معرفی کتاب وقتی مهتاب گم شد: خاطرات علی خوش لفظ اثر حمید حسام

وقتی مهتاب گم شد: خاطرات علی خوش لفظ

وقتی مهتاب گم شد: خاطرات علی خوش لفظ

4.7
97 نفر |
39 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

11

خوانده‌ام

209

خواهم خواند

72

شابک
9786001757815
تعداد صفحات
568
تاریخ انتشار
1399/9/30

توضیحات

کتاب وقتی مهتاب گم شد: خاطرات علی خوش لفظ، گردآورنده حمید حسام.

لیست‌های مرتبط به وقتی مهتاب گم شد: خاطرات علی خوش لفظ

نمایش همه
آن بیست و سه نفرپنجره های تشنه: روزنوشت های انتقال ضریح امام حسین (ع) از قم به کربلاگلستان یازدهم (خاطرات زهرا پناهی روا، همسر سردار شهید علی چیت سازیان)

تقریظ رهبری

61 کتاب

تقریظ به معنی ستودن مکتوب، مطلبی است که در تجمید کتاب یا نوشته‌ای می‌نویسند. صفحه تقریظ یا اپیگرام، صفحه و درآمدی ستایش‌آمیز است که بر یک اثر همراه با تأیید و ستایش نویسنده، و نیز معرفی کتاب می‌نویسند و معمولاً در صفحات آغازین کتاب قرار می‌گیرد. تقریظ اغلب شامل بیانیه و مطالبی است مختصر، جالب، به یاد ماندنی و گاهی اوقات تعجب‌آور یا آمیخته به طنز با استفاده از کلمات قصار و امثال و حکم. این سنت ادبی بیش از دو هزار سال قدمت دارد. اما در ایران پس از انقلاب اسلامی از سوی مقام معظم رهبری این سنت از اواخر دهه 60 و ابتدای دهه 70 آغاز می‌شود. حدود 30 سال است که رهبری به عنوان یک مقام والای کشور، فرهنگ و ادبیات را دغدغه خود می‌دانند و توجه ویژه‌ای به کتاب و کتاب‌خوانی دارند. ایشان از هر راهی در تلاش هستند تا فرهنگ کتاب و کتاب‌خوانی به‌خصوص آثار مربوط به انقلاب و دفاع مقدس را گسترش دهند. مقام معظم رهبری پیش از انقلاب به عنوان یکی از چهره‌های فرهنگی علاقه‌مند به حوزه شعر و ادبیات در میان ادبا و فعالان این حوزه شناخته شده بودند. این روحیه هم‌اینک نیز در ایشان دیده می‌شود. روحیه‌ای که سبب می‌شود تا ایشان هر سال به بازدید از نمایشگاه کتاب بیایند و یا نکاتی را در خصوص آثار متعدد بیان کنند. آنچه این روزها از تقریظات ایشان بر آثار متعدد به چاپ می‌رسد، نشان‌دهنده همین روحیه است

22

پست‌های مرتبط به وقتی مهتاب گم شد: خاطرات علی خوش لفظ

یادداشت‌ها

زینب

زینب

1404/3/2

          این کتاب روایت شهید علی خوش‌لفظ از دوران بچگی تا جنگ است. از جهاتی منو یاد کتاب «پیغام ماهی‌ها» انداخت که دربارهٔ شهید همدانی بود. مثلاً هر دو کتاب زبان ملیح و کمی آمیخته به طنز دارند، و در هر دو، راوی کاملاً متواضع‌ صحبت می‌کنه، بیشتر از اینکه از خودش بگه، از هم‌رزم‌هاش میگه و تو بیشتر از اینکه راوی رو بشناسی، رفقای شهیدش رو میشناسی.

کتاب با خاطرات راوی از کودکی‌ش شروع میشه. یه بچهٔ فوق‌العاده شرّ و بازیگوش. وقتی خاطراتشون رو می‌خوندم با خودم گفتم، فکر کن چنین پسربچه‌ای رو همین الآن ببینی. واقعاً میتونی تصور کنی چنین بچه‌ای ممکنه فردا چنین تحولی پیدا کنه و این همه نقش‌آفرینی کنه؟ البته شاید همین شر بودن باعث شد که شهید خوش‌لفظ به آدمی ریسک‌پذیر و نترس تبدیل بشه. 

کتاب خوب و تأثیرگذاریه. اگر شرح عملیات جنگی خسته‌تون نمی‌کنه، توصیه می‌کنم بخونید، چون هم اطلاعات خوبی به دست میارید و هم واقعاً مبهوت می‌شوید از مظلوم بودن بچه‌هامون در جنگ، و از این همه ایثارشون.
        

0

مظفری

مظفری

1401/8/22

          بسم الله
سلام علی آقای خوش لفظ
دیدی بالاخره به بهرام رسیدی، به علی آقا، به علی محمدی، به برادرانت امیر و جعفر، به حاج سماوات و... همه آن هایی که 30 سال حسرت نرسیدن به آن ها را داشتی...
*
یادت هست بعد از کربلای 5،
بعد از والفجر 2،
بعد از...

همیشه پرسیدی چرا باید می ماندی؟ چرا همه رفتند و تو ماندنی شدی؟ چرا همه آن هایی که تو پایشان را به جبهه باز کردی، از تو جلو زدند، چرا بهرام تو را نبرد؟ عباس همان جا و کنار دژ ماند؟ چرا حبیب بدون تو رفت؟ علی محمدی در میدان مین، ماند؟

و شک کردی به خلوصت، پاکی ات، ایمانت، نمازهای شب ات، به...

حالا حتماً فهمیدی چرا؟ عمو علی! قرار بود برایمان بمانی، نقل کنی، خاطره بگویی...
باید یاد همه شان را زنده می کردی، باید از عاشورای انصار الحسین می گفتی، از حاج ستار، از علی آقای چیت سازیان... تو باید برای نسل من و نسل های بعد می ماندی، تا با همان خوش لفظی، خوش مرامی و خوش رفیقی، خاطراتت را ماندگار کنی.

باشد قدر بدانیم...


پ.ن1: شهدا زنده اند و حالا خیلی بیشتر، بهتر، می بینند، می شنوند و می فهمند...
        

5