کتاب خوبی بود، روان و خوش‌خوان و کاملا ادبیات کودکانه، فقط نقدی که به آن دارم و باعث شد امتیاز کم بدهم، خیلی شخصیت داستان همش از راه دروغ و کلک وارد می‌شد، درسته شاید دنیای کودکانه این چیزها را برای رسیدن به خواسته‌هایشان گهگاهی داشته باشند ولی در این کتاب خیلی پررنگ بود و توی چشم می‌زد. 
      

        بسم‌ رب المهدی عج🕊

شما که غریبه نیستید، صادقانه اعتراف می‌کنم افشاگری و نوشتن از خود در متن کار خیلی سختی است. اینکه نظر و عقیده و بدتر از آن برشی از زندگی‌ات را بدون ترس از قضاوت دیگران در متن بیاوری تا به قول خانم حبیبه جعفریان: به متن خون تزریق کنی و یک متن درجه یک بشود. خیلی سخت است.
 البته من هنوز در آغاز راه هستم و دقیق نمی‌دانم این تزریق خون چطور و به چه میزان و روالی باید باشد. اما اقرار می‌کنم از خواندن کتاب‌هایی که ردپای نویسنده با افشاگری‌اش به وضوح دیده می‌شود خیلی برایم جالب هستند، به خصوص اگر که نویسنده شخص معروفی باشد. 
شما که غریبه نیستید. نمی‌دانم چقدر باید بنویسم تا قلمم جرأت و جسارت این را پیدا کند که از خودم و تجربیاتم بنویسم و آن را با متن ممزوج کرده و یک روایت شسته و رُفته تحویل مخاطب بدهم. شاید هم هرگز به این مرحله نرسم چون راستش را بخواهید  حوصله قضاوت دیگران را ندارم، به‌خاطر همین بیشتر وقت‌ها مواضعم را بیان نمی‌کنم و اطرافیانم متوجه انتخاب و نظر من نمی‌شوند.
 شاید هم به بی‌حوصلگی برمی‌گردد، اینکه حوصله ندارم سر یک مسئله  با چندین نفر بحث کنم. ترجیح می‌دهم در کتاب و دفترهایم گم باشم و دنیای آرامِ ذهنی‌ام به چالش با دیگران بهم نریزد. 
شاید هم به درون‌گرا بودن برمی‌گردد. اینکه تنها بودن برایم بهشت است و حضور در جمع، جهنمی را برایم رقم می‌زند بی راه در رو.
 درون‌گراها افراد توداری هستند که به قول پدرم با گازانبر هم نمی‌شود از زیر زبانشان حرف کشید. راستش من هم برچسب "حرف‌نزن" بودن را بیشتر ترجیح می‌دهم تا اینکه بگویند فلانی مجلس گرم کن یا خوش صحبت است. البته که هیچ کدام از این اخلاق‌ها قابل سرزنش نیستند و آدم‌ها بسیار متفاوتند، ولی خب وقتی درون‌گرا هستی نوشتن از خود و افشاگری به مراتب خیلی خیلی سخت‌تر است.
 شما که غریبه نیستید، دوست دارم یک روز رو در رو پای صحبت‌های آقای هوشنگ مرادی کرمانی بنشینم و از او بپرسم چطور اینقدر شجاعانه زندگینامه‌ات را نوشتی، بدون ترس از قضاوت دیگران؟ آن موقع که خط به خط این کتاب را نوشتی چه حسی داشتی و وقتی چاپ و روانه بازار شد چه حسی؟ راستی چند نفر این شجاعت شما را تحسین کرده‌اند؟
 آقای هوشنگ مرادی کرمانی شما که غریبه نیستید. خواندن کتابتان برایم خیلی جالب بود و روحیه شما در انتقال خاطرات و تجربیاتتان بسیار تحسین برانگیز. به احترام این همه جسارت بلند می‌شوم و به اندازه ثانیه ثانیه‌ای که این کلمات را نوشتید برایتان کف می‌زنم. 

