کتابی جذاب و زیبا با روایاتی گیرا از زندگی شهاب الدین مرعشی نجفی او که تمام هم و غمش کتاب بود. 
        

          لحظه لحظه ی کتاب درس زندگی بود ، ای کاش از این اشخاص زیاد گفته بشه نوشته بشه تصویر کار بشه و... 
عالِم مُتقی مُجاهد همه چی تموم ، یک کتابخوان و کتابدوست واقعی و حرفه ای
رحمت الله به عشاق اباعبدالله
        

          «جوان، خدا می‌بیند.»
شهاب دین آدم بزرگی بود، صبور بود، گرسنگی را تحمل کرد، زخم زبان شنید، ولی روز به روز بر عزتش افزوده می‌شد، او با خدا معامله کرده بود. او اهل بیت را داشت.

او عاشق بود و آدم عاشق درد و رنج را  برای رسیدن به  هدفش به معشوقش تحمل می‌کند و تا نرسد به معشوقش آرام نمی‌گیرد، شهاب دین برای من این گونه بود.ادمی که عاشق کتاب بود و کتاب را برای دین جمع میکرد، برای خدا کتاب می‌خرید. تا باقی بماند برای ایندگان، برای من و شما. 

چقدر عشقِ به کتاب‌هایش را دوست داشتم، از وقتی کتاب را خواندم، مشتاقم روزی به کتاب‌خانه آیت الله مرعشی (رحمة الله علیه) سر بزنم و از نزدیک کتاب‌هایشان را ببینم. آن کتاب‌های که حاضر شدند گرسنگی بکشند ولی پول‌شان را بجای تهیه غذا، خرج خرید کتاب کنند و داخلش متنی بنویسند‌ که در چه شرایطی کتاب را خریدند، دوست دارم این کتاب‌ها را از نزدیک ببینم. قلم زیبایشان را که به یادگار بر روی کتاب‌هایشان  از گذشته‌ها مانده ببینم و بخوانم. چقدر کارشان زیبا و ارزشمند بوده و هست.

چقدر با خواندن کتاب غبطه خوردم.

بعضی جاها گریه کردم و بعضی قسمت‌ها لبخند بر لبانم نشست.
چه زندگی سختی داشتند.
و  به گمانم تحمل همین  سختی‌ها و صبوری‌ها، توکل‌ها و توسل ها، سبب شده نام  این بزرگوار بعد سال‌ها به نیکی یاد شود.

خواندن کتاب رو به همه خصوصا اهل علم و ادب توصیه میکنم.
دوست دارم باز هم کتاب را بخوانم.
از خواندن کتاب بسیار راضی هستم.
خدا قوت به نویسنده محترم کتاب🙏🌺
خداوند به قلم‌شان برکت دهد.🙏
[«سنگین‌ترین بارهای این عالم در مقابل سنگینی بار گناه هیچ وزنی ندارد.»
تحمل کن، شهاب! سختی‌ها تمام می‌شود.]
        

          وقتی یک نویسنده‌ی جوان به سراغ زندگی یک انسان بزرگ‌ می‌رود، دست و دل خواننده می‌لرزد که موضوع، ذبح نشده باشد.و اینجا گرچه با یک شاهکار طرف نیستیم، ولی اگر از بخش ابتداییِ بیش از حد احساسی و تدوین موازیِ بی دلیل بین گذشته و حال، بگذریم، نتیجه‌، کاری قابل قبول است.
        

          #یادداشت_کتاب 
#شهاب_دین
مدت‌ها قبل که مشغول به صوت‌های آن سوی مرگ و سه دقیقه در قیامت آقای امینی‌خواه بودم، به خواندن کتاب‌های زندگی‌نامه علما روی آوردم. خاطره به خاطره و خط به خط این کتاب‌ها اعجاز بودند و درس. اما نثر برخی از آن‌ها واقعا سخت خوان بود طوری که نمی‌توانستم تمامشان کنم. تا اینکه روزی کهکشان نیستی را خواندم. چقدر لذت بردم از اینکه سرگذشت انسان بزرگی را در قالبی روان و داستانی می‌خواندم. برخی ایراد می‌گرفتند که تک تک کلمات این کتاب مستند نیست و در مواقع لزوم خیالات در آن دخیل شده، منتها من ترکیب خیال و واقعیت را به خواندن واقعیت خشک و سخت ترجیح می‌دادم. دیگر این را هم به عهده نویسنده گذاشته بودم که از استناد خاطرات و افراد مطمئن شود.

