توصیفات کتاب در مورد دوست عزیزمان «غصه» و راه حل‌های زندگی با او و کنار آمدن با بودنش دقیقا منطبق بر دانش روانشناسی است... مو به مو و به زیبایی...


مناسب برای هدیه دادن به بزرگسالان غمگین :)
          

            محتوای کتاب از عنوانش پیداست؛ درباره غصه، مهمان بودنش، حق او برای با ما بودن و به رسمیت شناختنش، چگونگی برخورد با او و چگونگی برخورد نکردن با او گفته و مهربان تر بودن با او :)
تصاویر ساده اما زیبا، متن کوتاه اما پرمغز و ترجمه روان است و هم نشینی با کتاب، حس آرام، روان و لطیفی دارد.
و چه خوب که از سنین کودکی با آداب مهمان نوازی مهمان همیشگی مان «غصه» آشنا شویم...
          

            وقتی غصه بی خبر مهمانت می شود،از او نترس!
با او همراه شو!
شاید حرفی برای گفتن داشته باشد...
          

            بعضی وقت‌ها غصه سرزده می‌آید سراغت.
همه جا دنبالت می‌آید.
و می‌نشیند کنارت.
آن‌قدر می‌آید نزدیکت که نفس‌کشیدن برایت سخت می‌شود.



00:24شنبه 19 آذر
          

            تصویر سازی خوبی داشت
ولی خب اهمیت موضوع رو درک نکردم
چه اصراری بر این حد عینی کردن مفاهیم انتزاعی برای کودک وجود داره؟!؟!
اونم تا این حد
این کتاب بسیار برای بزرگسالان کاربردیه
ولی به نظرم برای کودک خیر
          

            به نظرم این کتاب برای همه سنین هست...
با خواندنش مطمئن شدم چقدر خواندن کتاب کودکان لذت بخش هست...
چقدر خوب غصه را توصیف کرد
همه ما باید غصه را خوب بشناسیم درکش کنیم با او دوست شویم و روزهایی را که سراغمان می‌آید تلاش کنیم مانند روزهای دیگر زندگی کنیم...
غصه را نباید خورد و قایم کرد باید لحظاتی را با او گذراند و خوب نگاهش کرد چون پر از تجربه است...
خیلی دوسش داشتم خیلی خیلی خیلی دوسش داشتم...
          

            بسم‌ الله

مهمانی به نام غصه!
اینکه چرا لفظ مهمان، در عنوان کتاب آمده و همچنین همنشینی مهمان و غصه...
دقیقاً همان چیزی است که یکی از متدهای روانشناسی برای درمان بعضی دردها تجویز می‌کند.
تو باید با آنچه برایت اختلال ایجاد کرده بنشینی و عاشقانه با او! صحبت کنی... سوال‌هایی از او بپرسی و...

تمام این‌ها به سادگی و با الفاظی کودکانه در این کتاب گنجانده شده است.
چقدر عالی...
          

            خواننده داستان تو شروع قصه با غصه آشنا میشه.
یه موجود سبز گنده بک. اولش نسبت بهش حس بدی داره درست مثل شخصیت داستانمون. بودنش ناراحتش میکنه و چون خیلی گنده و پر زور تا اونجا که میتونه مارو خسته و کلافه و ناراحت میکنه.
نویسنده داستانمون بهش نشون میده که با انجام بعضی از کار ها میتونه غصه رو قابل تحمل بکنه مثل حرف زدن باهاش و اینکه چی میخواد از جونمون و چرا اینقدر ناراحتمون میکنه. بعدش میتونن با هم نقاشی کنن یا موسیقی گوش کنن و آروم آروم با هم دوست بشن.
تا اونجا پیش میره که وقتی خواننده به صفحات آخر میرسه و غصه از پیشش میره باز غصه دار میشه. چون به هر حال از دست دادن دوست ناراحت کنندس ولی خب اونی که رفته خود غصه بوده پس قرار نیس غصه دار و ناراحت بشه.
بزارین ادامه ندم این افکار مریض و چون ناسلامتی کتاب کودکه.
متن خیلی روون بود و میتونه برای تمام سنین مناسب باشه
تصاویر هم که ماه بودن.
          

            با غصه، این مهمان‌ ناخوانده‌ی سر زده چگونه باید رو به رو شد؟
تجسم بخشیدن به غصه، یعنی یک موجود بزرگ و خپلِ سبز رنگ، و همین طور تغییر حالاتش برایم جالب بود!

https://taaghche.com/book/92370