‌‌‌‌‌‌‌
        

          یه رمان خاص با داستان جدید
البته من چاپ نشر آموت رو خوندم

        

          فوق العاده با فضاسازی کتاب لذت میبرید بسیار زیبا و خواندنی
از نشر آموت بهترین ترجمهخ رو داره
        

          هنوز که هنوزه احساس میکنم منم دارم نزدیک اون تالاب زندگی میکنم، سوار قایق میشم و با پرنده هاش حرف میزنم. زیباترین تنهایی غمگین:)
        

          روند داستان کند بود ولی بنظرم جالب و جدید و گاها اغراق آمیز 
        

          رمان ارزش وقت گذاشتن را دارد و از تجارب و شرایطی سخت و متفاوت نقل میکند.
        

          حیف و صد حیف که من فیلمش را دیده ام ... وگرنه حتما خواندنش تجربه خوبی برایم می شد ... فیلمش را بسیار دوست داشتم و از آن حظ کامل بردم ...
        

          داستان کتاب در مورد دختری بسیار باهوش ،مستقل، جذاب و بسیار بسیار خوش شانسه، افراط گری نویسنده تو به تصویر کشیدن همچین کاراکتری برای من اصلا جذاب نبود، دختر بچه ای که تو سن خیلی خیلی کم مجبور میشه تنها وسط مرراب زندگیش رو سپری کنه و به صورت ناباورانه ای هوسمند و قدرتمنده  ، به نظرم این میزان از اگزجر کردن شخصیت یک انسان اصلا سیر داستان رو نمیتونه پرکشش کنه، فکر کنم با توصیفی که کردم بتونین حدث بزنین که سبک کتاب تا چه میزان کلیشه ای هست، نویسنده سعی کرده بود این پیام رو منتقل کنه،که تو محدودیت ها انسان میتونه ستاره بشه،اما به نظر من لازم بود  یکم واقع بینانه تر این موضوع رو به قلم در بیاره،منظورم از واقع بینانه این هست که بنظرم بهتر بود یکم اطلاعات بیشتری در مورد مسائلی که توصیف میکرد جنع اوری کنه، مثلا در رابطه با هنرمندی کاراکتر داستان، ،باتوجه به اینکه شخصا تجربه نقاشی کردن رو دارم ،میدونم این میزان تبحر برای نقاشی کردن حیوانات با تمام جزئیات نیاز به آموزش و تجربه داره،و برای شخصی که کمترین میزان ارتباط با انسان ها و جامعه بشری رو  داره،این میزان پرفکت بودن ناباورانه  ست، البته گویا مادر این خانم نقاشی میکردن، اما یقینا هنر به واسطه ژن به ارث نخواهد رسید.
یا به نظرم خوش شانسی این خانم تو فرار از موقعیتی که به وضوح نتیجش مشخص بود ،خنده داره، البته که چاشنی های شانس اقبال،زیبایی مفرط خانم ها، جنگ و کشمکش بین شخصیت های مذکر تو داستان ها برای جلب توجه از یک زن ،استقلال مفرط و زیرکی  کاراکتر اصلی و قهرمان سازی از جمله روش هایی هست که گویا امروزه طرفداران زیادی داره و نویسنوه ها خیلی ازش استفاده میکنن .
من ترجیح میدم در مورد کتاب  خیلی جزئیات پردازي نکنم، فیلمی که با اقتباس از این کتاب ساخته شده بود رو هم دیدم ،به‌نظر من خیلی‌خیلی معمولی و کلیشه ای بود، البته گمونم این سبک روایات برای نوجوانان و افراطی که قهرمان محور بودن داستان  ها براشون جذابه، بتونه مورد توجه واقع بشه، اما برای من اصلا سطح کیفی قابل قبولی نداشت.
        