✍سیده اعظم‌الشریعه موسوی
      

        یکی از کارهایی که در هویت‌بخشی و قدمت یک ملت و سرزمین تاثیر دارد، نوشتن اتفاقاتی است که در طول تاریخ و طی روزها بر آن سرزمین و مردمش گذشته است. نوشتن خاطرات و مکتوب کردن آن‌ها و درست دیدن و روایت کردنش، تاریخ همیشه ماندگارِ یک سرزمین است.
 وقتی با اسم پرطمطراقِ کتابِ "یادداشت‌های بغداد از سال به قلم خانم نُها الراضی" مواجه شدم منتظر بودم مجموعه خاطراتی جالب و مستند درباره یک جنگ دوازده ساله بخوانم. وقتی مقدمه‌ی مفصل و ۲۶صفحه‌ای مترجم را خواندم حس کردم مترجم خواسته با بزرگ جلوه دادن مقام و شخصیت نویسنده، به کتاب و نوشته‌ها مهر تایید بزند و اصالت ببخشد. وقتی شروع به خواندن کردم در انتهای کتاب به این نتیجه رسیدم که هر کس که دارای پست و مقامی بود یا حتی اگر جزء هنرمندان یک مملکت بود دلیل نمی‌شود که همه روایت‌هایش از یک موضوع درست باشد.  وقتی این کتاب را بخوانید متوجه می‌شوید که وقتی می‌گویند جنگ، جنگ روایت‌هاست یعنی چه! 
می‌شود روایت یک جنگ دوازده ساله را طوری نوشت که ملغمه‌ای باشد از توضیحات مفصل درباره حیوان خانگی، تحقیر کشور و هموطنانت، نگاه به غرب و دغدغه‌ی فکری  فقط زندگی شخصی و حواشی دیگر.
 جنگ آن هم یک جنگ دوازده ساله، اگر درست روایت شود می‌تواند تبدیل به دایره‌المعارفی شود از فرهنگ، مقاومت و سازوکار یک کشور و مردمانش در دل جنگی که هر لحظه آن یک چالش است. خواندن این کتاب را به کسانی که شنیده‌اند اگر روایت نکنی روایت می‌شوی، ولی هنوز به مفهوم عمیق آن پی نبرده‌اند توصیه می‌کنم. ولی به کسانی که به دنبال یک کتاب مستند و منطبق بر واقعیت هستند سفارش نمی‌کنم. همچنین خواندنش را به کسانی توصیه می‌کنم که ادای روشنفکری درمی‌آورند و هنوز چشمشان به دنبال کشورهای غربی و دلسوزیِ خارج از مرزها برای کشورشان هستند. 

      

        کتاب فوتبال در فصل شکار

کتابی از انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان 

کتاب با وجودی که نویسنده معروف و دست به قلمی دارد اما #اصلاتوصیه‌نمی‌شود

۱. اختلاط و کل‌کل و هم‌بازی شدن نوجوانان دختر و پسر باهم. 
۲. شخصیت و حرمت پدر به شدت در داستان خُرد می‌شود و شخصیت اصلی داستان و مادرش هیچ احترامی برای پدر خانواده قائل نیستند و حتی به دیگران هم اجازه می‌دهند که پشت سر او حرف بزنند. 
۳.داستان آشفته بود، از نظر تربیتی و ارزشی تایید نمی‌شود. 

      

        
در مثل مناقشه نیست ولی، کتاب هفت روایت خصوصی از زندگی امام موسی صدر یک کتاب شتر گاو پلنگ است!
 کتابی که در آن هم با شخصیت‌های متفاوت و منحصر به فرد آشنا می‌شوی، هم از نکات اخلاقی برایت می‌گوید، هم از شجاعت و جسارت داشتن. 

هم متفاوت بودن را برایت به تصویر می‌کشد،  هم کلمه به کلمه اخلاق پیامبرگونه را در ذهنت تداعی می‌کند.  

