قلم قوی و فضاسازی مناسب نویسنده، مخاطب را خسته نمی‌کند.

شاید داستان این کتاب، روایت زندگی خیلی از ما آدم هایی باشد که با ترس از آینده ای موهوم همه چیز را خراب می‌کنیم، و باری هستیم بر دوش دیگران.

داستان کتاب را دوست داشتم و از خواندن قلم زیبا و قوی نویسنده لذت بردم.
      

        محتوای ارزشمندی که با قلم بد نابود شده!

کتاب ضعیف است و دو امتیاز را صرفا به احترام محتوای ارزشمند کتاب ثبت میکنم.
بعضی جاهای کتاب نویسنده فراموشکاری اش را عیان کرده، مثلا در صفحه ۲۲ حامد می‌داند که پدر و مادرش از یکدیگر جدا شده اند، ولی در صفحه ۱۳۸ مادرش می‌گوید که به او گفته ایم پدرت به سفر رفته!
یا نام شخصیت شاهرخی پس از گذشت چند صفحه به سعیدی نسب تغییر میکند، و همچنین اسکندری در یکجا اصغری می‌شود.
اهمیت بازخوانی و بازنویسی در نوشتن داستان، اینجاها نمود پیدا میکند.
فرم روایت داستان و فضاسازی ها ضعیف است.
از جملات "آسمان غرّید" یا "آسمان می‌غرّد" به قدری زیاد در کتاب استفاده شده که اعصاب مخاطب خط خطی می‌شود.
اما محتوای داستان و آن پیامی که نویسنده میخواسته به مخاطب منتقل کند به شدت ارزشمند و قابل احترام است، ولی با این ضعف ها، حق مطلب ادا نشده است.
      

        قلمی خوب و قوی و گیرا داره این کتاب.
در موضوع سیاسی و امنیتی کتاب قوی اینجوری نخوندم تا حالا.
 خوندما ولی از لحاظ فنی مثل این کتاب قوی نبوده.
توصیفاتی که درباره شخصیت ها و بخصوص درباره کوچه پس کوچه ها داره مثال زدنیه.
بیخود نیست نامزد جایزه جلال شده!
شخصیت داستان تیپ نیست، یه آدم معمولیِ ممکن الخطاست که البته خطا هم میکنه که قابل جبران نیست.
ارجاعات تاریخی خوبی داره کتاب، و رفت و برگشت هاش هم خیلی دقیق و با حواس جمع انجام شده.
کیفیت چاپ کتاب هم خوبه و به لذت مطالعه کمک میکنه.

فقط بعضی جاها خیلی کم غلط املایی داشت که دوست داشتم نمی‌داشت.

توصیه میکنم همه بخونند، بخصوص طلبه های معزز
      

        نوشتن داستان های ممزوج با تاریخ هنری است که از قلم توانمندی چون مرحوم تشکری به خوبی برآمده است.
حال و هوای داستان های ایشان غالبا در خراسان است.
با شخصیت های کتاب زود ارتباط برقرار کردم.
حتی برخی شخصیت‌های منفور داستان هم دوست داشتنی اند.
شد جزو بهترین‌هایی که تا بحال خوانده ام.
      

        قلم صادقانه، بی تکلف و دوست داشتنی مرحوم تشکری، بوی قلم مرحوم نادر را می‌دهد.
این کتاب شما را به حال و هوای مشهدالرضا و صحن گوهرشاد می‌برد، و عطر حرم از لابلای کلمات و سطور کتاب به مشام می‌رسد.
دوست دارم این کتاب را چون پر از آرامش است.
حتما بخوانید این کتاب را، به امید اینکه حقش ادا شود.
      

        نویسنده کتابش را محققانه نوشته است و با بیان شبهات مطروحه در مقام بیان آنها برآمده و به اختصار جواب داده.
کتاب مفصل نیست و برای افرادی که حوصله غور در کتب تحلیلی اینچنینی و تخصصا در این موضوع را ندارند مناسب است.
به طلاب، محققان و دانشجویان پیشنهاد میشود مطالعه کنند.
طبیعتا بصورت کامل در ذهن نمی‌ماند، ولی پَسِ ذهن رسوباتی خواهد داشت که به کار می آید انشاءالله.
      

        روایت روابط دیپلماتیک در خصوص درگیری های داعش در کشور سوریه توسط شهید امیرعبداللهیان.
برای خودم بعضی از ضوابط و ملاحظات دیپلماتیک جالب بود و اطلاعی نداشتم.
گفتگوهای وزارت امورخارجه بین دُوَل مختلف فقط به نشست و برخواست های عادی و توضیح واضحات نیست، می‌تواند این گفتگوها موثر باشد و مکمل اقدامات نظامی باشد.
با همین گفتگوها روسیه پای کار آمد و موضع خود در خصوص سوریه را تغییر داد.
شاید این کتاب کمی حوصله سربر باشد، ولی اهمیت این روابط را به خوبی روشن می‌کند.
خواندن این کتاب در این حیطه خیلی می‌تواند کمک کند.
      

        طلبه ها باید اين کتاب رو بخونن.