          داستان خوبی داشت ولی روند آروم و طولانی ای داشت
        

          از چند روز پیش کتاب جذاب «جایی که خرچنگ‌ها آواز می‌خوانند» از «دیلیا اوئینز» را خواندم. با توجه به اینکه نویسنده خود یک جانورشناس با سال‌ها تجربه و فعالیت در حیات‌وحش آمریکا و زندگی در طبیعت‌های وحشی است، با ظرافت، روابط و رفتار امروزی انسان‌ها در موقعیت‌های شهری و روستایی را با حال و هوای مربوط به جانوران و گیاهان مرداب توصیف نموده است. حتی می‌توان گفت، یکی از قوی‌ترین جنبه‌های رمان، توصیف‌های دقیق و شاعرانه از طبیعت #مرداب است و مرداب نه تنها به‌ عنوان یک محیط، بلکه به‌عنوان یک شخصیت زنده در داستان حضور پر رنگ دارد و مرداب به عنوان نمادی از تنهایی، بقا و مقاومت تصویر شده است. این نگاه فوق‌العاده، مرا به یاد درس رفتارشناسی در مقطع لیسانس می‌انداخت. این درس مربوط به دوستانم در رشته زیست‌شناسی جانوری بود و من، گرچه دانشجوی رشته میکروبیولوژی بودم ولی به دلیل علاقه بسیار زیاد به این درس و استاد آن، آقای دکتر پرویزیان، در تمام کلاس‌ها شرکت می‌کردم. در این رمان به رابطه انسان با طبیعت و تأثیر آن بر هویت و رشد فردی تاکید زیادی شده و طبیعت برای کایا (شخصیت اصلی داستان)، نه تنها یک محیط فیزیکی، بلکه یک منبع معنوی و عاطفی است. هر قدر شخصیت اصلی داستان با دقت و پیچیدگی‌های زیاد توصیف شده است، سایر شخصیت‌ها، مانند اندروز یا تیت، فاقد عمیق و ابعاد پیچیده شخصیت اصلی داستان هستند؛ اما در کل نویسنده با ترکیب طبیعت‌گرایی، داستان عاطفی و عناصر معمایی، رمان گیرا و جذابی را بوجود آورده است. بخشی از کتاب: «معلوم است که زبان دادگاه به اندازه زبان مرداب شاعرانه نبود اما کایا بین آنها شباهت‌هایی می‌دید؛ ظاهراً قاضی موجود نری بود که جایگاه مطمئنی داشت برای همین هیبتی باشکوه داشت و مانند گراز نری که قلمرویی در اختیار دارد، آرام و مصون از تهدید بود. تام میلتون (وکیل کایا) با اقدامات و موضع بی‌تکلف، اعتماد به نفس و قدرت خود را به نمایش می‌گذاشت. در طبیعت نیز یک نر قوی به همین شکل است. از سوی دیگر، دادستان برای بالا بردن مرتبه خود به کراوات‌های پهن و روشن و کت‌هایی با شانه پهن متوسل می‌شد، او با تکان دادن دست‌ها یا بالا بردن صدایش اعمال نفوذ می‌کرد، نری که از دیگران ضعیف‌تر است نیاز به فریاد زدن دارد که مورد توجه واقع شود. مامور اجرایی از سایر نرها دون‌پایه‌تر بود و به کمربندش متکی بود که از آن اسلحه‌ای براق، دسته کلیدی که جرینگ‌جرینگ می‌کرد و رادیویی بدقواره آویزان کرده بود تا موقعیتش را تقویت کند...».
        

          داستان معمولی داشت و علی رغم پایان پیچشی و غافلگير کننده خیلی از سوالاتم درباره خانواده شخصیت اول بی پاسخ موند.
        

          "من معشوقه‌ام را در یک درخت سرو پنهان می‌کنم
آن زمان که صدای قدم‌های مرگ نزدیک شود"

داستان دربارۀ دختری به اسم کایا هست که در مرداب زندگی می‌کنه و به دختر مرداب شهره شده. از اونجایی که مجبوره به تنهایی روزگار بگذرونه، طبیعتاً زندگی سختی داره. 
تمام عمرش رو در مرداب زندگی کرده و برای همین اطلاعات زیستی زیادی از مرداب داره. 
ماجرا تا حدی عاشقانه هم هست. پسرهایی هستن که می‌خوان دختر مرداب رو تصاحب کنن. 
در این بین قتلی رخ میده. آیا این قتل با کایا در ارتباط هست یا نه؟ 
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
این کتاب یکی از پرفروش‌‌ترین کتاب‌های نیویورک‌تایمز بوده و داستان قشنگی داره. شاید تا ۲۰۰  صفحۀ اول جذب داستان نشید 🤭 ولی ۲۰۰ صفحۀ دوم جذاب می‌شه و آخرین صفحات شما رو در بهت قرار می‌ده👌🏻

        