کتاب هفت روایت با وجود صفحات کم، چنان خواننده را باحس‌های‌ مختلف درگیر می‌کند که می‌توان گفت باخواندن هر جمله شگفت زده می‌شود و مکث می‌کند تا متن به جانش بنشیند. 

کتابی که در آن افراد مختلف برایت حرف می‌زنند و با هر خاطره یک زندگی در ذهنت نقش می‌بندد.  زندگی‌هایی مملو از عشق و محبت، شخصیت‌هایی که در کانون خانواده‌ای رشد کرده‌اند که آموزگار آن‌ها سید صدرالدین بوده و همان تربیت اسلامی به آن‌ها قدرت ایستادگی و صبر داده است. 

کتاب هفت روایت از آن دسته کتاب‌هایی است که می‌توان چندین بار آن را خواند، زیر جملات ناب آن خط کشید و بارها در ذهن مزه مزه کرد.
 در آخر وقتی کتاب تمام بشود لبریز از حسرت و افسوس می‌شوی که چه حیف...! 


"... آدمی چون آقاموسی راخداگاهی علاقه‌اش می‌کشد خلق کند؛ آدمی که هم خوب می‌فهمد، هم خوب بیان می‌کند، هم منطق قوی دارد."
      

        
در مثل مناقشه نیست ولی، کتاب هفت روایت خصوصی از زندگی امام موسی صدر یک کتاب شتر گاو پلنگ است!
 کتابی که در آن هم با شخصیت‌های متفاوت و منحصر به فرد آشنا می‌شوی، هم از نکات اخلاقی برایت می‌گوید، هم از شجاعت و جسارت داشتن. 

هم متفاوت بودن را برایت به تصویر می‌کشد،  هم کلمه به کلمه اخلاق پیامبرگونه را در ذهنت تداعی می‌کند.  

کتاب هفت روایت با وجود صفحات کم، چنان خواننده را باحس‌های‌ مختلف درگیر می‌کند که می‌توان گفت باخواندن هر جمله شگفت زده می‌شود و مکث می‌کند تا متن به جانش بنشیند. 

کتابی که در آن افراد مختلف برایت حرف می‌زنند و با هر خاطره یک زندگی در ذهنت نقش می‌بندد.  زندگی‌هایی مملو از عشق و محبت، شخصیت‌هایی که در کانون خانواده‌ای رشد کرده‌اند که آموزگار آن‌ها سید صدرالدین بوده و همان تربیت اسلامی به آن‌ها قدرت ایستادگی و صبر داده است. 

کتاب هفت روایت از آن دسته کتاب‌هایی است که می‌توان چندین بار آن را خواند، زیر جملات ناب آن خط کشید و بارها در ذهن مزه مزه کرد.
 در آخر وقتی کتاب تمام بشود لبریز از حسرت و افسوس می‌شوی که چه حیف...! 


"... آدمی چون آقاموسی راخداگاهی علاقه‌اش می‌کشد خلق کند؛ آدمی که هم خوب می‌فهمد، هم خوب بیان می‌کند، هم منطق قوی دارد."
      

        خیلی کتاب جذابی بود، یک روزه آن را مطالعه کردم. 

مواردی که خیلی برایم جالب بود

1. آشنا شدن با وضعیت زندگی و شیعیان عراقی که در زمان دفاع مقدس در عراق بودند و دیدگاه آن‌ها نسبت به این جنگ. 

2. استقامت و پایداری یک بانو و چتر حمایتی بودن برای همه اعضا خانواده حتی چند پله آنطرف‌تر. 

3. واقعا ایجاد تفکر می‌کند که چرا با اینهمه درهم پیچیدگی که این دو کشور (ایران، عراق) با هم داشتند این جنگ اتفاق افتاد. 

4. مشکل دشمنان ما یک کشور یا یک شخص نیست، آنها با شیعه و مسلمانی مشکل دارند. 

