بسم‌الله الرحمن الرحیم

سخنان آیت‌الله بهجت در مورد امام حسین (ع) رو که جمع آوری کردند، شد کتابی با نام رحمت واسعه. 
▪️رحمت واسعه ۹ فصل داره:
اشاراتی در باب رحمت امام حسین،اصحابشون، تاریخ خود امام و اهل بیت ایشان، سختی ها، درس ها و عبرت های عاشورا، کرامات و فضایل ایشان و اهل بیتش، آداب و فضایل زیارت سید الشهدا، مجلس عزای امام حسین، و بایسته های منابر حسینی.
▫️راجع به ارزش محتوای کتاب: خوندن این کتاب برای من بسیار لذت بخش بود. چرا؟ سادست. چون حرف های آقای بهجت بود که من لذت میبرم از هر چی که از ایشون بشنوم :) نکاتی هم که گفته شد با توجه به هر فصل بسیار مهم و مختصر بودن. هر چند خیلی ها تکراری بودن اما، بیان آقای بهجت و نوع نگاه کردنشون به مسائل باعث میشد من هم با تموم کردن هر فصل به عقاید خودم رجوع کنم و چیزهایی رو که کمرنگ تره در ذهنم در اثر عادت کردن بهشون و غیره، پر رنگ تر کنم. مثل حب امیرالمؤمنین علی(ع) که چقدر اهمیت داره و چقدر باید شاکر باشیم به خاطر این لطف خدا.
🔸️ساختار کتاب: فصل های کتاب به هم مرتبط نیستن و هر فصل یک چیز متفاوته. حالا این خوبه یا نه؟ اگر براتون پیوستگی مطالب در هر فصل مهمه و میخواین با خوندن  هر فصل یک قدم برین جلو و در آخر یک خط فکری منظم در ذهنتون به وجود بیاد، این کتاب اینکارو نمیکنه. اما اگر این موضوع براتون مهم نیست و بیان آقای بهجت براتون به خودیِ خود با ارزشه و میخواین در مورد رحمت واسعه که امام حسین (ع) هستند اشاراتی پراکنده بخونین و از محضر این عالم بزرگوار استفاده کنین، باید بگم که بدون شک برین سراغش.

مورد بعدی هم اینکه متن کتاب چون برگرفته از سخنرانی های ایشونه ، بنابراین با خوندن کتاب این حس رو میگیرین که پای منبر ایشون نشسته هستین و دارین به فرمایشاتشون گوش میدین. کلمات سختی رو هم که کاربردن ایشون، کتاب سعی کرده براش یک مترادف بیاره‌.

🔻چرا امتیاز کامل بهش نمیدم؟ چون بنظرم مطالب کتاب یه جاهایی دیگه زیادی از موضوع اصلی فاصله میگرفت. سخنی با مداحان و مبلغین هم داشت حتی. حالا این مشکلش چیه؟ مشکلش بنظرم اینه که منِ خواننده بهم این حس داده میشد که بزور میخواستن هر چی سخن از گفتار آقای بهجت بود، ولو ارتباط کمی هم داشته باشه با سید الشهدا رو بیارن که بنظرم نیازی نبود. چون این رو به عنوان یک مخاطب عام میگم که میخواسته یک کتاب در مورد امام حسین بخونه، اونم از چشمهای زیبای آقای بهجت‌. اما گاهی مطالب برای عامه کاربردی نبود که فکر میکنم میشد حذفش کرد.
کتاب رو به صورت صوتی با صدای وحید یامین پور گوش دادم. خوانش خوبی داشتن و تجربه خوبی رو برام رقم زد. چون در پیاده روی اربعین این کتاب رو گوش دادم.
🔹️بخشی از کتاب:
خدا کند در ما عشقی پیدا شود به مجموع قرآن و عترت تا اولاً بتوانیم یگانگی قرآن و عترت و معجون مرکب از آن دو را بیابیم و ثانیاً در مقام پیروی و عمل، با توجه به آن دو و بر محور آن دو، طواف عاشقانه بنماییم و بدانیم که آن‌ها از هر معشوقی بیشتر شایستهٔ عشق‌ورزی هستند.

