زیاد جالب نبود طبق معمول هم نویسنده اخر داستان همچیو بهم چسبوند سر و ته قضیه رو هم آورد.
        

          آموزگار.اثر نسبتاً جدیدی از نویسنده ای که این روزا خیلی اسمش رو می شنویم.من کلاً به کتاب هایی که توی حال و هوای مدرسه باشه علاقه مندم اما این کتاب واقعاً مزخرف بود.موضوع کتاب اصلاً خوب نبود و در واقع فاجعه ی دنیای غرب رو نشون می داد.من بشخصه آدمی ام که خیلی استدلال محورم و دوست دارم هرچیزی دلیلی داشته باشه اما ۹۰ درصد اتفاقات این کتاب بی پایه و اساس و بی دلیل بود.راستش فکر کردم بدترین کتاب مک فادن یادت هست باشه ولی آموزگار بدتر بود.به جرئت می گم ۹۰ درصد کل کتاب شرح حال بود و یهو ده فصل پایانی هیجانی شد که اونم یه هیجان کاذب بود.کتاب رو از نشر نون خوندم و ۳۲۰ صفحه بود و چند تا غلط املایی هم داشت ولی خب چاپ اول بود که طبیعیه.در کل پیشنهادش نمی کنم.
        

          از کل کتاب فقط کفشای لویی ویتون ایو رو دوست داشتم:)
        

          واقعا اولین باریه که انقد دلم میخواد یه نویسنده رو از صحنه روزگار حذفش کنم!این دیگه چی بود؟
واقعا به معنای واقعی کلمه افتضاح بود.من هر وقت از کتابی خوشم نیاد میگم برن صوتیشو بخونن یا قرض بگیرنش ولی این یه فاجعه بین رمان های جنایی بود(البته نمی خوام به کسایی که این کتاب رو دوست داشتن بی احترامی کنم)
ولی احساس میکنم نویسنده با این کتاب بهم توهین کرده...که تمام وقتمو گزاشتم برای این...اصلا نمیشه اسمشو کتاب جنایی گذاشت...
اواسط داستان که پررررر از حاشیه و چرت و پرت بود و آخرش هم فقط برای اینکه مثلا خواننده رو شوکه کنه یه چیز کاملا غیر منطقی رو افشا میکنه...
حیف پول و وقتم...
        

          واقعا جالب نبود .
        

          درسته این کتاب نسبت به "هیچ وقت دروغ نگو" یا "در قفل‌شده" فوق‌العاده نبود، اما بازم نسبت به کارای اخیر فریدا مک‌فادن بیشتر دوستش داشتم. پیچش داستان و پلات‌تویست‌های شوکه‌کنندش عالی بود و امضای منحصر به فرد نویسنده توی این کتاب هم وجود داشت. شوک آخر توی صفحه‌ی آخر. روند داستان کمی کُنده اما ارزش صبر رو داره چون از بخش دوم، تازه ماجرا جالب میشه.
داستان در مورد زنی به نام ایوه که همراه با شوهرش توی مدرسه تدریس می‌کنه. بر خلاف خودش که چندان محبوب نیست، هسرش نات محبوب دانش‌آموزا و مخصوصا دخترهاست. 
از طرف دیگه، دختری به نام اَدی هم توی این مدرسه درس می‌خونه که بخاطر دردسر سال قبلش، خیلی‌ها ازش متنفرن. این دردسر بخاطر یه سوءتفاهم ایجاد و باعث اخراج یکی از معلم‌های محبوب مدرسه شده بود.‌ 
هرچقدر که اَدی با ایو و درسی که تدریس می‌کنه مشکل داره، مشتاق درس ادبیات و استادش ناته. اشتیاقی که کم‌کم رنگ و بوی دیگه ای به خودش می‌گیره و اتفاقات ناخوشایندی رو رقم می‌زنه. 
 اَدی خودش رو توی چه دردسری میندازه؟ ایو و نات چه ارتباطی با این ماجرا دارن؟ 
امتیاز در گودریدز: ۳.۹۱
        

          فقط میتونم بگم برگااااام😂
        

          شاید روند داستان یکم کسل کننده باشه ولی به ۷۰ ۸۰صفحه آخر که برسید نمی‌تونید کتابو بزارید زمین  
کتابش مثل بقیه کتابای فریدا مک فادن عالیه
        

