سیزده همونطور که از اسمش پیداست، میخواد به مخاطبش بگه که یه سری افکار و عقاید اشتباه تو زندگی هممونه، از خرافات تا تله ها و خطرات ذهنی که باعث میشه تو زندگی هامون به مشکل بر بخوریم.
سید تو این رمان تخیلی که بیشتر مناسب سن نوجووناست سعی کرده این اشتباهات رو بهمون یاد آوری کنه و با کلی جمله های قصار که از زبان پیردانا و باقی شخصیت ها میشنویم بهمون کمک کنه که یه سر و شکل خوبی بگیریم و به قول معروف تو همون جوونی، مثل یه پیر خردمند باشیم.
ما با شخصیت اصلی داستان که اسمش علی همراه میشیم و تو یه شهر تخیلی کلی اتفاق رو پشت سر میزاریم و درس های خوب زیادی میگیریم.
نقص هایی تو کتاب حس میشه، برای مثال ویراستار باید بیشتر از این ها زحمت بکشه برای این کتاب. 
یه جاهایی هم دیگه زیادی داشت سخنرانی میکرد که برای من کمی ناخوشایند بود و حتی پارو فراتر میزاشت و میگفت این کارو کن اون کارو نه. این نسخه پیچی رو هم خوش نداشتم.
با اینحال تو ۲۱ سالگی بهم کمک زیادی کرد و مطمئنم تو نوجوونی به مراتب بیشتر میتونست تاثیر گذار باشه.
هدیه خوبی برای نوجوون ها میتونه باشه.
        

                چگونه شنیدن را بدون شعار دادن به بچه هایمان یاد دهیم؟(بزرگتر ها بیشتر از بچه ها نیاز دارن)
خوندن این کتاب به بهترین شکل پاسختون رو میده
        

                ~اولین نمایشنامه درس ادبیات نمایشی 

ویلی پدر خونواده لومن سنی ازش گذشته.
 سال های جوونیش رو با فروشندگی گذرونده.
و حالا که قدرت جوونیش از بین رفته جامعه طردش میکنه. اما ویلیام لومن خودش رو دور افتاده نمیبینه و همچنان تو رویایی که در سر داره و در اون موفق هم هست زندگی میکنه.
در آمریکا تحولاتی رخ داده ولی آقای لومن  درون خودش تغییری ایجاد نمیکنه و اگر میخواین زندگی چنین شخصی رو در کنار پسرانش که اونا هم چنگی به دل نمیزنن و مادری زحمت کش و متاسفانه احمق بخونین بسملا.
حالا یکم شخصی ترش میکنم. از اینجا به بعد دلی میشه.
دکتر غریب رضا غلامحسین زاده که تو دانشگاه علوم و فنون شهر بابل تونستم باهاشون آشنا بشم این کتاب رو به عنوان اولین نمایشنامه درس ادبیات نمایشی بهمون معرفی کرد. کمتر کسی میتونه مثل معلم و استاد خوب روی انسان تاثیر بزاره. ای کاش انسان های بیشتری مثل ایشون زاده بشن و بشه از حضورشون در کنار لذت بردن چیز های زیادی یاد گرفت.
جلسه بعد هم قراره باغ وحش شیشه ای رو کار کنیم :)
        

                میخوایم میخوایم *-*
        

                برای بچه هایی که میترسن از امتحان کار های جدید
و در مواجهه با هر چیزی که جدیده حس بدی دارن و ازش دوری میکنن خوبه
کتاب اینجوریه که هر دو صفحه به یک اتفاق نگاهی میندازه
تو سمت راستش رِینی کوچولو حس خودش رو از اون عمل سخت و جدیدی که امتحانش نکرده یا یه بار اینکارو کرده و ازش ترس داره بیان میکنه و در سمت چپ مادرش، پدرش یا کس دیگه ای به اون پیشنهاد میکنه که امتحان کردنش اونقدرا سخت و نفرت انگیز نیست یا گاهی اوقات خودش به نتیجه میرسه و تصمیم به انجام اون کار میگیره.
رینی نمیدونه که چیز های جدید، آدم های جدید، جاهای جدید چطوری ان و برای همین مضطرب ، نگران و کلافه میشه و غصه میخوره ولی در نهایت تصمیم میگیره که امتحانش کنه و از اینکار خوشحال هم میشه
        

                عجب داستانی بود
چقدر زیبا
چه قلمی
میتونست از این هم بهتر بشه، ولی فکر میکنم خود روبرمرل نمی‌خواست رو یه سری چیزا مثل توصیف جزیره زیاد وقت بزاره و داستان بیشتر روی روابط بین انسان ها تمرکز داشت و بسیار تو این مورد خوب کار کرده و شمارو به خوبی با واکنش ها و احساسات درونی آدم ها روبرو میکنه
هر چه از انسان ها با نژاد های مختلف و روابطشون و خصوصیات اخلاقی که دارن تو این ۶۰۰ صفحه خواستین هست، از کشیش تا قاتل.
جذابیت داستان هم بالاست
ترجمه هم خوب بود
        