      

        ✔️‌حرکتمان که از خانه آغاز میشود و محل سکونت را ترک میکنم، کم کم آماده میشوم برای سفری که میدانم مانندش در روزگار نیست‌. به ذهنم میزند چیزی بخوانم تا ارزش این زیارت را بیشتر بدانم. کمی که میگردم، در طلب کوی دوست را پیدا میکنم. اثری که مانند یک مربی به من انرژی میدهد و از من میخواهد هر چه بیشتر به هدفم فکر کنم و اگر هم خسته بودم بدانم که چرا راه افتادم. محمد حقی و عباس اعتمادیان در طلب کوی دوست صد و ده فضیلت زیارت سید الشهدا، حسین (ع) را _که از کتب معتبر شیعه مانند بهار و کامل الزیارات و ... گرفته شده،_ در اینجا گرد آوری کرده اند.
فضیلت ها بیشترشان کوتاه اند و اگر متن عربی شان را حساب نکنید و فقط ترجمه فارسی را در نظر بگیرید، به پنج شش خط هم نمیرسد. البته برخی احادیث چند صفحه اند که تعدادشان کم است و بیشتر احادیث کوتاه است و میتوان در کمتر از یک دقیقه آن را خواند.
▪️گردآورنده این احادیث هم در مقدمه عنوان کرده که در انتخاب احادیث، سعی کرده آنهایی که مضامین و مفاهیم متفاوتی دارند را بیاورد. روایات کمتر به گوش رسیده را هم البته سعی کرده در این کتاب بیشتر بیاورد تا مخاطب مشتاق تر به خواندن شود.
▫️ترجمه فارسی این روایات روان بود و به خوبی قابل فهم، که باعث میشد از خواندنشان لذت ببرم. البته، من این اثر را به دلیل در راه بودن، به شکل صوتی و با صدای وحید یامین پور گوش دادم که خوب هم خوانده شده بود.
🔸️در دومین روز پیاده روی اربعین کتاب را به اتمام رساندم. آنچه شنیدم از این کتاب و یادگرفتم باعث شد سعی کنم تا متفاوت تر گام بردارم. که خستگی و تشنگی و غم از باید هاست و اینطور باید به زیارت امام حسین رفت. و اصلا باید همیشه رفت و ترک کننده زیارت اباعبدالله هم از خوبی ها محروم است و هم از خوشحالی پیامبر. زیرا رفتن به مرقد او، دل پیامبر را خوشحال میکند و خدا هم آنقدر خوبی برایش مینویسد که هیچ کجا و هیچ زائری نمیتواند به این همه برسد الا با رفتن به زیارت قبر حسین (ع).
به همین دلیل است که اهل بیت گفته اند اگر به کربلا نزدیک هستید هر هفته و ماه و اگر دورید حداقل یکسال یکبار به زیارتش بروید...
🔹️بخشی از کتاب:
از عمر بن یزید نقل شده است: امام صادق علیه‌السلام فرمود: زمین کعبه گفت: چه کسی مانند من است وقتی که خدا خانه‌اش را روی من ساخته است و مردم از هر درّهٔ عمیقی به سمتم می‌آیند و حرم و امان‌گاه الهی شده‌ام؟ خداوند به زمین کعبه وحی کرد: بس کن، آرام بگیر. به عزّت و جلالم قسم فضیلتی که موجب برتری تو شده است در مقابل چیزی که به زمین کربلا داده‌ام مثل یک سوزن است که در دریا زده شود و چیزی از آب آن را بردارد. اگر تربت کربلا نبود، تو را برتری نمی‌دادم. اگر آن چیزی که زمین کربلا در خود جای می‌دهد وجود نداشت، تو و خانه‌ای را که به آن افتخار کردی نمی‌آفریدم. پس آرام بگیر. آرام باش. در برابر زمین کربلا پایین‌تر باش و کوچک و خوار، و خودداری و انکار نکن. وگرنه از تو خشمگین می‌شوم و تو را به آتش جهنم می‌اندازم.
      

