کتاب خیلی هیجان انگیزی بود اولش یکم ناراحت کننده بود ولی بعد خوب شد داستان 
درباره‌ی  یک خواهر و برادر نوجوان بود . 
من از این خوشم اومد که تمام داستان های کوتاه توش آمده بود مثل شنل قرمزی و سیندرلا و سفید برفی البته این داستان ها ادامه پیدا کرده طوری که هم فانتزی و ماجراجویی ویکم دلهره آور بود در کل کتاب خوبی بود .
این کتاب از نشر پرتقال هست و شش جلد دارد .
          

            یکی از بهترین رمان های نوجوانی بود که خوانده بودم.
به آدم درس امید وار بودن و شجاع بودن را می دهد.
فقط ای کاش داستانش بیشتر ادامه پیدا می کرد .
درنهایت کتاب خوبی بود
این کتاب از انتشارات پرتقال هست و نویسنده این کتاب ایشا سعید و مترجم آن فاطمه پارسا هست .
آرزو می کنم که از خواندن این کتاب لذت ببرید.
          

            بعد خواندنش تا مدت ها خودم نبودم. اما از خواندنش اصلا پشیمان نیستم و برای من رفت جزء خوب ها.
وقتی اسم کتاب خاطرات اسرای  جنگ می‌آید، من خیلی دست به عصا پیش می‌روم. چون اصلا دل خواندنشان را ندارم و روحیه‌ام را خراب می‌کند.
اما چیزی که درباره‌ی این کتاب واقعا برای من متفاوت شد، شخصیت اصلی کتاب بود که در کنار تمام سختی ها و شرایط وحشت‌ناک اردوگاه ها به هیچ وجه آدم منفعلی نبود. هرچند کم اما یک جوری تلافی می‌کرد و دل آدم را خنک می‌کرد.  خیلی شجاع بود و واقعا جَنم داشت.
          

            نویسنده یه جاهایی پرداخت به مضمون براش با اهمیت‌تر از داستان پردازی میشه. این کتاب رو سخت خوان کرده بود. نمیشه گفت بده اما برای منی که فرهنگم مغایرت داشت و آنارشیسم و سوسیالیم هیچ وقت دغدغم نبوده زیادی حوصله سربر بود.  (اوایل کتاب زیادی تو ذوق می‌زنه و یجوری از متن زده بیرون  اما  کم کم که بری جلو بهتر میشه)
قوت کار توی ریتم تند داستانه یعنی به خودت میای میبینی اِ صفحه هفتادی! اِ تموم شد!
پلات خوب و باورپذیری داشت.
توی پایان بندی نویسنده قدرت خودشو نشون میده‌. منکه وقتی کتاب تموم شد به رومن گاری گفتم:( حالا شد. بیخودی نیست که عشق منی.)
🌱💚
          

            اول فقط خوندم که بفهمم چرا جایزه‌ی جلال گرفته. بعد دغدغه‌ی شخصیت ها شد دغدغه‌ی من. لذت بردم از کتاب و نفهمیدم کی تمام شد. 
لیاقت جایزه جلال رو داشت.
به نظرم نیسم مرعشی خیلی پر استعداد و موردعلاقه‌ ست😊🌱
          

            مطمئنم اگر نوجوان بودم و این کتاب رو می‌خوندم به معنای واقع کلمه عاشقش می‌شدم.
علاوه بر محتوا عالی کتاب،  جهان فانتزی و ترکیبش واقعیت قشنگ دراومده بود.
تصویر دریای مردگانش که هیچ وقت از ذهنم پاک نمیشه... ☻☻☻
          

            اونقدر قوی بود‌که بعد از خوندنش تا بیست و چهار ساعت خودم نباشم. عالی بود اما نه برای نوجوان من فکر می‌کنم گروه سنی بالاتری رو شامل می‌شد. حداقل اواخر نوجوانی. 
شخصیت پردازی عالی بود.  پایان بندی و اسم کتاب فوق‌العاده.
توصیه میکنم 🙃👀
          

            به عنوان یک کتابِ ژانر فانتزی خیلی خوبه، کشش و تعلیق زیادی داره. قوانین جهانی که نویسنده ساخته منطقی و شیرین هست. پایان بندی کار نه اینکه بد باشه یا دوست نداشتنی اما اذییتم کرد. دلم میخواست یه جور دیگه تموم بشه‌.
نمیدونم شاید نوجوان ها از پایان کتاب خوششون بیاد. چون مخاطب هدف نیل گیمن یک آدم بیست واندی ساله نبوده...
:'))))
          