چند روز پیش کتاب شهاب دین را شروع کردم. این کتاب درباره‌ی عالم جذاب و دوست داشتنی آقای مرعشی است. کسی که بین علما از نوجوانی دوستش داشتم و احساس قرابت زیادی با او می‌کردم و تنها دلیلش هم داشتن عشق مشترک بود یعنی کتاب!
قبل‌ترها درباره ایشان و کتابخانه‌شان و تلاشهای عجیب و غریبشان برای خرید کتاب‌های خطی در عین فقر و نداری شنیده بودم. اما این کتاب جلوه‌های فراوان و ناشناخته‌ای از شخصیت ایشان را برایم آشکار کرد. 
کتاب شهاب دین هم مثل کهکشان نیستی به شیوه جذاب داستانی خاطرات را به هم متصل کرده است. البته در کل کتاب ما همه چیز را از نگاه شهابی می‌بینیم که ابتدای کتاب از دنیا می‌رود و به عالم معنا صعود می‌کند و در انتهای کتاب با قرار گرفتنش در خانه ابدی، از خاطراتش هم جدا می‌شود. 
این شیوه‌ی روایت جدید، یعنی روایت از نگاه جسم مثالی آیت الله مرعشی، باز مرا برد به صوت‌های آن سوی مرگ و سه دقیقه در قیامت. نویسنده با شیوه‌ای منحصر به فرد و جدید، تمام زندگی شهاب‌الدین را حتی پیش از تولد، از نگاه خود او روایت می‌کند. به این ترتیب مخاطب هم اتفاقات را می‌بیند و هم با احساسات احتمالی شهاب همراه می‌شود. در میان این تجدید خاطرات، در صحنه‌هایی موازی، جسم مثالی شهاب، جسم مادی‌اش را نیز همراهی می‌کند و در کنار خانواده‌اش به کارهای تشییع و کفن و دفن نظارت دارد.
 این مساله کتاب را در جنبه‌ای دیگر هم برجسته می‌کند. کتاب درواقع زندگینامه یک عالم است اما در سطر سطر آن حس نزدیکی مرگ را برای مخاطب تداعی می‌کند و او را به فکر قیامت و آمادگی خودش برای مرگ می‌اندازد.

من در این یادداشت قصد نداشتم تمام کتاب را شرح دهم ولی حذف کردن هر جمله‌ای به نظرم اجحاف در حق متن خوب و قوی نویسنده بود. البته قطعا با برطرف کردن برخی اشکالات، می‌توان کتاب بی‌نقص‌تری ایجاد کرد ولی در مجموع در میان زندگی‌نامه های معمول علما، این کتاب به جز محتوای خاص و ارزشمند آیت الله مرعشی، دارای شیوه نگارش بدیع و جذابی هم هست که مخاطب را تا انتها بدون خستگی با خود همراه می‌کند.

@macktubat
        

          عالی بود 
کتابی سرشار از توصیه های اخلاقی 
        

          چقدر قلم نویسنده را دوست داشتم. از کودکی همراهتان میکرد. همزمان با رحلت و سیر زندگی عالم بزرگ اسلام آیت الله مرعشی نجفی همراه میشدید. 
        

