این کتاب اینجوریه که اوایلش هی میخوای بزاریش کنار، اما گهگاهی یه تک جملاتی قشنگی داره که حیفت میاد تمومش نکنی، در نهایت هم چیز خاصی بهت اضافه نمیکنه، ولی از هر کتابی باید به اندازه خودش توقع داشته باشیم، و از این کتاب نباید توقع فوق العاده بودن داشت.
        

          بسم الله الرحمن الرحیم
حیفِ درخت!
حیفِ عمر انسان!
وسلام علیکم و رحمه الله 
        

          کتاب به شدت سلیقه ایه. از روی بررسی ها هم میتونید تشخیص بدید خیلی ها اصلا خوششون نیومده. در واقع پیشنهاد می کنم این کتاب رو بخونید. یا به شدت ازش بدتون میاد یا عاشقش می شید. از لحاظ رمز و رازی بودن قوی بود اما نویسنده جواب دقیق بهتون نمیده. شخصیت آرمان واقعا خوب طراحی شده بود و حس یه نویسنده رو کامل منتقل می کرد. البته باز هم میگم که از روی بررسی های دیگران قضاوت نکنید و خودتون امتحان کنید. قطعا ارزش یه بار خوندن رو داره.
        

          بعنوان یه کتابخون،
دارم وقت میذارم و کتابو می‌خونم،
قطعا دلم می‌خواد یه‌چیزی برام داشته‌باشه
و وقتم الکی هدر نره.
این کتاب هیچی برام نداشت...
محتوایی سبک،
فقط یه‌سری جملات مناسب فضای مجازی داشت،
پریدن از این شاخه ب اون شاخه،
و آخرشم ک...

واقعا چرا انقدر بُلد شد این کتاب؟🤔
        

          چرت و بی‌سروته.
حیف کاغذ و هزینه‌ها و منابعی که صرف شده تا این کتاب برسه به چاپ هفتاد و چندم و بشه جزو پرفروش های دهه‌ی نود شمسی...!!
        

          بااختلاف بهترین کتابیه که خوندم تا صفحه های آخر هم نمیتونید تشخیص بدید اصل داستان چی بوده و پر از تشبیهات فوق العادس
        

          به عنوان یه داستان بلند و رمز آلود جذاب بود. برای یه بار خوندن باحال بود.
        

          بهم گفت: «تا حالا شکار رفتی؟» گفتم «نه.» گفت: «من قبلا می‌رفتم، ولی دیگه نمی‌رم، آخرین باری که شکار رفتم، شکار گوزن بود، خیلی گشتم تا یه گوزن پیدا کردم. من بهش شلیک کردم، درست زدم به پاش، وقتی رسیدم بالای سرش هنوز جون داشت، نفس می‌کشید و با چشم‌هاش التماس می‌کرد، زیباییش مسخم کرده بود، حس کردم که می‌تونه دوست خوبی واسه‌م باشه، می‌تونستم نزدیک خونه یه جای دنج واسه‌ش درست کنم. اما خوب که فکر کردم فهمیدم که این‌جوری اون گوزن واسه همیشه لنگ می‌زنه و هروقت من رو ببینه یاد بلایی می‌افته که سرش آوردم، از نگاهش فهمیدم بزرگ‌ترین لطفی که می‌تونم در حقش بکنم اینه که یه گلوله صاف تو قلبش شلیک کنم.» بعدش گفت: «تو هیچ‌وقت نمی‌تونی با کسی که بدجور زخمیش کردی دوست باشی.»

             ((بریده ای از متن کتاب))

کتاب یه خط داستانی واحد رو دنبال نمی کنه و این می تونه گاهی گیج کننده باشه و داستانی که  نویسنده موجود در کتاب در حال نوشتنش هست و زندگی واقعی او به طرز عجیبی بهم درآمیخته و باید بادقت خوانده بشه تا فهم بشه. در کل میشه گفت نویسنده  توانسته به خوبی از پس ماجرا بر بیاد و بیانش کنه.
        

          نکات مثبت:
_ خلاقیت و ابتکار رو بیدار می‌کنه.
_ آدمو به فکر فرو می‌بره درباره داستان زندگی دیگران.
_ فضای داستان قابل درک و قابل فهمه.
اما نکات منفی:
_ هیچ پیام و مفهومی نداره.
_ پایان خوبی نداشت و میتونست از منظر ادبی نیز پایان زیباتری داشته باشه.
_ از اونجایی که آقای روزبه معین در تئاتر فعالیت داشتن و نویسنده ی تئاتر هستن، داستانی همانند فیلم ها و سریال های ایرانی توی این کتاب بیان کرده. پس انتظار اثر متفاوتی نداشته باشید.
_ استفاده ی زیاد از جملات و عبارات فضای مجازی که مخاطبین خاص خودش را دارد اما مورد پسند من نبود.
و در کل:
کتابی هست که ارزش یک بار مطالعه رو داره. به هیچ وجه نثر قوی و پیام محکمی نداره این کتاب اما خواندنش خالی از لطف نیست.
        