          حقیقتا در وصف این‌ کتاب نمی‌تونم چیز خاصی بنویسم، میشه گفت زبان من توانایی گفتن توصیفی از دختر مرداب و تصویری که دیلیا اوئنز از این دنیا به من داد نداره؛
 اگه بخوام بگم فوق‌العاده یا هرچیزی شبیه به این باعث میشه که ادم متوقع بشه از این کتاب و بعدش شکست بخوره ولی میتونم بگم که زیبایی حقیقی طبیعت رو به تصویر کشیده بود.
یک پایان بندی تمیز و زیبا و هر چیزی به موقع و به جا اتفاق افتاد و خیلی چیزا نه تنها در مورد دنیا بلکه در مورد خودمم بهم یادداد، اگه بخوام چیزی بنویسم فقط میشه اسپویل کردن داستان، ولی میشه گفت وقتی که ادما بین دوتا راه یکیو انتخاب میکردن من خودمو جای اونا میزاشتم و توی چندین زمینه‌ی مختلف فهمیدم که اولویت های حقیقی و تمایلات اصلی درونی من چی ان ... و خب گاهی با فرد انجام دهنده‌ی اون کار موافق بودم و گاهی نبودم ولی آخر آخر کار همه چیز خیلی حقیقی و زیبا تموم شد و من گریه کردم در حالی که اصلا هزن انگیز و گریه آور نبود بلکه باید احساس سرور و شادی میکردم ولی من به خاطر تموم شدن کتاب اشک ریختم، و بعدش فهمیدم که این کتاب یک فیلم داره و سریع دست به کار شدم و فیلم رو دیدم و از تعجب لحظاتی نمی‌تونستم پلک بزنم چون تصوری که من از مرداب داشتم دقیقا برابری میکرد با آنچه که در فیلم آمده بود در حالی که من هیچ وقت چیزی به اسم مرداب ندیده بودم،  ولی چهره‌ی افراد خیلی خارج از تصور من بود خصوصا تام( وکیل)...
بخش ژانر معمایی و جنایی که داشت خیلی قوی نبود و نمیشه روش خیلی حساب کرد، بیشتر شبیه یک محرک بود برای خسته نشدن در کنار زیبایی توصیفاتی که از طبیعت کرده بود و البته من رومنسش رو خیلی خیلی دوست داشتم و خب باید بگم که تیت یکی از بهتریناست...


"تو آمدی دوباره، چشمانم را محو خودت کردی همچون سوسوی خورشید بالای دریا. همانقدر که احساس آزادگی میکنم ماه صورتت را نوازش میدهد و ساکنش میکند. هربار که فراموشت میکنم چشمانت قلبم را میرباید و ساکنش میکند و خداحافظ تا بار دیگر که به این حوالی آیی تا سر انجام تورا نبینم.( آماندا همیلتون: شاعر محلی عزیزی که توی این کتاب معرفی شد)"
        

          این کتاب همیشه مرا به یاد جمله ای عجیب می اندازد : 

"با عقل جور درنمی آمد که کسی که عاشق پرندگان باشد همچون انسان های پست رفتار کند"
        

          شخصیت پردازی دقیق و احساسات عمیق داشت واقعا احساسات دختره رو درک می کردم از معلم شیمیمون واقعا ممنونم این کتابو بهم معرفی کرد فقط مشکلش این بود که صحنه های دادگاهش غیر واقعی بودن و توی هیچ ایالتی از آمریکا با همچین مدارک محدودی نمی تونن برچسب مظنون به یک شخص بزنن چه برسه تلاش کنن متهم معرفیش کنن و یه جوری جلسه های دادگاه فرمالیته بود و اگه بخش جناییش واقعی تر بود قطعا دلچسب تر هم میشد و من واقعا درک نکردم چرا وقتی دونه دونه از خونه میرفتن این بچه رو با خودشون نبردن که تنها نمونه😐
و این کتاب توی ذهنم فانتزی های قشنگی ساخت مثلا تنها بودن بدور از هر آدم و آسیبی دوستت طبیعت باشه و نیاز نباشه کسیو راضی نگه داری و توی اون کلبه هرچی دوست داری یاد بگیری و این فوق العاده لذت بخشه
        

          از اسم کتاب بگیر تا قلم نویسنده و تا پیرنگ داستانش و ایده کلیش عالی بود.. 
دختر مرداب.. کایا.. دختری که خیلیامون موقع خوندن این کتاب قطعا باهاش همزاد پنداری میکنیم...
کتاب بشدت زیبایی بود
        

          پلات تویست کتاب>>کل کتاب
        

          مگر چقدر یه کتاب میتونه شیرین و لطیف باشه ! 
عاشقش شدم با وجود اینکه کتاب رو صوتی تهیه کرده بودم (که معمولا خیلی بهم نمی‌چسبه ) کاملا درگیر داستان شدم ، شخصیت پردازی عالی صورت گرفته بود و داستان انسجام و روند مشخص و خوبی داشت . 
        

          «تو باید دوستای دختر داشته باشی ، چون که اونا واسه همیشه می‌مونن، بدون این‌که قولی داده باشن. به جمع زنونه ،لطیف‌ترین و محکم‌ترین جای رو زمینه.»

«کیا بخاطر اون خندید .این کاری بود که هرگز انجام نداده بود .بخش دیگری از خود را داده بود ، فقط برای آن که کسی را داشته باشد.»

«چرا باید وقتی هنوز زخمی است ، هنوز خونریزی دارد، بار سنگین بخشیدن را تحمل کند ؟»

«باید بگویم حالا که تمام شده احساس ارامش میکنم 
در پایان فقط می‌توانستم احساس تاسف کنم 
برای آن همه اصرار برای عمری درازتر 
بدرود.»

دوسش داشتم قشنگ بود