16 سال داشتھ باشے و بتوانے بھ همچین مقـٰامـے برسے ! زیبـٰاست !🌸 خاطرات دخترے 16 سالھ با آرزو هایے دخترانھ ولی از جنس آسمان . 

یک دفعہ در خود فرو رفت انگار مےخواست حرفـے را بھ زبان بیاورد . نگاھ مختصرے بھ من کرد و گفت : مامان من یھ آرزویے دارم ، دعا میکنین برآورده بشہ ؟!
التماس دعایش هنگام تحویل سال از یادم نرفتہ بود . خندان پرسیدم : چہ آرزویے؟!
از پنجره آشپزخانہ بیرون را نگاھ کرد . 
_مامان دعا کنین بشم جراح قلب و خدا یه مطبے بھم بده کہ پنجرش رو بہ کعبه باز شہ : ))✨

-نویسندھ ❲ طاهرھ ڪوه کن ❳!
        

          دوست داشتم چون همه اطرافیان شهیده صحبت کردند این که شهیده چگونه رفتاری داشته، چگونه حرف میزده و...... 
من دوست داشتم
مناسب ۱۲ سال به بالا😍
        

          بدک نبود. اولش گنگ بود خیلی
        

          زیبا بود داستان شهید راضیه کشاورزی  از زبان مادر 
بود کاش داستان از اخر به اول نبود دختر نوجوان ۱۶ ساله
        

          بسم الله الرحمن الرحیم
نظر شخصی من در مورد این کتاب:
کتاب بسیار قشنگی هست و خوندن اون رو به نوجوانان مخصوصا دختران توصیه میکنم.
به شخصه این کتاب چون در مورد برنامه های  روزانه این شهیده ی عزیز تقریبا با جزئیات گفته میتونیم الگو برداری دقیقی از ایشان حتی در برنامه های درسی داشته باشیم.
به عنوان کسی که هم سن این شهیده بودم واقعا از خواندن این کتاب لذت بردم.
با احترامی که برای نویسنده قائلم فقط یک انتقادی داشتم آن هم این بود که ای کاش در ابتدای هر فصل ذکر میکردید که راوی آن متن کیست چرا که کمی خواننده کتاب را سر در گم میکند.
شادی روح این شهیده و تمام شهدا صلوات.
        

          کتاب به لحاظ محتوا شبیه بقیه کتاب های روایت شهدا قدری کلیشه ای هست،اما خب متفاوت بودنش از این لحاظ که این بار شهید یه دختر نوجوان هست به چشم میاد.
یه مقدار رفت و برگشت راویان مختلف ادم رو کلافه می‌کنه ولی در کل خوبه. 
        

          راضیه، دختر نوجوان شیرازی که دنبال‌ خود سازی و معنویت بود و یک عضو فعال کانون رهپویان وصال شد و در حادیثه تروریستی بمب گذاری در کانون ، شهید شد.
برای دخترهای نوجوان می‌تونه کتاب جالبی باشه.
من هم دوستش داشتم البته!

«راض بابا» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/68354
        

          از وقتی به خانه نیامده بود،خیلی احساس تنهایی می کردم.هیچ کس نمی توانست مثل راضیه جای خالی همه را برایم پر کند.روزهایی را به خاطر می آوردم که با اقوام به تفریح می رفتیم.راضیه بعد از بازی کردن با دخترها،به سراغ من که پسر هم سن  خودم توی آن جمع نداشتم،می آمد و شروع می کردیم به بازی هایی که من دوست داشتم.توپ بازی،بالارفتن از درخت، و ... با من مثل یک پسر رفتار می کرد و حتی گاهی شجاع تر از من هم می شد.
        

