بعد از خوندن رمان بادبادک باز تصمیم گرفتم کتابهای خالد حسینی رو دنبال کنم و هزار خورشید تابان دومین اون بود.
        

          این کتاب را ناتمام رها کردم. با خاطره خوش کتاب بادبادک باز سراغ این کتاب رفتم اما روایت داستان جذابیت نداشت که بخواهی بشینی و تمامش کنی و شخصیت ها هم خیلی قوی نبودند
        

          داستان غم انگیز از اوضاع کشور دوست و همسایه افغانستان.
اولش زیاد جذبم نکرد اما جلو که رفتم دلم میخواست زودتر به پایان برسم ببینم سرنوشت شخصیت های داستان چی میشه.
برعکس بادبادک باز خالد حسینی این داستان روایتگر زنان افغانستان هست و فوق العاده دردآوره بعضی قسمت هاش ...
آنچه بر سر افغانستان و مردمش اومده  از ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۳. 
واقعا واقعا ارزش خوندن داره.
        

          جایی از قول خالد حسینی خواندم که بادبادک باز را در ستایش پدران و پسران سرزمینش نوشته و هزار خورشید تابان ادای دینی است به زنان سرزمینش، هزاران خورشیدِ افغان.

روایتی ساده و گیرا از درد و رنج لیلا و مریم...سلطه طالبان این وحوشِ انسان نما... و امید
        

          بعد از خوندن جانستان کابلستان این کتاب یه بار دیگه به من یادآوری کرد که ما چه قدر با افغان ها نزدیکی فرهنگی و رسم و رسوم و البته درد و رنج داریم. کتابیه که نمیشه گذاشتش زمین و داستان خیلی جذاب و البته تلخ و شیرینی داره
        

          رمان هزاران خورشید تابان بر محور زندگی زنان افغان استوار است. این داستان بطور نمادین داستان مریم و لیلا(دو زن افغان) را توصیف می کند که علارغم اختلاف، دست روزگار  آن ها را درکنار یکدیگر  قرار می دهد. این داستان و اتفاقات قابل تعمیم به بسیاری از زنان افغان است و بازگوکننده رنج عظیمی بر دوش آن هاست.
        

          هیچ پایانی برای اندوه وجود ندارد ...
هزار خورشید تابان از نویسنده "بادبادک باز" خالد حسینی ، روایت زندگی شیرینی و تلخی دختران و زنان کابل قبل و بعد از اشغال افغانستان
قصه ای آشنا که اگر زن باشی و در خاور میانه , تلخی آن را با تمام قلبت لمس خواهی کرد ...
        

          تلخ نفس گیر سخت ، عین بادبادک باز ، با این تفاوت که از زن بودن خودم وحشت کردم خالد حسینی کارش رو خوب بلده
        

          جز کتابهای محبوبم هست 
درباره‌ی مشکلات زنان افغان در بحبوبه‌ی روی کار آمدن طالبان که طبیعتا داستان دردناک و غم انگیزی است در عین حال احساس همزادپنداری شدیدی رو ایجاد میکنه
        

          رنجی که همه زنان در طول جنگ و استعمار میکشن، به دردناک‌ترین و در عین حال زیباترین شکل ممکن در این کتاب بیان شده 🥺
        

          هزار خورشید تابان نمادی از هزاران زن جامعه افغانستان است که در پس ابر طالبان ، جنگ و هزاران نابرابری دیگر قرار گرفته اند . بعد از کتاب بادبادک باز این دومین کتابی بود که از جناب آقای خالد حسینی خواندم و باید بگویم که دست مریزاد به قلم جذاب و گیرای ایشان ، هرچند داستان بسیار تلخ بود ، با آرزوی آزادی تمام سرزمین هایی که در بند تعصبات غلط ، خرافات و عقب ماندگی ، جنگ و ... هستند 


        

          هزار خورشید تابان؟ واقعا؟ عجیبه... داستان در سه بخش تعریف شده. قسمت اول داستان زندگی دختری به اسم مریم که ناخواسته به دنیا اومده از مردی ثروتمند و خدمتکارش. مریم و مادرش در دهاتی اطراف هرات زندگی میکنند و مریم هر هفته لحظه شماری می‌کنه تا پنجشنبه بشه و پدرش به دیدنش بیاد اما زندگی روی خوشی بهش نشون نمیده. قسمت دوم داستان لیلاست، لیلا دختر همسایه‌ی مریم در بزرگسالیه. دو برادر لیلا مجاهد شدن و در خدمت احمد شاه مسعود هستند. مادر لیلا همیشه در فکر پسراشه و خیلی توجهی به لیلا نداره، فکر و ذکر لیلا، طارق هم بازی و همسایه‌شونه. اما زندگی روی خوشی به لیلا هم نشون نمیده (به کی نشون میده؟) و قسمت سوم به جایی میرسیم که زندگی لیلا و مریم به هم پیوند میخوره. داستان در ذکر مصیبت و سختی مردم افغانستان و به ویژه زنان افغان هست و یک تم تاریخی هم داره که اطلاعات جالبی میده. دیگه چی به شما میده؟ غ‍ـــم.ه
        