            دو ستاره ازش کم کردم، یکی بخاطر محتوا که نپسندیدم و یکی بخاطر تعلیق نداشتن.
چیز‌های زیادی برای نوشتن میشه از یاد گرفت، دیالوگ‌های قویی داره، راوی، شخصیت پردازی، لحن و ریتم رو خوب درآورده.
 به ترجمه پنج ستاره می‌دم فوق العاده خوب و روان بود.
 به عنوان یه کتاب که بخونی و ازش لذت ببری توصیه‌اش نمی‌کنم چون حسابی میخوره تو ذوق آدم.
کتاب درمورد جنگِ و راویش یه شخصیت سرد و بی‌تفاوت. این توی کل رمان معلومه. حتی توی قسمت‌های عشق آتشین (کلیشه ای :/ ) بین هنری و کاترین. که البته تضاد جالبی رو به وجود آورده.
:)
من فکر می‌کنم همینگوی این مدلی که سطحی بهش نگاه کنی مسخره به نظر میاد، عمیق که بشی، پس نماد‌ها و شخصیت و دیالوگ ها چیز دیگه‌ای وجود داره. که خب لازمه حوصله کرد و عمیق‌تر نگاه کرد.
          

            اگر به شخصیت سردار سلیمانی علاقه مند هستید، مطالعه‌ی این کتاب را پیشنهاد می‌کنم. به عنوان کتاب خاطره قلم خوبی دارد. کتاب من را با یک وجه‌ جدید از شخصیت سردار سلیمانی روبه‌رو کرد.  سادگی و صداقتی که روایت ها وجود داشت را دوست داشتم. 
 بعد از خواندن کتاب خیلی حسرت خوردم که چرا این قدر کم. حسرت اینکه کاش نوشته‌های بیشتری وجود داشت.
          

            تاریک ماه یک کتاب بومی واقعا خوب است . انگار که نویسنده دست مخاطبش را می‌گیرد همراه میرجان(شخصیت اصلی) راهی کوه و بیابان می‌کند. آسمان کویر را نشانش می‌دهد و همنشین ساربان ها می‌کند. برایش شکار می‌کند. نان می‌پزد.  لیکو می‌خواند، می‌نشاندش و  بالش می‌دهد زیر دستش. قصه‌ی آورگی و عاشقی می‌گوید، آخرش هم که خودتان بخوانید بهتر است 🙃  
 کتاب از لحاظ نویسندگی قوی است و کشش و تعلیق لازم را دارد.
تو صیف ها و تصویر های واقعا خاص و به یاد ماندنی دارد. 
 دو مشکل اساسی که با کتاب داشتم:
 یکی شخصیت منفعل کتاب آنجا که پهلو می‌زند به ناتورالیسم کارهای چوبک و هدایت.
دو پایان بندی کار که دوست نداشتم. می‌توانست بهتر باشد. 
با این همه‌ کتاب جالبی است.
          

            آدم‌ها
در این کتاب یک عالم آدم جالب می‌بینید که اصلا شبیه یکدیگر نیستند. این آدم ها وسط داستان ها قرار گرفته و برای مخاطب تعریف میشوند.
توی این کتاب همه جور آدمی وجود دارد، از پسر بچه بگیر تا کارتون‌خواب و زن بیوه.
 متفاوت تریت آدم‌های کتاب مربوط به قسمت‌هایی است که به جبهه ربط دارد و آدم‌هایش سرباز و رزمنده و فرمانده گروهان هستند. هرکدام  هم خصوصیات و سرگذشت خودشان را دارند.
 به کتاب هایی که مجموعه‌ای از داستان یا قصه های کوتاه و بی‌ربط هستند چندان علاقه‌ ندارم، اما آدم‌ها واقعا خوب بود. از خواندش لذت می‌برید.
          

            فضای خاکستری که چه عرض کنم، سیاه کتاب رو دوست نداشتم، حالم رو بد می‌کرد. منطق داستان درست بود  اما اینکه همه چیز و تمام کارهای نکرده‌ی شخصت رو بذاریم به پای شهرستانی بودنش،  کمترین کاری که یک نویسنده میتونه برای کتاب و شخصیتش انجام بده.
پایان بندی و ماجرای اسفندیار برای من وسط داستان قابل حدس شد و وقتی به آخر رسیدم چندان جذبم نکرد.
درکل حداقل ها رو داشت... همین.