        بسم‌الله الرحمن الرحیم

       🏠 محسن عباسی ولدی میخواهد بگوید که روضه ها را نه در حاشیه زندگی، بلکه در بطن آن باید جست. او روضه ها را فقط نمیشنود و اشک نمیریزد، بلکه با آنها زندگی میکند. او وقتی آب بازیِ کودکان را میبیند به یاد بستن آب به روی کودکان کربلا می‌افتد. وقتی دنبال بازی بچه هارا میبیند، به یاد دنبال کردن بچه های کربلا توسط لشکریان یزید می‌افتد. او لحظه لحظه زندگی اش با روضه ها گره خورده.
از این دست لحظات که زندگی اش را با روضه ها وصل کرده در این کتاب زیاد است. میشود خواند و گریست. اما به گریستن ختم نمیشود. بلکه میخواهد بگوید که میتوان از این روضه ها درس هم گرفت. که حسین (ع) و همراهانش مکتبی به جا گذاشته اند برای ما تا از آن بیاموزیم.
       🌊  مثلا وقتی روضه حر بن یزید ریاحی را برایمان میگوید، آنرا از جنبه ای متفاوت تر از خیلی هایمان میبیند.
ما معمولا خودمان را جای حر میگذاریم که پشیمان و سر به زیر نزد امام آمده و میخواهد توبه کند. و از حسین(ع) انتظار داریم مارا ببخشد.
✍️عباسی ولدی اما داستان را به شکل دیگری میبیند. او مارا جای امام حسین میگذارد و کسی که او را نبخشیده ایم را جای حر قرار میدهد. و میگوید اگر امامت در مقابل کاری که حر کرد چیزی نگفت و وقتی بعد تر حر با پشیمانی برگشت، حتی آغوش برای او باز کرد و آن صحنه شد صحنه ای عاشقانه در تاریخ، پس تو هم درگذر از کسانی که از آنها کینه ای به دل داری.
         📖اگر خواستید با کتابی اشک بریزید و درس هایی از کربلا بیاموزید و با آن زندگی کنید، بسم‌الله، این شما و این هم کتابِ در میان روضه هایت زندگی کردن خوش است
      ~ کتاب از فصل های کوتاه که هر کدام هدفش یک روضه است تشکیل شده. قلم نویسنده را دوست داشتم. ساده و لطیف. باید آرام آرام خواند و صحنه ها را جلوی چشم ها آورد.
      

        بسم‌الله الرحمن الرحیم

از خوبی های مجموعه قهرمان من اینه که با ۲۰ و خورده ای داستان کوتاه، یک شهید قهرمان رو بهتون معرفی میکنه، درس های آموزنده ای میده، داستانی زیبا رو نوش جانتون میکنه و در نهایت حس خوبی رو بهتون هدیه میده. شما با این ۴۸ صفحه که نیمی از اون تصاویر کتابه، میتونین یه گوشه از ذهنتون یک قهرمانِ عزیز رو با ظاهرش و رفتارش زنده کنین، اونم در کمترین زمان ممکن.

خوندن چند داستان از زندگی دکتر پروین ناصحی، مجموعه ای از احساسات رو در من زنده کرد. استقامت و تلاش بی وقفه در کسب علم ، محبت به حضرت معصومه، حالی خوش در مسجد جمکران، زندگی عاشقانه با محمدرضا و ...🍁

🥼خانمِ دکترِ داستانِ ما وقتی نوزاد بود به دلیل افتادن از دست یکی از بچه ها، یکی از پاهاش کوتاه تر میشه و همین باعث میشه هیچوقت مثل آدمهای دیگه نتونه راه بره. اما همین انگیزه ای میشه براش. لنگان لنگان پله های تحصیل رو بالا میره و تو دانشگاه تهران قبول میشه. ولی به همین بسنده نمیکنه. از محدودیت ها هراسی نداره و تبدیل میشه به اولین بانویِ جراح عمومی ایران.

📖شما قراره تو این جلد چیو بخونین؟
مسیری که ایشون طی کرده تا شده جراح عمومی، از خونوادش، احساساتش نسبت به شهر قم، اتفاقات اون زمان مثل تبعید امام و جنگ تحمیلی، آشنایی با رتبه اول کنکور یعنی ناهید که از بهترین دوستاش بوده، و حضور محمدرضایی که پروین رو دوست داشت و ...
      

        بسم الله الرحمن الرحیم 

خواهرزاده ام میگوید:
_کجای کتابی؟
میگویم: صفحات آخر
میگوید: چی یاد گرفتی ازش؟
کتاب را میبندم و به تصویر روی جلد نگاه میکنم. تصویر پیرمردی در حال دعا کردن است که در زمینه اش آسمان و هلال ماه به چشم میخورد. به یکباره تمام داستان های کتاب را به خاطر میاورم. به خواهرزاده ام که منتظر جواب است میگویم:
وقتی داستان های این مرد رو خوندم، تازه فهمیدم چقدر تو سطح پایینی قرار دارم. تازه فهمیدم انسانیت یعنی چی. تازه فهمیدم یه مسلمون واقعی چه جور آدمیه. و اینکه چقدر کارهای درستم کم و کارهای اشتباهم زیاده. با مقایسه کردن خودم با اون مرد فهميدم وضعیتم هیچ خوب نیست.
خواهرزاده ام چند ثانیه ای نگاهم میکند. نگاهش هیچ خوب نیست. گویی او هم به حالم تاسف میخورد. بعد پا میشود و میرود به اتاق. و من به مرد بارانی فکر میکنم.

