طبق این کتاب  اگه تلویزیون رو توی خونه هامون نتونیم حذف کنیم میتونیم با مدیریت محدودش کنیم ولی درمورد بازی های رایانه ای حتما حتما باید از زندگی هامون حذفش کنیم❌❌
بعد این کتاب هرچی بازی بود از گوشی  خودم و همسرم حذف کردم و یه نفس راحت کشیدم….
        

          بسم رب الشهدا
از شهدا هر چقدر بخوانیم همانقدر در مقابل خطوات شیطان مصونتر میشویم. 
شهید بزرگوار، استاد عزیز،  فخری زاده نیز ازین قاعده مستثنی نیست، فردی ک هر لحظه زندگیشان یک عمر درس برای ما دارد، کتاب از زبان همسر شهید نوشته شده و خاطرات ایشان است ک متنی پر کشش دارد، از خواندنش لذت ببریم. 
ممنون
        

          ●اولین‌بار با اسم شهید در اخبار مربوط به ترورش توسط موساد آشنا شدم، بعد هم که واکسن فخرا تولید شد بیشتر در ذهنم موندگار شد، اما شناختی از شخصیت شهید نداشتم و کتاب رو به این علت مطالعه کردم. از این جهت کتاب نسبتا خوبیه، اما اگر انگیزه شناخت نبود انقدرها برام کشش نداشت که بخوام از فصل دو به بعد ادامه بدم. 
●به نظرم بهتر بود روایت رو از اول کودکی تا بعد از شهادت پیش میبرد و هی پس و پیش نمی‌کرد، با اینکه خواسته بود با این روش به جذابیت اثر اضافه کنه، اما جذاب‌تر نشده بود. با وجود اینکه پایان‌ داستان مشخصه اما می‌تونست طوری روایت بشه که گره و تعلیق بهش اضافه بشه و خواننده رو برای ادامه دادن ترغیب کنه.
یکی از نقاط ضعف کتاب اینه که بعضی مواقع در بیان خاطرات تاریخ دقیق نمیده یا سن شهید رو دقیق مشخص نمیکنه. گاهی هم مخاطب برای به دست آوردن تاریخ‌ها مجبور میشه خودش دست به محاسبه بزنه که به نظرم جالب نیست، مثلا به جای اینکه بگه هشت ماه بعد از ازدواج‌، می‌تونست بگه فلان ماهِ فلان سال. 
اغراق در بیان احساسات همراه با جملات تکراری از جمله نقطه‌ضعف‌هایی بود که به چشمم اومد.
در جاهایی به جای اینکه هنرمندانه بتونه با جملات پس و پیش یک مفهوم رو برسونه، خیلی مستقیم مفهوم رو بیان کرده بود. مثلا مفهوم مهربانی، غیرتمند بودن، یا این جمله که: "چه کسی فکرش را می‌کرد مرد اتمی و هسته‌ای ایران عاشق باغبانی باشد"،  رو نباید مستقیم در کتاب می‌آورد، باید اجازه میداد مخاطب خودش به چنین نتیجه‌ای برسه. 
یه نقطه ضعف دیگه هم اینه که از بعضی جزئیات که میتونه به شناخت بهتر شهید و همسرش کمک کنه عبور کرده بود. مثلا اول کتاب همسر شهید طوری از خودش و خانواده‌اش صحبت میکنه که انگار تک‌فرزنده و هیچ خواهر و برادری نداره، بعدتر به طور کاملا گذرا گفته میشه که خواهر و برادراش به مراسم اومدن و اصلا مشخص نمیشه شهید و همسرش چندتا خواهر برادر دارن!؟
●با تمام نقطه ضعف‌ها این کتاب رو برای آشنایی با شخصیت شهید توصیه می‌کنم، چون بعضی خاطرات و جزئیات فقط از زبان خانواده میتونه مطرح بشه. 
●بخش تامل‌ برانگیز بعد از مطالعه چنین کتاب‌هایی برای خودم اینه که ایران ما چه انسان‌های پرکار و چه دانشمندان  بی‌صدایی داره که بدون جلب توجه دارن در گوشه‌ای کارشون رو برای کشور و دین‌شون انجام میدن و تا از دست نرن متوجه‌شون نمیشیم. 
●به امید نابودی صهیونیست‌ها که خیلی از خوبان ما رو به شهادت رسوندن. 

#طوفان_الاقصی
        

          صد حیف به خاطر از دست دادن گوهرهایی چون شهید فخری زاده که ملتی از وجودشان بی بهره شدند و در عجبم که چگونه با وجود موارد متعدد و خطرات زیادی که مسجل بوده باز شاهد از دست دادن دانشمندانمان هستیم .
البته من نگارش کتاب را دوست نداشتم بسیار آشفته و پراکنده بود .
        

