به نظرم حتما باید خونده بشه، کتابی اگزیستانسیالیستی که وجودتو باورهاتو تلاش هاتو برای این زندگی زیر سوال میبره و با خود میگی نکنه تا اینجای راه همه رو اشتباه فهمیدم و اشتباه رفتم؟ 
خیلی سخت خوان نیست ولی برای شروع کتابخوانی هم مناسب نیست. داشتان یک مرد دقیقا با دغدغه های امروز ما در ۲۰۰ سال پیش. خیلی جالب و تامل برانگیز بود.
      

        خیلی وقت بود به کتابی که میخونم انقد حس خوبی نداشتم. بعد از حدود صفحه ۹۰ کتاب منو گرفت و تو خودش حبس کرد. حالا برام اتفاقات توی کتاب انقد زنده س که انگار خودم تو عصر طلایی آمریکا هستم. در ضمن هیچ خواننده ای مثل ادیت وارتون انقد با جزئیات افکار و حرکات کاراکترهای کتاب رو تعریف نکرده. حس خاصیه، که بدونی دختری در سال ۱۹۲۰ میلادی دقیقا همون حرکات و تصمیماتی رو میگیره که یکی ممکنه تو ۲۰۲۵ تو روابطش بگیره. در کل خیلی تا الان بهم چسبیده. به کتاب خون ها توصیه ش می کنم.
      

        من این کتاب رو به زبان اصلی خوندم و طنز تلخشو تو قلم ایشی گورو به وضوح دیدم که یکی از نکات جالب کتاب بود. ولی در کل زیتم آرومی داره و کتابی نیستش که بخوام به کسی پیشنهاد بدم چون به احتمال خیلی زیاد ممکنه حوصله سر بر باشه.  من از یک بوکتوبری شنیده بودم که این کتاب دارای راوی غیرقابل اعتماده و تا آخر به این امید خوندم که تهش یه اتفاق خاصی بخواد بیفته ولی متاسفانه راوی غیر قابل اعتماد نبود و اون اطلاعات غلط بودن. همین امید باعث شد بتونم تا آخر بخونمش ولی نمره من‌۳ از ۵ هستش اونم به خاطر آرایه های زیبای انگلیسیش.
      

        من این کتاب رو به زبان اصلی خوندم و طنز تلخشو تو قلم ایشی گورو به وضوح دیدم که یکی از نکات جالب کتاب بود. ولی در کل زیتم آرومی داره و کتابی نیستش که بخوام به کسی پیشنهاد بدم چون به احتمال خیلی زیاد ممکنه حوصله سر بر باشه. 
من از یک بوکتوبری شنیده بودم که این کتاب دارای راوی غیرقابل اعتماده و تا آخر به این امید خوندم که تهش یه اتفاق خاصی بخواد بیفته ولی متاسفانه راوی غیر قابل اعتماد نبود و اون اطلاعات غلط بودن. همین امید باعث شد بتونم تا آخر بخونمش ولی نمره من‌۳ از ۵ هستش اونم به خاطر آرایه های زیبای انگلیسیش.
      

        من استانبول زندگی می کنم و بنظرم واقعا همه چی رو خیلی خوب و جامع و درست نشون داده بود. انقد متن روونی داشت که من در یک نشست تمومش کردم.
      

        جالب بود و پر از جمله های با معنی که همش مجبور شدم زیرشون رو خط بکشم.
      

        خیلی دوسش داشتم. شاید الان مسخره بیاد ولی مناسب زمان نوجوونی بود و من چندین بار خوندمش.
      

        خیلی پسندیدم انگلیسیشم روان بود. کتاب انگیزه دهنده و جالبیه راجع به خود هاروکی موراکامی که همزمان یه ورزشکار حرفه ایه.
      

        باید آدم با حوصله ای باشید برای خواندن این کتاب چون خیلی وارد جزئیات میشه ولی با این وجود رومن رولان با دنیای زنان کاملا آشناس و اینکه چقدر خوب حال و حس خانم ها رو تو این داستان توصیف میکنه مثال زدنیه. شما با یک خانم از اوایل نوجوانی همراهید تا زمانی که به میانسالی میرسه. آرایه های ادبی زیبایی داره کتاب.
      

        واقعی بودن نقاش و نقاشی برام جالب بود و وسوسه م کرد که به آمستردام برم و اثر رو از نزدیک ببینم، داستانی که چاشنی واقعیت شده بودم جذاب بود و تا آخر میکشوندت. قرن هفدهم رو نشون میداد و افکار اون موقع و اینکه فرق خیلی زیادی هم با آدمای اون دوران داشتیم برام جالب بود.
      

        خیلی ساده و بدون توضیحات اضافه فکراشو و داستانشو روی کاغذ آورده بود و گیرا ولی عمیق بود. دوتاشونم نابغه ن !!
      

        کتابی اسرارآمیز. 
شگفت انگیز بودن آخر کتاب رو دوست داشتم، مرموز بودن تا اواخر داستان رو دوست داشتم یه کشش خاصی داره. 
این جمله رو برای آدم یادآور میشه که با مردگان نمیشود جنگید چون همیشه اونان که برنده ن. 
فیلم جالبی هم داشت حتما اون نسخه قدیمیشو ببینید و‌ لذت ببرید.