این کتاب به درد این روزا میخوره...
اینکه بعضی افراد به اشتباه فک میکنن همه چی خیلی ساده اس... نه، مطمئنا سیاست به این سادگی ها نیست...
اونم توی کشوری که تاریخش نشون دهنده این مسئله است...
          

            باوجود تمام انتقادهایی که به کتاب‌های جهرمی هست ولی من کتاب‌هاشو دنبال میکنم به چند علت؛ اولا کمتر از کسی‌ست که سراغ این موضوعات امنیتی برود و درباره‌اش کتاب بنویسه درحالی که به شدت به بالابردن سواد اطلاعاتی و امنیتی مردم در این برحه زمان نیاز داریم و خوندن این کتاب‌ها دید عمیق‌تری راجع به خیلی از مسائل میده. دلیل بعدی اینه که کتاب‌های ایشون براساس واقعیته و این برای من جذابه. البته هیچ استنادی درباره واقعی بودن وجود نداره ولی حتی اگه مخاطبی به اسم داستان تخیلی هم کتاب رو بخونه بازم نکته‌های مهمی رو یاد میگیره.
درباره مسائل جنسی که مطرح میشه شخصا معتقدم نویسنده میتونه مسائل رو انقدر باز نکنه و ولی منظور رو برسونه و آنقدر توضیح جزئیات واقعا ضرورتی ندارد
درباره نقدهایی که درباره ضعف داستان نویسی وجود داره از شخصیت‌پردازی تا صحنه‌پردازی و ... تقریبا همه رو قبول دارم ولی باوجود تمام این ضعف‌ها کتاب رو همیشه به همه پیشنهاد کردم چون به موضوعاتی پرداخته که به شدت جامعه ما نیاز داره بشه مخصوصا ما جوونا
          

            من با محمد در این کتاب به ماموریت رفتم و مانور رو به خوبی پشت سر گذاشتم و خاطرات شهید شاهرودی را خواندم و برای مظلومیتش اشک ریختم و با یک خدا رحمتش کند گذشتم و رفتم سراغ النازو باز جویی اش کردم و بعد در کنار ابوالفضل با موتور زمین خوردم و آن نامرد ها حسابی با چوب و چماق نوازشم کردند و بعد با 233 برای نجات برادر جانم رو فدا کردم و در کنار خانم عبداللهی  به مرکز کهریزک رفتم و دست فائزه که قصد سیاه نمایی داشت رو برای همه گان رو کردم و بعد به سختی با محمد همراه شدم و به دو بچه کوچک ۲۳۳ خبر یتیم شدنشان را دادم. 
و در آخر این حقیر از نویسنده خبره کتاب تشکر میکند که کتابی نوشت که در کتابخوان کردن امثال من بسیار موفق بود.
و العاقبة للمتقین؛ )
          

            فضای جنسی کمتر
فکر کنم بعضی اسم ها با شیطنت انتخاب شده بود
اواخرش به شدت حالم را منقلب کرد تا دو سه روز حالم بد بود
          

            وقتی داشتم میخواندمش انگشت به دهان مانده بودم ، خیلی وقت ها شده است که به خاطر کتابی انگشت به دهان مانده باشم ولی این کتاب به خاطر واقعی بودن اتفاقاتش فرق داشت ، از اینکه همه چی را جلوی نگاهمان بد جلوه می‌دهند فرق داشت.
هم شهید بشوی  و هم درباره ات بد بگویند دردآور است ، واقعا شهادت مقام والایی می‌خواهد.
ممکن است در جریانات شهریور به بعد چه چیزهایی را باور کرده باشیم و غلط از آب دربیاید.

از لحاظ نوشتاری ایرادات چشمگیری داشت اعم از اینکه مانند چت با یک دوست بود و شبیه به کتاب نبود و این چت هارا جمع کرده بودند در قالب یک کتاب ، تاکیدات به خاطر اینکه چیزی را فاش نکند زیاد بود ، ۴ امتیاز می‌دهم به همین دلیل .
          

