یادداشت‌های آرامه بصیرتی (38)

          ساعت ۱۰ امشب ۴  اسفند گرفتم دستم و ساعت ۱ صبح ۵ اسفند تمام شد. 
 تو یک ساعت نفهمیدم چجوری رسیدم صفحه‌ی ۱۰۰ تو سه  ساعت ۲۶۰ صفحه تمام شد.انقدر جذابه برام که نگم براتون جایی دیدین بخونیدش، مجموعه‌ای از داستان کوتاه‌هایی که راوی از ادم‌هایی صحبت میکنه که در فرانسه یا مسیر رفتن به فرانسه یا مسیر برگشت از فرانسه می‌بینه. شرایط زندگی فردی زن‌های مختلف که محیط و جامعه چه بلاهایی سرشون میاره و باز خودشون رو بالا می‌کشن تا سرپا بمونن.
        

          بخشی از کتاب «مجمع سری»
«هیچ‌کسی که حرف وجدانش را گوش کرده اشتباه نمی‌کند عالیجناب. ممکن است تبعاتش مطابق نیت و میل ما نباشد. شاید در طول زمان ثابت شود که خطا بوده است. اما معنایش این نیست که اشتباه کرده‌اید. تنها راهنمای کارهای آدمی برای ابد وجدان اوست. چون در وجدان است که واضح‌تر از هر جای دیگر صدای خداوند را می‌شنویم.»

رابرت هریس از یک روایت خطی داستان ساده و پرتنش و جذابی درآورده.
دیشب تمومش کردم و روایت مرگ پاپ، آدمی که درجهان جایگاه خاص و بالایی داره و بعد مرگش باید جنازه‌ش معطل ادم‌ها بمونه که ایا بره سرد خونه یانه...
و روایت ادامه‌ی داستان انتخاب پاپ بعدی از بین ۱۱۸ کارینال از جای جای دنیاست و دعوا و کشمکش کاردینال‌ها بر سر قدرت ...
خیلی جذاب بود خیلی خوب بود و پایان بندی فوق العاده بود. خلاصه که ازون کتاباس که میگی عجب چیزی بود.
#مجمع_سری
        

          پیشنهاد میکنم اگر می‌خواین بخونین ترجمه‌ی انتشارات چشمه با عنوان درد سنگ رو بخونید
        

          چند شب پیش خوابم نمی‌برد کتاب اول شخص مفرد از هاروکی رو خوندم 
درباره‌ش چند جمله بگم.
درست عین مابقی کارها و نوشته‌هاش عجیب و دوراز ذهنه یعنی همیشه توقع نداری از چیزایی که داره می‌گه و متعجبت می‌کنه.
مجموعه داستان کوتاهه و نباید تو داستان‌هاش دنیال اتفاق خاص یا پایان باشی، یه جمله داره هرکدوم که بشه مشق زندگیت.
        

          کتاب خیلی عجیبیه برام همیشه ایتالیا رو یک جور می‌دیدم و الان این کتاب واقع‌گرا داره نشونم می‌ده، فقرش رو آدم‌های معمولیش رو، شیوه‌ی زندگیشون رو. برخوردشون رو، تفاوت فرهنگی شهر به شهرش رو...
مثل ایران که هر قومیت و شهری فرهنگ و اداب خودشون رو دارن 
میلان تا سیسیل هزاران فرسخ، بین فرهنگ‌هاشون فاصله‌ست.
تو چندجای داستان اشاره به دختر داشتن و افتخار دختر داشتن کرده...
و ادم‌ها وقتی می‌خوان از افتخاراتشون نام ببرن میگن دختر دارم، یا همه‌ی بچه‌هام دخترن. 
        

          فقط نیاز داشتم بخونمش برای حالم
        

          تمام...
می‌شد با هرجمله‌ش برای دردا و زندگیای دردناکشون فقط گریه کرد.
ویدیویی برای معرفیش ضبط می‌کنم حتما.
توصیه به خوندنش برای هرکسی نمی‌کنم کاملا سلیقه‌ایه و بیش از داستان و رمان بودن، تاریخ زندگی و کشتار آدم‌هاست...
        

