یادداشت‌های زهرا عشقی مُعز (212)

        و اما شوهر آهو خانم!
میدونید از کیِ که میخوام براش یادداشت بنویسم؟

اعتراف میکنم که خوندن این کتاب حوصله بالایی میطلبه ولی اگر باهاش صبوری کنید و اعصاب به خرج بدید، میتونید از شیرینی های خاص خودش( توصیفات دقیق و بدیع، ظرافت ها، ضرب المثل ها، پرده برداری ها از واقعیات، و به تفکر واداشتن هایش) لذت ببرید. تقریبا شبیه آدمهای پرحرف است که همه چیز را ریز به ریز توضیح میدهند و خیلی جاها که باید دقیق شرح ما وقع بدن،سریع از ماجرا رد میشوند :))) آدمهایی که میتوانند خیلی تمیز، شما را به سر حد جنون دچار کلافگی کنند و با لبخند کثیفی به کار خود به طرز لج درآوری  ادامه دهند

این کتاب رو با همراهی نگار عزیزم خوندم، و زمان شروع مطالعه کتاب(اواخر اسفند ماه،متقارن با رمضان الکریم) با بستر زمانیِ داستان، تقارن نسبتا دقیقی داشت که برام شیرین بود.
خب خوندنش برای من خیلی طول کشید و خیلی وقتها همراهی نگار و پیام: زهرا جان زودتر خودت رو برسون میخوام درباره بخشی که خوندم باهات حرف بزنم" اش نجات دهنده بود.

شوهرآهوخانم، صراحتا از حقوق زن‌ها در جامعه مردسالاری دفاع میکرد و از نمای نزدیک و با کیفیت بالا از جزئیات زندگی  معمولیِ زوجین حرف میزد. شما با این کتاب عمق تاثیر فرهنگ رو میفهمید.
به قول نگار ما همیشه یا از اینور بوم میافتیم یا از اونور بوم، این کتاب تفریط زن در اهمیت به خودش و هویتش را نشان میدهد و امروزه ما شاهد چه چیزی هستیم؟ بله! افراط زنان در همین زمینه!

با این کتاب به "شوهر" و " جنس مردها" فکر کردم. اینکه دقیقا چی از زندگی زناشویی میخواهند و چه چیزی انها را راضی و خوشحال نگه میدارد؟ زن مطلوب مردها که همیشه عاشقش میمانند کیست؟ 
با جت جی پی تی درباره این کتاب و موضوع بالا حرف زدم، اول از اهمیت  حفظ  اقتدار مرد توسط زن، گفت و بعد مطالب رو  به سطح کلاس های آداب شوهرداری رسوند.
دقیقا متوجه نظر نگار  نشدم، اما  فهمیدم مخالف ادایی بودن بود، اما منکر اهمیت رسیدگی زن به خودش نمیشد، و میگفت خیلی دوطرفه است، و به خود شخصیت مرد  هم بستگی داره.

ما در این کتاب با دوسر طیف طرفیم
آهو و هما. زن اول و دوم سید میرانِ هوسباز:)

آهو: زن بساز ، زن زندگی، بی نقص در هنرهای خانه داری و کندبانویی، مادر دلسوز ۴ فرزند،‌ اهل دین ، با حجب و حیا، از این خانم هایی که رو حرف آقاشون حرف نمیزنند، در عین حال دارای مقام و منزلت در خانه، که همیشه نظراتش نادیده گرفته نمیشود، زیبا و خوش قلب، امااا تا حدود زیادی صاف و ساده ، زود باور، بی سیاست و فرو رفته در نقش قربانی و تو سری خور. ( نمونه زنی که فراوانی اش در جامعه ما بیشتر از انواع دیگر بوده و  هست و همه برایش‌کلی شاهد مثال داریم)
هما: وزه، سیاس، کولی قمر، بسیار زیبا، اهل عشوه‌گری و دلبری، سر زبون دار، تیز ، نساز، زن کوچه و خیابون، کله شق و خود رای که هرجور شده خواسته خودش را به کرسی مینشاند، اهل قربان صدقه و ابراز محبت واضح نه در لفافه، حیله گر:) اهل چیتان پیتان، بسیار ادایی،  و البته اهل حفظ اقتدار شوهر.