          .
#کتاب_خواندم
#شهاب_دین

اوضاع کتاب خواندنم افتضاح است.
رویم به دیوار، 
شهاب دین، آنقدر از این سر خانه به آن سر خانه سر خورد تا توانستم تمامش کنم.
علتش چیست؟ کاهلی .. تنبلی.. شاید هم  گ ش ا دی
بگذریم. 
نویسنده ی کتاب، شخصیت آقای مرعشی را از زبان سوم شخص نقل می کند و این وسط ها گریزی به وصیت نامه شهاب الدین هم می زند.
کتابِ شسته رفته ی تمیزی است و حق مطلب را توانسته ادا کند. 
الغرض
این ها را گفتم که بگویم، 
امروز که رفته بودم حرم حضرت معصومه ناراحتی ام را ابراز بنمایم و بگویم چرا حاجت بنده را نمی دهید؟ یاد شهاب الدین افتادم که هر وقت تقی به توقی می خورد بلند می شد می‌رفت سر کوچه شان که اگر نجف بود می شد حرم امیر المومنین اگر  کربلا بود می شد حرم اباعبدالله و اگر سامرا بود می شد سرداب مقدس.. حاجتش را که می گرفت هیچ. یک دور هم باچشم دل که نه با چشم سر اهل‌بیت را زیارت می کرد و خوش خوشان بر می‌گشت خانه اش . 
 این درست است آخر؟
امان از ما مردم عوام.. 

باقری دستمریزاد❤️


هرچند شهاب الدین هروقت کسی از او کتاب امانت می خواست این شعر را می خواند:

الا يا مستعیر الکتب دعنی/فان اعارتی الکتب عار
فمحبوبب من الدنیا کتابی/وهل رایت محبوبت یعار؟ 
ای کسی که از من کتاب امانت می خواهی/مرا رها کن که امانت دادن کتاب ننگ است
محبوب من در این دنیا کتاب است/آیا کسی محبوب خود را به کسی امانت می دهد؟ 


        

          در طول مطالعهٔ کتاب انقدر زبان لطیفی دارد که انگار همراه روح سبک و لطیف سید شهاب الدین مرعشی نجفی هستید و قدم به قدم شاهد زندگی‌اش. اصل‌گرایی می‌شود این عالم، خودت را وقف علم کنی! هر جا لازم بود مجاهدت علمی کرد و بیراهه نرفت. ان‌شاءالله این عالم گرانقدر به همراه نویسندهٔ کتاب هم‌نشین پیامبر رحمت باشند.
        

          🔹کتاب شهاب دین

چه نکته ها و لطایف بسیاری در این کتابِ خوب، هست. از عشق به نجف و مولا امیرالمومنین روحی فداه و کوچه های پر رمز و راز آن شهر دوست داشتنی  و عظمت اساتید و قوت مدارس و بزرگان تا شوق و جنون نسبت به کتاب و علم و دفاع از حریم اهل بیت علیهم السلام و سلوک با همسر و بچه ها و.... کتابی که ضمن شرح حالِ آقای مرعشی نجفی،  نوعی سلوک نامه و دستورالعمل ِ طی ِ طریق هم هست.

بسیار کتابِ خوش خوان و کم حجم و قابل استفاده ای است. برای نوجوانان درس آموز هست. به کارِ طلبه ها می آید. فرازهای مهم زندگیِ پر برکت  آیت‌الله مرعشی نجفی در این کتاب به روشی جذاب مرور شده است و بخشی از وصیت نامه ی ایشان هم در خلال فقرات کتاب، مذکور شده. به نظرم یکی از بهترین کارهای انتشارات شهيد کاظمی همین کتاب  باشد.
راستی تمام این کتاب را در اوقات متروسواری خواندم.

#معرفی_کتاب 
#کتاب_شهاب_دین
#آیت_الله_مرعشی_نجفی
#انتشارات_شهيد_کاظمی 
#آخرین_کتابی_که_خواندم



        

          به خشت به خشت حسینیه دلبسته  بود :))))
        

