با تشکر از آقای الوندی نویسنده کتاب
بسیار خوب به موضوع کتابخوانی پرداخته‌اند البته با توجه به اینکه پیوستگی مجموعه حفظ شود
تصویرگری خیلی خوبی داره

کاش همه اعضا دوستی خانواده داشتند
یعنی در تصویرگری وقتی هر کدوم از حیوانات که می‌رفتند خانه، خانواده ‌آن‌ها هم بودند مثل پدر و مادر و خواهر و برادر و...
و در تصویر واکنشهای مختلف آن‌ها به عملکرد روباه یا... به تصویر کشیده میشد جای گفتگوی بیشتری فراهم میشد
در واقع جریان یک قصه تصویری در دل جریان اصلی داستان.

        

          تصویرگری این مجموعه خیلی عالی، پرجزئیات و خارجی طوره. داستانش یک جاهایی نامفهوم میشه و برای بچه احتمالا سوالات بی جوابی به وجود بیاره. هر چند داستان این جلد به نسبت جلد های بعدیش بهتره. یه تلاش هایی برای کلیشه شکنی از مفهوم روباه مکار کرده و تلاش روباه برای باسواد شدن، شاید برای بچه مشوق درس خوندن بشه.
        

          مجموعه ای کم  نظیر به ویژه از نظر تصویرگری .
        

           تصویرگری کتاب نمره‌ای در حدود ۴  و بلکه بالاتر هم می‌گیره اما داستان جملاتی کم دارد و از تصاویر عقب تر است.
نه اینکه تصویر متن را کامل نکند، به نوعی داستان به خوبی از آب در نیامده است
        

          قصه‌های دم‌نارنجی یک مجموعه پنج جلدی است. 
بااینکه هر جلد موضوع خاصی دارد، حال و هوای اصلی تمام آن‌ها کتاب و کتابخوانی است.
تصویرسازی کتاب بی‌نظیر و در کاملا در سطوح بالای جهانی است؛ اما متن، متاسفانه، همپای آن نیست و حتی در قسمت‌هایی داستان مبهم است؛ که می‌توانست با اضافه شدن چند جمله این اشکال برطرف شود. 
در مجموع حتماً پیشنهاد می‌کنم که تهیه کنید و برای بچه‌ها بخوانید. 
فراموش نکنید که برای رفع ابهامات داستان باید خودتان دست به کار شوید و همراه بچه‌ها تلاش کنید.
در جلد اول با روباهی آشنا می‌شویم که علاقه دارد باسواد شود اما مگر یک حیوان می‌تواند برود سرکلاس و کنار آدم‌ها بنشیند؟
در جلد دوم دم‌نارنجی تنها، که عاشق کتاب شده است، دوستانی شبیه خودش پیدا می‌کند.
موضوع جلد سوم تقلید کورکوانه و زود تصمیم‌گرفتن است؛ البته به بهانۀ کتاب.
در جلد چهارم شایعه می‌شود که هیولای بنفشی در جنگل پیدا شده. دم‌نارنجی به کمک کتاب می‌رود سراغ حل معمای هیولا.
در بالاخره در جلد آخر، دم‌نارنجی و دوستانش یک جعبۀ کتاب پیدا می‌کنند و دنبال صاحبش می‌روند..
        

          تصویرگری خیلی از داستان جلوتره ، داستان می توانست گفتگو محور باشه تا روایی .