لقب مرد بارانی به او داده اند. چون مانند باران پاک و زیباست و این زیبایی را مثل باران به همه میبخشد و فرقی بین کسی نمیگذارد.
کتاب مرد بارانی صد داستان کوتاه از زندگی معنوی آیت الله بهجت است. صد قطره باران که اگر هر کس یکی از این قطره ها به جانش بشیند میتواند پاک شود. خاصیت باران است دیگر. حال هر چقدر بیشتر از این باران برخوردار شوید، میتوانید خودتان هم یک مرد یا زن بارانی شوید. هر که قطره اش بیش بارانش بیشتر.

یک اتفاق بارها در این صد داستان تکرار شد. آن هم علم این مرد به حرف های نزده و پنهان در قلب های مردم بود. برای مثال بی هیچ دلیلی میرفت سمت مردی و از لباسش پولی درمی‌آورد و به آن مرد میداد. بعد ها مرد ناشناس می‌آمد و تعریف میکرد که به پولی نیاز داشته. بدون اینکه از کسی درخواست کمک کند، فقط با خدا و اهل بیت در میان می‌گذاشت و توسل میکرد. و از یک‌جایی آیت الله بهجت اورا پیدا میکرد و به دستش همان مقداری که نیاز داشت را می‌رساند.
یا کسی مشکلی داشت و وقتی نزد ایشان می‌آمد، قبل از اینکه مشکلش را بگوید، آقای بهجت راه حلش را میگفت!

نویسنده این صد داستان را از منابع مختلفی گرد آوری کرده. از کتاب هایی که درمورد زندگی آیت الله بهجت نوشته شده مانند العبد، تا مستند های تلوزیونی و رادیویی و مصاحبه با پسر ایشان، علی بهجت.
کتاب حدود ۸۰ صفحه است که یعنی میانگین هر داستان کمتر از یک صفحه است. داستان ها هم به هم مربوط نیستند و هر کدام جدا از دیگری اند. خوبی اش این است که هر زمان خواستید می‌توانید در زمان کمی یک یا چند داستان را بخوانید و ببینید بنده خدا بودن یعنی چه.

داستان شماره ۱۹ کتاب:
آقا بچه هارا دوست داشت. پیشش خیلی عزیز بودند. با آن ها شوخی میکرد. خیلی وقت ها آقا کنار یک بچه می‌نشست، انگشت اشاره و وسطی‌اش را به نشانه راه رفتنِ یک نفر، تکان تکان می‌داد و سمت بچه می‌برد. با خنده میگفت:«اومد. اومد.»  بچه خیلی کِیف میکرد. غش غش می‌خندید. اگر کسی آنجا بود و آقا را نمی‌شناخت، یک درصد هم فکر نمیکرد این پیرمردی که دارد این کارها را می‌کند، مرجع تقلیدِ شیعیانِ جهان است!
      

        بسم الله الرحمن الرحیم 

تا حالا یه کتاب باهاتون حرف زده؟ یعنی خودش خودشو معرفی کنه.🌚

~ سلام، آیا مرا میشناسید؟ شک ندارم نام مرا زیاد شنیده اید.«من» کتابی هستم که سال ها پیش به همت یک دانشمند و شاعر پر تلاش به نام سید رضی گردآوری شدم. نامم نهج‌البلاغه و ...

📄این متنی که الان نوشتم از همین کتابه.
پس شما قراره با خوندن این کتاب حقایقی از نهج‌البلاغه رو از زبان خودش بشنوین. انگاری نهج‌البلاغه خودش یک آدمه و برامون حرف میزنه :)

از ابتدا تا انتهای کتاب، ما میشینیم جلوی این کتاب، و ایشون خودش رو به ما معرفی میکنه. اونم با زبان خودمونی. و همین باعث میشه تو یکی دو ساعتی که کتاب رو میخونین، از خوندنش لذت ببرین.

📑 اول از همه شروع میکنه به معرفی نویسنده خودش. سید رضی رو معرفی میکنه و اتفاقاتی هم که در قبل و بعد نوشتن نهج‌البلاغه افتاد رو به صورت داستانی و خوندنی تعریف میکنه.