          
سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی در سال ۱۲۷۶ شمسی در نجف اشرف به‌ دنیا آمد. او در سن ۲۷ سالگی به درجۀ اجتهاد رسید و  پس از  درگذشت «آیت‌‌اللّه بروجردی» یکی از مراجع تقلید شیعیان به‌حساب می‌آمد. او مؤسس مدرسه‌های مرعشیه، شهابیه، مهدیه و مؤمنیه در قم است.
بی‌شک یکی از نکاتی که آیت‌اللّه مرعشی را در بین سایر علمای زمان برجسته می‌کند، عشق و علاقۀ وافر این عالم شیعه به کتاب‌ها و تحمل سختی‌های فراوان برای جمع‌آوری گنجینه‌ای ارزشمند از نسخه‌های نفیس خطی است که حاصل آن کتابخانه‌ای است که از نظر تعداد و کیفیت نسخه‌های خطی، نخستین کتابخانه در کشور و سومین کتابخانه در جهان اسلام محسوب می‌شود.
کتاب «شهاب دین» روایت داستانی از زندگی این عالم شیعه است که به قلم زهرا باقری به رشتۀ تحریر درآمده‌است.
داستان کتاب از دقایق پایانی زندگی سید شهاب‌الدین و آخرین زیارت او از حرم حضرت معصومه(س) آغاز می‌شود و پس از مرگ شهاب‌الدین، روح او داستان زندگی‌‌اش را از کودکی تا آرمیدن در خانۀ ابدی روایت می‌کند. 
نویسنده با قلمی ساده و روان، تصویرسازی‌های خوب و پرش‌های زمانی به‌موقع به‌خوبی توانسته‌است مخاطب را تا صفحات پایانی کتاب با خود همراه کند و هم‌گام با داستان، محتوای غنی‌ای از آموزه‌های اخلاقی را جرعه‌جرعه به او بنوشاند.
در این داستان خواننده شاهد علم‌آموزی، تنگدستی، عشق‌ورزی به کتاب‌ها، سختی‌ها، سفرها، زیارات و تشرفات سید شهاب‌الدین به محضر حضرت ولی عصر(عج) است. 
ناگفته نماند در بخش‌هایی از کتاب جای خالی برخی توضیحات احساس می‌شود که از انسجام کار می‌کاهد و منِ خواننده را با سؤالات بی‌جواب مواجه می‌کند. سؤالاتی از این دست که تا زمان ازدواج دوم سید شهاب‌الدین، او چگونه توانست با وجود تدریس و مشغله‌های فراوان، به‌تنهایی از دختر یک‌ساله‌اش نگهداری کند؟ یا سرنوشت کتاب‌های جمع‌آوری‌شده در نجف چه شد؟ و ... .
علاوه بر این، کتاب از نظر ویرایشی نیز نیاز به بازبینی دارد.

آیا این کتاب را به علاقه‌مندان موضوعات مذهبی و زندگی‌‌نامۀ بزرگان پیشنهاد می‌کنم؟ 
پاسخ بدون شک، آری است.

📚#شهاب_دین
✒️#زهرا_باقری
        

          چقدر لذت بردم در کوچه پس کوچه های نجف و قم...
        

          این کتاب داستان زندگی مرجع عالیقدر اسلام حجت الاسلام شهاب الدین مرعشی نجفی هست. خیلی کتاب پربار و آموزنده ایست. توصیه میکنم به همه کتابخوان ها حتما یکبار با دقت مطالعه اش کنند. لحظه لحظه زندگیشون پراز درس برای ماست. ان شاء الله خدا هرروز جایگاه بهشتیشونوبالاترببره و خیر کثیر عنایت کنه بهشون🤲🏽🌷🌷🌷
        

          اهل فن در معنی نام شهابِ نجوم فرموده اند :
خطی نورانی و درخشنده در آسمان یا همان ستاره دنباله دار، ستاره ای درخشان با زیبایی خیره کننده و عمری کوتاه.
شهابِ دین اما مرحوم آیت الله مرعشی نجفی ست که چون ستاره ای در آسمان دین درخشید و نورش، طریق وصل را به جویندگان راه حق نشان داد. 
کتاب شهاب دین ،اثری مؤثر از نویسنده ای توانمند است. نویسنده ای که دست خواننده را در دست شهاب ٩۶ ساله گذاشته و با مفهوم عرض وبرکت عمر به خوبی آشنا می‌کند.
مرور زندگی شخصیت بزرگی چون آیت الله مرعشی نجفی از قبل از تولد تا زمان وفات و گنجاندن وصیت نامه مرحوم در لابلاي کتاب در کنار روان بودن متن و تکیه بر مستندات، خواندن شهاب دین را بر هر طالب معرفتی واجب کرده است. 