          وقتی نظرات راجب این کتاب رو خوندم شوکه شدم انتظار انتقاد هایی در این حد شدید رو نداشتم 
قطعا این کتاب از سطح کتاب های دیگه ی خانوم مک فادن کمی پایین تر بود 
اما فضا ی جالبی داشت  و داستان متفاوت بود 
هر چند میشه گفت با هیچ کدوم از شخصیت ها ارتباط نگرفتم 
کتابی نیست که خیلی پلاست توییست بزرگی داشته باشه اما قطعات پازل طوری کنار هم چیده شده که شما رو به داستان جذب میکنه 
        

          فقط میتونم بگم وای. یکی از محشرترین کتاب‌های مک‌فادن که اگه برش دارین تا وقتی تموم نشه نمی‌بندینش! جذاب، غیرقابل پیش‌بینی و مثل تمام کتاب‌های این نویسنده، پر از هیجان!
        

          نسبت به کتابای دیگه خانم مک فادن سطحش خیلی پایین‌تر بود. کتاب همش روی محور رابطه های نادرست و خیانت می‌چرخه مثل این رمان های سطح پایینی که تو کانال های مجازی هست که به شخصه زیاد علاقه ندارم. همچنین برام باورپذیر نبود و به نظرم دانش‌آموزی به این سن می‌تونست خوب و بد و درست و نادرست رو تشخیص بده، احساساتش رو کنترل کنه و وارد چنین رابطه ای نشه.
یه چیز دیگه هم که قابل درک نبود این بود که خیلی انگار برای همه شخصیت ها قتل یا همکاری توی قتل کار راحتی بود و موقع مواجه شدن باهاش طبیعی برخورد می‌کرد. شاید یه سری کارا انجام بدن اما خب بالاخره قتل چیز دیگه ایه!
اما به هر حال در بخش معمایی، شوکه‌کنندگی خاص و جذاب قلم این نویسنده تو این کتاب هم خودنمایی می‌کرد و آخرش باعث شد زیاد پشیمون نباشم از خوندنش، هرچند ترجیح می‌دادم تعلیق داستان به خاطر یه موضوع جالب تر باشه.
        

          خیلی وایب خوبی بهم میداد💚
فقط بعضی جاهاش خیلی دردناک بود
        

          اولاش وقتی نظرات رو خوندم کمی راجب خوندنش سرد شده بودم. ولی اونطوری که تصور میکردم انقدرا هم کند و حوصله سربر نبود. مخصوصا صفحات پایانیش جنبه ی هیجان انگیزش رو، رو کرد. مثل همه کتاب های فریدا، فضاسازی و شخصیت پردازیشو خیلی دوست داشتم. از نظر من تنها تفاوت و ایراد این کتاب این بود که نسبت به بقیه کتاب هاش هیجان کمتری داشت. تقریبا ۶۰،۷۰ درصد این کتاب مقدمه بود و بعد هیجانی شد. ولی کتاب های دیگه ایی از این نویسنده مثل بخش دی یا در قفل شده و هیچوقت دروغ نگو از همون اول یه فضای خیلی هیجان انگیز داشتن. شاید بخاطر همینه که بقیه این کتاب رو بد توصیف کردن
        