سید میران آهو را ول میکند و عین بچه اردکی که دنبال مادر خود میدود، جلد و رام هما میشود.
میری جانِ آهو، مرد دیندار و آبرو داری بود، پخته و سرد گرم چشیده، اما انگار یک آتش زیر خاکستر درون خودش پنهان داشت که سر بزنگاه سر برآورد و آن چه بود؟ همان هوسبازی و ضعیف النفسی.

در تمام طول داستان به رفتار های میران که نمونه خوبی از یک مرد ایرانی بود دقت کردم، به نیازهایش به افکار و رفتارش و سعی کردم بفهمم خب چه چیزی باعث شد او  جلد هما شود؟ آن هم نه یکی دو سال، هفت سال! 
تاثیر مکر زنانه را منکر نیستم اما...، کار از مکر به مسخ رسیده بود.
مردها انگار زن بساز و رام و حرف گوش کن نمیخواهند! هرچی بیشتر کوتاه بیایی بیشتر جلو میایند، و اگر از خودت بزنی، کوتاه امدن از حقوقت جزو توقعاتشان میشود.
 گویا خوششان می آید گاهی آگاهانه گول بخورند. آنها بیشتر از زنان بشور بساب، دلبر حواس جمع میخواهند.( خودم داره چندشم میشه کم کم؛) .
واقعا زنی که به خودش نرسه( نه صرفا ظاهری)،  از خود گذشتگی نکرده، بلکه هم به خودش هم تمام خانواده اش آسیب زده. مردها میخواهند احساس کنند همسرشان به آنها نیاز دارد ، اما خب مگر آهو اینطور نبود؟ چرا بود، اما شاید صرفا در عمل. و بیان کردنش را خوب بلد نبود.
شاید برای زن  و مادر خوبی بودن، باید موقعیت سنجش بود و تیز و بز، باید به موقع جدی شد، به موقع خود را به نفهمیدن زد، به موقع نظر داد به موقع از خودگذشتگی کرد، به موقع رها کرد، به موقع کار را چسبید و بیخیال نشد... .
اما مرد ناجنس و اذیت کن، حتی اگر فرشته هم باشی، از آنجا که لیاقتت را ندارد، تو و خوبی هایت را ابتدا حرام و سپس رهایت میکند. البته که مرد و زن ندارد و شامل هر رابطه ای میشود.
در نهایت باید بگم آدمی که خوب و درست باشه در هر صورت خوبی خودشو در هر جایگاهی نشون میده هرچقدر هم که طرفش وصله ناجور باشه، نمیتونه از خوش قلبی و نور وجودی اش بزنه و یه نور و خوبی تو زندگی و رابطه شون درز میکنه.

بگذریم.

خلاصه من که با شوهرآهوخانم خیلی زیاد فکر و کنکاش کردم( و بیشتر از قبل از ازدواج ترسیدم) شاید خیلی به نتیجه نرسیدم اما همین تفکر ها و مصداق ها را بررسی کردن کلی ذهنم را باز کرد.
کتاب دایره المعارف ضرب المثل ها، خرافه ها، و خرده فرهنگ هاست.
ضرب المثلی که به خوبی در خاطرم مانده این است:
مشکل پسند پشگل پسند میشود.
و سخت نگرانم که من و عزیزانم جزو این دسته نباشیم/ نشویم.

از نقاط قوت داستان خاکستری بودن همه شخصیت ها بود، حتی همای ور پریده، به قول آهو: نیست در جهان، خانم.
      

        یک کتاب بزرگسال، و نه نوجوان.
کاملا قابل تعمق و تفکر، نه سرگرمی و تنوع.