با خواندن بخش هایی از کتاب، مانند شدت فقر و گرسنگی مرحوم مرعشی، عرق شرم بر پیشانی خواننده می‌نشیند و اطراف را می‌پاید که مبادا رندی مچش را بگیرد و بگوید : فلانی! چگونه ای؟ 

شهاب دین ، بااینکه داستان است اما می‌توان از آن به عنوان کتاب تاريخ، اخلاق، زندگی، راهنمای زناشویی، تربیتی و اعتقادی هم بهره برد. 

دیدن ستاره ی دنباله دار هر آدمی را به وجد می‌آورد.
و بیننده چنان مجذوب زیبایی آن می‌شود که تا به خود بیاید عمر ستاره تمام شده است و تازه بعد از آن است که می‌تواند از زیبایی آن برای بقیه تعریف کند. 
و خواننده ای که در طول خواندن کتاب چنان مجذوب شخصیت گیرای مرحوم مرعشی می‌شود که گذر زمان را احساس نمی‌کند و تازه بعد از اتمام کتاب است که می‌تواند آن را به بقیه معرفی کند.  
شاید بتوان در کارنامه نویسنده، شهاب دین را شهاب باقری نام نهاد.
کاش ما هم، در آسمان دین ، شهابی شویم.
        

          #شهاب_دین
زهرا باقری
انتشارات شهید کاظمی

از بدو ورودم به دنیای طلبگی و مطالعات اسلامی با مرحوم آیت الله مرعشی نجفی آشنا بودم و به ایشان بی نهایت ارادت داشتم. حجه الاسلام سید حسین مومنی حبیب آبادی استاد عزیزی که اولین تحصیلات طلبگی ام را در محضر او و برادر خانمش انجام شد، همو که مرا با آیت الله ناصری رحمه الله علیه آشنا کرد و نخستین دیدار و گفتگوی راحت و صمیمانه ام با ایشان را تحقق بخشید، آنقدر به این مرجع بزرگوار علاقه مند بود که نخستین پسرش را شهاب الدین نام گذاشت.
آیت الله مرعشی نجفی حقیقتا در بین تمام مراجع قدیم و جدید همتا ندارد، مردی زلال، نورانی که بارها هم به محضر امام زمان علیه السلام تشرف داشت هم توفیق دیدار با سیدالشهداء علیه السلام ، حضرت زهرا، حضرت معصومه سلام الله علیهما و دیگر خاندان اهل بیت علیهم السلام را در رؤیا و مکاشفه پیدا کرده بود؛ رادمردی انقلابی، به روز، دانشمندی مسلط به شاخه های مختلف علوم اسلامی و غیر اسلامی که در انساب و شناخت نسب سادات دومی نداشت و.... عجیب نرین ویژگی این سید و سالار کتابخرها شدت فهم و اشتیاق او برای خرید نسخه های خطی و گردآوری کتابهای اسلامی و بخصوص شیعی در رقابت و درگیری با انگلیسیها و یهودیان بود. رفتار متحیر کننده او این بود که در شرایط فقر و گرسنگی شدیدش با پول اندک و ناچیز نماز و روزه استیجاری به خرید این کتابها همت می گماشت و بی درنگ کتاب را پس از خرید وقف می کرد. گاهی برای خرید یک کتاب یکسال نماز و روز را قبول می کرد. شدت اهتمام او به این موضوع تا آنجا بود که تا آخر عمر هرگز استطاعت تشرف به حج را پیدا نکرد و آرزو به دل از دنیا رفت.

کتاب شهاب دین روایتی خوشنوشت و خوشخوان از زندگی این اسطوره تاریخ معاصر است که فرزند شهیدی از زاویه دید زیبا و دلچسبی آن چنان آن را به رشته تحریر درآورده که نتوانستم آن را زمین بگذارم و یک نوبته آن را نوشیدم.
هرچند حروف‌چینی و قلم نامناسب و فاصله کم سطور چشم را آزار می دهد، اما اینقدر متن دلچسب است و شخصیت جذاب است که خواننده را با خود همراه می کند.

