بسم الله الرحمن الرحیم
بنظرم میتونه الگو دهی های خوبی داشته باشه برای کسایی که میخوان شبیه شهدا زندگی کنن..اگر علاقه به این بحث ها نباشه اصلا انگیزه ای هم برای خوندنش وجود نداره..
بعضی از خاطره ها واقعا بدجور تلنگر میزنه..جالب اینکه بعد از هر خاطره آیه و حدیث مصداقی اورده تا ببینیم که این رفتارا همه ریشه دینی داره و زیباست
اما در کل هرکسی یک جور منحصر به فردی باید با نفسش برخورد کنه و ظرفیت هر کسی متفاوته
در اخر اینکه توصیه میشود:)
        

          این کتاب روایت ۷۳ شهید که از عر شهید یک روایت کوتاه همراه با مشخصات شهید و همچنین همراه با آیه و احادیث درباره این روایت ها
        

          جزو یکی از بهترین کتابهایی بود که تا الان خوندم . 
واقعا تک تک شهدا روی خودشون کار کردن که به این جایگاه رسیدن . امیدوارم این نکات روی ما هم اثر بذاره و به خودمون بیایم ان شاءالله 
        

          بسم الله الرحمن الرحیم 
هرکس میخواهد راه های رسیدن به شهادت را پیدا کند این کتاب، کتاب خوبیه که بخونه.
واقعا کتاب عالی بود.
        

          از بین همه عادت‌های سازنده و خودمراقبتی‌های شهدا دو موضوع خیلی تاثیرگذار بود برام:
یکی بحث هواگیری بود که هروقت این امامزادگان عشق میترسیدن در دام غرور بیفتن، کثر شان ترین کار رو انجام میدادن: نظافت دست‌شویی‌ها
و موضوع دیگه شهدای کم سن و سال ۱۳، ۱۴ ساله ای شهید علیرضا محمودی با اون معرفت و اقرار به گناه در پیشگاه معبود یا شهیده زینب کمایی و جدول خودسازی ای که داشتن..

این کتاب باعث شد محاسبه نفس رو جدی‌تر ببینم
        

          کسی میتونه از سیم خارداردشمن رد بشه که 
که تو سیم خاردار نفسش گیر نکرده باشه✋🏻
-شهید علی چیت سازیان 
کتاب خودسازی به سبک شهدا🕊️
        

          عالی 
        

          خودسازی به سبک شهدا کتابی ست که در رابطه با خودسازی افرادی ست که با خودسازی به مقام شهادت دست پیدا کرده اند. 
با خواندن کتاب می توان از خودسازی شهدا الگو گرفت و در زندگی شخصی پیاده کرد تا به مقام شهادت دست پیدا کنیم. 
        

          به نام خدا
.
صبح‌ها که چشمانمان را مجدد به روی این دنیا می‌گشاییم تا انتهای شب که قصد بستن این چشم‌ها و خوابیدن می‌کنیم، چقدر دغدغه‌ی محاسبه‌ی نفس داریم؟!
چقدر این جمله‌ی رسولمان که:
"حاسِبُوا اَنفُسَکُم قَبلَ اَن تَحاسَبُوا" 
سرمشق‌ زندگی‌های ماست؟!
ما آنقدر در گیر و دار تلاطم‌های دنیایی غرقیم که اصلا خودمان را گُم کرده‌ایم.
پیامک حساب‌های بانکی‌مان را طوری فعالسازی کردیم تا حساب موجودی و نقل و انتقالاتش را داشته باشیم اما ... حساب خودمان را چی؟!
شب‌ها به جای محاسبه‌ی نفس و جمع و تفریق‌های اعمالمان، فکر و خیالات روزی را داریم که خداوند زودتر در فردایش ایستاده.
به راستی چگونه باید خود را پیدا ‌کنیم؟! ما‌ با روح و نفس و اعمال خود چند چندیم؟!
‌
من که می‌گویم هنوز هم راه وجود دارد برای پیدا شدن؛ مثلا همین مطالعه که خودش ده راهکار را حریف است! به شرط آنکه بخوانیم تا عمل کنیم، بخوانیم تا بیدار شویم،نه آنکه بخوانیم تا بخوابیم!!!
‌
کتاب "خودسازی به سبک شهدا" کتابی بیدار کننده بود. کتابی بود که میشد خود را در لابه‌لای صفحات سفیدش پیدا کرد. میشد روح را هم به رنگ سفید صفحاتش درآورد. 
این کتاب، عمل و رفتار شخصیت‌هایی بود که ماورائی و افسانه نبودند، شبیه ما می‌خوردند و می‌خوابیدند، شبیه ما می‌خواندند و می‌‌نوشتند،کار می‌کردند و کسب علم می‌کردند اما رمز موفقیت و عاقبت‌بخیری‌شان، در گرو چیزی به نام #خودسازی بود.
‌
متن این کتاب نه ثقیل بود و نه سخت. نه خسته‌ات می‌کرد و نه حوصله‌ات را سر می‌برد.
اتفاقا یادت می‌داد که چگونه درصد حوصله‌ات را افزایش بدی، چگونه درست زندگی کنی،چگونه در امواج دریای متلاطم ابتلا، کم نیاوری و من اگر بخواهم در یک جمله این کتاب را معرفی کنم، تنها می‌گویم:
" این کتاب را از دست ندهید!"
        

          هم آموزشه خودسازی هست هم یه الگوی خوب و یک روش درست جلوی راهت میزاره.
        

          انسان موقعی می تواند خود را یک رزمنده به حساب آورد که بتواند واقعا با درون خودش بجنگد. یک آرپی جی زن اول باید آرپی جی را به نفس خود بزند. یک آرپی جی زن اولین شلیک را باید به خودش، به نفسش بکند تا بتواند شلیک های بعدی را به دشمن نابه کارِ بعثی متجاوز داشته باشد.

قسمتی از وصیت نامه شهید حاج حسین بصیر، قائم مقام لشکر ۲۵ کربلا
        

          بسم رب الشهدا و الصدیقین

در کجای تقویم هستی می‌توان لحظه‌ای یافت که عطر شهادت، مشام جان را نوازش نکرده باشد؟ شهدا، نه تنها نام‌هایی حک شده بر سنگ‌قبرها، بلکه نبض تپنده‌ی تاریخ‌اند
انان نوری در تاریک‌ترین شب‌های ناامیدی من بودند و مسیر رستگاری را برایم روشن می ساختند.گویی ندایی روحشان را بی‌قرار کرده بود؛ ندایی که زمزمه‌اش “بازگشت به اصل خویش” بود. هر قطره خونشان، سرود آزادی را می‌سرود و هر نفسشان، مشق عشق را می‌آموخت.
در نگاه شهدا نه بیمی از مرگ بود و نه حسرت از دست دادن دنیا فقط عشق الهی در چشمانشان بود.
در نهایت آنان رفتند، اما نه از یادها. نامشان زمزمه باد است در گوش درختان، و تصویرشان نقش بسته بر بوم آسمان. هر سپیده‌دم، خورشید به احترامشان سر تعظیم فرود می‌آورد و هر شب، ماه و ستارگان برایشان می‌گریند. شهدا، سند افتخار این ملتند، گواهانی از جنس نور که تا ابد در قلب این سرزمین می‌تپند
*کتاب خوبی بود، من خودم به اجبار دوستان خوندم جالب و دوست داشتنی بود برام و اگر میخواید مانند شهدا زندگی کنید پیشنهاد خوبیه.💞✨