد این روزا میخوره...
اینکه بعضی افراد به اشتباه فک میکنن همه چی خیلی ساده اس... نه، مطمئنا سیاست به این سادگی ها نیست...
اونم توی کشوری که تاریخش نشون دهنده این مسئله است...
        

          باوجود تمام انتقادهایی که به کتاب‌های جهرمی هست ولی من کتاب‌هاشو دنبال میکنم به چند علت؛ اولا کمتر از کسی‌ست که سراغ این موضوعات امنیتی برود و درباره‌اش کتاب بنویسه درحالی که به شدت به بالابردن سواد اطلاعاتی و امنیتی مردم در این برحه زمان نیاز داریم و خوندن این کتاب‌ها دید عمیق‌تری راجع به خیلی از مسائل میده. دلیل بعدی اینه که کتاب‌های ایشون براساس واقعیته و این برای من جذابه. البته هیچ استنادی درباره واقعی بودن وجود نداره ولی حتی اگه مخاطبی به اسم داستان تخیلی هم کتاب رو بخونه بازم نکته‌های مهمی رو یاد میگیره.
درباره مسائل جنسی که مطرح میشه شخصا معتقدم نویسنده میتونه مسائل رو انقدر باز نکنه و ولی منظور رو برسونه و آنقدر توضیح جزئیات واقعا ضرورتی ندارد
درباره نقدهایی که درباره ضعف داستان نویسی وجود داره از شخصیت‌پردازی تا صحنه‌پردازی و ... تقریبا همه رو قبول دارم ولی باوجود تمام این ضعف‌ها کتاب رو همیشه به همه پیشنهاد کردم چون به موضوعاتی پرداخته که به شدت جامعه ما نیاز داره بشه مخصوصا ما جوونا
        

          من با محمد در این کتاب به ماموریت رفتم و مانور رو به خوبی پشت سر گذاشتم و خاطرات شهید شاهرودی را خواندم و برای مظلومیتش اشک ریختم و با یک خدا رحمتش کند گذشتم و رفتم سراغ النازو باز جویی اش کردم و بعد در کنار ابوالفضل با موتور زمین خوردم و آن نامرد ها حسابی با چوب و چماق نوازشم کردند و بعد با 233 برای نجات برادر جانم رو فدا کردم و در کنار خانم عبداللهی  به مرکز کهریزک رفتم و دست فائزه که قصد سیاه نمایی داشت رو برای همه گان رو کردم و بعد به سختی با محمد همراه شدم و به دو بچه کوچک ۲۳۳ خبر یتیم شدنشان را دادم. 
و در آخر این حقیر از نویسنده خبره کتاب تشکر میکند که کتابی نوشت که در کتابخوان کردن امثال من بسیار موفق بود.
و العاقبة للمتقین؛ )
        

          این کتاب پرونده های کاملا واقعی امنیتی و اطلاعاتی رو بصورت داستانی جذاب به قلم آورده که به نظر حقیر کاری بسیار عالیه در جهت مطلع کردن مردم از این قضایا
        

          فضای جنسی کمتر
فکر کنم بعضی اسم ها با شیطنت انتخاب شده بود
اواخرش به شدت حالم را منقلب کرد تا دو سه روز حالم بد بود
        

          مثل همیشه ، کتابی که آقای جهرمی  اون رو روایت کنن ، جذاب و هیجان انگیزه و نفس رو در سینه خواننده حبس می کنه ، تا انتها نمی شد سرنوشت شخصیتهارو پیش بینی کرد و همین هم نقطه قوت داستان بود  علاوه بر اینکه به حوادث مهم از زاویه ای نگاه می کنه که قبلا اونطور بهش توجه نکرده بودیم . 
بنظرم قلم آقای جهرمی در ژانر امنیتی فوق العاده است . 
        

          کتاب های امنیتی آقای حداد پور را خوانده ام، به نظرم چشم آدم رو بیشتر نسبت به حقایق و پشت پرده ها باز می کنه، ممکنه نقدهایی وارد باشه اما محاسن خیلی زیادی داره، جذاب، گیرا،پر فراز و فرود، قلمشون رو می پسندم و همچنین کتاب هایی با اینجور محتواها رو نیز.
        

