کانون و حل مسئله با نگاهی دلنشین.

به عنوان یک بزرگسال هنوز عاشق کتاب های  کودک هست🥰
      

        قلم آقای حسام را دوست دارم.
با روایت هایشان به زندگی شهدا سفر میکنیم.

      

        سال ۸۹ در حالی که خیلی تعریف این کتاب را شنیده بودم و خواندم ولی با خواندنش خیلی حالم بد و دلم گرفت و غصه خوردم و روی روحیه ام به شدت اثر بدی گرفت.
      

        کتاب می‌خواهد خودباوری را در کودک بالا ببرد ولی اصلا دیدگاه توحیدی ندارد و کاملا نگاه مادی و غربی دارد.

مسئله خودباوری و تلاش برای حل مسئله را خوب مطرح می‌کند ولی هنگام پرداختن به راه حل از یک موجود خیالی یاد می‌کند که خیلی مبهم است که در دیدگاه توحیدی همان خداباوری و توکل به خدا و پشتوانه معنوی  پیدا کردن است.

من با پسر ۱۰ ساله ام یک بار کتاب را با نگاه توحیدی بازخوانی کردیم و خیلی جالب بود.
      

        روحت شاد ای مرد بزرگ.
امروز بیش از قبل قدردان تلاش هایت هستیم.
      

        طلب شهادت را دوست داشتم.
چقدر گریه کردی.
چه دل سوخته ای داشتی😭😭

و چه حضور هایی از خود بعد از شهادت نشان دادی ای بزرگوار.

دستمان را بگیر
      

        با قصه دلبری من هم با شهید و همسرش زندگی کروم.
سبک زندگی شان وارد زندگی ام شد.
و فکر نمیکردم روزی با همسر شهید در مسیر رمی جمرات هم قدم باشم و حضور شهید محمدخانی را در منا احساس کنم.
اینکه با ماست و به ما توجه دارد.
      

        قدم قدم در مسیر درک حقیقت اسلام و چشیدن شیرینی اش.


      

        چقدر آنجا که دل از آقا مصطفی کندی و برایش شهادت خواستی لحظه تلخ و شیرینی بود😭😭
جایگاه همسران شهدا به جد جایگاه والایی است
      

        چشیدن دنیای حاج قاسم شیرین است و خواستنی و تکرار نشدنی .
      

        چقدر دلباخته صدیقه طاهره سلام الله علیها بودی ای شهید بزرگوار
      

        سالهاست که هنوز وقتی یاد دفاع مقدس و اسارت میافتم خاطرات خانم آباد و سختی هایش در زندان گوشه ی ذهنم هست.

زنانه در اسارت
چقدر سخت و دشوار
      

        تلفیق دو داستان کتاب ابر ☁️ مرا یاد  کتاب آهوی گردن دراز می‌انداخت. 
یکی تفاوت با گروه دوستان
و
دیگری تلاش برای مفید بودن.
      

        تصویرسازی ابر و احساساتش خیلی دلنشین بود.

آنگاه که ابر دلش میسوخت و می‌بارید خیلی زیبا احساسات را منتقل می‌کرد.
      

        مدافعان حرم
شاید تنها دو کلمه باشد ولی یک مکتب است، سبک زندگی است، باور و اعتقاد عمیقی است که تو را بر آن میدارد که از فرزندانت از جگر گوشه هایت و از همسر و مادر و خانواده به خاطر آرمانت بگذری و بروی
و این برای مدافع حرم کار آسانی نیست.
آنجا که آقا مصطفی میگه که با هر خمپاره ای که میخواهی بزنی هر بار این تعلقات در ذهنت مرور میشود و باید هر بار آنها را کنار بزنی.
یاد رمی جمرات می افتادم 
یاد تلاش های شیطان که میخواهد که در مسیر نباشی :(