          این کتاب خیلی برام حس همذات‌پنداری داشت، دیشب نشستم تکه‌هاییش که خیلی بهم نزدیک بود دوباره خوندم.
اینکه عنوان و تصویر کتاب در شروع انگار از سنگ کلیه زن گرفته شده و جلوتر که میریم میبینیم از سنگ شدن قلب و روانش گرفته شده. تا یه جایی منتظری و تلاش می‌کن، غم میخوری، نا امید میشی و یه جایی بعد از ۲۰، ۳۰ سال میشی یه تیکه سنگ و و فقط ادامه می‌دی و منتظری دیگه از خواب پانشی‌.. رمان اتفاق خاصی نداره ولی زندگی زن‌هاییه که فقط زنده موندن درحالی که مرده‌ن.
        

          https://youtu.be/4ywxs1TSy20?si=igk_Y6rhzbPuln2X

سعی کردم تو این ویدیو درباره‌ش حرف بزنم
        

          داستان رو  دوست داشتم و با ترجمه‌ی مهلا سادات عرب از نشر آناپنا خوندمش، ترجمه و ویراست افتضاح بود انقدر ویرایش کتاب ضعیفه و غلط تایپی و نگارشی داره که هی می‌گفتم ولش کن عصبیم می‌کرد. اما خود داستان و روایت جذابه 
        

          این کتاب درد خیلی عجیبه
یعنی عجیب نیستا 
اینجوریه که من رو برد توی جزییاتی که خیلی وقتا بهشون توجه نشده
پایان نامه‌ی مهتاب درباره‌ی بررسی روانشناختی شخصیت رمان‌های جنگ بود 
مثل سلاخ خانه شماره پنج و چندتای دیگه
به نظرم این کتاب درد هم خیلی قابلیت بررسی داره 
فکر میکردم هزاران هزار سرباز توی جنگ‌ها بودن و علاوه بر اسیبایی که اونجا می‌دیدن هر کدوم جداگانه از کودکی هم اسیبی داشتن و هر شخصیت حامل مشکلاتی هم بوده و درد جنگ افزون براون شده
کتاب درد برام تداعی ادم‌هایی بود که همیشه به عنوان تیپ(نه شخصیت) سرباز دیده شدن ولی شخصیت مستقل داشتن
        

          زبان سخت اما پراز حرف و روانکاوانه
ابعاد سیاه انسان برای نشان دادن برتری خود
        

          تاریخی و عاشقانه با پایان عحیب و شوک کننده، هیچ جوره قابل حدس نبود تهش و خیلی دردناک بود
        

          شاید توی نوجونی خوندنش هم خوب بود هم اشتباه ولی یه سایه تاریک شده توی ذهنم که هم دوسش دارم هم نه
        

          انقدر عجیب دوسش دارم که نمیدونم چی بنویسم. خوندنش ولع کتاب‌خواری ادم رو هزار برابر می‌کنه‌ دوست داری هی بری بخونی هی بری بخونی ...
        

          هربار خوندنش بعد جدیدی از کرختی بشر رو باز می‌کنه
        

          لولیتا برای من شده است نماد، نماد آدم‌هایی( نه فقط دخترها)، آدم‌هایی که محیط و عقاید بعضی آدم‌های اطرافشان دست و پایشان رابسته و عذابشان می‌دهد. زندکی لولیتاوار داشتن...
        

          #ماه_در_استکانت_افتاد 
#ستاره_قره_باغ_نژاد 
#کتابخوار
#انتشارات_مهراندیش
ستاره‌ی ماه در استکانت افتاد، دخترکی است یا دقیق‌تر بگویم آدمی است رها شده که مادربزرگش او را بزرگ می‌کند. 
روایتی که شاید هر نویسنده‌ی دیگری می‌نوشت ‌و از تنهایی‌ها، دردها و رنج‌هایی که طی می‌کند سیاه و با رویکردی منفی به آن می‌پرداخت اما خانم قره باغ نژاد حتی از درگیری‌ها و تمسخرهایی که برای شخصیت رمان پیش می‌آید با تصویرسازی‌های رنگی و مثبت برای خود و مخاطبش فضایی جهت رشد و بالندگی آدمی می‌سازد. 
زن در همه جای داستان پررنگ است. قهرمانان داستان زن‌ها هستند. 
زن‌هایی که می‌جنگند.
زن‌هایی که صبوری می‌کنند. 
زن‌هایی که رها می‌شوند.
زن‌هایی که به اجبارها پاسخ منفی می‌دهند و راه خود را می‌روند.
زن‌هایی که جدی گرفته نمی‌شوند و تمسخر را به جان می‌خرند.
زن‌هایی که حق حیات ندارند.
و زن‌هایی که خودشان را از بحران‌ها بالا می‌کشند و رها می‌‌شوند.

درباره این کتاب و آشنایی با نویسنده لایو خواهیم داشت.
#رقیه_بصیرتی
        

          هزاربار خوانده‌ایم و هنوز جای خواندن دارد
        

          دنیای نوجوونی رو، چالش های خانوادگی رو، خیال و وهم رو عجیب توی خودش داذه، جمله شروع تمام داستانه...