این کتاب اینجوریه که اوایلش هی میخوای بزاریش کنار، اما گهگاهی یه تک جملاتی قشنگی داره که حیفت میاد تمومش نکنی، در نهایت هم چیز خاصی بهت اضافه نمیکنه، ولی از هر کتابی باید به اندازه خودش توقع داشته باشیم، و از این کتاب نباید توقع فوق العاده بودن داشت.
        

          بسم الله الرحمن الرحیم
حیفِ درخت!
حیفِ عمر انسان!
وسلام علیکم و رحمه الله 
        

          کتاب به شدت سلیقه ایه. از روی بررسی ها هم میتونید تشخیص بدید خیلی ها اصلا خوششون نیومده. در واقع پیشنهاد می کنم این کتاب رو بخونید. یا به شدت ازش بدتون میاد یا عاشقش می شید. از لحاظ رمز و رازی بودن قوی بود اما نویسنده جواب دقیق بهتون نمیده. شخصیت آرمان واقعا خوب طراحی شده بود و حس یه نویسنده رو کامل منتقل می کرد. البته باز هم میگم که از روی بررسی های دیگران قضاوت نکنید و خودتون امتحان کنید. قطعا ارزش یه بار خوندن رو داره.
        

          بعنوان یه کتابخون،
دارم وقت میذارم و کتابو می‌خونم،
قطعا دلم می‌خواد یه‌چیزی برام داشته‌باشه
و وقتم الکی هدر نره.
این کتاب هیچی برام نداشت...
محتوایی سبک،
فقط یه‌سری جملات مناسب فضای مجازی داشت،
پریدن از این شاخه ب اون شاخه،
و آخرشم ک...

واقعا چرا انقدر بُلد شد این کتاب؟🤔
        

          چرت و بی‌سروته.
حیف کاغذ و هزینه‌ها و منابعی که صرف شده تا این کتاب برسه به چاپ هفتاد و چندم و بشه جزو پرفروش های دهه‌ی نود شمسی...!!
        

          بااختلاف بهترین کتابیه که خوندم تا صفحه های آخر هم نمیتونید تشخیص بدید اصل داستان چی بوده و پر از تشبیهات فوق العادس
        

          بهم گفت: «تا حالا شکار رفتی؟» گفتم «نه.» گفت: «من قبلا می‌رفتم، ولی دیگه نمی‌رم، آخرین باری که شکار رفتم، شکار گوزن بود، خیلی گشتم تا یه گوزن پیدا کردم. من بهش شلیک کردم، درست زدم به پاش، وقتی رسیدم بالای سرش هنوز جون داشت، نفس می‌کشید و با چشم‌هاش التماس می‌کرد، زیباییش مسخم کرده بود، حس کردم که می‌تونه دوست خوبی واسه‌م باشه، می‌تونستم نزدیک خونه یه جای دنج واسه‌ش درست کنم. اما خوب که فکر کردم فهمیدم که این‌جوری اون گوزن واسه همیشه لنگ می‌زنه و هروقت من رو ببینه یاد بلایی می‌افته که سرش آوردم، از نگاهش فهمیدم بزرگ‌ترین لطفی که می‌تونم در حقش بکنم اینه که یه گلوله صاف تو قلبش شلیک کنم.» بعدش گفت: «تو هیچ‌وقت نمی‌تونی با کسی که بدجور زخمیش کردی دوست باشی.»

             ((بریده ای از متن کتاب))

کتاب یه خط داستانی واحد رو دنبال نمی کنه و این می تونه گاهی گیج کننده باشه و داستانی که  نویسنده موجود در کتاب در حال نوشتنش هست و زندگی واقعی او به طرز عجیبی بهم درآمیخته و باید بادقت خوانده بشه تا فهم بشه. در کل میشه گفت نویسنده  توانسته به خوبی از پس ماجرا بر بیاد و بیانش کنه.
        

          نکات مثبت:
_ خلاقیت و ابتکار رو بیدار می‌کنه.
_ آدمو به فکر فرو می‌بره درباره داستان زندگی دیگران.
_ فضای داستان قابل درک و قابل فهمه.
اما نکات منفی:
_ هیچ پیام و مفهومی نداره.
_ پایان خوبی نداشت و میتونست از منظر ادبی نیز پایان زیباتری داشته باشه.
_ از اونجایی که آقای روزبه معین در تئاتر فعالیت داشتن و نویسنده ی تئاتر هستن، داستانی همانند فیلم ها و سریال های ایرانی توی این کتاب بیان کرده. پس انتظار اثر متفاوتی نداشته باشید.
_ استفاده ی زیاد از جملات و عبارات فضای مجازی که مخاطبین خاص خودش را دارد اما مورد پسند من نبود.
و در کل:
کتابی هست که ارزش یک بار مطالعه رو داره. به هیچ وجه نثر قوی و پیام محکمی نداره این کتاب اما خواندنش خالی از لطف نیست.
        