در آغاز کتاب شما گمان‌میبرید با یک کتاب درباره اهمیت خوب و تمام کمال گوش دادن/ شنیده شدن مواجه هستید،
اما کمی‌که میگذرد می‌فهمید این تنها یک‌مقدمه بوده و اصل ماجرا بر سر زمان است! 
دویدن به دنبال زمان، ذخیره کردن زمان، صرفه جویی در زمان، انجام تمام کارها با عجله و بدون لذت صرفا برای رسیدن و تیک زدن کارهای بعدی، و در نهایت چه میماند؟
 بله خستگی ملالت انگیز همراه با نارضایتی، که حاصل نزیستن در لحظه و لذت نبردن است.
 کلی کار پیش برده ای اما نگاه که میکنی، میبینی هیچ‌کاری نکرده ای، چون کار و زمان را با قلبت نه لمس کرده ای و نه زیسته ای! با وجود تمام‌برنامه ریزی ها، عجله ها و صرفه جویی ها در نهایت وقت کم‌می آوری. گمان میبری درحال انجام کارهای بسیار مهم و مفید و مثمر ثمری هستی، اما غافل از اینکه از اهم کارها بازمانده‌ای یعنی وقت گذاشتن برای خودت ، روابطت، و آدمها مهم و دوست داشتنی زندگی ات!

چیزی که امروزه زیاد میبینیم و میشنویم: وقت ندارم، وقت نمیکنم، فرصت نمیکنم، سرم شلوغ است، دوست دارم اما نمیرسم، مشتاقم ببینمت اما برنامه هایم اجازه نمیدهد" است! 
انگار وقت نداشتن و مشغله زیاد، نوعی کلاس و مایه فخروفروشی شده است! هرچی busyتر ، گنگستر تر!

به سطر های سفید کتاب که نگاه کنی ،و از ظاهر ماجرا که زمان است بگذری به روابط و اهمیت ارتباطات در زندگی آدمیزاد میرسی!

آدمها حالشان خوب نبود چون برای هم وقت نداشتند، بهم ریخته بودند چون همبازی و هم صحبت نداشتند، گوش شنوا و گفتگو سالم نداشتند، دائما خسته و رنجور بودند چون فرصت نمیکردند کنار یک‌دیگر با آسوده خاطری بشینند و صرفا سکوت کنند، سکوتی به عمق بودن! 
روابط مهم است، چون جیجی وقتی دنبال شهرت و موفقیت ظاهری افتاد دیگر حالش خوب نبود، افسردگی گرفته بود.
بپوی پیر و جاروکش به بهای چه چیزی افتاده بود به جان کار ، که زمان ذخیره کند؟ به بهای آزاد کردن دوستش مومو ( چون بپو فکر میکرد مومو را خاکستری ها دزدیده اند) ،‌چرا؟ چون دوستی ها مهم اند!
در نهایت چه‌چیزی نجات دهنده بود؟ تلاش و ایثار مومو  برای نجات جهان.با چه پشتوانه و به کمک  چه کسانی؟ به کمک همین روابط و دوستی ها، با همراهی و راهنمایی لاک پشت پیر و استاد هورا! نجات دادن روابط با کمک روابط!
در اصل مومو روابط را نجات داد، روابطی که همگی در بند و بستر زمان اند.

چه خوب که روابط را قربانی مشغله های پوچ اما به ظاهر مهم نکنیم، و برای خودمان و روابط خانوادگی و دوستی خود، وقت بگذاریم!
(چقدر این جمله آخر کلیشه ای شد😂😂.)

هیچی دیگه، دنیا ارزشش رو نداره عزیزان، عمرتون رو تلف نکنید.
برنامه ریزی‌کنید ، اما خودتون رو درگیر زمان و ذخیره کردنش نکنید .‌سعی کنید در لحظه با همون لحظه ارتباط قلبی بگیرید، به همون کاری‌که دارید میکنید توجه کنید، و در لحظه فقط به یک کار فکر کنید. والسلام .
      

        حتما یک دلیلی پشت آفرینش تو هست.
تو بی علت آفریده نشدی، و بودنت هرچند به نظر کوچک ، اما حتما تاثیری در این دنیا دارد، حتی اگر یک کرم خاکی باشی.