          یادداشت کتاب "آموزگار" اثر فریدا مک فادن 

کتاب آموزگار اثر فریدا مک‌فادن یه اثر نسبتا خاص و جذابیه که بسته به سلیقه و دیدگاه هر کسی می‌تونه تجربه‌ای متفاوت ایجاد کنه. این کتاب اونقدری که توی نگاه اول شاید خیلی‌ها انتظار داشته باشن، پیچیده و پر از دنیای پیچیده نیست، اما یه آرامش خاصی داره که به درد خیلیا می خوره(تا صفحه ۲۰۰ روند خیلی کند بود و آخرش تازه هیجانی شد).
اول از همه، شخصیت‌پردازی این کتاب خوب بود. به نظر میاد نویسنده تونسته به  راحتی وارد ذهن معلم‌ها و بچه‌ها بشه و روابط پیچیده‌ای که بین این دو گروه وجود داره رو نشون بده.(فراتر از ی رابطه عادی رو در واقع به تصویر کشیده )
نکته‌ای که شاید بعضی‌ها رو اذیت کنه، اینه که خیلی از قسمت‌های کتاب بی‌هیچ شور و هیجانی پیش میره. اگر دنبال داستان‌هایی با سرعت بالا و دگرگونی‌های بزرگ هستید، شاید این کتاب زیاد به دلتون ننشینه. اما اگر بخوایم دقیق‌تر نگاه کنیم، در این سادگی و درازای بعضی لحظات کتاب، همون‌طور که فکر می‌کنید، درواقع عمق اون اتفاقات نهفته ست و این اتفاقات ساده، ی اتفاق خیلی ناجور رو شکل میده.
نویسنده به خوبی تونسته نشون بده که ی معلم می‌تونه چه تاثیری روی دانش آموزان بزاره حالا چه خوب باشه یا بد. (معلمه مرد توی کتاب به معنای واقعی ...🗡️🗡️ دلم میخواست خفش کنمم )
خب، یه نکته‌ که نباید فراموش کنیم اینه که این کتاب کاملاً بستگی به سلیقه شما داره. اگر شما از اون دسته آدم‌هایی هستید که بیشتر به دنبال هیجان و تحولات بزرگ داستانی هستید، شاید آموزگار خیلی برای شما جذاب نباشه.
خلاصه‌اش می‌کنم که این کتاب بیشتر از اینکه یک داستان جذاب و هیجانی باشه، یه نگاه به روابط انسانی، خصوصاً در دنیای معلم‌ها و شاگردهاست.
وقتی این کتاب رو می‌خونید، احساس می‌کنید که در حال قدم زدن توی دنیای پر از سایه‌ها و معماهای پیچیده‌ای هستید که هر چی جلوتر میرید، بیشتر کنجکاو می‌شید.
یه نکته‌ای که خیلی تو این کتاب برجسته‌ست، اینه که به‌جای اینکه صرفاً روی قتل‌ها و معماها تمرکز کنه، به‌طور هوشمندانه‌ای وارد روابط پیچیده انسانی و روان‌شناسی شخصیت‌ها میشه. این ویژگی باعث میشه کتاب فقط یک داستان جنایی ساده نباشه؛ بلکه یه نقد اجتماعی از انسان‌ها و روابطشون بشه.
به طور کلی من این کتاب رو به هر کسی واقعا پیشنهاد نمیکنم چون برای خودم اونقدر قشنگ نبود... 
به هر حال ارزش یک بار خوندن رو داره و شما ممکنه از کتاب خوشتون بیاد. 
        

          ادی دختری دبیرستانی که مدتی قبل پدرش را از دست داده و یکی از معلمینش که محبت زیادی به ادی می‌کرده به اتهام تجاوز از مدرسه اخراج می‌شود. حالا تمام بچه‌های مدرسه از او متنفر هستند و فکر می‌کنند اوست که باعث اخراج آقای آرت شده است. اما تنها نقطهٔ امید ادی در مدرسه آقای نات، هوای او را دارد....

رمان جنایی "آموزگار" در بخش‌های زیادی بسیار یکنواخت و تکراری و خسته کننده است و ناگهان وارد ماجرایی جنایی می‌شود و خواننده را به دنبال خود می‌کشاند. اگر به دنبال داستانی جنایی-معمایی جذاب می‌گردید احتمالا این کتاب برای شما مناسب نیست. اما اگر این کتاب رایگان (یا با قیمتی ناچیز) به دستتان رسیده و وقت خالی قابل توجهی دارید، خواندن این کتاب خالی از لطف نیست. 
        

          میتونست خیلی بهتر باشه ولی خب داستان چرتی داشت . ولی خب آموزنده بود.
        

          چرت و پرت!!!!
به معنای واقعی کلمه چرت بود،حیف وقتی که گذاشتم پاش و پولی که دادم براش.
داستان بسیااااار آبکی،روند طولانی و حوصله سر بر،پایان افتضاح،یجوریه که وقتی میخونی احساس میکنی نویسنده یا احمقه یا خواننده رو احمق فرض کرده!

کتاب های بهتری قبلا از فریدا مک فادن خونده بودم اما این یکی ناامیدم کرد ازش،اگه کتاب «یادت هست» از خانم مک فادن رو خونده باشید میدونید اونم کتاب خوبی نیست،این صد لول از اون بدتره...
        

          من خودم به شخصه قلم فریدا مک فادن رو خیلی دوست دارم و رمان‌های زیادی ازش خوندم و یکی از چیزهای مورد علاقم در موردشون اینه که در پایان از یه سری رازهایی پرده برداری میشه که بیشترشون غیرقابل حدس بودن؛ اما این سری واقعا فریدا مخاطب‌های خودش رو نمی‌دونم چی فرض کرده، ولی اصلا پایان بندی خوبی نداشت-