مریم و مادرش را که تبعة افغانستان هستند از خانه طرد می کنند. جلیل، پدر مریم، دارای سه زن و نه فرزند است. بعدها مریم درمی یابد که انسانی غیرقانونی و ناخواسته است و هرگز نمی تواند مدعی چیزهایی باشد که دیگران دارند، از جمله: عشق، خانواده و خانه. پس از سال ها مریم مجبور می شود که با خانوادة پدر زندگی کند و نامادری هایش قصد دارند او را به عقد مردی 45 ساله درآورند. نویسنده در این داستان به بحران پناهندگان افغانی و کوچ دسته جمعی آنان به مناطق مختلف از جمله پاکستان و ایران اشاره می کند.