📚بعد میره سراغ چیزهایی که درونش داره. که شامل خطبه ها، نامه ها و کلمات قصاره. میگه که چطوری نویسنده‌ این بخش هارو جمع آوری کرده و حقایق جالبی رو راجع بهشون میگه. و از هر کدوم از این بخش ها چند نمونه زیبا میاره. مثلا یک نمونه از بخش کلمات قصار که به دلم نشست: 
آن کس که به کار دینش بپردازد،
خدا کارِ دنیای او را درست می‌کند.

🗞بعد از شرح محتوای این اثر، کتاب بهمون چند تا از حقایق دیگه رو هم میگه:
۱_انتخاب نام.( نهج‌البلاغه یعنی راه روشنِ سخنِ سنجیده و رسا گفتن)
۲_گسترش و رواج نهج‌البلاغه 
۳_شرح های نهج‌البلاغه 
۴_ ترجمه نهج‌البلاغه 
۵_ جایگاه نهج‌البلاغه

🔍در آخر کتاب ۴۰ تا سوال قرار داده شده که میتونید خودتون رو بسنجین و ببینین چقدر از محتوای کتاب رو یادتونه.
      

        بسم‌الله الرحمن الرحیم

غرب با قهرمان های داستان هاش
و شرق با قهرمان های داستان هاش
در مقابل هم قرار میگیرند
تن تن و سوپر من و تارزان و ...
سندباد و علی بابا و رستم و ....
نبرد های مختلفی بین این قهرمان ها صورت میگیره و ما در این نبردها قدرت های هر کدوم از این قهرمان هارو شاهدیم.

خطر لو رفتن داستان: بعد ۱۵۰ صفحه از این نبردها، قهرمان های غربی دست از پا دراز تر مشرق زمین رو با شکست و خفت ترک میکنند. با اینحال بازم از نقشه های پلیدشون دست نمیکشند. وقتی در زمین میبینند حريف شرقی ها نیستند از آسمان این کارو میکنند‌. یعنی ماهواره. یعنی رسانه. جعبه های جادویی یا همون تلوزیون خودمون. اونجا شروع میکنن به ساختن ماجراهای خیالی که خودشون در اون ها قهرمانن و اسمی هم از قهرمان های شرقی نمیارند. و متاسفانه خیلی از بچه های جدیدی که به تماشای این جعبه میشینن، از قهرمانای سرزمین خودشون آگاهی ندارن و دل میبندن به افسانه ها و شخصیت های بزدلی که روزی از قهرمان های کشورشون شکست خورده بودن.

کتاب تن تن و سندباد نشون میده که قهرمان های سرزمین ما خیلی خیلی جذاب تر و واقعی تر و قهرمان تر از شخصیت هایی مثل سوپرمن و تن تن و کاپیتان هادوک و ... هستند

نقص زیاد داشت، جا داشت خیلی بهتر بشه. مثلا بعضی جاها خیلی منطق نداشت، که البته طبیعیه به خاطر همچین موضوعی.
و اینکه برای بزرگسال جذابیت نداره کلا. مختص نوجوان ها و سن های پایین‌تره.
      

        بسم‌الله الرحمن الرحیم 
#خاطرات_سفیر
#نیلوفر_شادمهری

خانم شادمهری برای مقطع دکترا به کشور فرانسه سفر میکنن و در سال اول تحصیل، اتفاقاتی که در اونجا رخ میده رو به صورت داستان های پراکنده در این کتاب جمع آوری میکنن.
تو کتاب خیلی از محیط فرانسه و دانشگاه نمیخونیم، چون بیشتر بخش کتاب مربوط به بحث های عقیدتی بین دانشجوهاست که یه سرش خانم شادمهریه. ایشون بهشون حس سفیر بودن دست میده. به دلیل شبهات و نا آگاهی هایی که دیگران دارن و خانم سفیر هم موظف میدونن خودشون رو که این شبهات و برطرف کنن. شبهاتی پیرامون اسلام، شیعه و ایران.
کتاب از لحاظ ادبی قوی نیست. یک متن روون داره که شبیه وبلاگ خوانیه. البته خود نویسنده هم تو مقدمه این نکته رو میگه این کتاب اول به صورت خاطرات درج شده در وبلاگشون بوده.
اتفاقات این کتاب برای زمانیه که بوش رئیس‌جمهور آمریکا بوده. شخصیت اصلی داستان که خانم سفیر باشن، در کنار دانشجویان دیگه کلی اتفاق رو تجربه میکنن که اینجا اومده. بحث های مختلف، پیدا کردن دوست های زیاد، و رفاقت و ...
روایت داستان به شدت صمیمی و شما به راحتی این صمیمیت رو حس میکنید موقع خوندن کتاب.
      