                ۶۰۰ صفحه با شروع و پایان بندی عالی
۶ بخش کتاب هم هر کدوم زیبایی های خودشون رو داشتن
کتاب پر از جزئیات و تک تک ثانیه ها و حرکت هارو کینگ بهش پرداخته ولی با اینحال اصلا خسته کننده نیست
به عنوان اولین اثری که از کینگ خوندم خیلی لذت بخش بود هر چند بعید میدونم آثار دیگش به این شکل باشه چون تو این کتاب اثری از ترس که تو آثار کینگ به وضوح دیده میشه نیست
شخصیت های داستان هم خوب بهشون پرداخته شد بدون هیچ اضافه گویی
نثر کتاب خیلی ساده و روون بود، ترجمه خانم قهرمانلو هم همینطور.
دو خط زمانی داره داستان
یکیش تو ۱۹۳۲ زمانی که پل زندان بان و دیگری ۶۴ سال بعد هنگامی که تو سالمندان و اونجا خاطراتش رو مینویسه از اون سال هایی که در زندان کار میکرده که اون خاطرات میشه خط اصلی مسیر سبز جایی که به خوبی میتونین حال و هوای بند e رو حس کنین و صندلی الکتریکی رو از نزدیک لمس.
        

                اینم از این
کتاب پنجم که طولانی ترین جلد هری پاتر به حساب میاد برای من تا اینجا بهترینشون بود.
        

                از یه سری نویسنده ها چند تا و از بعضی ها یکی داستان رو انتخاب کردن آقای اخوت و قبل از شروع هر داستان از اون نویسنده، راجب داستان و نویسنده یه توضیح کوچیکی میده
بعضی از داستان ها رو نقد کردن و توضیحاتی که میدن خیلی خوب و کمک کنندس.
داستان گلوله ای در مغز از توبیاس ولف برام بی نهایت دوست داشتنی بود و با همون چهار صفحه یه داستان لذت بخش رو خوندم.
یه سری داستان هارو اصلا دوست نداشتم ولی بعضی ها خیلی خوب بودن.
خلاصه با خوندنش یه چیزایی از داستان کوتاه یاد میگیرین
اینکه اصلا چی هست یا چطوری اینقدر سخته نوشتنش و ...
و اینکه با داستان کوتاه نویس های آمریکایی خوبی آشنا میشین

ان بیتی، توبیاس ولف رو دوست داشتم و مثل همیشه با ریموند کارور نتونستم کنار بیام، شاید بعدا بهتر شیم با هم
        

                خیلی مختصر و مفید و تاثیر گذار بود
        

                یه داستان ساده، جذاب،زشت،بی نظم و دوست داشتنی☻
داستان از بچگی هنری شروع میشه و به دوران مدرسه که بخش اصلی و بیشتر کتاب اونجا اتفاق میفته از زبون هنری روایت میشه.
در اصل یک زندگی خودنوشت از خود بوکوفسکی اما به دلیل قلم خوب و توانایی نویسنده در داستان سرایی تونسته یک رمان خوندنی رو بنویسه
کتاب به دلیل جذاب بودن و نثر ساده و روانی که داره خسته کننده نیست و کشش خوبی داره.
ترجمه هم سانسور داره ولی مترجم تلاشش رو کرده که منظورو برسونه و به داستان صدمه ای نزنه
اگه از بوکوفسکی چیزی نخوندین بنظرم برا شروع بهترین کتاب
گویندگی هم خیلی خیلی خوب بود
موسیقی هم اوایل اذیت کننده بود اما جلوتر که میرین بهش عادت میکنین و خیلی زیباست و مناسب
        

                ساعت ۱ و نیم شب و سوربز تموم شد.
دارم به یوسا فکر میکنم. و همچنین تروخیو.
یه جور رابطه بین جفتشون انگار هست که عجیبه.
تروخیویی که به یک ملت ظلم کرد و دیکتاتوری کثیف بود.
و یوسایی که چشم خیلی هارو از این اتفاق ها باز کرد.

