تجربه دو تا بچه مدرسه ای مغرورم کرده بود. ته تغاری خوب رویم را کم کرد. با دل خجسته ای که از مدرسه رفتن پسرک و دخترک داشتم هیچ وقت فکر نمی کردم این طور اسیر ته تغاری شوم. روزهای شلوغ اول مهر و کارهای اداره با دماغ قرمز و گونه های خیس از اشک ته تغاری کمرم را شکست. هیچ وعده و وعیدی کارساز نبود. وسط هق هق های پر از بغض، حرفش این بود" اصلا چرا باید بریم مدرسه؟" و من هرچه توضیح منطقی که در آستین داشتم رو می‌کردم و جواب نمی‌داد. دلش برای مادرش که اینجانب باشم تنگ می‌شد. مادری که هر روز سر کار بوده است.حالا عذاب وجدان کمرم را شکسته بود. حس می‌کردم هزار سال است  ندیدمش. او هم همین را می‌گفت. جلوی در مدرسه این دلتنگی شکوفه می‌زد و دل من ریش می شد.  مربیان مدرسه  ترفندهایشان  را  خرج کردند  اما ته تغاری حرف خودش را می‌زد. بیشتر بچه های مدرسه شان ترس از جدایی داشتند. مریضی امروزه دختر و پسرها.آن روز غرهایم را پیش دوستانم در گروه رو کردم. زینب ، دوست ندیده ام، کتاب نخ نامرئی را معرفی کرد. همان موقع از طاقچه خریدمش. کلاس روایت نویسی که تمام شد ، ته تغاری را توی بغلم گرفتم و با هم کتاب را خواندیم. توی تخت ته تغاری و در آن نیمه شب ، نتیجه این بود: گریه نخ را نازک می‌کند. فردا صبح جلوی در مدرسه، بغضش را قورت داد. یکبار از ماشین پیاده شد و دوباره برگشت. همدیگر را بوسیدیم. نگران بود نخ نامرئی بینمان نازک شود. به دو قطره اشک بسنده کرد. از ماشین پیاده شد  و با پای خودش وارد مدرسه شد.
        

          بسیار لطیف و زیبا. مناسب برای هر رده سنی
        

          یک ایده خیلی خوب برای توضیحِ "فاصله‌ها". برای آن‌هایی که اضطراب جدایی دارند. کودک و حتی بزرگسال. خیلس ایده‌اش را دوست داشتم.
        

          از اون کتاب های کودکی که بزرگ تر ها هم ازش لذت می برن😍🌱
        

          یه نخ نامرئی هست...
که از قلب تو می‌گذره و به قلب آدمایی وصل می‌شه که دوستشون داری.
فرقی نمی‌کنه کجای دنیایی یا چند سالته.
این نخ با عشق بافته شده و هیچ‌وقت پاره نمی‌شه...

وقتی دلت تنگ می‌شه، اون نخ یه‌جوری می‌کشه سمت قلبشون.
و وقتی اونا به یادت می‌افتن، یه چیزی تو قلبت تکون می‌خوره...

این قصه‌ی «نخ نامرئی»ه؛
کتابی از پاتریک کارست
برای همه‌ی بچه‌ها و حتی بزرگترایی که هنوز دلشون بچه‌ است...

 داستانی درباره‌ی عشقی که
از خشم، فاصله، و حتی مرگ عبور می‌کنه
و همیشه، یه جوری ما رو به هم وصل نگه می‌داره...

 ما هیچ‌وقت تنها نیستیم.

این قصه، قصه‌ی کتاب نخ نامرئیه.
و ما قراره با کمک چند نخ کاموا، این داستان رو با بچه‌ها ادامه بدیم...

شرح فعالیت:

 نخ‌های کاموا رو دست بگیرین و بگین:
"یه بچه بود که نخ نامرئی داشت..."
بعد کاموا رو به یکی از بچه‌ها بدین تا جمله‌ی بعدی رو بسازه و قصه رو ادامه بده.
بازی ادامه پیدا می‌کنه، نخ دست‌به‌دست می‌شه، و قصه پر و بال می‌گیره...
 آخر کار، از این زنجیره‌ی رنگی که ساخته شده عکس بگیرین؛ تصویری از دل‌هایی که با داستان به هم وصل شدن...

می‌تونین با بچه‌ها کارت‌پستال‌هایی با نخ درست کنین یا
با هم دستبندهای دوستی بسازین؛
نخ‌هایی که دل‌ها رو به هم وصل می‌کنن، حتی وقتی از هم دوریم...

این فعالیت، فقط یه بازی نیست؛
یه تجربه‌ست از قصه، خیال و عشق‌هایی که هیچ‌وقت قطع نمی‌شن...
        