        بسم‌الله الرحمن الرحیم 

مهدیار نوجوانی سیزده ساله است. روزی نامه ای توسط پستچی به او داده میشود. نامه ای 
از طرف فرمانده. قرار بر این است که ده روز بین مهدیار و فرمانده نامه نگاری انجام 
شود. در نامه های فرمانده به مهدیار، وظایفی مشخص شده که مهدیار باید آنهارا انجام داده 
و با نوشتن گزارش، نامه اش را به فرمانده از طریق اداره پست تحویل بدهد. 
ما مهدیار را در این ده روز دنبال میکنیم و در صفحات آخر همه چیز را در مورد نامه ها 
و پستچی و فرمانده که ناشناس هستند میفهمیم. 
خانم مسعودی با استفاده از شخصیت مهدیار، تو این کتاب تالش کرده که یک سرباز واقعی 
امام زمان رو به نوجوونا بشناسونه. مهدیار از روز اول تا آخر، مسائل مهمی رو یاد 
میگیره. دیدش بزرگتر میشه، و معیار هایی که اون رو به عنوان سرباز امام زمان معرفی 
میکنه تا خدا ازش خشنود بشه رو در خودش پیاده میکنه. از آگاهی نسبت به اطرافیانی که 
وضع مالی خوبی ندارن، دنبال کردن اخبار داخلی و خارجی، منظم بودن و کلی صفات و 
آگاهی هایی که باعث رشد یک نوجوون میشه رو در این کتاب میتونین بخونین. تا شما هم 
خودتون رو بسنجین که چقدر یاری هستین برای مهدی.
      

        حسین خیلی اوقات از خوردن چیزهایی که بهش میگن سر باز میزنه. اونجاست که داییش که من باشم وارد ماجرا میشم و با اصرار مجبور میکنم اون غذا رو بخوره. وسط خوردن بهش میگم دیدی خوشمزه بود؟ اونجاست که نیشش وا میشه و حرفم رو تایید میکنه‌.
خیلی از بچه ها، بدون تجربه کردن چیزی، حسشون بهشون میگه که اون کار جالب و خوشایند نیست. البته برا بزرگتر ها هم صدق میکنه، چه بسا بیشتر! اما وقتی تجربش میکنن میبینن که ای وای! چقدر خوب بود و چه بیخود نسبت بهش دید منفی داشتم!

فیگیِ داستان ما هم از بارون متنفره. ولی در انتها عاشقش میشه‌. اون تجربه کرد بازی زیر بارون رو و به همین دلیل بود که فهمید چقدر خوبه! گاهی باید اجازه تجربه به خودمون و بچه ها رو بدیم( البته که هر چیزی رو نه.🤨) 

کتابِ من چیز های جدید را امتحان خواهم کرد هم در همین زمینه‌ست برای بچه ها. کتاب خیلی خوبیه.
      

        بسم‌الله الرحمن الرحیم 
#برای_ظهورش_معتکف_شویم
#حسن_محمودی

من از ۲۸ سال پیش تا به حال این کتاب هارو جمع کردم ...
دکتر رزاق پور که سخنانش تمام میشود میروم سمت کتاب ها. یک بررسی کلی انجام میدهم.با خود میگویم بعد این همه سال آمدن به اعتکاف یک کتاب هم با این موضوع نخواندم.

کتاب برای ظهورش معتکف شویم را بر میدارم.میروم گوشه ای و شروع میکنم‌. یک ساعتی خواندنش وقت میگیرد.
کتاب برای من که چند سال معتکف بودم و با احکام و حال و هوای اعتکاف آشنایی داشتم چیز جدیدی نداشت. تنها تلنگری که به من زد، عنوان کتاب بود. برای ظهورش معتکف شویم.

برای ظهورش معتکف شویم، داستان بلندی ۷۰ صفحه ای‌ست.
نوجوانی با گوش دادن اتفاقی سخنرانی حاج آقایی در شبکه یک که اعتکاف را وصل میکند به امام زمان، تصمیم میگیرد معتکف شود و تجربه ای معنوی و خاص در این سه روز کسب کند و حاجتش هم ظهور است.

کتاب، داستانی آموزشی و تعلیمی‌‌ست.
نویسنده به وسیله داستان، احکام و آداب اعتکاف و شرایط آن را به همراه آیه هایی مهدوی و ... به مخاطب ارائه میدهد.
داستان ساده و بی هیچ گونه فرازو نشیبی‌ست. انگار نویسنده یک شخص عادی بوده و گفته چون داستانی راجع به اعتکاف نداشتیم پس بیایم و یک داستانی بنویسم. خبری از فرم قوی و قدرت نویسندگی نیست.

