یادداشت Queen of Loneliness

        بسم رب الشهدا و الصدیقین

در کجای تقویم هستی می‌توان لحظه‌ای یافت که عطر شهادت، مشام جان را نوازش نکرده باشد؟ شهدا، نه تنها نام‌هایی حک شده بر سنگ‌قبرها، بلکه نبض تپنده‌ی تاریخ‌اند
انان نوری در تاریک‌ترین شب‌های ناامیدی من بودند و مسیر رستگاری را برایم روشن می ساختند.گویی ندایی روحشان را بی‌قرار کرده بود؛ ندایی که زمزمه‌اش “بازگشت به اصل خویش” بود. هر قطره خونشان، سرود آزادی را می‌سرود و هر نفسشان، مشق عشق را می‌آموخت.
در نگاه شهدا نه بیمی از مرگ بود و نه حسرت از دست دادن دنیا فقط عشق الهی در چشمانشان بود.
در نهایت آنان رفتند، اما نه از یادها. نامشان زمزمه باد است در گوش درختان، و تصویرشان نقش بسته بر بوم آسمان. هر سپیده‌دم، خورشید به احترامشان سر تعظیم فرود می‌آورد و هر شب، ماه و ستارگان برایشان می‌گریند. شهدا، سند افتخار این ملتند، گواهانی از جنس نور که تا ابد در قلب این سرزمین می‌تپند
*کتاب خوبی بود، من خودم به اجبار دوستان خوندم جالب بود برام و اگر میخواید مانند شهدا زندگی کنید پیشنهاد خوبیه.