کرم خاکی قصه ما، با یک تلنگر بیرونی برایش سوال میشود که اصلا من چرا همواره در خاک می‌پلکم ؟ به دنبال سوالش میرود و از حیوانات جنگل جویا میشود اما هیچ کدام جواب سوال او را نمیدانند.  در این جستوجوگری بالطبع کرم مدتی کار همیشگی خود را رها میکند ، و میبیند که طبیعت بهم‌ریخته، دیگر اطرافش سرسبز نیست و خیلی از حیوانات غذای خود را که گیاهان باشد از دست داده اند و چرخه طبیعت بهم ریخته. در ذهن کرم خاکی پاسخ سوال جرقه میخورد و با شوق حاکی از فهم، میرود سراغ کاری که به خوبی از ان بر می آید... .


کتاب به چرخه طبیعت
و زیست شناسی( حیوانات و تغذیه آنها)
علت آفرینش
تفکر 
جستوجوگری
و با علم کاری را انجام دادن
می‌پردازد.
بسیار مناسب برای دوران دبستان 
      

        پرداختن به فراز و نشیب ، و سختی های داشتن یک عزیز مبتلا سرطان.
کتاب واقع گراست، و نشان میدهد که یک فرد سرطانی، گریه میکند، خسته میشود، زیر تیغ جراحی میرود، در عین حال به حمایت و کمک خانواده اش احتیاج دارد و چقدر سرطان از بوس و بغل بدش می آید و این دو در بهبود فرد مبتلا به سرطان کمک کننده است.

مادر بچه ها به سرطان مبتلا شده است و در سیر داستان تغییرات جسمی میکند، ولی بچه در تمام مدت با عاطفه تمام هوای مامان را دارند.
      

        خیلی غم انگیز بود:(
موقع خوندنش کاملا چهره ام محزون شده بود.
همه ما بادکنک هایی داریم که از خاطرات و تجربیات مون تشکیل شدن، بادکنک های رنگارنگ که هرچقدر عمر زیسته مون بیشتر باشه تعداد شون و تنوع رنگ هاشون بیشتر هست.
پدر بزرگ کلی بادکنک دارد، اما کم کم بادکنک ها از دست می روند و دیگر هرگز به دست نمی آیند.. .

در پایان همه بادکنک های پدر بزرگ از دست میرود، و پدر بزرگ فوت میکند، اما! 
خاطرات پدر بزرگ را نوه اش به ذهن میسپارد و به نحوی بادکنک های از دست رفته پدربزرگ را بدست می آورد.

کتاب بصورت نمادین، به مسئله فراموشی ( آلزایمر) پرداخته و برای منی که کاملا مستعدش هستم، هم قابل درک‌ بود و هم بسیار تاثر برانگیز و دردناک.
      

        تهش گفتم خب که چی؟

تصویر های مربوط  به مدرسه به سبک مدارس ایران نبود، با اینکه تصویر گر ایرانی بود! 
اگر روی جلد را نمیخواندید گمان میبردید کتاب اصلا خارجی است.

روباهی که مشتاق است به مدرسه ادمها که برایش پر از سوال است راه یابد ، در این مسیر کنجکاوی و ماجراجویی توامان میشوند، تا اینکه روباه بهترین راه استفاده از کلاس را یعنی دریچه کولر، کشف میکند و سر کلاس ها حاضر میشود و با سواد .

در نهایت درس بچه ها به روباه مکار میرسد، به روباه داستان ما بر میخورد یک نامه مینویسد با این مضمون که اینطورها که شما فکر میکنید نیست و برمیگردد به جنگل، خوشحال و باسواد!

شاید هدف کتاب ،علاقمند کردن بچه ها به مدرسه و باسواد شدن بود! 
      

        داستانی درباره خلاقیت، نقاشی های درهم برهم اما پر معنی بچه ها، که پر از داستان پردازی و خیال است.
ارزشمندی ذات هدیه دادن.

تولد مامان است و هرکدام از بچه ها برای اون یک نقاشی میکشند، نیکی یک کاغذ را خط خطی میکند اما این کاغذ پر از داستان و ماجراهایی است که فقط خود او از آن خبر دارد. داستان ها را برای مادر تعریف میکند و توضیح میدهد هرکدام مربوط به کدام بخش نقاشی اش است.
جالب ،ملموس و مهر اندود بود.