اگر با اعتکاف آشنایی دارید نیازی به خواندن این کتاب نیست.چون داستان هم چیز خاصی ندارد. فقط همین را بدانید که نیت اعتکاف نزدیکی به خدا باشد و حاجت ظهور امام زمان.

اگر بار اولتان است که معتکف میشوید و نوجوانید و دوست دارید احکامو شرایط اعتکاف را از طریق داستان بخوانید، خواندنش برای یکبار جایز است.
      

        بسم‌الله الرحمن الرحیم
#خیرالنسا 
#قاسم_هاشمی_نژاد

خیرالنسا را هفته پیش به اتمام رسوندم. با اینحال چیزی ننوشتم از کتاب تا الان. یک به دلیل حالم. و دو اینکه میخواستم گفت و گوی علی اکبر شیروانی با قاسم هاشمی نژاد رو در باره خیرالنسا بخونم. کتابِ راه ننوشته گفت و گوهای این دو شخص راجع به کتاب های قاسم هاشمی نژاده. پیشنهاد میکنم شما هم بعد خوندن خیرالنسا به سراغ بخش خیرالنسا از کتاب راه ننوشته برید.

~ و اما خیرالنسا
خیرالنسا نه یک داستان کوتاهه، نه یک رمان. یک داستان بلند با ۶۰ صفحه‌ست که نثر نویسنده در اون میدرخشه. و ما ادراک نثرِ قاسم خان؟
زبان اثر هیچ سابقه‌ئی نداره. طعم کهنگی داره. و کاملا مناسبِ یک داستان عارفانه از حکیمه ای به نامِ خیرالنسا‌ست.
اینکه چرا نویسنده سراغِ همچین شخصیتی رفته در آخر داستان مشخص میشه. 

~ دنبال اینکه یک داستان عارفانه ای بخونید و نکته هایی یاد بگیرید و خلاصه یک اثر آموزشی و تعلیمی رو تجربه کنید نباشید. از دلایل خوندن خیرالنسا همین بس که نثر این اثر رو جای دیگری نمیتونین پیدا کنید. ک همینه که خیرالنسا رو با ارزش میکنه. نه فقط زندگی یک عارف.
در این اثر شاهد زندگی یک حکیمه که با علمی خدایی تونست زندگی انسان های زیادی رو نجات بده و درمانشون کنه هستیم.

☕️خیرالنسا را جرعه جرعه بنوشید. به آهستگی. شرابی‌ست که باید آرام به جان بنشیند.
      

        بسم‌الله الرحمن الرحیم 
#عارفانه

... من دیدم یک جوان در حال سجده است، اما نه روی زمین! بلکه بین زمین و آسمان مشغول تسبیح حضرت حق است!
جلو رفتم و دیدم احمد آقا مشغول نماز است. نمازش که تمام شد پیش من آمد و گفت تا زنده ام به کسی حرفی نزنید...

این سخن از حضرت آقای حق شناس نقل شده که بعد از رفتن به مسجد در نیمه شب چنین صحنه‌ای مشاهده کرده.

احمد نیری، شهید ۱۹ ساله ای است که از این دست احوالات که برای خیلی هایمان دست نیافتنی و غیرممکن به نظر می آید دارد.
او در یادداشت هایش دارد که : روز چهارشنبه میخواستم وضو بگیرم برای نماز که یک لحظه‌ چشمم به حضرت (ع) افتاد. 
او با حضرت ملاقات میکرد. جوانی کم سن اما عجیب.

جایی به دوستش که با اصرار دلیل رشد معنوی اش را پرسیده بود گفت: روزی برای گرفتن آب به سمت رودخانه رفتم. آنجا دختران جوانی در حال شنا کردن بودند. بدنم لرزید و رو برگرداندم. من میتوانستم گناه کنم اما از این کار به خاطر خدا گذشتم و از شیطان به خدا پناه بردم و درخواست کمک کردم. رفتم و از جایی دیگر آب برداشتم و همینطور که مشغول بودم از چشمانم اشک جاری شد. و یا الله و یا الله میگفتم. ناگهان صدایی شنیدم. از کوه و سنگ و ... از همه صدا می‌آمد. همه میگفتند: سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلَائِکَةِ وَ الرُّوحِ / پاک و منزه است خداوند و پروردگار فرشتگان و روح القدس

کتابِ عارفانه گوشه هایی از زندگی شهید احمد علی نیری را روایت میکند که خواندنش مانند بوییدن گلی‌ست که از آسمان به زمین افتاده و شما در عین مست شدن از این بو، حسرت آسمان رفتن را میخورید و بیزاری از زمین را میجویید.
      

