یادداشت‌های پَناهـ...! 🌱🩵 (51)

          فضای کتاب آروم و دوست داشتنی بود... 
روند کتاب هم آروووووووم بود ولی نه جوری که تحمل ناپذیر باشه
کتاب راجع به یه دختری به اسم تاکاکو عه که داره مشکلات روحیش و شکست های اخیرش دست و پنجه نرم میکنه... که داییش بهش بالای کتابخونش یه اتاق میده تا بتونه یه مدتی اونجا بمونه... اوایل کتابا تاکاکو رو اذت میکردن اما بعد از مدتی کمکش کردن که با مشکلاتش کنار بیاد... 
کتاب خوبیه کلا و خوب حسادت کردن به تاکاکو کاملا طبیعیه🤌😂🤡
        

          وقتی میخواستم شروعش کنم همه بهم قول یه کتابی رو دادن که گریه کنم سرش.... ولی هیچیییی. واقعا غمگین نبود فقط باعث شد خوشحال بشم که تو ایران زندگی میکنم... 🙂✨
        

          نمیتونم بگم بینظیر بود. اما قلمش فوق العاده روون بود
        

          هرروز یک کتاب بخوان... خیلی راجع بهش فکر کردم. این جمله به نظر ساده میاد ولی ولی برای یه کتابخون حکم یه وسوسه شیرین رو داره. اما، واقعا میشه هرروز یه کتاب جدید رو شروع کنی و به پایان برسونی؟؟ واقعا میشه هرروز چندین ساعت رو بیخیال همهمه ی بشینی و به کتاب ها پناه ببری؟؟ 
کار سخت یا حتی غیر ممکنی به نظر میاد... اما ماکه مجبور نیستیم ازش پیروی کنیم... بیاین خودمون یه برنامه راه بندازیم. 
#هرروز_کتاب_بخوان: مهم نیست چی و چقدر میخونی... فقط یه مدتی رو به خودت و دنیای کتابیت اختصاص بده هرچی باشه ، «ادبیات یک گریز است. گریزی نه از زندگی، که به سوی آن.» 
این کتاب واقعا برام جذاب و دوست داشتنی بود. قلم نویسنده گاهی جوری نبود که راحت بشه باهاش ارتباط گرفت. اما قطعا ارتباط گرفتن و درک متن ها و شرایط نینا برای کتابخون ها سخت نیست...! 🙂🩵
        

          من کلا آدمیم که به هیچ وجه نمیتونم از فانتزی خوندن دست بکشم و این کتاب روهم مثل باقی کتابای فانتزیم سریع خوندم
ولی طبق حرف ها و نقدها انتظار داشتم خیلیی بهتر از ناتوان و فانتزب هایی باشه که خوندم. ولی راستش منو خیلی جذب نکرد. شایدم بخاطر این بود که تازه جلد اوله... به هرحال من ادامش میدم چون به نظرم اونقدر خوب بود که بهش یه شانس داده بشه
پ. ن: فقط منم که از قسمت و مرگ و میر و جنگ خوشم میومد؟؟! 😂🗿
        

          این کتاب به شکل عجیبی جذاب بود برام
توی اوج سادگی میشه جادو رو پیدا کرد
جادو توی همه چیز هست، گاهی یک کلمه، گاهی یه آهنگ و... 
فقط منتظره کشف و آزدش کنی... 
        

          هیچ کششی نداشت واقعا
        

          ایده کلی داستان خوب بود اما حتی بعد از تموم شدنش هم چیزی که تو ذهن آدم میمونه یه سناریوی شفاف نیست یه ابر درهم و طوفانیه... یه گردباد که همچی توش درهمه
        

          نمیتونم به بد بودن متهمش بکنم
ولی واقعا هیجان انگیز نبود و از صفحه اول میشد فهمید پایان چطور رقم میخوره
راستش من اصلااا نتونستم باهاش ارتباط بگیرم با اینحال برای اطلاعات عمومی خوبه 😂🤝
        

          اوایل کتاب به طرز عجیبی معمولی و آروم پیش میرفت اما اخر سر جادویی و فانتزی شد نمیتونم بگم شاهکار بود اما خوندنش حس خوبی به من منتقل کرد.. 
        

          نمیدونم واقعا... شایدم من درست متوجهش نشدم. ولی به هرحال اصلاا کتابی نیست که بخوام به کسی پیشنهاد بدمش
پایان باز
متن بی منطق
و.... 
        

          بدون شک میتونم بگم قوی ترین اثر فریدا مک فادنه. واقعا هیجان انگیزه و شما رو با خودش همراه میکنه و درست آخر کتاب میفهمید تمام مدت به ادم اشتباهی اعتماد کردید

        

          واقعا جزو معدود کتابای ایرانی بود که یکمی هیجان داشت... 
واقعا روحمو تسخیر کرد و عاشقش شدم... 
شروع عشقم به تیمارستان این کتاب بود و با بخش دی ادامه پیدا کرد.... 
        

          ازاون مجموعه ها بود که بعد تموم شدنش خلا بزرگی رو تو وجودم احساس میکردم🥲✨
خیلییی قشنگ بود واقعا... 
پ. ن: طبیعیه که تا شروع کردم رفتم سراغ دوتا داستان آخر؟؟ 
        

          کتابی که تا آخر عمر جاش تو قلبمه
خیلی سرش گریه کردم
        

          راستش از فریدا مک فادن انتظارات بیشتره داشتم
        

          سبکش با سبک کتابایی که خونده بودم خیلییی فرق داشت
ولی جاش همیشه توی قلبمه
بهتر از صدتا کتاب توسعه فردیه
        

          سبک متفاوتی داشت
پایان قابل حدس داشت
افشاگری های غیر منتظره
خیلیی دوستش داشتم