          با مطالعه این کتاب فهمیدم خانم ها هم شهیدمیشن
        

          راضیه ی عزیزم رفیق شهیدم
        

          برای بار دوم خوندمش
فراموش کرده بودم این کتابو خوندم
از نمایشگاه کتاب تربت حیدریه خریدمش، خیلی ناخودآگاه اسمش رو دیدم و حس کردم باید بخرم.
وقتی شروع کردم به خوندن اول کمی به نظر آشنا اومد برام.
دچار تردید شدم ولی اسم‌ها ناآشنا بود.
هرچی پیش‌تر رفتم مطمئن‌تر شدم که قبلا خوندم.
با اینکه فهمیدم ادامه‌ش دادم، تو کمتر از یه روز خوندم. کشش زیادی داره و قلب آدم رو به تپش میندازه.
کتاب باید اینجوری باشه. قلبت رو به تپش بندازه! حتی بار دومی که می‌خونیش :)
        

          مطالعه این کتاب در تاریخ ۱۳۹۹/۰۹/۰۳ به پایان رسیده است.
        

          خیلی بد شد به یک لحظه دیدم که سمت راست کتاب سنگین شد آره کتاب تمام شده بود کتابی که تو اون چند روز با هاش زندگی کردم داستان شهیده به معنای واقعی کلمه کسی که با تمام وجود شهید بود و اون زجری که از نظر احساسی به والدین و دوستانش وارد شده بود واقعا استرس آور بود می دونستم چی می شود ولی بازم کنجکاو بودم 

طلا بود طلا
        

          روایتی از زندگی یه دختر نوجوان با پاکی و خلوص ایام جوانی در اوایل سالهای بعد از انقلاب.
ساده و صمیمی و دوست داشتنی. 

«راض بابا» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/68354
        

          کتاب بسیار زیبایی بود و توصبه میکنم با توجه به حجم کم ش همه بخونن . واقعا شهدا دست چین خدا هستند و واقعا هرکسی به این مقام بالا نمیرسه 
        

          شهادت حال می خواهد نه بال.... جمله ای که راضیه به عمق آن پی برده بود
        

          کتاب قشنگی بود، هم حادثه رو روایت می‌کرد هم گذری مختصر به سیر زندگی شهیده میزد نکته منفی‌ به نظرم این بود که چون داستان ها رادی های مختلف داشتن ای کاش زیر عنوان داستان می‌نوشت این روایت مادر با دوست شهیده هست اینکه داری بخش رو میخونی و تازه اواسطش میفهمی راوی کیه اونم با حدس حس خوبی نبود و کاش قسمتی که از زبان خود شهیده روایت شده بود آنقدر جملات ماورایی و متفاوت از سیر بقیه بخش ها نداشت به شدت ادبی و غ قابل دسترس برای مخاطب بود اما در کل ارزش خوندن رو داره و قشنگه
        

          من این اتفاق رو یادمه،یادمه که تلوزیون چجوری صحنه‌هاش رو نشون می‌داد.....
ولی هیچ وقت فکر نمیکردم که زندگی یک نفر از اون آدم‌های اون شب رو قرار باشه بخونم.........
چه لحظه‌های سختی!
        

          راض بابا را نخواندم ،شنیدم.از ان کتاب ها بود که هی باید وسطش بغضت را قورت دهی یا نم اشکت را بگیری.اسم کتاب خوب نیست.سخت به ذهن میرسه که مخفف« راضیه بابا » هست.اسم این شهید را شنیده بودم همسن و سالش هستم و شیرازی اما اسم کتاب برایم یادآور او نمیشد.
بخشی از کتاب را در راه برگشت از کربلا شنیدم.آرزوی شهادت از ان آرزوهاست که بر لب اکثر بچه شیعه ها هست اما این کتاب برای من تلنگر مهمی بود.رزق شهادت را که همین طوری نمی‌دهند با آروزی خالی خالی نمی‌دهند! باید مثل راضیه برایش زحمت بکشی...
        

          نمی‌دونم چرا ولی این کتاب برای من با حضرت صدیقه طاهره پیوند خورده...به هر کسی که می‌تونه توصیه میکنم بخونه