امروز خواندن این کتاب بهتر از فرداست.
رحمه الله علیه رحمه واسعه
خوشا بسعادتش که با رضایت اهل بیت علیهم السلام از دنیا رفت.

اللهم ارزقنا

پراکنده نوشتهای یک نویسنده

ble.ir/join/OTllMTRiNW
        

          زندگی نامه  علما سراسر درس هستش که چطور از دنیا و مادیات دل کندند و با دستی پر از این دنیا  به سرای جاوید هجرت کردند .

        

          کتاب اخلاق؛ خواندن آن بر هر کتاب‌خوانی، واجب!

کتاب شهاب دین، یکی از بهترین کتاب‌هایی بود که در مورد زندگی علما خواندم. شاید تمام ابعاد شخصیتی آیت‌الله مرعشی نجفی به نمایش در نیامده باشه، اما همین فرصت کوتاه هم تاثیر عمیقی بر ذهن و روح خواننده خواهد گذاشت. 

قلم نویسنده نوعی حس صمیمیت و نزدیکی، توأم با احترام و ستایش را نسبت به شخصیت داستان به وجود آورده است؛ سختی‌هایی که شهاب در راه تحصیل و به تبع آن در زندگی چشیده، مشقت‌هایی که برای خرید کتاب و در پس آن از طعنه نااهلان بر او تحمیل شده، و عشق به معبود و اهل‌بیت که صبر بر این مشکلات را برای او آسان کرده است!

رسیدن به نقطه‌ای که عالمان بزرگی چون شهاب در آن قرار دارند، سخت و شاید هم ناممکن باشد؛ اما می‌توان از سیره و روش آن‌ها در زندگی شخصی الگو گرفت و تا حدی به آن نزدیک شد؛ زمانی که برای خرید کتاب از مایحتاج زندگی می‌گذرد، زمانی که برای کسب علم دشواری سفر را به جان می‌خرد و زمانی که برای احیای علوم دینی، از لذایذ حلال هم چشم می‌پوشد. 

حاصل سال‌ها دست‌رنج این عالم بزرگ، یکی از بزرگ‌ترین کتاب‌خانه‌های دنیا در قم است که نسخ خطی و گران‌بهایی در آن نگه‌داری می‌شود؛ به شدت علاقه‌مند شدم که از کتاب‌خانه ایشان بازدید کنم.


        

          در طریق عشق‌بازی امن و آسایش بلاست
ریش باد آن دل که با درد تو خواهد مرهمی

اهل کام و ناز را در کوی رندی راه نیست
رهروی باید جهان سوزی نه خامی بی‌غمی

آدمی در عالم خاکی نمی‌آید به دست
عالمی دیگر بباید ساخت وز نو آدمی

هر وقت فکر کردیم خبری شده، در مسیر دین خدا حرکت کردیم، دیگه کلی کار برای انتشار نور الهی  کردیم و در یک کلام به مرحله‌ی من برای خودم کسی شدم رسیدیم،  لازم هست بفهمیم که هیچی نیستیم.
یعنی هیچ ابن هیچ!
یکی از راه های خالی کردن این هوا، دیدن و شنیدن و خواندن درباره زحمت کشان بی ادعا است.
 کسی که عمر خود، جوانی خود، سلامتی خود و همه زندگی خود را وقف انتشار حقایق دینی کرده در انتهای عمر خود وصیت می‌کنه که سر عمامه‌ام روبه مرقد مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها متصل کنید.
همه خواسته های دنیوی و اخروی خود را از این خانواده طلب می کند و به اطرافیان یاد می دهد که هیچ طریقی، جز از باب این خانواده باز نخواهد شد.
اگر از خواندن کهکشان نیستی لذت بردید، در اشلی کوچک‌تر می‌توانید ساعات خوبی رو با این کتاب سپری کنید.

البته واقعا در رعایت نخ تسبیح اتصال ارکان کتاب، جای کار بسیار داشت و در اوج آغاز شد، در میانه کتاب کمی دچار افول  شد اما در پایان گویی به زور بخواهند هواپیما را فرود بیاورند، اختلاف ارتفاع پرواز در کسری از ثانیه سپری شد. پایان بندی بسیار ضعیفی داشت.