5. نقش مادر و زن در یک خانواده
      

        کتابی که برای اولین بار سال 57 منتشر شده است ولی همچنان قلم جذابِ استاد سرشار به جان می‌نشیند و داستان شیرینی است. 
      

        خیلی وقت بود که می‌خواستم این کتاب را بخوانم و الان واقعا خوشحالم که خواندم. 
مسئولیت دادن به نوجوانان و اعتماد کردن به آن‌ها. 
      

        کتاب جالبی بود. پاسخ به سوالات ذهنی یک نوجوان همراه با شیطنت‌ها و شور و حال نوجوان امروز. 
خیلی روان و با لطافت با نوجوان همراه شده بود و برایش رفع ابهام شده بود. 

از جذابیت‌های خیلی مهمِ این کتاب می‌توان به ترویج و تشویق به کتابخوانی، اشاره کرد. 
      

        کتاب شامل چندین داستان کوتاه در حال و هوای  استان‌های خوزستان، کهکیلویه بویراحمد و فارس است. 
      

        امام حسن عسکری علیه السلام می فرمایند:
رَدُّ الْمَعْتادِ عَنْ عادَتِهِ کالْمُعْجِزْ
ترک دادن اعتیادهای غلط افراد، همانند معجزه است!
درمان اعتیاد دوقسمت است: پنج درصد کاهش و قطع مواد است و نود و پنج درصد تغییر نگرش است، تغییر دیدگاه. ما باید جهان بینی‌مان، نگاه‌مان به دنیا عوض شود تا به درمان واقعی و قطعی برسیم. صفحه 165 کتاب ویولون زن روی پل

ما برای ترک کردن تک تک عادات مخرب روحی و ذهنی‌مان نیاز داریم تا جهان بینی‌مان را تغییر دهیم. با این تغییر است که دنیا و تعلقات آن برایمان کوچک، اهدافمان بزرگ و دنیای دیگر بی‌کران خواهد شد. 

امام علی عليه السلام : ذَلِّلوا أنفُسَكُم بِتَركِ العاداتِ ، وَ قودوها إلى فِعلِ الطّاعاتِ ، و حَمِّلوها أعباءَ المَغارِمِ ، و حَلُّوها بِفِعلِ المَكارِمِ ، و صُونوها عَن دَنَسِ المَآثِمِ . با ترك كردن عادتها، نفسهاى خود را رام كنيد و آنها را به سوى انجام طاعات بكشانيد و بارهاى تاوانها و جريمه ها را بر دوش آنها نهيد و با به كار بستن كارهاى نيكو، آنها را بياراييد و از پلشتى گناهان، دورشان نگه داريد.
و سحرگاهان بهترین ساعات برای تفکر و بازبینی جهان بینی‌مان در بعضی خصلت‌ها و رفتارهایمان می‌باشد تا ان شاءالله پی به ارزش بی‌انتهای خلقت و وجودمان ببریم و رشد کنیم آن‌قدر که لایق سجده فرشتگان و مصداق فتبارک الله احسن الخالقین شویم. 


      

        سنگی که در داستان محمد علی رکنی نیفتاد و تمام زندگی و اعتقادات سعید را دچار تزلزل کرد!
 آیا اعتقادات حبیبه، مامان  و نرگس هم به افتادن و نیفتادن یک سنگ بند بود؟
 چطور می‌شود زندگی و مرگمان بوی امام حسین بگیرد و روضه، بوی گلاب و بندگی؟ 
عبدالصمد زندگی‌مان کیست؟
 کتاب سنگی که نیفتاد روایتی داستانی از جریان یک زندگی پر از تلاطم، گذر و پرچالشِ چند ماهه یک زندگی در قالب داستانی که به قلم محمد علی رکنی برای عموم نوشته شده است و توسط انتشارات کتابستان در سال ۹۵ چاپ شده است و در سال ۹۷ به چاپ سوم رسیده است. 
      

        اللهم ارزقنا توفیق الشهادة فی سبیلک
      

        خیلی جالب بود و جذاب.