          من این کتابو زمانی خوندم که کنارم شخصی نشسته بود و گوش میکرد.
و من وقتی کتاب رو تمام کردم،سوالی کردم که نخ نامرئی تو به چه کسی وصله!  
و گفت: (خدا)
        

          یه نخ نامرئی از عشق هست که همه ی ما رو به هم وصل میکنه. بچه‌ای که رفته مهدکودک رو به مامانش که سر کاره، دوستهایی رو که از هم دور هستن، ما رو به کسانی که از دست دادیم. برای گفتگو درباره همه ی این موضوعا میشه از این داستان استفاده کرد.
تنها نقطه ضعف کتاب اینه که دوز داستانیش کمه و مستقیم حرفش رو زده

مناسب برای ۴ تا ۷ سال (و حتی تا ۷۰ سال
        

          ایده‌ای بسیار درخشان که از زندگی واقعی نویسنده در روزگار سختی که با فرزندش سپری کرده آمده است.
پرداختن به ایده هم در متن و هم در تصویر نتیجه‌ی خوبی داشته است.
        

          نخ نامرئی، نخی تنیده شده از عشق میان دل آدم‌ها در هر کجای هستی که باشند. زیر دریا، بالای کوه، در اعماق جنگل. قدرت این نخ از تمام اختلافات و نارضایتی‌ها بیشتر است. این نخ تا همه جا امتداد دارد، حتی تا بهشت.
یک ناداستان که به بچه‌ها بگوید همیشه دوست‌شان داریم و همیشه در کنارشان هستیم.
        

          And isn't it just so pretty to think all along there was some invisible string tying you to me?
        

          گاهی احساس تنهایی می‌کنیم، می‌ترسیم یا موقعیتی ما را دچار اضطراب می‌کند، اینجاست که یادآوری عشق و احساس تعلقی می‌تواند قلبمان را گرم و آرام کند. عشقی که با نخی نامرئی از قلب کسی که دوستش داریم به قلب ما می‌رسد.
        

          چقدر فوق العاده بود !!!
        

          این کتاب خیلی خوب بود 🙂
        

          چه انتخاب دلچسبیه این کتاب
برای همه کودکانی که «اضطراب جدایی» رو تجربه می‌کنن،
و البته هرکسی که قلبش پر از عشق به آدم‌هاست ...

        

          وقتی پسرم پیش دبستان بود صبح ها همیشه از ندیدن من می‌گفت، بعد از چند روز، موقع خداحافظی یک بوس کف دستش کردم و گفتم هر وقت دلت تنگ شد دستت را بذار روی قلبت و اینگونه همیشه کنار هم بودیم. داستان نخ های نامرئی هم اینگونه هستند، عشق آنقدر قدرتمند است که از زمان و مکان میگذرد و هر چه عشق بیشتر باشد نخ های نامرئی هم بیشتر می‌شود. چه دنیای زیبایی هست که هر جا که باشی حتی در بهشت به آدم‌های که دوستشان داری وصل هستی و خدا کند همه آدم‌ها بفهمند که ما به هم وصل هستیم و اینگونه مواظب مهربانی هایمان باشیم. .
        

          این کتاب جزو اون دسته از کتاب هاست که هیچ رده سنی نداره و از کوچیک تا بزرگ مخاطبشن .
        

          زیبا و آموزنده
        

          یکی از کتاب های معروفی هست که برای برطرف شدن اضطراب جدایی بچه هایی که قرار هست به مهد یا مدرسه برن و به طور کای زمانی رو دور از والدین سپری کنن، پیشنهاد میشه.
کتاب رو هم انتشارات مهرسا (طناب نامرئی)و هم پرتقال چاپ کرده

خلاصه کتاب میشه این جمله‌: نخی نامریی از عشق ما را به هم وصل می کند، نخی که نه تنها از صبح تا شب بلکه همیشه و همه جا همراه ماست.

        

          ایده کلی کتاب یک تصور بامزه برای رهایی بچه‌ها از ترس جدایی بود. 
همون اول کار ایده کتاب آشنا به نظر رسید بعد یادم اومد چیزی شبیهش رو خوندم و دیدم که نشر مهرسا هم کتابی از همین نویسنده به اسم «شبکه نامرئی» منتشر کرده اما قصه‌ها تا حدی متفاوت بودند و به نظرم کار نشر مهرسا بهتر و قوی‌تر بود. 

        

          شما هم اضطراب جدایی رو تجربه کردن؟ این داستان درباره دوقلوهایی به نام لیزا و جرمیه که دوست ندارن از مامانشون جدا بشن...