          کتاب رو خوندم ولی آخرش نفهمیدم منظور نویسنده چی بود و چه هدفی داشت. متاسفانه خوندن و نخوندش فرقی نداره
        

          جدا از داستانش ک گاهی یکم گیج کننده میشد اما قلم نویسنده خیلی خوب بود و جملات قشنگی تو کتاب بود
کتاب جوریه یا ازش خیلی خوشت میاد یا اصلا خوشت نمیاد
        

          روزبه معین با این کتاب بیشتر به واسطه صفحه اینستاگرامی که داشت معروف شد!
 به هر حال کتابی که ارزش یک بار خوندن رو داره و رمزی که توی کتاب هست حتی ممکنه شما رو مجبور به خوندن دوباره‌اش کنه!
        

          از اون  کتابایی که واقعا بد بود به نظرم

        

          شروع کتاب خیلی جذابه‌. کاملا صمیمی یهویی دستتو می‌گیره می‌برتت تو قعر داستان‌. از همون اول هم از قلمش و هم از داستان خوشم اومد. جوریه که تا آخرش کنجکاو نگه‌ت می‌داره و دست از غافلگیر کردنت برنمی‌داره. و آرمان:) بیشتر کتاب از زبون آرمان نوشته شده و ذهن این شخصیت اینقدر قشنگه که دلم خواست همچین کسی رو تو زندگیم داشته باشم:) در موردش حرف زیاد داشتم ولی فقط میگم کتاب فوق‌العاده‌ایه:)
        

          زمانی که داشتم می‌خوندم هم دلم می‌خواست بذارمش کنار،
هم دلم میخواست زودتر تموم شه ببینم منظور نویسنده چیه.
در نهایت باید بگم به درد پست‌های اینستاگرام می‌خوره فقط :)))!
        

          چالشی در یک خلاء 
بدون آغاز، بدون سرانجام 
ولی چالشی جذاب
        

          داستان قوی شروع شد، قوی ادامه داده شد، جوری که اصلا نمی‌تونی حدس بزنی قراره پایانش چی بشه و صحفه بعد چه اتفاقی منتظر تو هست.
اما اما اما پایان کتاب، پایان کتاب به شدتتتت افتضاح یعتی قشنگ تو ذوقت می‌زنه چرا اینطوری شد چرا فلان شد، اصلا پایان خوبی نداشت از نظر من‌کل محتوای کتابو زیر سوال برد.
و اینکه توی کتاب جملات قشنگی ام بود که شاید شما دوست داشته باشید بخونیدش من که پیشنهادش نمی‌کنم برای خوندن.
        

          اوایل که این کتاب رو میخوندم همش اینجوری بودم که چرا انقدر هیت داره و همه ازش بد میگن؟ این کتاب جالبی به نظر میاد.. درسته که بیش از حد جملات هایلایتی داشت و یکم رو اعصاب بود جوری که حس میکردم دارم کپشن های اینستاگرامی میخونم 😀 اما در کل داستانش بدک نبود و قلم نویسنده هم جالب بود اما وقتی کتاب رو خوندم و تموم شد و با اون پایانش، اینجوری بودم که خب؟ چیشد؟ الان هدف این کتاب چی بود؟ بازم میگم کتاب جالب و قشنگی بود نسبتا ولی ارزش یک‌بار خوندن بیشتر رو نداره چون آخر کتاب متوجه میشی وقتت رو سرش صرف کردی و هیچ چیزی بهت اضافه نشده و خوندن نخوندن فرقی نداره. اما... بازم این حجم از هیت هم واسش زیاد بود واقعا چون میشه به عنوان یک کتاب معمولی دیدش و نه یک اثر افتضاح! 🫠

        

          سه سال پیش خوندی.چه غوغایی کرده بود نویسنده.همه جا حرفش بود.کتاب پر بود از جمله های جذاب از نویسنده باهوشی ک میدونست چجوری مخاطبشو جذب کنه.با نشر دادن مقطعی ت قسمت هایی از کتاب.دوسداشتیش؟نع.
        

          اولین کتابی بود که از نویسنده ایرانی خوندم
حدودا ۱۴ ساله بودم
امتیازی که دادم بابت این بود که از کتاباییه که نمیشه آخرش و حدس زد و غافلگیرت می‌کنه و من اینو دوست دارم.