امریکا در مقابل آثار دیگر کافکا لحن امیدوارانه تری دارد، اما این فقط ظاهر  رمان است. آثار کافکا پر است از نماد ها و استعاره هایی از نظام بروکراسی غیر کارآمد، پوچی جهان، پیش بینی دنیای تو در توی آینده و... همه اینها هم گویی در سایه استبداد پدر کافکا و خاطرات سرکوب شدهٔ او در جوانی، جریان یافته و محرکی برای نوشتن این آثار شده. پیشنهاد میکنم برای شروع آثار کافکا با این ترتیب مطالعه کنید:
۱. مسخ
۲. امریکا
۳. قصر
۴. محاکمه
      

        کتاب را تمام کردم، رمانی بسیار جذاب، بدون اضافات و البته مشمئز کننده... اشاره دارد به خوی حیوانی انسان که میتواند در صورت ایجاد شرایط بروز کند. حیواناتی که انسان میخورند، حرف میزنند، کار میکنند، زندگی میکنند. شاید قرون وسطای مدرن چیزی شبیه این باشد. داستان، پایانی غیرقابل باور و شوکه کننده داشت... البته نحوه جمله بندی و چینش کلمات هم میتوانست در ترجمه بهتر و با دقت بیشتری صورت بگیرد.
      

        حقیقتا هر آن که کتاب را میخواندم با خود میگفتم: «فقط یک عاشق میتواند چنین متنی بنویسد و احساسات را چنین و چنان توصیف کند» و همین هم شد، انتهای کتاب اشاره شد که گوته، خود این عشق و هجران را درک کرده و آن را با حس شاعرانه اش درآمیخته و شد آنچه شد...
      

        جمعی به عشق رفتند یک عده را هوس برد
ما بنجل عدم را آخر خیال برداشت . . .
      

        لال ابراز محبت چه کند وقت وصال؟
میزند بر لب معشوق چنان کر بوسه!
همین...
      

        این کتاب یه سرگذشت چند ماهه از زندگی نویسنده است، باید با نویسنده و اشعارش مأنوس بوده باشید تا این کتاب جذاب باشه براتون، کسانی که میخوان بیشتر با شخصیت آقای سهرابی آشنا بشن این کتاب خوبیه. اما داستان محیرالعقولی نداره و در مورد چالشهای برگزاری یه نشست ادبی دوستانه است.
      

        اگر به شعر با سبک هندی علاقه مندید، آقا محمد سهرابی رو دریابید، مخصوصا اگر به شعر آئینی علاقه دارید. آقای سهرابی قلندرانه، پر شور، خلاقانه و پر پیچ و خم شعر میگه. خدا در معیت امیرالمؤمنین علیه‌السلام همواره قرارشون بده.
      

        دقیقا در گیر و دار سفر به کربلا در ایام اربعین بودم که خبر فوت این عالم ربانی و نادر روزگار از تلوزیون پخش شد، نمیدانستم غصه ارتحال این عالم جلیل القدر را بخورم یا نگران جا ماندن از قافله اربعین باشم. خیلی دلم میخواست از ایشان زندگی نامه ای مجمل بخوانم که با این کتاب آشنا شدم و فورا به بهخوان توصیه کردم. خدایش بیامرزد...
      

        شیخ شهاب الدین سهروردی (که میتونید شرح حالش رو در کتاب قلندر و قلعه یحی یثربی بخونید) از افراد عجیب و نوادر روزگار بود. کسی که در ۳۰ سالگی فلسفه اشراق رو در مقابل فلسفه مشایی ابن سینا تدوین کرد و در همان سالهای جوانی توسط معاندین کشته شد. رساله «لغت موران» رو میشه اولین کتاب در باب سلوک که قابل تجویز برای عموم هست دونست. اما همین هم ثقیله و خیلی درکش سخته. شرحش رو آیت الله یزدان پناه زحمت کشیدن که جذابیتش رو دو چندان میکنه. بی صبرانه منتظرم تا نوبت خوندن این کتاب برسه...
      

        ایوان انسان است، انسان فانی است، پس ایوان هم فانی است. ایوان ایلیچ برای فهم این مسئله خیلی زجر کشید... سقوط یک انسان به زیبایی هر چه تمام تر در این رمان  به متن درآمده بود. خواندن این کتاب برای هر انسانی لازم است. مخصوصا انسان امروزی که وجودش با تکبر آمیخته گشته. ترجمه نیز بسیار عالی بود.
      

        به نظرم عنوان این کتاب به تنهایی کافیه تا ترغیب بشید بخونیدش، واقعا خوندنش برای هرکسی با هر تفکری الزامیه...
      

        بعضی وقتا به محبتی که آقای عسکری به امیرالمؤمنین علیه‌السلام دارن رشک میبرم، تو این کتاب هم این محبت نمایانه...
      

        کتاب را خواندم
یکی از بهترین قلم ها در تذکره نویسی از علما که تا حال خاونده ام... نوع نگاه نگارنده بسیار ساده ولی جذاب بود، داستان در عین اینکه مخلوطی از گذشته و حال بود اما کاملا قابل درک بود. ایرادات جزئی هم در  پرداخت شخصیتها و سرگذشت برخی از آنها دارد. خداوند به نویسنده محترم خیر کثیر دهد.
      

        مطالب جسته گریخته است
اما از دفترچه نیم سوخته جز این هم انتظاری نمی رود
      

        ذره ای از جنایات فرهنگی و سیاسی انگلیس پلید رو در این کتاب میتونید بخونید . . .