از پیرمرد صد ساله... بیشتر دوستش داشتم. خیلی از خواندنش لذت بردم و خیلی، بلند بلند خندیدم. واقعا عالی بود.
علاوه بر این، ترجمه ی کتاب عالی و واقعا بی نقص بود.
        

          جالب بود و پر از بالا و پايين يا بيشتر پايين:))
        

           کتاب خوش خوان است و طنز داستان حسابی شمارا به خنده می اندازد.
در این کتاب کمی خوش شانسی در میان بدشانسی های بسیار  و ماجرا جویی های فراوانی خواهید دید.
از نظر علم آمار، احتمال این که یک آدم بی‌سوادِ بزرگ شده در سوئتوی دههٔ ۱۹۷۰ روزی متوجه شود با پادشاه و نخست‌وزیر سوئد در یک کامیون حمل سیب‌زمینی گرفتار شده است ۱ به ۴۵۷۶۶۲۱۲۸۱۰ است. البته این درصد احتمال بر اساس محاسبات همان فرد بی‌سواد تخمین زده شده است.
        

          نثر روان و طنزش و ربط دادن شخصیت ها به هم دیگر و در کنار آن اطلاعات سیاسی و تاریخی که به خواننده می داد ازش یک کتاب خیلی خوب ساخته است. من خیلی زیاد دوستش داشتم و خیلی هم از دست هولگر یک حرص خوردم. 
        

          از این نویسنده، این کتاب و کتاب  «پیرمرد صدساله ای که...»  را خوانده ام در واقع کتاب پیرمرد و طنز  ظریفش،  ترغیبم کرد که دومین کتاب از یوناس یوناسون را بخوانم، یا در واقع بهتر است بگویم که گوش کنم. 
 به طور کلی، تم هر دو کتاب شامل، تعداد زیادی شخصیت، مکان، اتفاق و چندین موقعیت طنز غیرمنتظره جذاب، است و ارزش وقت گذاشتن دارد.

خطر اسپویل💣💣💣💣💣

به نظرم وقتی یک رژیم آپارتایت نژادپرست و  به قول نویسنده طرفدار نازی ها در کنار اسرائیلی ها مشغول پروژه تسلیحاتی هستند،  به تنهایی نشانگر این نکته است که اسرائیلی ها هم در واقع مثل نازی ها و حتی بدتر  از آن ها هستند، این خیلی واضح است، نه؟!  حالا هرچقدر نویسنده سعی کند با ظرافت و در لفاف اداهای  دموکراسی طور، از کنار موضوع رد شود و این جانوران را تطهیر کند!!
        

          قشنگ بود... 
        

          اولین رمان بلندی که بعد مدت‌ها تونستم بخونم.
از طنز ریزی که داشت واقعا لذت بردم. همینطور نیمچه فضای تاریخی ای که یه جاهایی داشت.
ترجمه هم به شدت روان بود.
راضی بودم در کل. خوندنش خوش گذشت.
        

          به نام خدا
باز هم بمب اتم
اینبار یک دختر کم سواد داخل یک سوله می شود که قرار است شش بمب اتم در آن ساخته شود 
ولی اشتباهی هفت تا ساخته می‌شود
این دختر هم بمب را با خود می برد و دوستانی هم پیدا می کند
دوستانی به غایت نچسب تر از خودش
حقیقتش را بخواهید
ماجرا ها و سیر وقوعشان برایم جالب بود ولی شخصیت ها اصلا
بنظرم شخصیت ها اصلا شکل نگرفته‌اند و بیشتر بازیچه نویسنده اند 
        

          من ذهن خلاق نویسنده را دوست دارم. گره زدن این حجم از ماجرا به هم واقعا کار دشواری است. آن هم با ادبیات طنزآمیز.
این کتاب از دو کتاب پیرمرد صدساله برای من جذاب تر و روان تر بود. آن دو کتاب تسلط عجیبی برای اوضاع و احوال قرن بیست و بیست و یک جهان احتیاج داشت ولی این کتاب، خیلی کمتر احتیاج به اطلاعات بیرونی داشت. البته که گره زدن دو داستان کاملا مجزا از هم، به یکدیگر، واقعا احتیاج به ذهن قوی ای دارد. 
کتاب طنز است و برای اوقات فراغت خوب :)
        

          معرفی و بررسی کتاب #دختری_که_پادشاه_سوئد_را_نجات_داد


نومبکو مایکی، دختری فقیر و سیاه‌پوست از آفریقای جنوبی، توی زاغه‌ای به دنیا میاد. با اینکه سواد نداره، هوش زیادی داره. وقتی یه حادثه باعث می‌شه زندگیش عوض بشه، اون وارد ماجرایی عجیب می‌شه که در نهایت پاش به سوئد باز می‌شه.(ادامه نمیدم که اسپویل نشه)

رمان در واقع یک طنز سیاهه که به سبک خودش، از مشکلات جهانی، فساد سیاسی، نژادپرستی، و دیوانگی‌های دنیای مدرن حرف می‌زنه.

✅ نقاط قوت:
• طنز و تخیل قوی: سبک یوناس یوناسون بسیار خاصه. موقعیت‌هایی خلق می‌کنه که غیرممکن به نظر میان، اما به شکل عجیبی باورپذیر می‌شن.
• شخصیت‌پردازی خوب: نومبکو دختری هوشمند و دوست‌داشتنیه که خواننده راحت باهاش ارتباط برقرار می‌کنه.
• نقدهای اجتماعی و سیاسی: پشت این داستان خنده‌دار، انتقادهای جدی از دنیا پنهان شده؛ مثل بی‌عدالتی نژادی، فساد دولتی، جنگ و انرژی هسته‌ای.
❌ نقاط ضعف:
• بعضی جاها اغراق‌آمیزه: اتفاقاتی که می‌افته خیلی عجیب و غریبه و ممکنه برای بعضی خواننده‌ها زیادی غیرواقعی باشه.
• کند بودن بعضی بخش‌ها: ریتم داستان در بعضی فصل‌ها افت می‌کنه و ممکنه حوصله‌بر بشه.
🧠 در یک جمله:
رمان «دختری که پادشاه سوئد را نجات داد» یه داستان طنز، عجیب و متفاوت با چاشنی سیاست و عدالت‌خواهیه که به سبک خودش، هم سرگرم می‌کنه و هم فکر آدم رو درگیر می‌کنه.
        

          تا اواخر داستان به خوبی پیش میرفت از یک جایی به بعد استوپ شد و آهسته ادامه پیدا کرد که همین باعث شد اخرش حال نکنم