            برای شرایط الان و درک این موضوع که دشمن بیکار ننشسته و رسانه ها چطور برنامه ریزی شده پیش میرن این کتاب و جلدهای بعدیش عالیه
 کتاب از لحاظ محتوا و اطلاعاتش خوب بود
اطلاعات مستند و واقعی از فتنه ۸۸ بهمون میده 
دشمنی برنامه ریزی شده که متاسفانه ذهن مردم را همراه خودشون کردن با دروغ هاشون 
تصمیم دارم دو جلد دیگر که ادامه این کتاب هستند رو بخونم تا به داستان انلاین و جلد چهارمش برسم
به خاطرمسائل جنسی که نقد شده شده بود در فضای مجازی شک داشتم کتاب رو بخونم یا نه 
ولی دیدم فقط اشاره هایی شده ازش و کتاب اروتیک اصلا حساب نمیشه
کما اینکه این مسائل واقعا هست و مخصوصا در قضیه های امنیتی زنان و دختران ما رو دارن درگیر این مسائل میکنن متاسفانه
          

            بسم الله ...
گزارش خوبی از
 اغتشاشات سال ۸۸ 
و برنامه‌هایی که دشمنان برای براندازی نظام طراحی کردن
و همچنین رشادت‌های نیروهای امنیتی و نظامی و ..‌‌.
ارائه شد.
لحظه شهادت ۲۳۳ دلم آتیش گرفت ...
          

            هیچوقت فکر نمی کردم اون اتفاقات اون سالها تا این حد برنامه ریزی شده و از بیرون مرزها طراحی شده که مملکت رو دچار بحران بزرگی کنه
یه سیاستمدار و تیمش تا چه حد می تونن خائن باشن
این کتاب از واقعیت های وحشتناکی از اون اتفاقات پرده برداشت
فضاسازی ها رو به خوبی از پس شون براومده بود
اما خب یکسری تصویرسازی هایی حاشیه ای دیگه رو که وجودشون خیلی هم ضروری نبود و ایشون انگار  خیلی هم در آثارشون اصرار دارن بهش بپردازن رو دوست نداشتم
و شاید این آخرین کتابی باشه که ازشون خوندم : )
          

            گریه های حین مطالعه به کنار، تا مدت ها برای ۲۳۳ غصه خوردم و بغض کردم🥲 

اگه روحیه حساسی دارین قطعا با خوندنش اذیت میشین
ولی بنظر من ارزش اذیت شدن رو داره:)) 


          

            خیلی سریع تر از چیزی که فکرش را می کردم تمام شد. داستانش تخمه است! تا تمام نشود از پای کتاب بلند نمی شوی. اما این تخمه بودن به معنای جذاب بودن و خوشمزه بودن است؟! نه الزاما. 

چه چیزی باعث میخکوب شدن مخاطب پای کتاب می شود؟! شیوه روایتگری یا محتوا؟! به گمانم بیشترین عامل درگیر کننده مخاطب، موضوع ماجراست و نه کیفیت و کمیت روایتگری. یعنی کتاب، بیشتر دارد نان موضوعش را می خورد تا شیوه نگارشش. نه آنکه بد قلم باشد، نه واقعا، ولی من حس کردم که معنا و محتوای جلوه بیشتری دارد.

ماجرای فتنه هشتاد و هشت، از منظر های مختلفی بررسی می شود. البته که عینک راوی، عینک امنیتی است ولی جلوه های مختلفی از یک فتنه را به نمایش گذاشته و بررسی می کند. دست روی موضوعات حساسی هم می گذارد، از حوزه علمیه گرفته تا زنان!

و ماجرای زن در این کتاب، یک غصه پر و بالدار است. چه آن جا که قهرمان داستان را روایت می کند و چه شخصیت های منفی را. و من نتوانستم چند صفحه آخر که مربوط به روایت شخصیت زنِ مثبت داستان بود را بخوانم! سخت بود برایم.

داستان افتادگی هایی دارد و پازلش برای من درست و حسابی چیده نشد! 

احتمالا خواننده با مطالعه این داستان، تا چند روزی ذهن و دلش درگیر باشد. من هم همین طور هستم و به همین خاطر اگر به من بگویند سراغ بقیه کتاب های حدادپور می روی؟! با قاطعیت می گویم نه! بس که در این کتاب اذیت شدم... حالا مگر مجبور بشوم! :/

ابتدا به ساکن خواندنش را به کسی توصیه نمی کنم ولی اگر کسی رمان امنیتی دوست داشت، این کتاب، برایش جذاب خواهد بود.