《هو الحق》
مثل همیشه زیبا و فوق‌العاده🌱🌼
اقلیت پنجمین دفتر شعری بود که از آقای نظری خوندم ، موقع خریدش خواستم دست ببرم و "آنها" رو هم بردارم و مجموعم رو تکمیل کنم اما دلم نیمد.
"آنها" رو نگه داشتم برای آینده وقتی دوباره دلتنگ شعرهای آقای فاضل نظری شدم😊
        

          « چه بسا گروهی اندک که بر بسیاران غلبه کردند...»
اول از همه باید بگویم همه ی شعر های فاضل نظری را دوست داشتم... حالا بعضی هایشان بیشتر دوست داشتم و می توانستم حتی چندین بار بخوانمشان و به نکات ریز یا مفهوم عمیقشان فکر کنم؛ بعضی هایشان را هم کمتر دوست داشتم و همان یکبار خواندنشان برایم کفایت بود...
راستش را بگویم کتاب اقلیت را  به این خاطر خریدم که شنیده بودم یکی از سه گانه "گریه های امپراتور" و "آن ها"ست. و از آنجایی که از آن بس خوشم امده بود گفتم حتما از این هم خوشم خواهد امد و خریدمش... اما اگر بخواهم صادق باشم برایم آنقدر ویژه نبود. نه به اندازه آن ها و گریه های امپراتور...
اما خب بازم کتاب فاضل نظری و اشعار وی بود...
در نهایت باید گفت: در اقلیت بودن، تنها بودن نیست....
        

          از کتاب‌های شعر دیگر ایشان کم‌تر دوستش داشتم.
        

          نه چون اهل خطا بودیم رسوا ساختی مارا
که از اول برای خاک دنیا ساختی ما را
ملائک با نگاه یاس برما سجده می‌کردند
ملائک راست می‌گفتند، اما ساختی ما را

فاضل تو بینظیری...
        

          برای مدتی، خودخواسته به سراغش نمی‌رفتم.
اما امروز تصمیم به اتمامش گرفتم.
        

          2.5 
فکر کنم از همه‌ی کتاب‌های فاضل، کمتر دوستش داشتم
        

          زمستان رفت اما بهارانی نمیبینم 
بر این تکرار در تکرار پایانی نمیبینم
#اقلیت 
#فاضل_نظری
        

          یکی از زیبا ترین کتاب های شعری که تا به حال خوندم بسی زیبا🥰👍🏻
        

          توان گفتن ان راز جاودانی نیست
تصوری هم از آن باغ ارغوانی نیست
پر از هراس و امیدم که هیچ حادثه ای
شبیه امدن عشق ناگهانی نیست
ز دست عشق به جز خیر برنمی اید
و گرنه پاسخ دشنام مهربانی نیست
درخت ها به من اموختند فاصله ای
میان عشق زمینی و اسمانی نیست
بر روی اینه پر غبار من بنویس
بدون عشق جهان جای زندگانی نیست
 کتاب خیلی قشنگی بود روح انسان را به طلاتم می انداخت
        

          تلخی عمر به شیرینیِ عشق آکنده‌ست
چه سرانجام خوشی گردش دنیا دارد
        

          《راز》رو بیشتر از همه در این کتاب دوست داشتم:
هم دعا کن گره از کار تو بگشاید عشق
هم دعا کن گره تازه نیفزاید عشق
شعرهای فاضل نظری برای من مثل روانشناسیه که،انگار  بدون اینکه حرف بزنم  از اون چه که در من اتفاق افتاده و میوفته خبر داره
        

          هیچ‌وقت کشیدن معانی عمیق از شعر و درک کلمه به کلمه‌ش هدفم نبوده. همیشه فقط دنبال حس بودم، چون تو ذهن من، شعر چیزی به جز حس نیست.
        

          خب اين اولين بار بود كه به اختيار خودم سراغ يه كتاب شعر رفتم(يعنى جدا از ادبيات مدرسه)
براى  همين فعلا خيلى وارد جزئيات كتاب نميشم. 
فقط همينو بگم كه اين كتاب منو به شعر علاقه مند كرد. كارى كه كتاباى درسى در طول ١١ سال نتونستن انجام بدن.
        

          گاه سربازی شجاعی گاه شاهی ناامید
روز و شب چیزی به جز تکرار یک شطرنج نیست
        

          هم دعا کن گره از کار تو بگشاید عشق
هم دعا کن گره تازه نیفزاید عشق
قایقی در طلب موج به دریا پیوست
باید از مرگ نترسید اگر باید عشق♡
        

          فاضل تو سبک هندی یکی از بهترین هاست
        

          صبر تنها درمان من است از تلخ و شیرینیش چه باک؟
هرچه باشد ناگزیرم هرچه باشد حاضرم...
        

          اشعار آقای نظری مثل همیشه قشنگ بودن✨
درباره فضای کتاب چیزی که توجه من رو جلب کرد، این بود که از مرگ زیاد گفته و سر شکوه و شکایت رو باز می‌کنه. 
اشعار این کتاب «برای من» عمیق تر بودن؛ یه جورایی نیاز بیشتری به فکر کردن برای درک‌کردن‌شون داشتم.
        

          خاطره و زندگی رو در این کتاب خیلی دوست داشتم اما در کل ضد برام جذاب تر بود....