          به عنوان یه داستان بلند و رمز آلود جذاب بود. برای یه بار خوندن باحال بود.
        

          کتاب رو خوندم ولی آخرش نفهمیدم منظور نویسنده چی بود و چه هدفی داشت. متاسفانه خوندن و نخوندش فرقی نداره
        

          جدا از داستانش ک گاهی یکم گیج کننده میشد اما قلم نویسنده خیلی خوب بود و جملات قشنگی تو کتاب بود
کتاب جوریه یا ازش خیلی خوشت میاد یا اصلا خوشت نمیاد
        

          روزبه معین با این کتاب بیشتر به واسطه صفحه اینستاگرامی که داشت معروف شد!
 به هر حال کتابی که ارزش یک بار خوندن رو داره و رمزی که توی کتاب هست حتی ممکنه شما رو مجبور به خوندن دوباره‌اش کنه!
        

          یه کتاب فوق سلیقه ای که میتونه شمارو عاشق خودش کنه یا نه کاملا برعکس
واسه دنیای من که خیلی قشنگ بود چون تک تک جملات آرمان رو درک میکردم دوست داشتم آخرش یه جور دیگه ای تموم شه  . . . . 
        

          من این کتاب رو خیلی دوست داشتم. جملات قشنگی در متن بود و میتونستم با اندیشه های نویسنده  به خوبی ارتباط بگیرم 
این کتاب رو پیشنهاد میدم بهتون .

بریده های از متن:
*آدم ها جدا از عطری که به خودشون میزنن، عطر دیگری هم دارن که اتفاقا تاثیر گذارتر هم هست،عطر چشماشون، عطر حرفاشون، عطری که فقط مختص به شخصیت اوناست و متاسفانه تو هیچ مغازه عطر فروشی پیدا نمیشه .


*به نظرم سیگار آنچنان هم بد نیست. درسته بیماری های زیادی میاره ولی دشمن باحالیه. حداقلش اینه که در جواب پک هایی که بهش میزنی نمیگه درست میشه
یا چی بگم والا.پا به پات میسوزه
        

          تنها چیزی که من رو وادار به ادامه و اتمام کتاب کرد جملاتی بودن که کپشن های اینستاگرامی خوبی می شدن. در مورد کلیت داستان نظری ندارم.
        

          ورژن کتابی سریالای صدا و سیما.
فقط قسمت‌ تیمارستان برام جالب بود. اگه کل کتاب فقط همین بود میتونست خیلی خیلی خیلی از فاجعه بودنش کم کنه ولی اضافه شدن مارال و اتفاقاتش باعث شد داستان داغون و داغون تر شه هرچی جلوتر میرفت مسخره تر میشد. بشدت تو ذوق میزد. حتی میتونست با پایان باز تموم شه ولی انقدر مضحک نباشه. هی غیرقابل تحمل تر میشد واقعا. بشدت مضحک و مزخرف بود.
        

          صد در صد یکی از بهترین کتابایی که خوندم.
        

          واقعا قشنگ بود..جوری تموم شد که اصلا یک درصد هم احتمالش رو نمیدادم..هر چند بخش کل تصوراتم به هم میریخت و حدس نمیتونستم بزنم ادامشو یا حدس میزدم اشتباه بود..اصن نگم از زیباییش!.. 
        

          کاملا مشخصه که کتاب از نظر ادبی و نثر حرفی برای گفتن نداره.
بیشتر اتفاقات و شخصیت های داستان به کلیشه‌‌ای‌ترین حالت هستند و احساسات و توصیفات گُل‌درشت.

 اما چرا این کتاب این همه پرفروش و مشهور شده؟!
احتمالا به سه دلیل

۱) نثر بسیار ساده که این امکان رو می‌ده تا هر کسی، با حداقل سواد، حتی در حد خواندن و نوشتن، بتونه راحت به داستان وارد بشه و هیچ آزاری از سنگینی کلام نبینه.
۲) استفاده از داستانک‌های کوتاه پندآموز+احساسی ( به قول یه بنده‌خدایی کپشن‌طور) در همه جای داستان و در اشکال گوناگون که احتمالا به مذاق خیلی‌ها خوش آمده.
۳) استفاده از معما و غافلگیری. هر چند که به ضعیف‌‌ترین شکلشون به کار گرفته شده ولی در هر صورت ترکیب معما و غافلگیری معمولا برای اکثریت جذابیت هایی داشته و دارد و خواهد داشت‌.
        

          ..فکر می کنم که خدا سه چیز را با ذوق بیشتری آفریده.
زن، هنر و عشق، اما در عجبم که تو را با چه شور و حالی آفریده،
 زنِ هنرمندِ عاشق!

قهوی سرد آقای نویسنده من رو با خودش به سفر برد
متن ساده و روایت ساده کتاب آدم رو خسته نمیکنه و باعث میشه از سفرت نهایت لذت رو ببری..
بنظرم این کتاب رو بخونید و بزارید داستان شما رو با خودش به سفر ببره؛ قطعا لذت میبرید..