          یک رمان ساده و خواندنی
        

          وای وای ! روز اولی که کتاب رو دستم گرفتم دو دل بودم اما وقتی شروع کردم به مطالعه نمیتونستم زمینش بذارم یک نفس ۱۲۰ صفحه رو خوندم . یک دستم روی سرم بود ،تعجب توی چهره ام و بغض سنگینی تو گلوم . به معنای واقعی این کتاب میتونه شما رو عصبی و ناراحت کنه و حتی اشکتونم در بیاره . اما در کنار این که یه تجربه تلخ رو سپری‌ میکنید چیز های فوق العاده راجع به افغانستان یاد میگیرید. نحوه نگاه مرد ها به زن ها ، زندگی زن ها ، حکومت هایی که روی کار میامدن تا قوانین و حاکمیت طالب ها .
بعضی از دوستان میگفتن : این کتاب کِسل کننده است اما اصلا اینطور نیست ، و بنظرم این کتاب رو نباید زمانی مطالعه کنید که خیلی سر خوشید یا میل به مطالعه یک کتاب آرامش بخش دارید ، چون قراره بار حقایق و درد کلمات این کتاب بدجور شما رو اذیت کنه . . . 🖤
        

          برای تربیت فرزند نکات خوبی داشت اما در کل زیبایی آن به پای کتاب بادبادک باز نمی رسد. 
 
        

          ای کاش ما هم شجاعت روبرو شدن را داشتیم 
روبرو شدن با ترس ها
با از دست رفتن ها
با واقعیت
و حتی توان تحمل شکستن قهرمان هایمان را..
        

          کلام خدا هرگز به تو بی وفایی نمی کند🙃
        

          اگر این کتاب را یک نویسندۀ ایرانی نوشته بود، می‌گفتم رمانی زرد است که برای بدبخت جلوه‌دادن شخصیت اول همۀ دور و بری‌ها را به کام مرگ می‌کشاند، اما این کتاب متولد افغانستان است؛ متولد رنج و اندوه؛ زاده شده میان دو جنگ یا دو آشوب و تلخ‌ترین و غریب‌ترین مرگ‌ها. بنابراین نه تنها زرد نیست، بلکه سرخی‌اش به تلخی واقعیت است.
یکی از بهترین ویژگی‌های داستان، خلق توصیفات از لحظه‌هایی است که آدمیزاد فقط چند لحظه پیش از مرگ می‌تواند تجربه کند. لحظه‌ای که در اثر انفجار بمب در هوا معلق مانده‌ای، لحظه‌ای که از شدت تشنگی در بیداری دچار توهم می‌شوی، لحظه‌ای که یکی  انگشت‌های مردانه‌اش را روی گلوی زنانه‌ات انقدر فشار می‌دهد که چشم‌هایت به سختی در حدقه جا می‌گیرند. 
اگر ممکن بود فکر می‌کردم خالد حسینی دست‌کم چند سالی جای یک زن زندگی کرده که انقدر خوب از ما و احساسات ما نوشته است.
        

          من کتابهای  افغان رو خیلی دوست دارم در عین حالی که خیلی از فرهنگشون شبیه ماست تفاوتهای زیادی هم داریم ...
با خوندن کتاب هزار خورشید تابان تو درب یک خانواده‌ی افغان رو میزنی و وارد منزلشون میشی و مینشینی به دیدن زندگیشون.....تمام ظلم‌های یک سری انسان رو به همدیگه میبینی ولی عملا کاری از دستت برنمیاد همینجوری که در واقعیت هست.....
گاهی اوقات نمیخوای اتفاقهای این کتاب رو باور کنی،دوست داری به خودت بگی دروغه!
ولی میدونی که نیست.........
من هنوز نگرانم!
نگران مریم،لیلا،عزیزه،زلمای......
وحتی رشید،امیدوارم زندگی کردن رو یاد بگیرن!
        

          خالد حسینی خیلی قوی این کتاب رو نوشته
البته قلمش به پختگی بادبادک باز نیست ولی واقعا قوی نوشته
قوی نوشته که من احساس می‌کنم مریم و لیلا تو محله‌های خودمونم هستن
قوی نوشته که منی که جنگ رو ندیدم و لمس نکردم باهاش اشک می‌ریزم و ساعت‌ها فقط به جلد کتاب نگاه می‌کنم 
قوی نوشته که وقتی لیلا برای طارق اشک می‌ریخت سینه و گلوی منم می‌سوخت 
قوی نوشته که وقتی مریم از گذشته و حال زندگیش می‌گفت از بی‌رویایی برای آینده‌اش دنیا برام سیاه می‌شد.
نمی‌دونم تو کشور ما چند تا از این لیلاها وجود داره
چند تا از این مریم‌ها گوشه خونه‌ها.
اما آرزو می‌کنم برای همۀ مریم‌ها، همۀ لیلاهای این جهان نه تنها ایران
که این سختی‌ها براشون تموم بشه
که برسن به روزهای شیرین لیلا توی موری
البته موری بدون مریم نه
موری با چاشنی حضور مریم
البته که سخته دنیا از خاکستری بشه طلایی
رنگ موهای لیلا
اما آرزو که عیب نیست