توصیفات کتاب در مورد دوست عزیزمان «غصه» و راه حل‌های زندگی با او و کنار آمدن با بودنش دقیقا منطبق بر دانش روانشناسی است... مو به مو و به زیبایی...


مناسب برای هدیه دادن به بزرگسالان غمگین :)
        

          مهارت کنار آمدن با غصه و ناراحتی ، اکتسابی ست ، این کتاب برای کسب این مهارت بسیار عالی و برای بچه ها بسیار ملموس است . 
        

          محتوای کتاب از عنوانش پیداست؛ درباره غصه، مهمان بودنش، حق او برای با ما بودن و به رسمیت شناختنش، چگونگی برخورد با او و چگونگی برخورد نکردن با او گفته و مهربان تر بودن با او :)
تصاویر ساده اما زیبا، متن کوتاه اما پرمغز و ترجمه روان است و هم نشینی با کتاب، حس آرام، روان و لطیفی دارد.
و چه خوب که از سنین کودکی با آداب مهمان نوازی مهمان همیشگی مان «غصه» آشنا شویم...
        

          به نظرم این کتاب برای همه سنین هست...
با خواندنش مطمئن شدم چقدر خواندن کتاب کودکان لذت بخش هست...
چقدر خوب غصه را توصیف کرد
همه ما باید غصه را خوب بشناسیم درکش کنیم با او دوست شویم و روزهایی را که سراغمان می‌آید تلاش کنیم مانند روزهای دیگر زندگی کنیم...
غصه را نباید خورد و قایم کرد باید لحظاتی را با او گذراند و خوب نگاهش کرد چون پر از تجربه است...
خیلی دوسش داشتم خیلی خیلی خیلی دوسش داشتم...
        

          کتاب کودک نیست رسما. زیادی انتزاعی.
        

          درحال قهوه خوردن با غم.
        

          انقدر حس خوبی رو بهم انتقال داد...که هیچی اصلا...همون حس خوب...
        

          این کتاب صحنه‌ی درخشانی داره که بعد خوندنش خیلی وقتا با من بود:
اونجا که بچه غصه رو مثل پتو می‌کشه روش و می‌خوابه...
درود خدا بر این استعاره‌ی ملموس و درخشان! 
        

          بسم‌ الله

مهمانی به نام غصه!
اینکه چرا لفظ مهمان، در عنوان کتاب آمده و همچنین همنشینی مهمان و غصه...
دقیقاً همان چیزی است که یکی از متدهای روانشناسی برای درمان بعضی دردها تجویز می‌کند.
تو باید با آنچه برایت اختلال ایجاد کرده بنشینی و عاشقانه با او! صحبت کنی... سوال‌هایی از او بپرسی و...

تمام این‌ها به سادگی و با الفاظی کودکانه در این کتاب گنجانده شده است.
چقدر عالی...
        

          این مواجهه با غصه مواجهه‌ای بود که من خیلی دیر پیداش کردم. یعنی وقتی دیگه بزرگسال محسوب می‌شدم و کودک نبودم. یعنی سال‌های زیادی در حال قایم کردن غم بودم. هنوزم گاهی اینکارو می‌کنم. شاید یکی از اولین بارهایی که فهمیدم می‌شه غصه رو پذیرفت اتفاقا با انیمیشن inside out بود. غم ،مثل همین کتاب، شخصیت داشت و می‌تونست دوست داشتنی و بغلی باشه. الان که کتابو خوندم و تصاویرشو نگاه کردم به این فکر می‌کنم که اگه یه کودک از سن کم این چنین مواجهه‌هایی رو پیدا کنه چقدر زندگیش متفاوت می‌شه؟ اگه من خیلی زودتر غصه‌م رو بغل می‌کردم چقدر با الان فرق داشتم؟ 

«شاید غصه فقط می‌خواهد مطمئن شود که او هم مثل همه پیش تو جایی دارد.»
        

          وای این کتاب فوق العاده است 
        

          شاید بخواهی قایمش کنی.
اما یک‌دفعه می‌بینی خودت به غصه تبدیل شده‌ای.
        

          خیلی قشنگه :')
یه یادآوری آرامبخش و ساده.
        

          چقدر خوشحالم که یه همچین چیزی برای کودکان نوشته شده، مهارت پذیرش اندوه، یکی از ضروری ترین و بهترین چیزاییه که آدم می‌تونه یاد بگیره.
کتاب خیلی خوب این موضوع رو برای بچه ها مطرح می‌کنه و تصویر سازی های خیلی قشنگی داره، امیدوارم نسل بعد خیلی خیلی خیلی بهتر از ما با خودشون رفتار کنن، خودشونو دوست داشته باشن، به خودشون اهمیت بدن و خودشون رو درک کنن.
        

          برای نام پیام ابراهیمی از قفسه برداشتمش و وقت خواندن یقین کردم انتخاب درستی بوده، بسیار درست.
        

          کتابای کودک واقعا عمیق و شفابخشن :')
        

          خواننده داستان تو شروع قصه با غصه آشنا میشه.
یه موجود سبز گنده بک. اولش نسبت بهش حس بدی داره درست مثل شخصیت داستانمون. بودنش ناراحتش میکنه و چون خیلی گنده و پر زور تا اونجا که میتونه مارو خسته و کلافه و ناراحت میکنه.
نویسنده داستانمون بهش نشون میده که با انجام بعضی از کار ها میتونه غصه رو قابل تحمل بکنه مثل حرف زدن باهاش و اینکه چی میخواد از جونمون و چرا اینقدر ناراحتمون میکنه. بعدش میتونن با هم نقاشی کنن یا موسیقی گوش کنن و آروم آروم با هم دوست بشن.
تا اونجا پیش میره که وقتی خواننده به صفحات آخر میرسه و غصه از پیشش میره باز غصه دار میشه. چون به هر حال از دست دادن دوست ناراحت کنندس ولی خب اونی که رفته خود غصه بوده پس قرار نیس غصه دار و ناراحت بشه.
بزارین ادامه ندم این افکار مریض و چون ناسلامتی کتاب کودکه.
متن خیلی روون بود و میتونه برای تمام سنین مناسب باشه
تصاویر هم که ماه بودن.
        

          «شاید غصه فقط می‌خواهد مطمئن شود که او هم پیش تو جایی دارد.»

«اگر حرف همدیگر را نفهمیدید، اشکالی ندارد. کنار هم بنشینید و چیزی نگویید.»


چه کتاب موثری برای آموزش مدیریت هیجان «غم» به بچه‌ها و حتی بزرگ‌ها! 
        

          ترجمه‌ی کتاب یه کم ثقیله برای بچه‌ها.
        

          با غصه، این مهمان‌ ناخوانده‌ی سر زده چگونه باید رو به رو شد؟
تجسم بخشیدن به غصه، یعنی یک موجود بزرگ و خپلِ سبز رنگ، و همین طور تغییر حالاتش برایم جالب بود!

https://taaghche.com/book/92370