یادداشت سیده سارا شفیع زاده
1404/2/12
"جایی که خرچنگها آواز میخوانند" برای من خیلی باارزشه. مدت طولانیای همراهم بوده و خاطرات عزیزی رو بین صفحاتش نگه داشته. گوشه و کنارش تاریخ، ساعت، حس اون لحظه و دیدار با آدمهای مورد علاقهم حک شده. ****ممکنه اسپویل باشه. آخرای کتاب هم نزدیک بود گریهام بگیره و هم شوکه شدم. تیت مردی که میخواست باشه اما شاید اونقدر قابل تکیهکردن نبود که اگر بود شاید هیچوقت کیا و جیسی وجود نداشت و داستان یه روند دیگه رو در پیش میگرفت. کیا لایق یک زندگی پر از عشق بود مثل تموم دختربچهها اما نداشتش و این ناراحتم میکنه. امیدوارم مرغهای دریایی، کرمهای شبتاب و خرچنگها حواسشون بهش باشه. ✨🥲
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.