خدا رحمت کنه حاج آقای اقبالیان عزیز رو.
ایشون ۲۵ تیر ۱۴۰۰ به رحمت خدا رفتند.
ایشون رو تاحدودی می‌شناختم و دیداری هم با ایشون داشتم.
فکر نمیکردم مردی که دارم باهاشون صحبت میکنم چنین سرگذشتی داشته باشه، و به این صورت ذوب در ولایت باشه.
این کتاب و خاطرات ایشون یاد میده چطور باید پای آرمان های خودمون بایستیم، و در راه اسلام چه خدماتی میشه انجام داد.
البته نباید زحمات و صبوری های همسر ایشون نادیده گرفته بشه، که صبوری های همسرشون تاثیر مستقیم در فعالیت های ایشون داشته.
خاطرات به نحوی شامل برخی خصوصیت های شخصیت های برجسته و مطرح انقلاب هم میشه که خیلی برام جالب بود.
حتما بخونید و به بقیه هم بگید بخونن، مخصوصا طلبه ها.
      

        این کتاب را چند سال قبل خواندم.
یکی از تصورات روشن و واضحی که از این کتاب دارم، جاده ای است که همه همرزمان راوی در آنجا به شهادت رسیدند و تنها او بود و بعثی هایی که فجایعی غیرقابل باور را مرتکب شدند.
خدا شهدای ما را رحمت کند.
حجم کتاب زیاد است ولی واقعا این صفحات بخش هایی از تاریخ کشور ما هستند که تا ابد مایه افتخار هر ایرانی و مسلمان است، و حتما ارزش وقت گذاشتن، خواندن و گفتن برای دیگران را دارد.
      

        کتاب شامل خاطرات نویسنده که اولین فرمانده زرهی در سپاه هست، در ایام جنگ تحمیلی در منطقه چزابه و تپه نبعه است.
دوست داشتم به دلاوری های رزمندگان بیشتر اشاره میشد، ولی بخاطر اینکه نویسنده یک فرمانده رده بالای جنگ بوده و در جلسات گلف و حتی شناسایی ها شرکت داشته، عملیات را از زاویه یک فرمانده توضیح داده و بیشتر به تاکتیک ها و اصطلاحات جنگی پرداخته شده، و این برای منی که تخصصی در این زمینه ندارم کمی دلسرد کننده بود و سریع از این مسائل عبور میکردم.
در کل کتابی است که با صداقتِ تمام، روایات خود از جنگ را بیان می‌کند و جزئی از تاریخ هشت ساله دفاع مقدس است، و نویسنده جزء فرماندهان رده بالا بوده است و خاطرات زیادی از شهید حسن باقری در این کتاب نقل شده است.
      

        کتاب در حوزه دفاع مقدس زیاد خوندم، ولی این کتاب چیز دیگه ایه.
پر از جذبه و نورانیت و رشادت و شجاعت.
الحق که شهید حسن باقری معجزه انقلابه.
توصیه میکنم برای خوندن این کتاب تعجیل کنید.
      

        خیلی نکات آموزنده، علمی و جدیدی در آثار شهید مطهری رحمه الله وجود داره که ارزش چند بار خوندن رو داره.
کتب ایشون زاویه دید ما رو به زندگی و جامعه میتونه تغییر بده.
این کتاب هم از کتبی هست که حتما باید خوند، و برای تعالی در زندگی به کار بست.
اطلاعات جالب و تحلیل های قشنگی در ارتباط با خوارج به مخاطب ارائه میده و نتیجه گیری کتاب هم مناسب هست.
همینطور با خوندن این کتاب و کتب دیگری مانند " ترجمه الغارات " غربت حضرت علی علیه السلام رو تا حدی میشه حس کرد.
به شدت توصیه میشه.
      

        کتاب قمارباز رو با همین ترجمه بخونید، واقعا دلچسب و دوست داشتنیه.
با اینکه مدت ها بود نسبت به رمان های خارجی گارد داشتم، ولی این کتاب به دلم نشست و این گارد رو شکست.
خیلی زیبا و روان ترجمه شده و طراحی جلد و کیفیت چاپ به کیفیت خوانش شما کمک میکند.
      

        کتاب روان و بدون دست اندازی بود که ابتدا فکر نمیکردم به این صورت داستان پیش بره، فکر میکردم داستان توی یک روستا، وسط کویر، سر زمین های کشاورزی و .... دنبال بشه، ولی کاملا برعکس بود و خیلی از داستانش خوشم اومد.
علیرغم اینکه با داستان هایی که راوی اول شخص باشه و دائم شرح حال راوی گفته بشه ارتباط نمیگیرم، ولی این کتاب شیرینی و طراوت مخصوص به خودش رو داشت، ترجمه هم خیلی خوب بود.
      

        هدایت خیلی خوب بلده تصویرسازی کنه و از لحاظ فنی کارش درسته، ولی توی این کتاب تکلیفش با خودش مشخص نیست، از چیزی تعریف میکنه که ازش میترسه.
به خیال اینکه با مرگ کلید فتح مدینه فاضله رو فتح میکنه، از مرگ میترسه.
دیدش به زندگی رو قبول ندارم، چون زندگی رو مردگی میدونه.