        بسم الله الرحمن الرحیم 

... پس يزدگرد به‌سوی مرو گریخت و به آسیایی درآمد. آسیابان او را در خواب به طمع زر و مال بکشت...

 سطر بالا را تاریخ می‌گوید. بهرام بیضائی هم شروع میکند به کار:
آسیابی نیمه تاریک. جسدی روی زمین افتاده. بالای سرش موبد در حال زمزمه. آسیابان ایستاده بی حرکت با چهره ای وحشت زده. و زن او که بر میخیزد و دخترش که جیغ میکشد.

این صحنه آغازین است. مجلس شاه کشی است. شاه بی جان است و سردار میگوید آسیابان باید کشته شود.
 موبد(فرد روحانی در آیین زرتشت) که در حال زمزمه برای روح پادشاه است تا آرام گیرد و سرکرده ای که به سرباز میگوید تا دار را آماده کند هم با رای سردار موافقند.
سردار میگوید: تو کشته خواهی شد، بی درنگ! اما نه به این آسانی؛ تو به دار آویخته می‌شوی_ هفت بندت جدا، استخوانت کوبیده، و کالبدت در آتش! همسرت به تنور افکنده می‌شود؛ و دخترت را پوست از کاه پر خواهد شد...

این ها فقط دو صفحه اول نمایشنامه است. بهرام بیضائی ۶۰ صفحه مینویسد. قوی و با شکوه. خلاق است و همین خلاقیت است که لذت خواندن را دو چندان میکند. کتاب ادبیات کهن است و هم ادبیات امروزی. گویی ترکیب شده.

 در صفحات مرگ یزدگرد به دنبال تاریخ نباشید. درست است که نویسنده از تاریخ استفاده کرده اما هدف انتقال تاریخ نیست. بلکه هدف خلق اثری ادبی است که بیضائی هم خوب بلد است.
      

        بسم الله الرحمن الرحیم 
 
میخوام یه داستان بگم براتون، خوب گوش کنید.
یه نوجوون رو تصور کنید. این نوجوون خودش و پادشاه عالم میدونه. پدر و مادرش رو خادم خودش میدونه. خیلی بی نظمه. بی ادب هم هست و همه از دستش خستن. تذکر و تنبیه روش جواب نیست. باز هم کار خودشو میکنه و جریمه هارو دور میزنه. تو خونه آثار فجایعش به خوبی نمایان.
شما اگر جای مادر و پدر اون بودین چه میکردین؟
میگِل داستان ما یه همچین پسری بوده. مادرش روزی صبرش سر میاد و با نوشتن یک نامه به پسرش میفهمونه که قراره تا یک ماه بعد اخراج بشه. میگِل خیلی موضوع و جدی نمیگیره اما میبینه رفتار مادر کاملا جدی و هر چقدر روز ها میگذره و مهلت یک ماه کمتر میشه رفتار مادر تغییری نمیکنه. روز موعود فرا میرسه و بوی اخراج به مشام.

تقریبا یک سوم اول کتاب تا همین روز اخراج رو روایت میکنه و باقی داستان اتفاقات بعد از اخراج رو.

میگِل نمادی از نوجوون هایی است که حرف تو کلشون نمیره و شاید خیلی از ما یه میگل درونی داشته باشیم و شبیهش بشیم. منزجر کنندست. حس خیلی بدی میده. درسته؟ میگِل فکر نمیکرد انقدر حس بدی میده به دیگران تا اینکه با نامه اخراج روبرو شد و از خواب غفلت بیدار. نمیتونم بگم از کار مادر لذت نبردم‌، بردم واقعا. اما نمیدونم کار درستی بود یا نه‌. یه جورایی امن بودن رو از بچه میگیره‌. هر چند ادبش میکنه. باید کتابای تربیت کودک بخونم و کمی روش فکر کنم. فعلا نمیتونم بگم کار مادر و پدر که اخراج بچشون بود کار درستی بوده یا نه؟ هر چند که دلمان خنک شد
شما فکر میکنین کار درستی بود؟
نیازی به خوندن کتاب هم نیست. مطمئنا میگِل هست دور و اطرافتون و با این داستان آشنایید (=