کتاب ۶۲۳ صفحه داره و من بعد از ۳۰۰ صفحه تازه داشتم 
قلم یوسا و اتفاقات کتاب رو درک میکردم و کم کم جذبش میشدم.
یعمی نصف کتاب رو سختی کشیدم و حتی به این فکر افتادم که
بزارمش کنار و بعدا بیام سراغش.
حالا که تموم شده بر میگردم عقب، ورق میزنم و میرم به صفحه اول، پیاده روی اورانیا تو شهری که بعد ۳۵ سال برگشت.
یکم جلوتر، ساعت چهار صبح، بیدار شدن و لباس پوشیدن تروخیو به آرومی و فکر کردن به برنامه هایی که تو این روز داره.
جلوتر، دلاماسا، ایمبرت، آمادیتو و سالوادور نشسته تو اتوموبیل و در انتظار رسیدن دیکتاتور کشورشون یعنی تروخیو و به قتل رسوندنش.
این فقط اوایل کتابه که داستان غیر خطی میشه و من که کلا اینجور کتاب نخوندم گیج گیجم و همینطور فوران اسم ها که میخوره تو سرم و هنگ میکنم از اسم های طولانی و سخت و شخصیت های زیاد که یوسا خان برا هر کدومشون یه داستانی برامون تعریف میکنه.
این اولین تجربه من از یوسا بود، درسته که نصف کتاب خسته و گیج بودم و هیچ لذتی نبردم(به جز فصل اول که خیلی دوست داشتم) اما اونقدر در ادامه جذاب شد و نویسنده خوب نوشت و آقای کوثری دیوانه کننده ترجمه کرد(آخرین باری که انقدر با یه ترجمه کیف کردم پارسال بود که خانواده تیبو رو خوندم) که دیگه الان هم خوشحالم هم خسته از خوندن یه کتاب که بدجور دوست داشتم. 
یکی از چیزهایی که دلم میخواست بیشتر شاهدش باشم ظلم تروخیو به مردم بود، ینی چی؟ ینی همش منتظر بودم از حکومت دیکتاتوری و خشونت آمیز تروخیو بیشتر بخونم ولی راضیم نکرد زیاد و بنظرم کم بود. حالا یا زندگی تروخیو همین بوده یا یوسا ترجیح داد همین قدر و کافی بدونه.

*لذت خوندن 《سور بُز》 رو از خودتون دریغ نکنین
        

                این دومین نمایشنامه ای بود که از کامو خوندم و همچنان کالیگولا بنظرم بهتره.
`
سوءتفاهم داستان زندگی یک مرد جوان و همسرش.
مرد بعد از ۲۰ سال به خونه خودش که یه جور هتل و مهمان سرا هست برمیگرده و میخواد یه جورایی خواهر و مادر خودش رو خوشحال و هیجان زده کنه چون تو این بیست سال هیچکدوم خبری از دیگری نداشتن.
اینجاست که نمایشنامه تازه شروع میشه.
پسر، مادر و خواهرش رو میبینه، اما اون ها هیچ تصوری از اینکه این چهره براشون آشناس ندارن.
حالا پسر دنبال اینه که چطور و چگونه خودش رو به اون ها معرفی کنه، یه جورایی میخواد یه بازگشت شکوهمند رو برای خودش به پا کنه... از اون طرف مادر و دختر خودشون داستان عجیبی داره زندگیشون و شغلی که دارن...
`
خلاصه، از اون نمایشنامه های خوبه، و جذاب و گفت و گو ها هم خیلی خوبه
ترجمه آقای دیهیمی هم درجه یک
`
کامو میگه:
فهمیده ام که همه بدبختی انسان ها ناشی از این است که به زبان صریح و روشن حرف نمیزنند!
چیزی که در سوء تفاهمش به خوبی به نمایش در آورد
        

                با آخرین نفس هایم ناداستانی است خواندنی از زندگی لوئیس بونوئل.او در این کتاب از کودکی و زندگی در کنار خانواده تا جوانی و درس خواندن و سفر به کشور های مختلف و شروع به کارگردانی و ساخت فیلم هایش تا هفتاد و ... سالگی و در نهایت از آخرین روز های زندگی و ویژگی های پیری سخن میگوید.
ریتم کتاب به جز چند جا که آن هم کوتاه است،‌ در کل تند و جذاب است و میشود از زندگی پر فراز و نشیب و فلسفه خاصی که در زندگی دارد خواند و لذت برد.
        

                امام علی یک شخصیت دو نیرویی، هم جاذبه داره هم دافعه و جاذبه و دافعه بسیار زیادی هم داره وقتی بهش جذب میشن یکی میشه مثل میثم و از اون طرف کسایی که دشمن سرسختش میشن به خاطر دافعه ای که حضرت برای بعضی افراد داره
کتاب دو بخش داره
تو بخش اول از نیروی جاذبه علی صحبت میکنه و در بخش دوم هم از دافعه
اینکه چه اشخاصی جذب شخصیت علی میشن و چه اشخاصی دفع رو برامون توضیح میده و مثال میزنه
بعد خوندن متوجه میشین که چرا بعد رحلت پیامبر مردم به دسته های مختلف و در مقابل هم قرار گرفتن چرا بعضی ها در مقابل امام که پیامبر اون رو به عنوان جانشین انتخاب کرد قبول نداشتن
نمیشد از کل اتفاقات و جاذبه ها و ... بگه ( کتاب الغارات میتونه بهتون اطلاعات بیشتری بده برای نیمه دوم خلافت امام) با اینحال کتاب بسیار خوندنی و متن روانی داره