جلد دیگری از مجموعه ی ««بچه های اطراف جهان»» 
ماجرای بچه هایی از کشورهای مختلف که با فکر های نو یا با مهربانی و مراقبت از دیگران، کارهای ساده ولی مهمی کرده اند. 
پشتکار  ویژگی همه ی این داستان هاست 
          

            نمیدونم چرا اول نسبت به این مجموعه گارد داشتم.
حتی وقتی از کارتن درش آوردم هم گفتم عه اینکه اینقدر تعریفش رو می کردن که خیلی نازکه! 
ولی وقتی بالاخره گرفتمش دستم و باهاش همراه شدم، خیلیییییی ارش لذت بردم.
اول نقاشی هاش مسحورم کرد که چقدر پر از رنگ و امید و روشنی بود.
متن هم گویا و مستقیم و دوست داشتنی، حدود چهارده تا روایت کوتاه بود به نظرم.
وقتی خواندمش پر شدم از امید و انگیزه برای ایجاد تغییر.
توجهم خیلی جلب شده بود به اینکه چقدر کارهای کوچک و به ظاهر بی اهمیت، می تونن دنیای خیلی از ماهارو تغییر بدن، فقط مهم اینه که بخوايم تاثیر گذار باشیم، حتی اگه به یه روستای دورافتاده با اتاقی بدون پنجره، برای معلمی فرستاده شده باشیم. به قول بزرگی مهم اینه هر کجا هستیم و هر کاری می کنیم اونجا رو مرکز عالم بدونیم
          

            شخصیت اصلی داستان دختری نوجوان است که برای بهبود وضعیت خانواده‌اش تلاش می‌کند و ناامید نمی‌شود.  در مسیر پیشرفت از راهنمایی های معلمی دلسوز و کاربلد بهره می‌گیرد.
 کاش همه‌ی معلمها برای کلاسشان پنجره‌ایی می‌ساختند تا نور امید، قلب دانش‌آموزانشان را گرم کند.
 
تصویر سازی کتاب زیبا، رنگی و پر از روشنی و امید بود.
          

            اول از همه تصویرگری بی‌نظیر کتاب خیلی چشم منو گرفت، با تکنیک مداد رنگی بود و اصلا عالی...

خود کتاب رو زیاد دوست نداشتم، به نظرم متن این کتاب از بقیه‌شون بیشتر بود و خیلی با متنش ارتباط برقرار نکردم.

نکات آموزنده کتاب:
حضور یک معلم تاثیرگذار
پیشرفت در کشاورزی منطقه
فهمیدن حق و حقوق آدم‌ها و تاثیرش در زندگی‌شون