          دوست داشتم داستانش و قلمش
کلا قلم اقای حدادپور رو مبپسندم
        

          نفس زدم، بغض کردم، اشک ریختم، دلهره گرفتم،  خندیدم، آه کشیدم، افسوس خوردم...
کاش قدر این امنیت دونسته بشه!
        

          هیچ وقت فکر نمیکردم که کتاب اشک من را در بیاورد و نصف روز مرا غمگین  کند اما با کف خیابون نظرم تغییر کرد 
        

          وقتی داشتم میخواندمش انگشت به دهان مانده بودم ، خیلی وقت ها شده است که به خاطر کتابی انگشت به دهان مانده باشم ولی این کتاب به خاطر واقعی بودن اتفاقاتش فرق داشت ، از اینکه همه چی را جلوی نگاهمان بد جلوه می‌دهند فرق داشت.
هم شهید بشوی  و هم درباره ات بد بگویند دردآور است ، واقعا شهادت مقام والایی می‌خواهد.
ممکن است در جریانات شهریور به بعد چه چیزهایی را باور کرده باشیم و غلط از آب دربیاید.

از لحاظ نوشتاری ایرادات چشمگیری داشت اعم از اینکه مانند چت با یک دوست بود و شبیه به کتاب نبود و این چت هارا جمع کرده بودند در قالب یک کتاب ، تاکیدات به خاطر اینکه چیزی را فاش نکند زیاد بود ، ۴ امتیاز می‌دهم به همین دلیل .
        

          زبان کتاب زبان کوچه و بازاری امروزی یا به عبارتی زبان وبلاگ نویسی بود. رفت و آمد بین زبان محاوره و زبان معیار نوشتار زیاد داشت که حتی در یک عبارت هم ممکن بود دیده شود. در قسمت‌هایی هم نویسنده سعی کرده بود با عبارت های «کاش نمیشنیدم»،«شما ببخشید» و... بخش‌هایی از ماجرا را سانسور کند که بیشتر مضحک بود تا مودبانه. حتی اینکه نویسنده در بخش‌هایی از کتاب هم عنوان میکرد، «من نباید اینها را بگویم»، «طبقه‌بندی است» و... باز مضحک بود تا محافظانه.

بنظرم فرم کتاب بسیار تحت تأثیر محتوای جذاب قرار گرفته بود و خواننده را مجذوب میکرد، ا این حال فضای نوشتاری، بیشتر مناسب وبلاگ نویسی و پخش در فضای مجازی بود، نه کتاب، یا حداقل نیاز به ویراستاری جدی داشت. 
        

          هیچوقت فکر نمی کردم اون اتفاقات اون سالها تا این حد برنامه ریزی شده و از بیرون مرزها طراحی شده که مملکت رو دچار بحران بزرگی کنه
یه سیاستمدار و تیمش تا چه حد می تونن خائن باشن
این کتاب از واقعیت های وحشتناکی از اون اتفاقات پرده برداشت
فضاسازی ها رو به خوبی از پس شون براومده بود
اما خب یکسری تصویرسازی هایی حاشیه ای دیگه رو که وجودشون خیلی هم ضروری نبود و ایشون انگار  خیلی هم در آثارشون اصرار دارن بهش بپردازن رو دوست نداشتم
و شاید این آخرین کتابی باشه که ازشون خوندم : )
        

          فارغ از محتوای داستان که واقعا جذاب بود،نوع روایت و نگاه به داستان برام جالب بود.کسایی که علاقه به روایت پردازی دارن،وقتی این کتاب رو می خونن حتما با این دید هم داستان رو تحلیل کنند.
        

          خیلی عجیب
        

          بسیار جذاب
        

          اگه روحیه حساسی دارین قطعا با خوندنش اذیت میشین
ولی ارزش خوندن رو، نمیدونم! شاید داره، شایدم نداره :))

        

          کتابی عجیب خواندنی
        

          یک رمان سیاسی_امنیتی درباره اتفاقات سال ۸۸ است! و انواع تاکتیک های رسانه ای و برهمزدن امنیت را در قالب شخصیتی آموزش دیده توضیح می‌دهد.
اگر از داستان های سیاسی خوشتان می‌آید، حتما این کتاب را بخوانید.

.
«کف خیابون ۱» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/90886
        

          کتابِ زیاد خوبی نبود 
انگار وقتم رو تلف کردم
من ازش راضی نبودم
ولی نکته های خوبی هم داشت