          کتابی بسیار جذاب در مورد زندگی شهید بزرگواری است ک  قبلا شناختی از ایشون نداشتم بعد خوندن کتاب هزاران حسرت گریبان گیرم شد ک چه انسان ارزشمندی رو ایران عزیز از دست داده 
روح همه شهدا شاد 🌹 
        

          گفتم:« محسن جان! دیر میای، بچه‌ها نگرانت هستن.» لبخندی زد و حرف از صمیم قلبش بیرون آمد؛ حرفی که زبانم را قفل زد.غیرتمند گفت:« هرچی من بیشتر کار کنم، نتانیاهو و ترامپ کمتر خواب راحت به چشمشون میاد؛ پس اجازه بده بیشتر کار کنم.» 
معنای این حرفش را زمانی فهمیدم که شهید شد؛وقتی نتانیاهو توئیت زد وبرای یهودی ها شنبه خوبی را آرزو کرد.از «شنبه آرام» در اسرائیل گفت؛از شنبه بعد از محسن فخری زاده.


آیا اسرائیل به«شنبه آرام» رسید؟😏
        

          سلام من با خوندن این کتاب این درک را داشتم که میشه با مطالعات منسجم حتی اگر آکادمیک نباشند در رشد و پیشرفت علمی گامهای بزرگ برداشت...
خیلی کتاب و دوست داشتم.
        

          کتاب «شنبه آرام» که به قلم محمدمهدی بهداروند و از زبان همسر شهید به نگارش درآمده، روایتی از دریچۀ زندگی دانشمند هسته‌ای، شهید محسن فخری‌زاده است. نویسنده این کتاب با قلمی متبحرانه، روایتگری خود را از زمان شهادت شروع کرده و در طی زمان با رجوع به سال‌های قبل‌تر برمی‌گردد و زندگی دشوار و مخفیانه شهید فخری زاده را به نمایش می‌کشد و سعی دارد به بیان روایت‌هایی جهت معرفی زندگی شخصی و جایگاه والای علمی یکی از شهدای هسته‌ای در ایران بپردازد. در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: یک‌بار همین‌که خواستم چای را دور بگردانم، محسن سینی را از دستم گرفت. طوری که شوخی و جدی‌اش را نمی‌شد فهمید گفت:«بار آخرت باشدها!» لبخندی زدم و گفتم:«غریبه که نیستن. عروس و بچه هامونن.» با همان لحن گفت:«نه تو نباید خم بشی چایی بگیری جلوی بچه‌ها».
        

          گفت حاجی تو که زیاد میری عراق منم ببر زیارت عتبات مونده تو دلم
حاج قاسم جواب داد: خطر دارهالان داعش هست و نمیشه
گفت اگه خطر داره برا تو هم هست دیگه
گفت من اگه شهید بشم ده تا مثل خودم هست اما برا تو جایگزبن نداریم
الهی که بتونیم انقدری قوی رشد بکنیم که جایگزینی برامون نباشه🌹
        

          بهترین کتابی بود که تاکنون از شهدای علم و فناوری خونده بودم. 
        

          کتابی فوق‌العاده زیبا از گوشه ای از سبک زندگی یک انسان  برجسته و تاثیر گذار  تاریخ هسته ای  کشور عزیزمان.
این سبک کتاب ها به ما می آموزند که موفقیت به سادگی بدست نمی آید و نیازمند تلاش بسیار و تحمل سختی هاست .
 و مهمترین اصل در کار در نظر گرفتن خدا و توکل به اوست .
آنکه کارد ، قصد گندم بایدش
کاه خود اندر تبع می آیدش


        

          هوالحق
عشق ، زندگی ، اشک ، آه ،عشق ، رنج ، ترس ،بغض ، عشق ..
عشق ، عشق ، عشق ..
گفته بودم چقدر لابه لای تک تک کلمات این کتاب ، عشق یافته میشود ؟ عشقی پاک و زلال ، عشقی مقدس و مفصل ، عشقی بی پایان و بی بدیل ..
اصلا من کجا و سخن از عشق کجا ؟ سخن از محسن ها و فرشته هایی که از مقدس ترین دارایی شان دست کشیدند ، تا من ، تو ، و امثال ما با قدم هایی استوار کوچه کوچه شهرمان را طی کنیم ، سر هایمان را بالا بگیریم و به امثال فخری زاده هایمان افتخار کنیم و رویا در سر بپرورانیم ..
راستی ، روز هایی که فارغ از همه چیز در خیابان گام برمیداری ، به این می اندیشی که چند نفر روز و شبشان را خلاصه در آسایش و آرامش و افتخار من و تو و میهنمان کرده اند ؟
 روز هایی که در جمع خانواده نشسته ای و میخندی و چشمانت از شادی برق میزند ، یاد آن خانواده هایی را میکنی که با دلهره و نگرانی چشم به انتهای خیابان دوخته اند تا یارشان سالم _ و چه بسا خسته و درمانده _ از راه برسد و جانشان آرام گیرد؟ 
به این می اندیشی که با این حجم دل تنگی چطور زنده اند و زندگی میکنند ؟ 
کاش قدر بدانیم ، قدر این همه محبت و از گذشتگی را بدانیم شرمنده آنها و خانواده هایشان باشیم .. کاش پیرو راهشان شویم ..
و من الله توفیق
.
.
.
«..سرچشمه این رفتار ها عشق بود و عشق . عشق مگر عادی می‌شود ؟ مگر کهنه میشود ؟ عشق محسن همیشه تازه تازه بود ..» 

