از دیار مهتاب، یک ناول آرام و لطیف از زبان دختری‌ست که جوانی مادربزرگش رو برای ما روایت می‌کنه. مادربزرگ خیال‌پردازی که گویی تجلی "درد عشق" در قامت یک انسانه. یک اثر، کوتاه و راحت‌خوان با روایتی دلنشین که با چای عصرانه یا توی شلوغی مترو خیلی می‌چسبه :)
        

          در یک کلام؛ زیبا!

چقدر یک کتاب میتونه درباره‌ی احساساتی که یک زن در طول زندگی‌ش احساس میکنه زیبا و لطیف صحبت بکنه. تازه در یک داستان کوتاه.
داستان درباره‌ی پیداشدن و پیداکردن هست، چیزی که انسان همیشه و همه‌جا به دنبالش هست، عشق.
تا اون رو پیدا کنه و ببینه چیه و کیه و چرا؟
ولی آیا بهتر نیست انسان ابتدا به درون خود به جستوجو بپردازد تا این عشق رو که از همه‌کس و همه‌چیز می‌جوید در درون خویش بیابد؟