        

          تو حرم امام رضا از یکی از رواق ها می‌گذشتم که در قسمت مطالعه کتاب حرم چشمم به این کتاب خورد، نمی‌تونستم ساده ازش رد بشم چون این شهید مدت هاست ذهن من رو مشغول به خودش کرده،کتاب رو برداشتم و در سفر کوتاه ۴ روزه ام،دو روز رو به این کتاب اختصاص دادم.
لذت بی نهایتی بود؛ حرم،کتاب،اونم کتابی درباره شخصیت محبوبم!
اما کتاب علی رغم نکات خوب، نقد هایی هم داشت که بعضاً دوستان به اون اشاره کردن؛
یکی از این نقد ها بریده بریده بودن کتاب بود، اینکه یک قسمت‌هایی نمی‌تونستم متوجه بشم شهید در کدوم قسمت زندگی هست، و  سیر زندگی شهید برام شفاف نبود...
ولی در کل،بین این حجم از مطالب کمی که درباره این شهید هست، خوندن کتاب می‌تونه به شناخت بیشتر برخی از ویژگی های شخصیتی شهید کمکمون کنه
        

          کتاب شنبه آرام با روایتی زنانه سخن از مردی می گه که خیلی از آدم ها اصلا ایشون رو نمی شناختن و الان هم نمی شناسن؛
چون خود شهید تمایل به مطرح کردن خودش رو نداشته...
مردی که خستگی رو خسته کرده بود..
مردی با صعه‌ی صدر فراوان، حُسن خلق و نگاه عمیق به زندگی..
مردی که خواب راحت رو از دشمن ربوده بود.
کتاب شنبه آرام رو بخونید، چون با خوندن کتاب و پایانش چیزی در شما شروع خواهد شد، چیزی شبیه ماجرای شنبه آرام..
        

          اول که کتاب را در دست گرفتم از متن نامنسجم و این شاخه و ان شاخه رفتن کمی ناراحت شدم اما کتاب به نطر جالب و عجیب می امد در مورد مردی که حق بسیاری برگردنم داشت و من نمیشناختمش جلوتر که رفتم برای نقدهای اولیه ام جواب یافتم نمیشود هنوز از چنین مردی زیااد گفت به خاطر امنیت بقیه ی همرزمانش اما همین اشارات کافی بود تا عاشقش شوی و انقدر برایت خاص شود که وقتی میشنوی که حاج قاسم میگوید امثال من زیاد هستند و امثال فخری زاده کم و جان او از جان من عزیزتر است تعجب نکنی و شاید همین شد که روز شهادت حاج قاسم گفت بعد حاج قاسم نوبت منه انگار پشت و پناه امنیت برای شهید فخری زاده هم پرکشیده بود روحش شاد
        

          اشک...اشک..اشک...
میگفت حالیا چشم جهانی نگران من و توست...
همسردانشمند هسته ای که باشی میفهمی هرروز مردن و دوباره زنده شدن یعنی چی...
اینکه هرروز به این نگاه که شاید بار آخر باشه ،عزیزت رو راهی کنی...؛
همسردانشمند هسته ای که باشی سختی ها و در خفا زندگی کردن و خیلی جاها حتی زیارت کربلا نرفتن بخاطر مسائل امنیتی و حفاظتی رو میفهمی...
ولی همه ی اینها یک طرف...
فرشته خانم  واقعا فرشته اید...
شهید واقعا چه انتخاب خوبی برای همسفر زندگیش کرده بود...
میگن  زندگی مثل یک سفر که بدون همسفر نمیشه؛
همسفر خوبی بودید برای شهید ...اصلا ابایی نیست از اینکه بگم شماهم مقام شهادت رو داری :)
میگفت:
هر گلوله ای که در جنگ شلیک می شود دو نفر را می کُشد ؛
 یک سربازی که در جنگ کشته میشود
 دو زنی که در قلب سرباز زندگی میکند...
شما هم پروانه شدی با سوختن...
شعری که توی کتاب فرمودید شهید از حافظ میخوندن :
نقدها را بود آیا که عیاری گیرند
تا همه صومعه داران پی کاری گیرند
مصلحت دید من آن است که یاران همه کار
بگذارند و خم طره یاری گیرند
خوش گرفتند حریفان سر زلف ساقی
گر فلکشان بگذارد که قراری گیرند
قوت بازوی پرهیز به خوبان مفروش
که در این خیل حصاری به سواری گیرند
یا رب این بچه ترکان چه دلیرند به خون
که به تیر مژه هر لحظه شکاری گیرند
رقص بر شعر تر و ناله نی خوش باشد
خاصه رقصی که در آن دست نگاری گیرند
حافظ ابنای زمان را غم مسکینان نیست
زین میان گر بتوان به که کناری گیرند،
اصلا از وصف این زندگی من ناتوانم،یک نفر را بگویید بیاید روضه ی کربلا را بخواند!
بغض راه گلومو گرفته و من به شما فکرمیکنم به شماهایی که زندگی تان را بخاطر زندگی ما دادید...